ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΓΚΥΟΣ; 14 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ

Posted in ΥΓΕΙΑ by woman2womenblog

Ζούμε στην εποχή της πληροφορικής. Η γνώση είναι εύκολα προσβάσιμη: μπορούμε να μάθουμε σχεδόν τα πάντα, απλώς κάνοντας μια αναζήτηση στο Google. Αλλά η πολύ πληροφόρηση πολλές φορές οδηγεί στην παραπληροφόρηση.

Και όταν πρόκειται για θέματα γονιμότητας, δυστυχώς υπάρχει πολύ μεγάλη παραπληροφόρηση. Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη αυτό που έδειξε μια πρόσφατη έρευνα: οι γνώσεις σχετικά με την ωορρηξία, τη γονιμότητα και τη σύλληψη είναι περιορισμένες μεταξύ των γυναικών, και πολλές τείνουν να πιστεύουν ορισμένους μύθους και παρανοήσεις.

Παρακάτω θα βρείτε 14 μύθους σχετικά με τη γονιμότητα που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, αλλά η επιστήμη έχει διαψεύσει:

ΜΥΘΟΣ # 1. Όσον αφορά τη μητρότητα, τα 40 είναι τα νέα 30

Το προσδόκιμο ζωής είναι μεγαλύτερο, και έχουμε την τάση να αναβάλουμε τη μητρότητα λόγω επαγγελματικής σταδιοδρομίας ή σπουδών. Από αυτή την άποψη, οι σαραντάρες μπορούν εύκολα να θεωρηθούν όπως ήταν κάποτε οι τριαντάρες. Δυστυχώς όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τις ωοθήκες μας: μέχρι την ηλικία των 30 ετών, μια γυναίκα έχει περίπου 20% πιθανότητες να συλλάβει κάθε μήνα, όταν φτάνει στα 40, οι πιθανότητες έχουν πέσει στο 5%.

Αυτή είναι μια από τις πιο συχνές παρανοήσεις: αγνοώντας τη πτώση της γονιμότητας λόγω ηλικίας, πολλές γυναίκες αναζητούν βοήθεια για να τεκνοποιήσουν στα 40 τους, όταν μπορεί να έχουν ήδη χάσει την ευκαιρία να γίνουν γονείς.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχει ένα βιολογικό ρολόι, και χτυπάει! Εάν για προσωπικούς λόγους δεν μπορείτε να έχετε παιδιά στην κατάλληλη ηλικία γονιμότητας, υπάρχει δυνατότητα να παγώσετε τα ωάριά σας για να τα χρησιμοποιήσετε στο μέλλον.

ΜΥΘΟΣ #2. Ορισμένες στάσεις στο σεξ αυξάνουν τις πιθανότητες να μείνετε έγκυος

Πιθανόν να έχετε ακούσει ότι οι καλύτερες στάσεις για να μείνετε έγκυος είναι η “ιεραποστολική στάση” (η γυναίκα ανάσκελα, ο σύντροφος από πάνω) και η “στάση στα τέσσερα” (η γυναίκα στα χέρια και τα γόνατά της) επειδή παρέχουν τη βαθύτερη διείσδυση, επιτρέποντας στον άνδρα να εκσπερματίζει πιο κοντά στον τράχηλο της μήτρας.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να το αποδεικνύουν. Αυτή η πεποίθηση βασίζεται κυρίως σε μια μεμονωμένη μελέτη που εξέταζε τη θέση του πέους σε αυτές τις δύο στάσεις, αλλά δεν θίγει καθόλου τις πιθανότητες εγκυμοσύνης.

Επομένως, καμία στάση δεν φαίνεται να είναι καλύτερη όταν πρόκειται να μεγιστοποιήσετε τις πιθανότητες να συλλάβετε. Τα σπερματοζωάρια φτάνουν στον τράχηλο της μήτρας μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά την εκσπερμάτωση, και μέσα σε 5 λεπτά είναι στη σάλπιγγα, ανεξάρτητα από τη στάση στο σεξ.

ΜΥΘΟΣ # 3. Η ανύψωση των ποδιών στον αέρα για 20 λεπτά μετά το σεξ θα σας βοηθήσει να μείνετε έγκυος

Ίσως θα το έχετε ακούσει: “Ξάπλωσε στο κρεβάτι με τα πόδια ψηλά μετά από το σεξ για να αυξήσεις τις πιθανότητές να μείνεις έγκυος”. Δεν είναι αλήθεια όμως! Αυτό που συνήθως προτείνεται είναι να μείνετε ξαπλωμένη για 10-15 λεπτά μετά τη σεξουαλική επαφή, καθώς μέχρι τότε το σπέρμα θα έχει φτάσει στον τράχηλο, και πολλά σπερματοζωάρια θα βρίσκονται ήδη μέσα στη σάλπιγγα.

Παρόλα αυτά, μια νέα μελέτη αμφισβήτησε και τις δύο πεποιθήσεις: γυναίκες που υποβλήθηκαν σε σπερματέγχυση χωρίστηκαν σε δύο ομάδες – μία που έμεινε ξαπλωμένη με τα πόδια ψηλά για 15 λεπτά μετά τη διαδικασία, και μια που σηκώθηκε αμέσως. Αποδείχθηκε τελικά πως το 32% της ακίνητης ομάδας έμεινε έγκυος, σε σύγκριση με το 40% της ενεργούς ομάδας.

Επομένως, δεν χρειάζεται να βάλετε μαξιλάρια κάτω από τη λεκάνη κατά τη διάρκεια της επαφής, ούτε να κάνετε κυκλικές κινήσεις με τα πόδια σας στον αέρα για να μείνετε έγκυος.

ΜΥΘΟΣ # 4. Αν κάνουμε σεξ κάθε μέρα το σπέρμα γίνεται αδύναμο, μειώνοντας τις πιθανότητες σύλληψης

Πόσο συχνά πρέπει να κάνουμε έρωτα για να αυξήσουμε τις πιθανότητες εγκυμοσύνης; Θα βρείτε διάφορες συμβουλές στο διαδίκτυο: κάθε δεύτερη μέρα, 3 φορές την εβδομάδα, κάθε μέρα! Ποια από όλες είναι η σωστή; Ένα πράγμα είναι σαφές: η αποχή άνω των 5 ημερών βλάπτει την ποιότητα του σπέρματος. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά αν οι άνδρες εκσπερματίζουν κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα. Είναι γεγονός πως πολλοί ιατροί συνιστούν συνουσία κάθε δεύτερη μέρα, με την λογική ότι θα αυξήσει την ποιότητα του σπέρματος, ιδιαίτερα στους άνδρες με μικρότερο αριθμό σπερματοζωάριων (ολιγοζωοσπερμία). Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: οι ολιγοζωοσπερμικοί άντρες έχουν καλύτερη ποιότητα σπέρματος με την καθημερινή εκσπερμάτιση!

Πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι το καθημερινό σεξ προσδίδει ένα μικρό προβάδισμα: οι υψηλότερες πιθανότητες εγκυμοσύνης (37% ανά κύκλο) συσχετίζονταν με την καθημερινή σεξουαλική επαφή, αν και το σεξ μέρα παρά μέρα είχε συγκρίσιμα ποσοστά εγκυμοσύνης (33%). Από την άλλη μεριά, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η “υποχρέωση” σεξουαλικής επαφής κάθε μέρα μπορεί να προκαλέσει περισσότερο άγχος στο ζευγάρι, με αποτέλεσμα την μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, χαμηλή αυτοεκτίμηση και τελικά μειωμένη συχνότητα σεξουαλικών επαφών.

Επομένως, η αναπαραγωγική αποτελεσματικότητα είναι υψηλότερη με σεξουαλικές επαφές κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα. Η βέλτιστη συχνότητα, ωστόσο, ορίζεται καλύτερα από την προτίμηση του κάθε ζευγαριού.

ΜΥΘΟΣ # 5. Κάνουμε σεξ μόνο όταν έχω ωορρηξία, δηλαδή την 14η μέρα του κύκλου

Η ωορρηξία (όταν πέφτει το ωάριο από τις ωοθήκες) λαμβάνει χώρα μία φορά το μήνα, συνήθως μεταξύ της 11ης και της 21ης μέρας του κύκλου (ο κύκλος ξεκινάει την πρώτη ημέρα της περιόδου).

Κάθε γυναίκα έχει ωορρηξία με το δικό της ρυθμό. Παρόλο που συνήθως λέγεται ότι μια γυναίκα με κύκλο 28 ημερών έχει ωορρηξία στην 14η ημέρα του κύκλου, αυτό δεν είναι απαραιτήτως αληθές: μια μελέτη διαπίστωσε ότι λιγότερο από το 10 τοις εκατό των γυναικών με κανονικούς κύκλους 28 ημερών έχουν ωορρηξία την 14η ημέρα.

Γνωρίζουμε ότι τα σπερματοζωάρια μπορούν να επιβιώσουν στο αναπαραγωγικό σύστημα μιας γυναίκας για περίπου 5 ημέρες, και ότι μόλις απελευθερωθεί το ωάριο, θα πεθάνει σε περίπου 12-24 ώρες. Επομένως, η γόνιμη περίοδος – ή το “γόνιμο παράθυρο” – είναι ένα διάστημα 6 ημερών που λήγει την ημέρα της ωορρηξίας, ή την επόμενη.

Για να αυξήσετε τις πιθανότητές να μείνετε έγκυος, καλό είναι να κάνετε σεξ πριν και κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα. Αν οι κύκλοι σας είναι ακανόνιστοι και δεν μπορείτε να υπολογίσετε τις γόνιμες ημέρες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τεστ ωορρηξίας, ή να επισκεφθείτε τον ιατρό σας, που θα σας βοηθήσει να βρείτε τη δική σας γόνιμη περίοδο.

ΜΥΘΟΣ # 6. Το κάπνισμα δεν επηρεάζει τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Θα το κόψω μόλις μείνω έγκυος

Κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζετε ότι το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι επικίνδυνο, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή, πρόωρο τοκετό, πολύ μικρά μωρά στην γέννηση και, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, συγγενείς δυσπλασίες.

Αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το κάπνισμα είναι επιβλαβές και για τη γονιμότητα: ακόμα και πέντε τσιγάρα την ημέρα μειώνουν τη γονιμότητα, τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες, και αυτό συμπεριλαμβάνει και το παθητικό κάπνισμα. Έχει υπολογιστεί ότι οι καπνιστές έχουν 10-40% χαμηλότερης γονιμότητας ανά μήνα και έως και 13% των περιπτώσεων υπογονιμότητας οφείλονται στο κάπνισμα.

Στη γυναίκα, το κάπνισμα επηρεάσει την ωορρηξία, καθώς και την ικανότητα του γονιμοποιημένου ωαρίου να εμφυτευτεί στη μήτρα. Επιπλέον, η επίδραση του καπνού είναι τόσο επιβλαβής για τις ωοθήκες, που η εμμηνόπαυση εμφανίζεται, κατά μέσο όρο, ένα έως τέσσερα χρόνια νωρίτερα στις καπνίστριες σε σχέση με τις μη καπνίστριες.

Αλλά και οι άντρες επηρεάζονται από το τσιγάρο: στους καπνιστές παρατηρείται μειωμένος αριθμός, κινητικότητα και διαταραχή στη μορφολογία των σπερματοζωάριων, γεγονός που επηρεάζει την ικανότητα των σπερματοζωαρίων να γονιμοποιήσουν το ωάριο.

Επομένως, πριν προσπαθήσετε για μωρό, κάντε χάρη στον εαυτό σας και… σβήστε το τσιγάρο για πάντα!

ΜΥΘΟΣ # 7. Μην ανησυχείς για την ηλικία σου. Το πιο πολύ να κάνεις εξωσωματική γονιμοποίηση

Μεγάλη παραπληροφόρηση! Πολλές γυναίκες πιστεύουν πως, σε περίπτωση υπογονιμότητας που σχετίζεται με την ηλικία, μπορούν να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους αν υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Στην πραγματικότητα, όπως και η φυσική γονιμότητα μειώνεται με την ηλικία, τα ποσοστά επιτυχίας με την εξωσωματική γονιμοποίηση μειώνονται σταθερά καθώς μια γυναίκα μεγαλώνει.

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, οι πιθανότητες μιας γυναίκας να γεννήσει ένα μωρό μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση είναι: κάτω των 35 ετών 33%, 38 έως 40 ετών 17%, ενώ σε γυναίκες ηλικίας 43 έως 44 ετών μόλις 3% (με δικά τους ωάρια).

Η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν αποτελεί εγγύηση για τεκνοποίηση, και δεν επεκτείνει την αναπαραγωγική περίοδος μιας γυναίκας. Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη έχει -δυστυχώς- μεγεθυνθεί από τις πολλές διασημότητες που έχουν τεκνοποιήσει σε ηλικίες άνω των 45 ετών. Ενώ κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να διατηρήσει την ιδιωτική του ζωή, πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν έχουν μείνει έγκυες με τα δικά τους ωάρια, αλλά με ωάρια μιας νεότερης γυναίκας δότριας.

Υπάρχει μόνο μια πολύ μικρή πιθανότητα βελτίωσης της γονιμότητας με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μετά την ηλικία των 43 ετών. Παρόλα αυτά, μπορείτε να επιλέξετε τη δωρεά ωαρίων (ωάρια μιας νεότερης γυναίκας) εάν η υπογονιμότητα που σχετίζεται με την ηλικία σας εμποδίζει να τεκνοποιήσετε.

ΜΥΘΟΣ # 8. Μια γυναίκα δεν μπορεί να μείνει έγκυος εάν δεν έχει οργασμό

Για τους άνδρες, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: χωρίς οργασμό δεν υπάρχει εγκυμοσύνη, καθώς η εκσπερμάτωση συμβαίνει κατά τη διάρκεια του οργασμού. Αν και η αλήθεια είναι πως αυτό δεν είναι απολύτως σωστό: πριν από τον οργασμό μπορεί να απελευθερωθούν σπερματοζωάρια στα λεγόμενα προσπερματικά υγρά (διαβάστε εδώ).

Για τις γυναίκες όμως, η σύλληψη δεν έχει καμία σχέση με τον οργασμό. Μπορεί όμως ο γυναικείος οργασμός να αυξήσει τις πιθανότητες σύλληψης;

Ανέκαθεν οι επιστήμονες έχουν αναρωτηθεί ποιος είναι ο σκοπός του γυναικείου οργασμού. Αν και η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, έχουν προτείνει πολλές θεωρίες:

Μόνο η ευχαρίστηση που προκαλεί, έτσι ώστε οι γυναίκες να θέλουν να αναπαράγονται και να διατηρήσουν το ανθρώπινο είδος!
Η θεωρία του “πέλεκυ”: ο οργασμός κάνει τις γυναίκες να αισθάνονται χαλαρές και νυσταγμένες, ώστε να ξαπλώνουν μετά το σεξ και το σπέρμα να φτάνει πιο εύκολα στον προορισμό του.
Η θεωρία του “ρουφήγματος”: οι συσπάσεις της μήτρας “ρουφάνε” τα σπερματοζωάρια που απελευθερώνονται στον κόλπο και τα βοηθάνε να ταξιδέψουν μέχρι τις σάλπιγγες.
“Δέσιμο” του ζεύγους: Οι ορμόνες που παράγονται κατά τη διάρκεια του οργασμού (όπως η ωκυτοκίνη και η προλακτίνη) συμβάλλουν στη ανάκτηση συναισθημάτων προς τον σύντροφό της.

Ο οργασμός δεν είναι απαραίτητος για να μείνετε έγκυος, αλλά υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να έχετε έναν! Παρόλα αυτά, δεν είναι ασυνήθιστο οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν να συνδέουν την επιθυμία για οργασμό με την επιθυμία τους να τεκνοποιήσουν. Αυτό οδηγεί σε ψυχολογική πίεση και δυσκολία στην επίτευξη οργασμού, προσθέτοντας απογοήτευση σε μια διαδικασία που θα έπρεπε να είναι ευχάριστη…

Προσπαθήστε να μην θεωρήσετε τον οργασμό ως στόχο να μείνετε έγκυος. Απολαύστε τον χρόνο με τον σύντροφό σας, χωρίς καμία πίεση. Αν έχετε οργασμό, καλώς. Αν όχι, μια χαρά και αυτό!

ΜΥΘΟΣ # 9. Έχουμε ήδη ένα παιδί, οπότε εύκολα θα ξαναμείνω έγκυος

Ίσως, αλλά δεν είναι εγγύηση. Πολλά άτομα εμφανίζουν δευτερογενή υπογονιμότητα, δηλαδή δυσκολία να συλλάβουν ένα δεύτερο ή επόμενο παιδί.

Η δευτερογενής υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε παράγοντες που σχετίζονται με την ηλικία, τόσο για εσάς όσο και για το σύντροφό σας. Μερικές φορές, αναπτύσσεται μια νέα υποκείμενη ιατρική κατάσταση. Ενδεχομένως, ένα πρόβλημα γονιμότητας που πάντα υπήρχε μπορεί να χειροτερεύσει και να γίνει εμφανές. Μια προηγούμενη εγκυμοσύνη μπορεί να είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν μένετε ξανά έγκυος: οι χειρουργικές επιπλοκές ή η μόλυνση μετά τον τοκετό μπορεί να έχουν προκαλέσει συμφύσεις, γεγονός που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε υπογονιμότητα.

Τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν με το χρόνο. Ακόμη και αν είχατε μείνει εύκολα έγκυος προηγουμένως, εάν δυσκολεύεστε αυτή την φορά να συλλάβετε, μιλήστε με το γιατρό σας, ο οποίος μπορεί να σας συμβουλέυσει για τα επόμενα βήματα που θα ακολουθήσετε.

ΜΥΘΟΣ # 10. Η υπογονιμότητα είναι αποκλειστικά ένα γυναικείο θέμα

Γενικά, οι αιτίες υπογονιμότητας χωρίζονται ως εξής:

Περίπου το ένα τρίτο των ζευγαριών πάσχει από ανδρική υπογονιμότητα.
Σε ένα άλλο τρίτο, το πρόβλημα είναι η γυναικεία υπογονιμότητα.
Το υπόλοιπο τρίτο είτε αντιμετωπίζει συνδυαστικά ανδρική και γυναικεία υπογονιμότητα, ή πρόκειται περί ανεξήγητης υπογονιμότητας, όπου το πρόβλημα δεν μπορεί να εντοπιστεί.

Οι συχνότερες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας έχουν να κάνουν με προηγούμενη χειρουργική επέμβαση, λοίμωξη ή πρόβλημα που υπάρχει από τη γέννηση.

Οι πιο συχνές αιτίες γυναικείας υπογονιμότητας είναι: η ηλικία, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, σαλπιγγικά ή πυελικά προβλήματα, ενδομητρίωση και οικογενειακό ιστορικό.

Στο πλαίσιο της διερεύνησης για τον προσδιορισμό της αιτίας και της θεραπείας της υπογονιμότητας, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες θα πρέπει να υποβληθούν σε κλινικές και εξειδικευμένες συμπληρωματικές εξετάσεις.

ΜΥΘΟΣ # 11. Η ηλικία του άνδρα δεν έχει σημασία

Ενώ μερικοί άνδρες μπορούν να τεκνοποιήσουν στην ηλικία των 50 ή 60 ετών, η ανδρική γονιμότητα δεν παραμένει αμετάβλητη με το πέρασμα του χρόνου: αρχίζει να μειώνεται στα 40 έτη, αν και λιγότερο δραστικά σε σύγκριση με τη γυναικεία γονιμότητα.

Καθώς ο άνδρας μεγαλώνει, η συγκέντρωση των κινητών και φυσιολογικών σπερματοζωάριων, καθώς και ο όγκος του σπέρματος ελαττώνονται. Συνεπώς, λόγω της ποιοτικής αλλοίωσης των παραμέτρων τους σπέρματος στους άνδρες ηλικίας άνω των 40 ετών, οι πιθανότητες να προκληθούν αυτόματες αποβολές ή να γεννηθούν παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες είναι μεγαλύτερες. Επιπλέον, τελευταίες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει πως υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ ηλικίας του πατέρα σε συνδυασμό με αυξημένο κίνδυνο αυτισμού ή σχιζοφρένειας.

Συνεπώς, και η ηλικία του άντρα έχει σημασία. Ενώ οι άνδρες δεν έχουν μια απότομη και πλήρη πτώση της γονιμότητας όπως συμβαίνει στις γυναίκες, η “προχωρημένη πατρική ηλικία” είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζουν τα ζευγάρια. Το βιολογικό ρολόι των ανδρών επίσης χτυπά!

ΜΥΘΟΣ # 12. Εάν φροντίζω καλά την υγεία μου, η γονιμότητά μου θα είναι μια χαρά

Υγιές σώμα και νους μπορεί να ενισχύσουν τη γονιμότητα σε ορισμένες περιπτώσεις. Όμως, οι περισσότερες αιτίες υπογονιμότητας δεν μπορούν να επιλυθούν με καλό τρόπο ζωής ή με καλή διατροφή και ιδιαίτερα η υπογονιμότητα που σχετίζεται με την ηλικία.

Είναι κοινή πεποίθηση ότι ορισμένοι τύποι διατροφής μπορούν να σας βοηθήσουν να μείνετε έγκυος. Όμως, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η χορτοφαγική διατροφή, οι δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, οι δίαιτες εμπλουτισμένες με αντιοξειδωτικά ή με βιταμίνες αυξάνουν τις πιθανότητες να αποκτήσετε παιδί.

Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι πως το σωματικό βάρος μιας γυναίκας παίζει ρόλο στη γονιμότητα: εκείνες που είναι είτε πολύ αδύνατες είτε παχύσαρκες ενδέχεται να δυσκολεύονται να συλλάβουν. Εάν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος, μάθετε ορισμένες συμβουλές για τον τρόπο ζωής προκειμένου να αυξήσετε τις πιθανότητες εγκυμοσύνης εδώ.

ΜΥΘΟΣ # 13. Αν ένας άνδρας μπορεί να εκσπερματίσει σημαίνει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα γονιμότητας

Πολλοί μύθοι περιβάλλουν την ανδρική γονιμότητα και τη σεξουαλική τους απόδοση. Είναι ατυχώς ένας κοινός μύθος ότι αν η γονιμότητα ενός άνδρα είναι ελαττωμένη, αυτό σημαίνει ότι η σεξουαλική του απόδοση είναι το πρόβλημα. Αυτό δεν είναι αλήθεια! Οι κύριες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας είναι τα προβλήματα με τον αριθμό, τη μορφολογία και την κινητικότητα των σπερματοζωάριων.

Ένας άλλος μύθος είναι ότι απλά κοιτάζοντας το σπέρμα μπορεί κανείς να καταλάβει εάν υπάρχει πρόβλημα γονιμότητας. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία σχέση με την ύπαρξη σπερματοζωαρίων στο σπέρμα και την ποσότητα του σπέρματος (σπερματικού υγρού). Ακόμη και οι άνδρες που δεν έχουν καθόλου σπερματοζωάρια (αζωοσπερμία) συνήθως έχουν φυσιολογική ποσότητα σπερματικού υγρού.

Συνεπώς, για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών με υπογονιμότητα, δεν υπάρχουν ορατά ή προφανή σημάδια υπογονιμότητας. Η φυσιολογική στυτική λειτουργία και η κανονική εκσπερμάτωση δεν εγγυώνται ότι το σπέρμα είναι σε καλή κατάσταση.

Τούτου λεχθέντος, η στυτική δυσλειτουργία ενδέχεται να είναι σύμπτωμα υπογονιμότητας. Μπορεί να οφείλεται σε χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης ή σε κάποιο παθολογικό αίτιο. Δυσκολία στην εκσπερμάτωση μπορεί επίσης να είναι ένα σημάδι ορισμένων ιατρικών προβλημάτων. Αλλά αυτά τα σημάδια ανδρικής υπογονιμότητας εντοπίζονται εύκολα.

Εάν δυσκολεύεστε να μείνετε έγκυος, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας. Μια ανάλυση σπέρματος (σπερμοδιάγραμμα) θα δείξει ξεκάθαρα εάν το σπέρμα είναι κατάλληλο για γονιμοποίηση.

ΜΥΘΟΣ # 14. Το αντισυλληπτικό χάπι θα βλάπτει τη μελλοντική σας γονιμότητα

Όλες οι επιστημονικές μελέτες συμφωνούν: τα ορμονικά αντισυλληπτικά δεν προκαλούν υπογονιμότητα. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης αντισυλληπτικών ενδεχομένως αυξάνουν τις πιθανότητες εγκυμοσύνης, ή και διατηρούν τη γονιμότητα. Διαβάστε περισσότερα για το αντισυλληπτικό χάπι εδώ.

Εν κατακλείδι:

Οι μύθοι και οι παρανοήσεις σχετικά με τη γονιμότητα και τη σύλληψη είναι δυστυχώς ευρέως διαδεδομένοι. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, καθώς η παραπληροφόρηση μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε περιττό άγχος αλλά και σε εσφαλμένες αποφάσεις …

Ενημερωθείτε! Συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας, ο οποίος θα σας απαντήσει σε οποιεσδήποτε απορίες σας προβληματίζουν. Επιπλέον, ο γιατρός σας θα σας δώσει μερικές συμβουλές για αλλαγές στον τρόπο ζωής σας έτσι ώστε να βελτιστοποιήσετε τη γονιμότητά σας. Εφόσον το κρίνει απαραίτητο θα σας προτείνει ορισμένες συμπληρωματικές εξετάσεις, και να σας πει πότε θα τον/την ξανα επισκεφτείτε αν δεν προκύψει μια αυτόματη εγκυμοσύνη.

Και τέλος, μια φιλική συμβουλή: εάν θέλετε να μείνετε έγκυος, να κάνετε σεξ – όσο θέλετε, όποτε θέλετε – και να το απολαμβάνετε! Και μετά το πέρας της σεξουαλικής επαφής, κάντε ότι “σας καπνίσει” – χωρίς όμως να ανάψετε τσιγάρο 😉

Photo credits

Intro: pixabay.com; 1: rma-fl.com; 2: motherandbaby.co.uk; 3: romper.com; 4: pixabay.com; 5: wsaw.com; 6: babycenter.com; 7: nexter.org; 8: irishtimes.com; 9: health.clevelandclinic.org; 10: thefertilechickonline.com; 11: businessinsider.com; 12: hayatouki.com; 13: livescience.com; 14: pinterest.com

11Nov2018

HPV TEST: ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ

Posted in ΥΓΕΙΑ by woman2womenblog

Πιθανώς να έχετε ακούσει για το τεστ Παπ, και γνωρίζετε ότι πρέπει να το κάνετε τακτικά. Τα τεστ Παπανικολάου είναι μια πολύ σημαντική εξέταση που έχει σώσει εκατομμύρια γυναίκες εδώ και πάνω από 70 χρόνια, επειδή επιτρέπει την ανίχνευση ανωμαλιών στον τράχηλο της μήτρας πριν μετατραπούν σε καρκίνο.

Παρότι πολύτιμη εξέταση, τα τελευταία χρόνια πιο σύγχρονη τεχνολογία έχει γίνει διαθέσιμη, η οποία βελτίωσε ακόμα περισσότερο την ικανότητά μας να βρούμε προκαρκινικές αλλοιώσεις του τράχηλου της μήτρας. Αυτή η νέα εξέταση ονομάζεται τεστ HPV.

Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που πρέπει να ξέρετε σχετικά με αυτή την καινοτόμο τεχνική, η οποία έχει γίνει πια εξέταση ρουτίνας σε πολλές χώρες του πλανήτη.

Εισαγωγή

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος που πλήττει τις γυναίκες παγκοσμίως. Είναι ένας τύπος καρκίνου που μπορεί εύκολα να αποφευχθεί, καθώς η αιτία του είναι γνωστή: ο ιός του ανθρωπίνου θηλώματος (HPV, διαβάστε περισσότερα εδώ).
Ο HPV είναι μια πολύ μεγάλη οικογένεια, που περιλαμβάνει περισσότερους από 120 υποτύπους. Από αυτούς, μόνο 15 τύποι σχετίζονται με καρκίνο. Aυτοί είναι γνωστοί ως τύποι “υψηλού κινδύνου”.
Ενώ οι περισσότερες λοιμώξεις από τον HPV υποχωρούν χωρίς θεραπεία, οι μολύνσεις με HPV υψηλού κινδύνου που επιμένουν με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσουν προκαρκινικές αλλαγές στον τράχηλο της μήτρας.
Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις, αν δεν αντιμετωπιστούν, μπορεί να γίνουν καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Συνήθως χρειάζονται 10 ή περισσότερα χρόνια για να μετατραπούν οι προκαρκινικές αλλοιώσεις σε καρκίνο. Όμως, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε διότι αυτό σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να συμβεί σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις του τραχήλου είναι σιωπηλές. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στον προχωρημένο καρκίνο. Για αυτό το λόγο όλες οι γυναίκες πρέπει να υποβληθούν σε προληπτικές (προσυμπτωματικές) εξετάσεις.
Η ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας γινόταν μέχρι πρότινος μόνο με το τεστ Παπανικολάου. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κύτταρα από τον τράχηλο αποξέονται απαλά με ένα βουρτσάκι, και στη συνέχεια εξετάζονται για ανώμαλη ανάπτυξη, συνήθως αποκαλούμενη τραχηλική δυσπλασία, CIN (ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του τραχήλου) ή SIL (πλακώδης ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση).
Πρόσφατα, καινοτόμος τεχνολογία έχουν γίνει διαθέσιμη για να ανιχνεύσουμε τους τύπους του HPV που προκαλούν καρκίνο, και να καθοριστεί αν μια γυναίκα διατρέχει κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Αυτή η δοκιμασία ονομάζεται τεστ HPV.

Τι είναι το Τεστ HPV;

Το τεστ HPV ανιχνεύει την παρουσία των τύπων του ιού που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Η προσυμπτωματική αυτή δοκιμασία είναι διαθέσιμη μόνο για τις γυναίκες. Αν και οι άνδρες δυνητικά μπορούν να μολυνθούν με τον ιό HPV και να τον μεταδώσουν στους σεξουαλικούς τους συντρόφους, δεν υπάρχει ακόμη εξέταση για την ανίχνευση του ιού HPV πριν εκδηλωθεί κάποια αλλοίωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τo τεστ HPV διαφέρει από την “ταυτοποίηση” ή “τυποποίηση”, δηλαδή την εξέταση που γίνεται με μια διαφορετική τεχνική (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης, ή PCR). Το τεστ HPV είναι πολύ πιο αξιόπιστο από την ταυτοποίηση με PCR για τον εντοπισμό προκαρκινικών αλλοιώσεων, επειδή εντοπίζει ειδικά τις περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει σημαντικό ιικό φορτίο από ογκογόνους HPV. Αυτό σημαίνει πως το τεστ HPV ανιχνεύει την ενεργή λοίμωξη, η οποία αποτελεί ουσιαστικό κίνδυνο για εξέλιξη σε καρκίνου. Αντιθέτως, η τεχνική PCR ανιχνεύει ακόμη και ελάχιστες ποσότητες του DNA του ιού, που δεν έχουν κλινική σημασία. Για το λόγο αυτό, οι αμερικανικές, βρετανικές και άλλες επιστημονικές εταιρείες δεν συνιστούν την ταυτοποίηση με PCR για τον μαζικό έλεγχο του υγιούς πληθυσμού.

Γιατί να κάνω το Τεστ HPV;

Το τεστ Παπανικολάου είναι μια απλή εξέταση που έχει σώσει τις ζωές αμέτρητων γυναικών. Ωστόσο, δεν είναι 100% ακριβές: πολλές φορές ανιχνεύει ανωμαλίες του τραχήλου της μήτρας που δεν θα προχωρήσουν ποτέ σε καρκίνο, και από την άλλη πλευρά ενδέχεται να μην βρει ανώμαλα κύτταρα που είναι πιθανόν να εξελιχθούν σε καρκίνο χωρίς θεραπεία.
Συνεπώς, γνωρίζοντας αν υπάρχει ένας τύπος HPV υψηλού κινδύνου για καρκίνο, θα έχουμε πολύτιμες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε ποια θα είναι τα επόμενα βήματα: είτε απλή παρακολούθηση, είτε περαιτέρω εξετάσεις, είτε θεραπεία της προκαρκινικής αλλοίωσης.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το τεστ HPV είναι πιο αποτελεσματικό από το τεστ Παπανικολάου για την την ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων.
Ο συνδυασμός του τεστ Παπανικολάου και του τεστ HPV (που ονομάζεται “co-testing”) είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να εντοπιστεί ο προκαρκίνος ή ο πρώιμος καρκίνος του τραχήλου της μήτρας σε γυναίκες ηλικίας 30 ετών και άνω.

Ποιος πρέπει να κάνει το τεστ HPV;

Η εξέταση HPV συνιστάται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Είστε ηλικίας 30 ετών και άνω. Το τεστ HPV μπορεί να γίνει μόνο του ή σε συνδυασμό με ένα τεστ Παπανικολάου.
Το τεστ Παπ έδειξε άτυπα πλακώδη κύτταρα μη καθορισμένης σημασίας (“ASCUS”). Το ASCUS είναι ένα κοινό εύρημα στο τεστ Παπανικολάου. Μπορεί να είναι ένδειξη λοίμωξης από τον ιό HPV, αν και πολλές φορές σχετίζεται με πολύποδες του τραχήλου της μήτρας, βακτηριακή λοίμωξη ή χαμηλά επίπεδα ορμονών (εμμηνόπαυση).
Προηγήθηκε χειρουργική αφαίρεση προκαρκινικών βλαβών, συνήθως 6 μήνες μετά τη θεραπεία. Αυτό ονομάζεται “έλεγχος Θεραπείας” (Test of Cure, TOC).

Παρότι οι συστάσεις ποικίλλουν σε διάφορες χώρες, σε γενικές γραμμές όλες οι γυναίκες ηλικίας 30 έως 65 ετών θα πρέπει να κάνουν το τεστ HPV κάθε 3 έως 5 χρόνια.

Η συστηματική ανίχνευση του ιού HPV σε γυναίκες κάτω των 30 ετών δεν συνίσταται, ούτε είναι χρήσιμη. Ο ιός HPV μεταδίδεται μέσω σεξουαλικής επαφής και είναι πολύ κοινός σε νέες γυναίκες. Τις περισσότερες φορές, οι λοιμώξεις από τον HPV υποχωρούν από μόνες τους μέσα σε ένα ή δύο χρόνια. Δεδομένου ότι για να εξελιχθούν σε καρκίνο οι αλλαγές του τραχήλου θέλουν αρκετά χρόνια – συνήθως 10 χρόνια ή περισσότερο, οι νεαρές γυναίκες γενικά παρακολουθούνται προσεκτικά, αντί να υποβληθούν σε θεραπεία για τις αλλοιώσεις του τραχήλου που οφείλονται σε μόλυνση από τον HPV.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι του τεστ HPV;

Αν και το τεστ HPV είναι πολύ αξιόπιστο, υπάρχει ο κίνδυνος ψευδώς θετικών ή ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων, όπως άλλωστε μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε εργαστηριακή δοκιμασία.

Ψευδώς θετικό. Αυτό σημαίνει ότι το τεστ έδειξε HPV υψηλού κινδύνου ενώ στην πραγματικότητα δεν τον έχετε. Ένα ψευδώς θετικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιττές εξετάσεις παρακολούθησης, όπως κολποσκόπηση ή βιοψία, και αδικαιολόγητο άγχος λόγω του αποτελέσματος της εξέτασης.
Ψευδώς αρνητικό. Σημαίνει ότι ενώ έχετε μια μόλυνση από τον ιό HPV υψηλού κινδύνου, η δοκιμασία εσφαλμένα υποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ιός. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει καθυστέρηση στις κατάλληλες διαδικασίες παρακολούθησης ή θεραπείας.

Πώς πρέπει να προετοιμαστώ για το τεστ HPV;

Το τεστ HPV συνήθως γίνεται ταυτόχρονα με το τεστ Pap. Για να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερες οι δύο αυτές εξετάσεις συνιστάται να λάβετε τα ακόλουθα μέτρα :

Αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή, τις κολπικές πλύσεις ή τη χρήση οποιωνδήποτε κολπικών φαρμάκων, κρεμών ή τζελ τις δύο ημέρες που προηγούνται της εξέτασης.
Προσπαθήστε να μην προγραμματίσετε το τεστ κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Η εξέταση μπορεί να γίνει, αλλά καλύτερο δείγμα κυττάρων συλλέγεται σε άλλη φάση του κύκλου.

Πώς γίνεται το τεστ HPV;

Η δοκιμασία HPV, μόνη της ή σε συνδυασμό με το τεστ Pap, εκτελείται στο ιατρείο και διαρκεί μόνο λίγα λεπτά.
Ενώ είστε ξαπλωμένη με τα γόνατά σας λυγισμένα, ο γιατρός θα εισάγει απαλά στον κόλπο ένα εργαλείο που ονομάζεται κολποδιαστολέας.
Ο κολποδιαστολέας επιτρέπει την εξέταση του τραχήλου. Τα δείγματα των τραχηλικών κυττάρων λαμβάνονται χρησιμοποιώντας μια μαλακή βούρτσα.
Συνήθως αυτό δεν πονάει, ενίοτε μπορεί να προκαλέσει μια ήπια δυσφορία.
Μετά τη διαδικασία, μπορείτε να κάνετε τις καθημερινές σας συνήθεις δραστηριότητες χωρίς περιορισμούς.
Ρωτήστε το γιατρό σας πότε θα λάβετε τα αποτελέσματα των εξετάσεων σας.

Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα;

Τα αποτελέσματα του τεστ HPV θα είναι είτε θετικά είτε αρνητικά.

Θετικό τεστ HPV. Αυτό σημαίνει ότι έχετε έναν τύπο του HPV υψηλού κινδύνου που συνδέεται με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Ενώ οι περισσότερες γυναίκες που έχουν μολυνθεί από τον HPV δεν προκειται να αναπτύξουν καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας, το θετικό εύρημα είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι και χρίζει περαιτέρω παρακολούθησης.
Αρνητικό τεστ HPV. Ένα αρνητικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι δεν έχετε κανένα από τους τύπους του HPV που προκαλούν καρκίνο του τραχήλου και συνεπώς θα συνεχίσετε μόνο την παρακολούθηση ρουτίνας.

Ανάλογα λοιπόν με το αποτέλεσμα της εξέτασης, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα από τα παρακάτω ως επόμενο βήμα:

Συνήθης παρακολούθηση. Αν είστε άνω των 30 ετών, η εξέταση HPV είναι αρνητική και το τεστ Pap φυσιολογικό, ακολουθείτε το γενικά συνιστώμενο πρόγραμμα ελέγχου.
Κολποσκόπηση. Διαδικασία παρακολούθησης που χρησιμοποιεί ένα είδος μικροσκοπίου για να εξεταστεί με περισσότερη λεπτομέρεια ο τράχηλος της μήτρας, και γενικά το κατώτερο γεννητικό σύστημα.
Βιοψία. Σε συνδυασμό με την κολποσκόπηση, ο γιατρός παίρνει ένα δείγμα ιστού του τραχήλου με ένα ειδικό εργαλείο, το οποίο θα εξεταστεί μικροσκοπικά μετά από ειδική επεξεργασία και χρώση.
Εξαίρεση ανώμαλων κυττάρων. Σε περίπτωση εμφανούς αλλοίωσης κυττάρων του τραχήλου της μήτρας, για να αποφευχθεί η εξέλιξη των μη φυσιολογικών κυττάρων σε καρκίνο, ο γιατρός σας θα προτείνει την αφαίρεση των περιοχών αυτών που περιέχουν τα ανώμαλα κύτταρα.

Συμπέρασμα…

Ίσως η επίσκεψη στον γυναικολόγο σας τρομάζει. Ίσως και να είστε πολύ απασχολημένη με περιορισμένο ελεύθερο χρόνο. Ενδεχομένως να πιστεύετε ότι δεν κινδυνεύετε από λοίμωξη HPV, ούτε από καρκίνο. Πρέπει όμως να ξέρετε ότι κάθε σεξουαλικά ενεργός γυναίκα ανεξαρτήτως, διατρέχει κίνδυνο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Το τεστ HPV είναι μια απλή, ανώδυνη δοκιμασία που απαιτεί μόνο 5 λεπτά για να γίνει, αποτρέποντας και προλαμβάνοντας τυχόν σοβαρά προβλήματα στο μέλλον…

Κάντε το τεστ HPV! Πέντε λεπτά από το χρόνο σας μπορεί να σας σώσουν τη ζωή!

Βιβλιογραφία

Photo credits

telegraph.co.uk; cmdrc.com; twitter.com; erewashccg.nhs.uk; everydayhealth.com; healthxchange.sg; margaretmccartney.com

21Mar2017

ΕΡΠΗΣ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Posted in ΥΓΕΙΑ by woman2womenblog

Embed from Getty Images

Ο έρπης γεννητικών οργάνων είναι μια πολύ συνηθισμένη λοίμωξη, η οποία συνήθως δεν προκαλεί κανένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι νιώθουν απελπισία, θλίψη ή θυμό κάθε φορά που ο ιός κάνει την εμφάνισή του… Και, όπως συμβαίνει με τον ιό των κονδυλωμάτων (HPV), η παραπληροφόρηση χειροτερεύει την κατάσταση…

Σε αυτό το άρθρο θα βρεις τις πιο σημαντικές πληροφορίες σχετικά με των έρπητα των γεννητικών οργάνων:

Τι είναι ακριβώς ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

Ο γεννητικός έρπης είναι ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ), και προκαλείται από έναν ιό που ονομάζεται Απλός Έρπης (Herpes simplex virus, HSV).

Ο ιός του έρπητα προκαλεί επώδυνες πληγές και φουσκάλες που μπορεί να εμφανίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στον πρωκτό, στους μηρούς ή στους γλουτούς. Μερικές φορές όμως, η λοίμωξη δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα. Μάλιστα, πολλοί άνθρωποι έχουν μολυνθεί με τον HSV και δεν το γνωρίζουν.

Υπάρχουν δύο τύποι απλού έρπητα: ο HSV-1 και ο HSV-2. Συνήθως, ο τύπος 2 προσβάλλει την περιοχή των γεννητικών οργάνων ενώ ο HSV-1 ευθύνεται για τον έρπη στο στόμα ή το πρόσωπο. Ωστόσο, και οι δύο τύποι μπορούν να προσβάλλουν και τα γεννητικά όργανα και το στόμα.

Πόσο συχνός είναι ο γεννητικός έρπης;

Εκτιμάται ότι 1 ή 2 στα 10 άτομα (δηλαδή 10-20%) έχουν μολυνθεί με τον HSV. Αλλά από αυτά, το 80% δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι πιο συχνός στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.

Πώς τον κόλλησα;

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων μεταδίδεται σεξουαλικά, μέσω της άμεσης επαφής με τις πληγές που προκαλεί ο ιός, κατά τη διάρκεια κολπικού, στοματικού ή πρωκτικού σεξ. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί σε άλλους κατά τη διάρκεια της πρώτης λοίμωξης, σε κάθε υποτροπή ή ακόμη και αν δεν υπάρχουν ορατές πληγές (βλέπε παρακάτω).
Ο HSV πεθαίνει γρήγορα έξω από το σώμα. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά απίθανο -αν όχι αδύνατο- να κολλήσεις έρπητα με οποιοδήποτε άλλο τρόπο από ότι με τη σεξουαλική επαφή, όπως με πετσέτες, τουαλέτα, υδρομασάζ κ.α.
Ο ιός ενδέχεται να μεταδοθεί με την ανταλλαγή ερωτικών βοηθημάτων (δονητές κ.α.) με σύντροφο που έχει τον ιό.
Τα μολυσμένα άτομα μπορεί να μεταδώσουν τον ιό σε άλλα μέρη του σώματός τους (πχ, αν αγγίξεις τον έρπη που έχεις στο στόμα και στη συνέχεια αγγίζεις τα γεννητικά σου όργανα). Το ενδεχόμενο αυτό, γνωστό ως αυτοενοφθαλμισμός (autoinoculation) αν και εφικτό, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί, καθώς το σώμα μας αναπτύσσει -στις περισσότερες περιπτώσεις- αντισώματα που μας προστατεύουν από τον αυτοενοφθαλμισμό.

Μπορώ να γνωρίζω πόσο καιρό έχω τον ιό στον οργανισμό μου;

Όταν ένα άτομο μολύνεται με τον HSV, τα συμπτώματα εμφανίζονται περίπου 2-20 ημέρες αφού ο ιός εισέρχεται στο σώμα.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι έχουν τον ιό του έρπητα για πολλά χρόνια χωρίς να το γνωρίζουν, μέχρι που κάποια στιγμή ενδεχομένως να εκδηλωθεί. Το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει παρεξήγηση σε ένα ζευγάρι, επειδή η/ο σύντροφος του νομίζει πως ο άλλος ήταν άπιστος, το οποίο δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση.

Ποια είναι τα συμπτώματα του έρπητα των γεννητικών οργάνων;

Η κλινική εικόνα της αρχικής λοίμωξης διαφέρει με εκείνη των επαναλαμβανόμενων επεισοδίων.

-Κατά τη διάρκεια της πρώτης λοίμωξης μπορεί να παρουσιάζονται:

συμπτώματα γρίπης: όπως πυρετός, ρίγη, μυαλγίες, κόπωση και ναυτία,
πρήξιμο των λεμφαδένων στη βουβωνική χώρα,
τσούξιμο ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση,
έλκη (πληγές): αρχικά είναι πολλαπλές μικρές φουσκάλες, γεμάτες με καθαρό ή κιτρινωπό υγρό. Η περιοχή όπου εμφανίζονται οι φουσκάλες μπορεί να είναι πρησμένη ή ευαίσθητη. Μετά από λίγες μέρες, οι φουσκάλες σπάνε, αφήνουν ρηχά έλκη που είναι συνήθως πολύ επίπονα. Αυτά τα έλκη σχηματίζουν μια κρούστα και στη συνέχεια επουλώνονται χωρίς να αφήνουν ουλές.

Η πρώτη λοίμωξη από τον έρπητα διαρκεί 2-4 εβδομάδες.

Μετά από αυτή την αρχική εκδήλωση, ο HSV παραμένει στο σώμα μας για πάντα, εντός συγκεκριμένων νευρικών κυττάρων. Υπό ορισμένες συνθήκες (δείτε παρακάτω), ο ιός επανενεργοποιείται: “ταξιδεύει” κατά μήκος των νεύρων πίσω στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, και προκαλεί ένα νέο ξέσπασμα, το οποίο ονομάζεται υποτροπή ή υποτροπιάζουσα ερπητική λοίμωξη.

-Κατά τη διάρκεια μιας υποτροπής τα συμπτώματα είναι:

Πρόδρομο στάδιο: δηλαδή, ένα αίσθημα φαγούρας ή καύσου στο κάτω μέρος της πλάτης, τους γλουτούς, τους μηρούς, ή τα γόνατα.
Λίγες ώρες αργότερα, εμφανίζονται οι φουσκάλες, συνήθως χωρίς πυρετό ή πρήξιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Οι πληγές επουλώνονται πιο γρήγορα, συνήθως μέσα σε 3-7 ημέρες, και είναι λιγότερο επώδυνες.

Τι προκαλεί υποτροπές του γεννητικού έρπητα;

Αν και δεν είναι πάντα ξεκάθαρο πότε ή για ποιο λόγο ο ιός του έρπητα επανενεργοποιείται, ορισμένοι παράγοντες μπορεί να “ξυπνήσουν” τον ιό και να προκαλέσουν μια υποτροπή. Οι πιο συνηθισμένοι είναι:

Στρες: είτε σωματικό (κόπωση) ή ψυχικό (κατάθλιψη, άγχος).
Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα: από ασθένειες, μολύνσεις, ορισμένα φάρμακα, κ.λπ.
Τραύμα ή ερεθισμό της γεννητικής περιοχής: λόγω εντόνου σεξ, υπερβολικής εφίδρωσης, στενών ρούχων, κ.α.
Εκτεταμένη έκθεση στον ήλιο ή σε υπεριώδεις ακτίνες.
Ορμονικές διακυμάνσεις: μερικές γυναίκες παρατηρούν ότι οι υποτροπές είναι πιο συχνές τις μέρες πριν την περίοδο, ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Ορισμένες τροφές: κάποιες μελέτες (εδώ και εδώ) έχουν βρει ότι ή L-αργινίνη, ένα αμινοξύ που υπάρχει σε κάποιες τροφές μπορεί να επιδεινώσει ή να προκαλέσει πιο συχνές εξάρσεις του έρπητα. Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε αργινίνη περιλαμβάνουν: ξηροί καρποί (αμύγδαλα, καρύδια, κάσιους, φιστίκια), δημητριακά (σιτάρι ολικής αλέσεως, βρώμη, καστανό ρύζι, προϊόντα από αλεύρι), σοκολάτα και ροφήματα με καφεΐνη.

Πόσο συχνά θα εκδηλωθεί ο γεννητικός έρπητας;

Η συχνότητα και η ένταση των εξάρσεων διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ενώ μερικοί άνθρωποι έχουν συχνές και επώδυνες υποτροπές με πολλά έλκη, άλλοι έχουν μόνο σπάνια και ήπια συμπτώματα.
Τα “ξεσπάσματα” συνήθως είναι πιο συχνά το πρώτο έτος μετά τη μόλυνση. Στους περισσότερους ανθρώπους, ο αριθμός των υποτροπών μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Πόσο σοβαρός είναι ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

Ο γεννητικός έρπης δεν θεωρείται απειλητικός για τη ζωή.
Ωστόσο, οι πληγές που προκαλεί ο έρπητας καθιστούν ευκολότερο για τον ιό HIV (ο ιός που προκαλεί το AIDS) να εισέλθει στο σώμα. Επιπλέον, η ταυτόχρονη μόλυνση με τους δύο ιούς μπορεί να κάνει και τις δύο λοιμώξεις πιο σοβαρές.
Αλλά ένα από τα συχνότερα προβλήματα που προκαλεί ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι η συναισθηματική επιβάρυνση. Το γεγονός πως ο HSV προκαλεί επώδυνα συμπτώματα, επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς στην σεξουαλική δραστηριότητα, και είναι μια δια βίου κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε έντονη στενοχώρια, άγχος, θυμό, ακόμα και σε κατάθλιψη (διάβασε περισσότερα εδώ). Μην διστάζεις να συζητήσεις για τα συναισθήματά σου με το γιατρό σου, ο οποίος θα σε συμβουλεύσει πώς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.
Μια έγκυος γυναίκα μπορεί να περάσει τον έρπητα στο μωρό της (βλέπε παρακάτω). Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να ενημερώσεις το γιατρό σου αν είσαι έγκυος και έχεις τον έρπητα.

Πώς μπορώ να μάθω αν έχω τον ιό του έρπητα;

Αν νομίζεις ότι έχεις έρπητα των γεννητικών οργάνων θα πρέπει να συμβουλευτείς έναν γιατρό, ο οποίος θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση με την κλινική εξέταση και, εφόσον χρειαστεί, με ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις:

Ένα δείγμα υγρού από τα έλκη. Το δείγμα μπορεί να επεξεργαστεί με διάφορες τεχνικές, από τις οποίες οι πιο αξιόπιστες είναι η καλλιέργεια του ιού και η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR).
Μια εξέταση αίματος, οι οποία θα ανιχνεύσει τα αντισώματα που παράγει το σώμα μας να καταπολεμήσει τον ιό.

Όλες οι προαναφερόμενες τεχνικές θα δείξουν αν έχεις τον ιό, και εάν είναι ο τύπος HSV-1 ή HSV-2.

Πώς αντιμετωπίζεται ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον γεννητικό έρπητα.
Ωστόσο, ορισμένα αντι-ιικά φάρμακα – όπως ακυκλοβίρη, φαμσικλοβίρη και βαλακικλοβίρη – μπορεί να μειώσουν τη διάρκεια του επεισοδίου και να κάνουν τα συμπτώματα λιγότερο σοβαρά. Επιπλέον, κάποιες μελέτες δείχνουν ότι τα φάρμακα αυτά μειώνουν τον κίνδυνο να μεταδοθεί ο έρπης σε άλλο άτομο.
Όταν λαμβάνονται σε καθημερινή βάση, τα αντι-ιικά φάρμακα μπορεί να μειώσουν ή να αποτρέψουν εντελώς τις επιτροπές. Αυτή η κατασταλτική θεραπεία ενδείκνυται, μεταξύ άλλων, σε άτομα που παθαίνουν πολύ συχνά ξεσπάσματα (συνήθως περισσότερα από έξι επεισόδια ανά έτος).

Είναι δυνατή η πρόληψη του γεννητικού έρπητα;

Τα προφυλακτικά μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης του HSV, αλλά δεν παρέχουν πλήρη προστασία, επειδή οι περιοχές του δέρματος που έχουν τον ιό, αλλά δεν καλύπτονται από το προφυλακτικό μπορεί να εξαπλώσουν τη μόλυνση.
Είναι πολύ σημαντικό να αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή εάν εσύ ή ο σύντροφός σου έχετε ορατές πληγές στα γεννητικά όργανα. Το ίδιο ισχύει και για στοματικό σεξ από κάποιον που έχει επιχείλιο έρπη. Να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στις προδρομικά συμπτώματα που “ανακοινώνουν” ένα ξέσπασμα: η ερωτική επαφή θα πρέπει να αποφεύγεται από τη στιγμή που θα νιώσετε το πρόδρομο μέχρι λίγες μέρες αφού οι πληγές έχουν φύγει. Αν και λιγότερο μεταδοτικός, ο έρπης μπορεί να εξαπλωθεί ακόμη και αν δεν υπάρχουν ορατές αλλοιώσεις, μια διαδικασία γνωστή ως απόπτωση (ή shedding, που σημαίνει ότι ο HSV είναι ενεργός στο δέρμα). Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε πότε ένα άτομο είναι σε φάση απόπτωσης.
Να πλύνεις καλά τα χέρια σου μετά από κάθε πιθανή επαφή με πληγές, προκειμένου να αποφύγεις τη μόλυνση του εαυτό σου σε άλο σημείο του σώματος ή την μετάδοση σε κάποιον άλλο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασταλτική θεραπεία ενδεικνύεται για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης της λοίμωξης στο σύντροφό σου.
Όταν έχεις τον ιό, η αποφυγή των γνωστών παραγόντων που επανενεργοποιούν τον ιό μπορεί να μειώσει τη συχνότητα και την ένταση των επεισοδίων: η καλή διατροφή, η ξεκούραση, η διαχείριση του άγχους μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά.

Ο έρπης θα επηρεάσει την εγκυμοσύνη ή το μωρό μου;

Μια έγκυος γυναίκα μπορεί να μεταδώσει τον γεννητικό έρπητα στο μωρό της, το οποίο μπορεί να αναπτύξει μια σοβαρή λοίμωξη που ονομάζεται νεογνικός έρπης.
Αν και ο ιός μπορεί να μεταδοθεί σπανίως μέσω του πλακούντα, τα περισσότερα μωρά θα μολυνθούν κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού τοκετού, με το πέρασμα τους από τον κόλπο.
Αυτό είναι πιο πιθανό να συμβεί αν η πρώτη λοίμωξη με τον HSV συμβεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και κυρίως αν είναι προς το τέλος της κύησης. Παρότι είναι δυνατόν να μεταδοθεί ο ιός ακόμη και αν η πρώτη λοίμωξη έγινε πριν από την εγκυμοσύνη και υπάρχει μια υποτροπή κοντά στον τοκετό, ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μικρότερος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθεί αντι-ιική θεραπεία προς το τέλος της εγκυμοσύνης για να μειωθεί ο κίνδυνος τυχόν υποτροπών και μετάδοσης στο μωρό.
Αν υπάρχουν πληγές ή προειδοποιητικά σημάδια εμφάνισης της νόσου τη στιγμή του τοκετού, μπορεί να χρειαστεί να γίνει μια καισαρική τομή για να μειωθούν η πιθανότητες να μολυνθεί το μωρό.

Μπορώ να θηλάσω το μωρό μου αν έχω τον ιό του έρπητα;

Στις περισσότερες περιπτώσεις θα μπορέσεις να θηλάσεις. Μάλιστα, ο ιός του έρπητα δεν μεταδίδεται μέσω του μητρικού γάλακτος.
Είτε θηλάζετε είτε όχι, το μωρό μπορεί να μολυνθεί αν έρχεται σε άμεση επαφή με μια πληγή στο σώμα σου. Για να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, είναι πολύ σημαντικό να καλύπτεις τα σημεία όπου υπάρχουν πληγές και να πλύνεις πολύ καλά τα χέρια σου πριν αγγίξεις το μωρό σου. Αν έχεις έρπη στο στήθος δεν θα πρέπει να θηλάσεις από εκείνη την πλευρά έως ότου η περιοχή έχει επουλωθεί πλήρως.

Βιβλιογραφία

Centers for Disease Control and Infections: Genital Herpes: CDC Fact Sheet (ΗΠΑ)

The American College of Obstetricians and Gynecologists: Genital Herpes (ΗΠΑ)

British Association for Sexual Health and HIV: 2014 UK National Guideline for the Management of Anogenital Herpes (Ηνωμένο Βασίλειο)

Haute Autorité de Santé: Prise en charge de l’herpès cutanéo-muqueux chez le sujet immunocompétent (Γαλλία)

10Aug2015

ΦΥΣΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ

Posted in ΕΜΠΝΕΥΣΕ ΜΕ, Εγκυμοσύνη, ΥΓΕΙΑ by woman2womenblog

Μοναδική. Συνκλωνιστική. Μαγική. Είναι δύσκολο να βρεις μια λέξη που να περιγράψει την εμπειρία ενός φυσιολογικού τοκετού. Ως μητέρα -που είχα την τύχη να βιώσει αυτή την εμπειρία -και ως μαιευτήρας, έχοντας ξεγεννήσει χιλιάδες μωρά, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω κάθε φορά την ομορφιά ενός φυσιολογικού τοκετού, σαν να ήταν μια τέλεια σχεδιασμένη χορογραφία…

Αλλά το γεγονός ότι κάτι είναι φυσικό δεν σημαίνει ότι στερείται κινδύνων ή επιπλοκών. Έτσι, ένας φυσικός τοκετός στο μαιευτήριο επιτρέπει σε μια γυναίκα να γεννήσει με ελάχιστες παρεμβάσεις, διασφαλίζοντας παράλληλα την κατάλληλη φροντίδα σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Και πιστέψτε με, μερικές φορές στραβώνουν τα πράγματα, και τότε μπορεί να έχουμε μόνο λίγα λεπτά για να σώσουμε τη μητέρα ή το μωρό …

Είναι αλήθεια πως τα νοσοκομεία μπορεί να επηρεάσουν τη διαδικασία της φυσικής γέννας, με μέτρα όπως η παρακολούθηση του εμβρύου με καρδιοτοκογράφημα ή ο ορρός που βάζουμε στη μαμά -συνήθως μη διαπραγματεύσιμες παρεμβάσεις κατά την διάρκεια ενός τοκετού εντός μαιευτηρίου… Να ξέρετε όμως πως αυτά τα μέτρα είναι πολύτιμα, και μπορεί να είναι σωτήρια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Φυσικός τοκετός χωρίς φάρμακα στο μαιευτήριο; Βεβαίως που γίνεται! Αρκεί να συνυπάρχουν μια μαμά με πολύ ισχυρή θέληση και μια υποστηρικτική ομάδα (εννοείται ότι πρέπει να υπάρχουν και καλές προϋποθέσεις για φυσικό τοκετό)…

Σε αυτό το άρθρο, η KM μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία της ενός φυσικού τοκετού σε μαιευτήριο, και παρέχει μερικές συμβουλές για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που ενδέχεται να παρουσιαστούν κατά τη διαδικασία της γέννας…

Ο δικός μου φυσικός τοκετός στο μαειτήριο: Πως να ξεπεράσετε ορισμένα εμπόδια για να έχετε μια γέννα σαν την δικιά μου

“Γέννησα φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο, και θεωρώ τις δεκαπέντε ώρες που διήρκησε ο τοκετός μου ως μερικές από τις καλύτερες της ζωής μου. Ο σύζυγός μου απεδείχθη σπουδαίος συνοδός τοκετού – μια ευχάριστη έκπληξη, ιδιαίτερα επειδή αποφασίσαμε να μην προσλάβουμε μαία ή doula.

Με την έναρξη του τοκετού αφεθήκαμε στις μελωδίες του Don Carlos «Rivers of Babylon» και του Simon and Garfunkel «I am a Rock», μεταξύ άλλων χαλαρωτικών ήχων της δικιάς μας «Chill Mix για τοκετό», μουγρίσαμε σαν αγελάδες, και ο άνδρας μου ανέλαβε τα μασάζ στην πλάτη με μπάλες του τένις. Τις πρώτες δέκα ώρες στο σπίτι και καθ’ οδόν προς το μαιευτήριο ένιωθα σαν να πήγαινα σε μία πολύ αναμενόμενη συνάντηση: γέλιο, ομαδική εργασία, και πολύ χυμό καρπουζιού (ήταν Αύγουστος, στην Ελλάδα!)… συν κάποιο υποφερτό πόνο που παλέψαμε μαζί.

Αυτό που βρήκα λιγότερο ευχάριστο στην εμπειρία του τοκετού μου δεν ήταν ο πόνος. Ήταν η διαδικασία της παραλαβής στο μαειυτήριο, στην οποία ο σύζυγός μου και εγώ έπρεπε να χωριστούμε. Κατανοώ ότι τα μαειυτήρια δίνουν προτεραιότητα στις ιατρικές πρακτικές -και στην νομική αυτοπροστασία- πάνω από την συναισθηματική ευεξία. Οι διαδικασίες ρουτίνας, όπως ο ορός εφαρμόζονται για να επιτρέψουν γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σε ιατρική επέμβαση, όχι για να χαλαρώνουν την έγκυο γυναίκα για να γεννήσει το μωρό. Δεν περιμέναμε ότι το νοσοκομειακό περιβάλλον θα ενθαρρύνει τον φυσικό τοκετό, οπότε δουλέψαμε με την γυναικολόγο μου αρκετό καιρό πριν για να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια που θα μπορούσαμε να προβλέψουμε.

Είχα διαβάσει το Birthing from Within και το Ina May’s Guide to Childbirth (ένα από αυτά προτείνει να μουγκρίσουμε σαν αγελάδα για να χαλαρώσουμε και να ανοίξει ο τράχηλος της μήτρας), και είχαμε παρακολουθήσει μαθήματα τοκετού στην Ευτοκία και στο Babycenter’s online birthing course. Ήμασταν πεπεισμένοι ότι όσο λιγότερη άσκοπη ιατρική παρέμβαση γινόταν, τόσο το καλύτερο και για τους δύο μας, μαμά και μωρό. Το να αποφεύγουμε άσκοπη παρέμβαση μου φαίνεται κοινή λογική, αλλά η γυναικολόγος μου μας θύμισε ότι η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή. Και τονίζω ότι επρόκειτο να γεννήσω στην χώρα με το υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων με καισαρική στον κόσμο (70%), σύμφωνα με την Human Rights in Childbirth case study.

Παρακάτω αναφέρω τις ανησυχίες που είχαμε σχετικά με το μαιευτήριο, και πως καταφέραμε να τις αντιμετωπίσουμε:

A. Τα δικαιώματά μου πάνω στο σώμα μου. Η γυναικολόγος μου με κράτησε ενηήμερη για όλες τις επιλογές μου. Η εμπειρία της με τον φυσιολογικό τοκετό, η προθυμία της να εξηγήσει την κάθε μας επιλογή, η υποστηριχτική της στάση απέναντι στις προσπάθειες μας να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι, δημιούργησαν έναν αμοιβαίο σεβασμό. Όταν μας πρότεινε παρεμβάσεις, αυτές γίνανε αφού είχαμε συναινέσει. Είχα μια κολπική εξέταση με αποκόλληση των μεμβρανών μια ημέρα πριν την πιθανή μου ημερομηνία τοκετού, και η ιατρός μου έσπασε τα νερά όταν είχα περίπου 8 εκατοστά διαστολής.

Β. Η ευθύνη μου απέναντι στο μωρό μου. Το να προστατέψω την εμπειρία του τοκετού το αισθάνθηκα σαν την πρώτη μου επιτυχία στην ανατροφή του παιδιού μου. Η ανάμνηση αυτή εξακολουθεί να μου παρέχει ένα βαθύ αίσθημα ικανοποίησης και εμπιστοσύνης στον εαυτό μου, πολύτιμα όπλα για αυτό το «άθλημα αντοχής» που αποτελεί η μητρότητα.

Γ. Ο χρόνος ανάρρωσης. Χάρη στο φυσικό τοκετό ήμουν σε θέση να περπατήσω μέχρι την τουαλέτα χωρίς βοήθεια αμέσως μετά τον τοκετό, και να πηγαίνω μέχρι το γραφείο της νοσοκόμας να ζητήσω να μου φέρουν πίσω το μωρό μου.

Δ. Επιτυχημένος θηλασμός. Επέλεξα το rooming-in –δηλαδή να είμαι μαζί με το μωρό συνέχεια στο δωμάτιο-, και για να τηρηθεί αυτή η επιλογή, ζητούσα το μωρό μου πίσω όταν μου το παίρνανε, επειδή ακόμα και με το rooming-in, το μωρό μας περνούσε αρκετό χρόνο μακριά από μας. Η γυναικολόγος μου ενημέρωσε το προσωπικό του νοσοκομείου ότι θέλαμε αποκλειστικό θηλασμό και ζήτησε να μην του χορηγούν ξένο γάλα ή νερό. Η αναχώρηση μας από το μαιευτήριο στις 24 ώρες διασφάλισε ότι οποιοδήποτε τυχόν τάισμα κατά λάθος στην απουσία του μωρού από το δωμάτιο μας δεν θα ήταν εμπόδιο στο στόχο μου για αποκλειστικό θηλασμό.

Ε. Η ευκαιρία να συνδεθώ με το μωρό μου. Η γυναικολόγος μου έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να μειώσει το χρόνο που θα ήμασταν χώρια: κανόνισε να περνάμε αρκετό χρόνο μαζί οι τρεις μας αμέσως μετά τον τοκετό. Επίσης, υπέγραψε τον “πρόωρο” εξιτήριο στις 24 ώρες.

Οκτώ συμβουλές για να έχετε έναν φυσικό τοκετό στο μαιευτήριο:

Να ξέρετε τι να περιμένετε. Είχαμε διαβάσει για αυτή τη στιγμή, κάπου στα τελευταία εκατοστά διαστολής, που σκέφτεσαι «δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω αυτό». Επειδή το γνωρίζαμε εκ τον προτέρων παραμείναμε ψύχραιμοι και αργότερα γελάσαμε με το προβλέψιμο της στιγμής. Το ότι ο τοκετός (και ο θηλασμός) είναι κάτι φυσικό, δεν σημαίνει ότι έρχεται εύκολα ή χωρίς την ανάγκη για γνώση.
Να είστε συνειδητοποιημένοι σχετικά με το τι θέλετε, και να έχετε μια ομάδα στο ίδιο «μήκος κύματος» με σας. Ο σύζυγός μου και εγώ γράψαμε το πλάνο τοκετού (βλέπε παρακάτω) και το συζητήσαμε μεταξύ μας, με την γυναικολόγο μου και με το προσωπικό του μαιευτηρίου μέχρι να φτάσουμε σε πιο ρεαλιστική εκδοχή. Η διαδικασία του γραφήματος αυτού του πλάνου ήταν ανεκτίμητη, μας βοήθησε να είμαστε πιο ενημερωμένοι και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την επιτυχία.
Να μην πηγαίνετε στο μαιευτήριο από πολύ νωρίς. Ακολουθώντας την συμβουλή της γυναικολόγου μου, φύγαμε από το σπίτι μας όταν οι συσπάσεις ήταν κάθε τρία λεπτά, περίπου δέκα ώρες μετά την έναρξη του τοκετού. Είμαστε ευγνώμονες για αυτή τη συμβουλή, αλλά φαντάζομαι ότι αυτό μπορεί να μην ισχύει για κάθε περίπτωση.
Να φροντίζετε να νιώθετε στο μαιευτήριο σαν στο σπίτι σας. Στο μαιευτήριο χαμηλώσαμε τα φώτα, βάλαμε τη μουσική μας και -ομολογουμένως- φέραμε μια μικρή βαλίτσα γεμάτη με διάφορες προσωπικές πινελιές, οι οποίες τελικά δεν χρειάστηκαν. Στα τελευταία στάδια του τοκετού στο μαιευτήριο ήμουν τελείως επικεντρωμένη στην διαδικασία του τοκετού, και ο σύζυγός μου και η μουσική ήταν το μόνο που χρειαζόμουνα για να είμαι χαλαρή. Εξακολουθώ να πιστεύω όμως πως το να έχω μία μικρή τσάντα με διάφορα αντικείμενα ήταν παρήγορο.
Να έχετε τουλάχιστον έναν «αρχηγό» που θα εκφωνήσει αυτά που θέλετε. Προς το τέλος του τοκετού ήρθε η στιγμή που ήμουν «αλλού» και μου ήταν δύσκολο ακόμα και να μιλήσω. Ήμουν τυχερή να έχω τον σύζυγό μου και την γυναικολόγο μου να απομακρύνουν -καλοπροαίρετες- νοσοκόμες που μου προσφέρανε επισκληρίδιο προς το τέλος του τοκετού, πρόταση δελεαστική, αλλά που θα ήταν για μένα μη επιθυμητή. Μετά τη γέννα μοιράστηκα το δωμάτιο με μια μαμά στην οποία χορηγήθηκε όψιμα επισκληρίδιος, ενώ είχε ήδη κάνει σχεδόν όλη την δύσκολη δουλειά.
Να επιλέξετε rooming-in, και να ζητήσετε να σας φέρουν το μωρό σας πίσω! Στην εμπειρία μου τα μωρά που κάνουν rooming-in περνάνε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα θάλαμο στον οποίο οι γονείς δεν επιτρέπεται να παραβρεθούν, και μετά τον καθιερωμένο καθημερινό έλεγχο πολλές φορές δεν επιστρέφουν άμεσα, παρά μόνο αν τα ζητήσετε.
Ζητήστε όσες συμβουλές χρειάζεστε για τη φροντίδα του μωρού σας και του εαυτού σας – πώς να αλλάξει μια πάνα, πώς να κρατήσει το μωρό για να το καθαρίσετε, το σωστό τρόπο να πιάσει το μωρό τη θηλή, πώς να θηλάσετε ξαπλωμένη. Πολλές από αυτές τις διαδικασίες είναι πιο εύκολο να τις μάθουμε στην πράξη παρά μέσα από τα βιβλία. Παρατήρησα ότι το προσωπικό του νοσοκομείου είναι συνηθισμένο στους γονείς που τους δίνουν τα μωρά τους να τους τα φροντίζουν, αλλά που χάνουν την ευκαιρία για μάθηση ενώ είναι στο μαιευτήριο.
Να φύγετε από το μαιευτήριο το συντομότερο δυνατόν, εκτός και αν θεωρήσετε ότι το μαιευτήριο είναι πιο ξεκούραστο από το σπίτι σας (η γυναικολόγος μου υπενθύμισε ότι το νοσοκομείο μπορεί να είναι ένα ωραίο διάλειμμα όταν υπάρχουν και άλλα παιδιά που περιμένουν στο σπίτι). Εγώ γέννησα στο μοναδικό μαιευτήριο που επέτρεπε τότε την έξοδο στις 24 ώρες, με την προϋπόθεση ότι όλα είναι καλά. Αισθάνθηκα πως θα ήταν πολύ πιο χαλαρά στο σπίτι μου και δεν θα χρειαζόταν να ζητήσω το μωρό μου πίσω.

Ο σύζυγος προσθέτει:

Η προετοιμασία είναι το κλειδί για να έχετε μια μοναδική εμπειρία τοκετού. Για να στηρίξω τη σύζυγό μου θεώρησα σημαντικό να συμμετέχω, όχι μόνο με την παρουσία μου στον τοκετό, αλλά και πριν από τον τοκετό. Διάβασα τα βιβλία που η Κατερίνα αναφέρει, το Birthing from Within και το Ina May’s Guide to Childbirth, τα οποία ήταν κρίσιμα για να κατανοώ ακριβώς τι συμβαίνει – και τι να περιμένω – σε όλα τα στάδια του τοκετού, και πώς ο πανικός μπορεί να χαλάει όλη την διαδικασία. Να προετοιμαστώ πολύ καιρό πριν μου επέτρεψε να παραμείνω ήρεμος και συγκεντρωμένος. Επιπλέον, το να συμμετέχω ενεργά δημιούργησε μια αίσθηση κοινής προσπάθειας, και έναν ισχυρό δεσμό με την Κατερίνα, τα οποία μας προκαλέσανε αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφάλειας μεταξύ μας κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Και κάτι ακόμα: αν είστε συνεργάτης τοκετού και φοβόσαστε πως δεν θα συμπεριφερθείτε «σοβαρά» κατά τη διάρκεια του τοκετού, να το ξεπεράσετε! Τα βιβλία είχαν πολλές χρήσιμες συμβουλές για το τι έπρεπε να κάνω σε συγκεκριμένες περιπτώσεις να βοηθήσω την Κατερίνα να ξεπεράσει τους φόβους της και να διώξω τις εντάσεις που συχνά προκύπτουν. Εάν επρόκειτο να ανοίξει ολόκληρο το σώμα της για να αφήσει έναν άνθρωπο να βγει, το να μου ζητήσει να μουγκρίζω σαν αγελάδα ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω!

ΠΛΑΝΟ ΤΟΚΕΤΟΥ (BIRTH WISHES)

Πιθανή ημερομηνία τοκετού: Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Το μωρό: το πρώτο μας, κορίτσι, το οποίο σκοπεύουμε να ονωμάσουμε CLLB

Μαιευτήρας Γυναικολόγος: Dr. Liliana Colombero

Είμαστε σύμφωνοι με κάθε παρέμβαση που η ιατρός κα. Colombero θεωρεί αναγκαία για την ασφάλεια της μητέρας και του μωρού. Ζητάμε, εκτός από περίπτωση έκτακτης ανάγκης, να ενημερωθούμε πριν από κάθε διαδικασία και να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ερωτήσεις σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε επιλογής. Γνωρίζουμε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν ξαφνικά. Παρακάτω είναι το καλύτερο σενάριο, όπως εμείς το φανταζόμαστε σήμερα, 9 Αυγούστου 2013. Σας ευχαριστούμε για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε τις επιθυμίες μας για τον τοκετό.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Στην παραλαβή, θα ήθελα:

Προετοιμασία
• Να μην γίνεται ξύρισμα, εφόσον το έχω ήδη κάνει.
• Να μην γίνεται κλύσμα εάν το έντερό μου θα έχει ήδη αδειάσει από μόνο του.
• Να έχω έναν ηπαρινησμένο φλεβοκαθετήρα, αντί του συνήθους ορρού, με την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται να γίνει επισκληρίδιος ή καισαρική τομή.

Περιβάλλον
• Να ακούσω μουσική και να περιορίσουμε τους εξωτερικούς θορύβους.
• Να χαμηλώσουμε τα φώτα όταν η ορατότητα δεν είναι σημαντική.
• Να μπορέσω να πίνω νερό ή άλλα υγρά.

ΤΟΚΕΤΟΣ

Εφόσον το μωρό και εγώ είμαστε καλά, θα ήθελα να:
• Αποφύγετε η καισαρική τομή.
• Αποφύγετε η χρήση οκυτοκύνης.
• Δοκιμαστεί την αποκόλληση των μεμβρανών πριν από την χρήση οκυτοκύνης.
• Προχωρήσει ο τοκετός χωρίς χρονικά όρια.
• Μην μου προσφερθεί επισκληρίδιος, εκτός και αν τη ζητήσω.

Όταν έρθει η ώρα να εξωθώ, θα ήθελα να:
• Δοκιμάσω διαφορετικές στάσεις.
• Επιχειρήσουμε μασάζ ή πίεση στο περίνεο.
• Σπρώξω ενστικτωδώς όταν έχω την αίσθηση.
• Λάβω οδηγίες για το πώς να σπρώξω όταν βγαίνει το κεφάλι του μωρού, για να μειώσουμε τις πιθανότητες ρήξης του περινέου.
• Αποφύγετε η περινεοτομή, εκτός εάν η Dr. Colombero θεωρεί ότι το σχίσιμο θα είναι πολύ εκτεταμένο αν δεν γίνεται.
Μετά τη γέννηση, θα ήθελα να:
• Τοποθετείται το μωρό πάνω μου αμέσως για επαφή δέρμα με δέρμα.
• Μην κοπεί ο ομφάλιος λώρος μέχρι να σταματήσει να σφύξει.
• Προσπαθώ να θηλάσω αμέσως.
• Περιμένετε τον πλακούντα να βγει από μόνο του, όσο το δυνατόν περισσότερο.
• Αναβάλουμε τις διαδικασίες (αποτυπώματα, θεραπείες, εξετάσεις) για λίγη ώρα για να μπορώ να θηλάζω και να συνδεθώ με το μωρό μου.
• Μένουμε μαζί με το σύζυγο και το μωρό μου όσο το δυνατόν περισσότερο κατά τη διάρκεια της ανάνηψης.

ΕΑΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ

• Θα ήθελα να είναι ξύπνια και να έχω επαφή δέρμα με δέρμα με το μωρό όσο το δυνατόν συντομότερα.

• Παρακαλούμε να ράβετε τη μήτρα σε δύο στρώματα για να αυξήσουμε τις πιθανότητές μου για VBAC (φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική τομή) στο μέλλον.

• Θα ήθελα να μείνω μαζί με το μωρό μου κατά τη διάρκεια της ανάνηψης, και να θηλάζω όσο το δυνατόν συντομότερα.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Ενώ αναρρώνω, θα ήθελα να:
• Έχω 24-ωρο rooming-in με το μωρό μας.
• Εκτελεστούν οι περισσότερες διαδικασίες στο μωρό στην παρουσία μας, εφόσον είναι δυνατόν.
• Θηλάσω αποκλειστικά.
• Μιλήσω με έναν σύμβουλο θηλασμού, το συντομότερο δυνατό.
• Αποφύγετε το τάισμα του μωρού με ξένο γάλα ή νερό με ζάχαρη. Να μην δοθεί πιπίλα στο μωρό μου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
• Πηγαίνουμε στο σπίτι το συντομότερο δυνατό, αν όλα είναι καλά.»

Ένα τελευταίο υποσημείωνα της γυναικολόγου: Ο τοκετός που η ΚΜ περιγράφει έλαβε μέρος το 2013. Θεωρώ πως από τότε έχουν γίνει πολύ γενναίες προσπάθειες από τα μαιευτήρια να υποστηρίξουν τον φυσικό τοκετό και το θηλασμό. Μάλιστα, τα περισσότερα μαιευτήρια έχουν πάρει την πιστοποίηση “Baby friendly” (δηλαδή φιλικά προς το θηλασμό) από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας… Είναι γεγονός ότι ακόμα πρέπει να γίνει αρκετή δουλειά, αλλά πιστεύω πως είμαστε σε καλό δρόμο…

Έχετε κάποια εμπειρία για να μοιραστείτε μαζί μας; Μπορείτε να βοηθήσετε και άλλες γυναίκες! Στείλτε μας την ιστορία σας στο woman2womenblog@gmail.com

25Sep2014

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ…

Posted in Εγκυμοσύνη, ΥΓΕΙΑ by woman2womenblog

Έχεις αποφασίσει να μείνεις έγκυος; Αυτό είναι υπέροχο! Πριν αρχίσεις τις προσπάθειες, προτείνω να διαβάσεις εδώ μερικές συμβουλές που μπορεί να φανούν χρήσιμες….

Προγραμμάτισε μία επίσκεψη στο γυναικολόγο
Ξεκίνησετη λήψη φυλλικού οξέος
Κόψε το ποτό, το κάπνισμα, τα ναρκωτικά…
Να τρως υγιεινά
Μείωσε την κατανάλωση καφεΐνης
Πρόσεξε το βάρος σου
Ασκήσου, αλλά όχι πάρα πολύ
Φρόντισε την στοματική σου υγιεινή
Μη αγχώνεσαι!
Να αποφεύγεις ορισμένες λοιμώξεις
Μείωσε την έκθεση σε περιβαλλοντικούς κινδύνους
Κατάλαβε ποιες είναι οι γόνιμες σου ημέρες

1. Προγραμμάτισε μία επίσκεψη στο γυναικολόγο

Embed from Getty Images Είναι μια καλή ιδέα, πριν προσπαθήσεις να μείνεις έγκυος να συμβουλευτείς το γυναικολόγο σου. Κατά την επίσκεψη αυτή, είναι πολύ σημαντικό να συζητήσετε:

– Αν έχεις κάποιο ιατρικό πρόβλημα. Ορισμένες ασθένειες μπορεί να καλυτερεύον ή χειροτερεύουν ενώ είσαι έγκυος, κάποιες άλλες μπορεί να επηρεάσουν το μωρό σου.

– Αν παίρνεις φάρμακα. Ορισμένα φάρμακα είναι επικίνδυνα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και μερικά θα πρέπει να αλλάζονται ή να τα σταματήσεις πριν καν προσπαθείς να συλλάβεις.

-Το οικογενειακό σας ιστορικό (δικό σου και του συντρόφου). Υπάρχουν κληρονομικές ασθένειες σε κάποιες οικογένειες, και ενδεχομένως θα μπορούσατε να κάνετε κάποιες εξειδικευμένες εξετάσεις για να καταλάβετε αν σας αφορούν. Να αναφέρετε αν κάποιος στην οικογένειά σας πάσχει από σύνδρομο Down, μεσογειακή ή δρεπανοκυτταρική αναιμία, κυστική ίνωση. Να αναφέρετει επίσης, αν υπάρχουν συγγενείς με νοητική υστέρηση ή άλλες αναπτυξιακές παθήσεις ή έχουν γεννηθεί με μια ανατομική ανωμαλία, π.χ. καρδιακή ή νευρολογική.

-Τις συνήθειές σας: διατροφή, βάρος, άσκηση, ανθυγιεινείς συνήθειες (όπως κάπνισμα, ποτό ή ναρκωτικά).

Αν έχει περάσει πάνω από χρόνος από τότε που είχες μια γυναικολογική εξέταση, είναι ευκαιρία να κάνεις ένα τεστ Παπανικολάου και ενδεχωμένως ένα υπέρηχογράφημα. Μπορείς επίσης να ελεγχθείς για σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και άλλα μικρόβια που μπορεί να μειώνουν τις πιθανότητες να μείνεις έγκυος.

Πολλά ζευγάρια μπορεί να θέλουν να ακολουθήσουν προγεννητικές εξετάσεις αίματος, συμπεριλαμβανομένων δοκιμασιών για παθήσεις όπως μεσογειακή αναιμία ή κυστική ίνωση, βάση της καταγωγής τους ή του οικογενειακού ιστορικού.

Ένα συμπλήρωμα φυλλικού οξέος μπορεί να συνταγογραφηθεί σε αυτή την επίσκεψη.

2. Ξεκίνησε τη λήψη φυλλικού οξέος

Η λήψη ενός συμπληρώματος φυλλικού οξέος είναι πολύ σημαντική. Λαμβάνοντας 400μg φυλλικού οξέος ημερησίως για τουλάχιστονένα μήνα πριν από τη σύλληψη και κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της κύησης, έχεις 50-70 % λιγότερες πιθανότητες να κυοφορήσεις ένα μωρό με ορισμένες νευρολογικές παθήσεις(όπως η δισχιδής ράχη).

Υπάρχουν επίσης ορισμένα πολυβιταμινούχα συμπληρώματα στην αγορά που φαίνεται να αυξάνουν τις πιθανότητες να μείνεις έγκυος. Βεβαιώσου όμως ότι δεν υπερβαίνεις τη συνιστώμενη ημερήσια δόση βιταμίνης Α (εκτός αν είναι σε μορφή β-καροτένιο). Μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Α μπορεί να προκαλέσουν γενετικές ανωμαλίες.

3. Κόψε το ποτό, το κάπνισμα, τα ναρκωτικά…

Εάν καπνίζετε, πίνετε ή παίρνετε ναρκωτικά, τώρα είναι η ώρα να σταματήσετε!. Το τσιγάρο μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα στις γυναίκες αλλά και στους άνδρες, και αυτό ισχύει ακόμη και για το παθητικό κάπνισμα. Επιπλέον, το κάπνισμα και η χρήση ναρκωτικών στην εγκυμοσύνη μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή, πρόωρο τοκετό, χαμηλό βάρος του εμβρύου και (συμφώνα με πρόσφατες μελέτες) και για συγγενείς ανωμαλίες.

Το αλκοόλ μπορεί επίσης να μειώσει τη γονιμότητα, έτσι είναι μια καλή ιδέα να το περικόψεις όταν ξεκινάτε τις προσπάθειες. Η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει γεννητικές ανωμαλίες και άλλα σοβαρά προβλήματα στο μωρό σου.

4. Να τρώς υγιεινά

Τώρα είναι μια καλή στιγμή για να αρχίσεις να τρως υγιεινά: πολλά φρούτα και λαχανικά κάθε μέρα, καθώς και δημητριακά ολικής αλέσεως και τρόφιμα πλούσια σε ασβέστιο – όπως το γάλα και το γιαούρτι. Να τρως πρωτεϊνες από διάφορες πηγές, όπως φασόλια, ξηρούς καρπούς, σπόρους, και κρέατα.

Ενώ τα ψάρια είναι μια εξαιρετική πηγή ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (τα οποία είναι πολύ σημαντικά για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και των ματιών του μωρού σου), καθώς και πρωτεΐνες, βιταμίνη D και άλλα θρεπτικά συστατικά, περιέχουν όμως υδράργυρο, ο οποίος μπορεί να είναι επιβλαβής. Για αυτό συνιστάται στις έγκυες γυναίκες να τρώνε μέχρι και 2 μερίδες την εβδομάδα ψαριών που δεν έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο (όπως ρέγκα, πέστροφα, σολομό και σαρδέλες), και να αποφεύγουν ξιφία, σκουμπρί και τόνο. Ο τόνος σε κονσέρβα συνιστάται να μην καταναλώνεται περισσότερο από 1 μερίδα την εβδομάδα.

5. Μείωσε την κατανάλωση καφείνης

Φαίνεται να υπάρχει μια συσχέτιση μεταξύ υψηλής κατανάλωσης καφεΐνης και μειωμένης γονιμότητας. Η μεγάλη ποσότητα καφεΐνης έχει επίσης συνδεθεί με κίνδυνο αποβολής σε κάποιες μελέτες, αλλά όχι σε άλλες. Για να είμαστε ασφαλείς, συνιστάται ο περιορισμός της κατανάλωσης καφέ σε 1 φλιτζάνι την ημέρα.

6. Πρόσεξε το βάρος σου

Μπορεί να είναι ευκολότερο να συλλάβεις αν έχεις κανονικό βάρος. Οι γυναίκες που είναι υπέρβαρες, αλλά και οι γυναίκες που είναι κάτω από το ιδανικό βάρος μπορεί να δυσκολευτούν να μείνουν έγκυες.

7. Ασκήσου, αλλά όχι πάρα πολύ

Αν ακολουθείς ένα πρόγραμμα γυμναστικής θα έχεις ως αποτέλεσμα ένα υγιές σώμα, ότι πρέπει για την εγκυμοσύνη! Επιπλέον, η άσκηση είναι ένας πολύ καλός τρόπος να αποβάλεις το άγχος, το οποίο μπορεί να είναι η αιτία ή η συνέπεια της αδυναμίας να μένεις έγκυος.

Ενδεικτικά, 30 λεπτά μέτριας έντασης άσκησης, όπως περπάτημα, ποδήλατο ή κολύμπι, τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας είναι ένα υγιές πρόγραμμα άσκησης. Για να αυξήσεις την ευελιξία σου, μπορείς να δοκιμάσεις ασκήσεις όπως πιλάτες ή γιόγκα. Αλλά φρόντισε να μην το παρακάνεις! Η πολύ έντονη άσκηση φαίνεται να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς έχει συσχετίσει με υπογονιμότητα σε μερικές μελέτες.

8. Φρόντισε τη στοματική σου υγιεινή

Όταν προετοιμάζεσαι για εγκυμοσύνη, μην ξεχάσεις τη στοματική σου υγιεινή. Οι ορμονικές αλλαγές της εγκυμοσύνης μπορεί να σε κάνουν πιο επιρρεπή σε ουλίτιδα, με αποτέλεσμα τα ούλα να ματώνουν εύκολα κατά το βούρτσισμα ή με την χρήση του νήματος. Οι γυναίκες που φροντίζουν την περιοδοντική τους υγεία πριν μείνουν έγκυες μειώνουν τις πιθανότητές να αντιμετωπίσουν προβλήματα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

9. Μη αγχώνεσαι!

Είναι όλο και πιο ξεκάθαρο ότι το άγχος είναι αιτία υπογονιμότητας. Πράγματι, αρκετές μελέτες δείχνουν ότι οι τεχνικές χαλάρωσης αυξάνουν τις πιθανότητες έγκυμοσύνης. Επιπλέον, μια πρόσφατη δημοσίευση επιβεβαίωσε κάτι που βλέπουμε στην καθημερινή πρακτική: η εγκυμοσύνη είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί στους μήνες που τα ζευγάρια αναφέρουν ότι αισθάνονται ευτυχή και χαλαρά, και είναι λιγότερο πιθανό να συμβεί κατά τη διάρκεια των μηνών που αναφέρουν να είναι ανήσυχα ή αγχομένα. Η επίδραση του στρες στην γονημότητα, όμως, δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί, και μπορεί να διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα.

10. Να αποφεύγεις ορισμένες λοιμώξεις

Καλό θα ήταν, όταν αρχίσεις τις προσπάθειες για εγκυμοσύνη, να αποφεύγεις ορισμένες τροφές: ωμά ή όχι καλά ψημμένα κρέατα, ψάρια ή πουλερικά, ωμά αυγά, μη παστεριωμένο γάλα, όπως και τυριά και γιαούρτια φτιαχμένα με μη παστεριωμένο γάλα. Αυτά τα τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν επικίνδυνες λοιμώξεις, όπως λιστερίωση, σαλμονέλα ή τοξοπλάσμωση.

Προκειμένου να αποφευχθεί η τοξοπλάσμωση είναι επίσης μια καλή ιδέα να φοράς γάντια όταν κάνεις δουλειές στον κήπο ή καθαρήζεις το κουτάκι της γάτας, εφ’όσον έχεις μια.

11. Μείωσε την έκθεση σε περιβαλλοντικούς κινδύνους

Ορισμένα επαγγέλματα μπορεί να βάζουν σε κίνδυνο την ίδια την γυναίκα και το αγέννητο μωρό. Αν είσε συνέχεια εκτεθημένη σε χημικά ή ακτινοβολία, θα χρειαστεί να κάνεις κάποιες αλλαγές πριν την σύλληψη.

Επίσης, έχε κατά νου ότι ορισμένα προϊόντα καθαρισμού, φυτοφάρμακα, διαλύτες, κλπ, μπορεί να είναι επικίνδυνα για ένα αναπτυσσόμενο έμβρυο.

12. Κατάλαβε ποιες είναι οι γόνιμες σου ημέρες

Αρχικά, μπορεί να θέλεις να αφήσεις τα πράγματα στην τύχη. Στην συνέχεια όμως σε περίπτωση που επιθυμείς μια πιο υπολογισμένη προσέγγιση για σύλληψη, πρέπει να εντοπίσεις τις γόνιμες μέρες:

Πρώτον, θα πρέπει να καταλάβεις πότε είναι η ωορρηξία. Για αυτό, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα «ovulation calculator”, δηλαδή ένα πρόγραμμα ή μια εφαρμογή όπου συμειώνεις την περίοδο σου για μερικούς μήνες, και υπολογήζει αυτόματα πότε είναι η ωορηξία, (μπωρείς να τα βρεις στο διαδίκτυο, αλλά υπάρχουν και εφαρμογές σχεδιασμένες γιαsmart phones). Με αυτή την μέθοδο θα έχεις μιαπρόχειρηεκτίμηση της ωορηηξίας.

Αν θέλεις να είσαι πιο ακριβής, μπορείς να αρχίσεις να σημειώνεις την βασική θερμοκρασία του σώματος σου, μαζί με τις αλλαγές στην τραχηλική βλέννη. Συνήθως θέλει παρακολούθηση αρκετούς μήνες για να μπωρείς να καταλάβεις πότε έχεις ωορρηξία.

Τα τεστ ωορρηξίας που πωλούνται στα φαρμακεία μπορεί επίσης να σε βοηθήσουν να καταλάβεις πότε έχεις ωορρηξία ανιχνεύοντας μια ορμόνη (LH) στα ούρα.

Μόλις έχεις μια σαφή εικόνα του κύκλου σου, υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μένει να κάνετε – να πιάσετε δουλειά! Καλό είναι να έρχεστε σε σεξουαλική επαφή κάθε μέρα ή μέρα πάρα μέρα, ξεκινώντας περίπου πέντε ημέρες πριν από την ωορρηξία, και συνεχίζοντας μια ημέρα μετά την ωορρηξία. Αυτό γίνεται επειδή, τα σπερματοζωάρια μπορούν να ζήσουν για διάστημα πέντε ημερών μέσα στο σώμα μιας γυναίκας, αλλά το ωάριο ζει μόνο 12 – 24 ώρες. Με τη σεξουαλική επαφή πριν από την ωορρηξία, καθώς και την ημέρα και την επόμενη ημέρα μετά την ωορρηξία, θα μεγιστοποιήσεις τις πιθανότητες να μείνεις έγκυος.

Ευχομαι καλή επυτυχία και σύντομα με τα επιθυμητά νέα!

Μάθετε περισσότερα στο gofertile.eu

Photo credits

1. Getty images; 2. @Doug88888 Flickr.com; 3. Paul Heskes Flickr.com; 4. PeterFranz Flickr.com; 5. Adam Selwood Flickr.com; 6. pixabay.com; 7. Richard foster Flickr.com; 8. Wagner Cesar Munhoz Flickr.com; 9. MeditationMusic.net Flickr.com; 10. Joost Nelissen Flickr.com; 11. tk-link Flickr.com; 12..craig Flickr.com

16Sep2014

HPV: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Posted in ΥΓΕΙΑ by woman2womenblog

Embed from Getty Images

Έλαβες το αποτέλεσμα το τεστ Παπανικολάου: “HPV”. Τι κάνεις; Αυτό που οι περισσότερες από εμάς κάνουμε: το γουγλάρεις! Διαβάζεις το ένα site μετά το άλλο, πας από φόρουμ σε φόρουμ … και μπερδεύεσαι ακόμα περισσότερο: Έχω τι;;; Μα πώς το κόλλησα; Θα πάθω καρκίνο; Ο σύντροφός μου με απατάει;

Πολλά λέγονται και γράφονται για τον HPV, και πολλές πληροφορίες είναι αντιφατικές! Η αλήθεια είναι πως πολλά πράγματα σχετικά με τον HPV είναι ακόμα ένα μυστήριο, ακόμη και για τους γιατρούς …

Ας προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα και να απαντήσουμε τις πιο συχνές ερωτήσεις σχετικά με τον HPV…

Γνωριμία με τον HPV

HPV σημαίνει «ιός του ανθρώπινου θηλώματος». Είναι ένας ιός και μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω στενής επαφής δέρμα-με-δέρμα. Ο HPV είναι στην πραγματικότητα μια πολύ μεγάλη οικογένεια, που περιλαμβάνει περισσότερους από 120 υποτύπους. Από αυτούς, μόνο περίπου 30 μολύνουν την περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Πόσο συνηθισμένη είναι η λοίμωξη από HPV;

Πολύ συνηθισμένη! Εκτιμάται ότι το 80% των γυναικών θα προσβάλεται από τον ιό κάποια στιγμή στη ζωή τους. Τις περισσότερες φορές, το ανοσοποιητικό σύστημα θα καταφέρει να απαλλαχθεί από τον ιό, αλλά ένα μικρό ποσοστό θα τον κρατήσει για μια ζωή. Φαίνεται ότι πολλές γυναίκες θα κολλήσουν και θα καταπολεμήσουν τον ιό αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους …

Πώς κόλλησα τον HPV; Ποιος μου τον μετέδωσε;

Η κύρια πηγή μετάδοσης του ιού είναι η σεξουαλική επαφή, συμπεριλαμβανομένων κολπική, στοματική ή πρωκτική. Για να ακριβολογούμε, η σεξουαλική επαφή δεν είναι απαραίτητη για να μολυνθούμε, γιατί ο HPV μπορεί να μεταδοθεί με την στενή επαφή δέρμα-με-δέρμα. Παρότι κάποιες έρευνες δείχνουν ότι ο HPV μπορεί να μεταδωθεί μέσω αντικείμενων, όπως πετσέτες ή εσώρουχα, αυτό δεν είναι ακόμη σαφές. Σε αυτό το θέμα, οι απόψεις διίστανται μεταξύ των επιστήμονων, και πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) πιστεύουν ότι είναι εξαιρετικά απίθανο, αν όχι αδύνατο, να κολλήσουμε τον ιό με αυτόν τον τρόπο. Μια έγκυος γυναίκα, σε σπάνιες περιπτώσεις, θα μπορούσε να μεταδίδει τον ιό στο μωρό της, αλλά ο τρόπος μετάδοσης (κολπικός την στιγμή του τοκετού, ή μέσω του πλακούντα κατά την διάρκεια της κύησης) δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος.

Υπάρχει κάποιος τρόπος να γνωρίζω πόσο καιρό έχω HPV;

‘Οταν μολυνθούμε με τον ιό HPV, μπορεί είτε να εκδηλωθεί (συνήθως 1 έως 3 μήνες μετά), ή να παραμείνει αδρανής και μη ανιχνεύσιμο. Στην συνέχεια ο ιός μπορεί να εκκαθαριστεί πλήρως από το ανοσοποιητικό σύστημα, ή να παραμένει στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας για χρόνια. Επειδή μπορεί να περάσει πολύς καιρός πριν εμφανειστεί οποιοδήποτε σημάδι του ιού, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιος μας μετέδωσε τον HPV ή πόσο καιρό τον έχουμε. Έτσι, η απάντηση σε αυτό τo ερώτημα είναι: ΟΧΙ.

Έχω HPV! Τι θα μου συμβεί τώρα;

-Τις περισσότερες φορές, απολύτως τίποτα. Η πλειοψηφία των λοιμώξεων από τον HPV θα εκκαθαριστούν από το ανοσοποιητικό μας σύστημα, χωρίς καν να το αντιληφθούμε.

-Περίπου 12 από τους τύπους του ιού HPV (κυρίως οι 6 και 11) μπορεί να προκαλέσουν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Πρόκειται για «κρεατοελιές» που εμφανίζονται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα, αλλά και γύρω από τον πρωκτό, μέσα στον κόλπο ή στον τράχηλο της μήτρας. Τα κονδυλώματα είναι πολύ κοινά: 1 στα 10 άτομα θα έχουν κονδυλώματα κάποια στιγμή στη ζωή τους (η συχνότητα κυμαίνεται σε διαφορετικές χώρες μεταξύ 0,3 και 12%). Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων είναι καλοήθη και ΔΕΝ εξελίσσονται σε καρκίνο.

-Περίπου 15 τύποι του HPV (συνηθέστερα οι τύποι 16 και 18) σχετίζονται με καρκίνο. Όλοι αυτοί οι τύποι είναι γνωστοί ως “τύποι υψηλού κινδύνου». Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου που σχετίζονται με τον HPV, και ο HPV φαίνεται να είναι σχεδόν η αποκλειστική αιτία καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Όμως ο HPV μπορεί να προκαλέσει και άλλες, λιγότερο συχνές μορφές καρκίνους: του αιδοίου, του κόλπου, του πρωκτού και στοματοφαρυγγικό (σημαίνει λαιμού και γλώσσας). Επειδή πολλά έχουν ειπωθεί τον τελευταίο καιρό σχετικά με την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του φάρυγγα με το στοματικό σεξ, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι: Ναι, ο HPV συνδέεται με καρκίνο του φάρυγγα, όμως αυτή είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου, και μόνο το ήμισυ όλλων των καρκίνων του φάρυγγα προκαλείται από τον HPV!

-Οι τύποι χαμηλού κινδύνου μπορεί επίσης να προκαλέσουν μια σπάνια πάθηση που ονομάζεται υποτροπιάζουσα αναπνευστική θηλωμάτωση, στην οποία αναπτύσσονται κονδυλώματα στο λάρυγγα.

Τι γίνεται με τους άνδρες;

Τα πράγματα είναι λιγότερο σαφή για τους άνδρες, καθώς ο HPV είναι πιο δύσκολο να ελεγχθεί σε σχέση με τις γυναίκες. Είναι αποδεκτό ότι οι άνδρες είναι φορείς του ιού και συμβάλουν στην εκτεταμένη παρουσία του, και εκτιμάται ότι η HPV λοίμωξη είναι τόσο συχνή σε άνδρες και σε γυναίκες. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι άνδρες επηρεάζονται πιο σπάνια από τον ιό, με την εξαίρεση των γεννητικών κονδυλωμάτων (ίδια συχνότητα με τις γυναίκες). Αν και σπάνια, οι άνδρες μπορούν να αναπτύξουν κάποιες μορφές καρκίνου που σχετίζονται με HPV, όπως πρωκτικό ή στοματοφαρυγγικό καρκίνο. Ο HPV έιναι υπεύθυνος επίσης για κάποιες μορφές καρκίνου του πέους, αλλά αυτό το είδος καρκίνου είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο.

Κόλλησα HPV υψηλού κινδύνου. Αυτό σημαίνει ότι θα πάθω καρκίνο;

Όταν έχουμε μολυνθεί με έναν τύπο υψηλού κινδύνου, μπορεί ο ιός να εισχωρεί στα κύτταρα και να προκαλεί βλάβες στο DNA τους, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται ανώμαλα. Αυτές οι κυτταρικές αλλαγές μπορεί να εξελιχθούν σε αυτό που ονομάζεται δυσπλασία ή ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου (CIN). Τις περισσότερες φορές, το ανοσοποιητικό σύστημα θα καταστρέψει τα μη φυσιολογικά κύτταρα πριν γίνουν καρκίνο. Αλλά μερικές φορές αυτά δεν εκκαθαρίζονται από την άμυνα του οργανισμού μας, επιτρέποντάς τους να εξελίσσονται, πρώτα σε μια ήπια βλάβη, μετά σε μέτρια, μετά σε σοβαρή, η οποία με τη σειρά της, μετά από αρκετά χρόνια μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο. Η μετατροπή αυτών των κυττάρων σε καρκινικά έχει να κάνει με την ισορροπία μεταξύ της επιθετικότητας του ιού και πόσο ισχυρό το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι: ο ισχυρότερος θα επικρατήσει …

Μπορούμε να σταματήσουμε τον ιό πριν εξελιχθεί σε καρκίνο;

Φυσικά! Χάρη σε έναν Έλληνα επιστήμονα, τον Γεώργιο Παπανικολάου, μάθαμε ότι ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας μπορεί να ανιχνευθεί ΠΡΙΝ γίνει καρκίνος, δηλαδή, σε προκαρκινικό στάδιο. Το τεστ Παπανικολάου (πήρε το όνομά του), μπορεί να ανιχνεύσει τα πρώτα σημάδια των ανώμαλων κυτταρικών αλλαγών στον τραχήλο της μήτρας, επιτρέποντας την έγκαιρη θεραπεία, ώστε να μην γίνει καρκίνος.

Υπάρχουν και άλλες, πιο εξελιγμένες δοκιμασίες, όπως η κολποσκόπηση και η ταυτοποίηση του HPV, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρωματικές εξετάσεις του τεστ Παπανικολάου.

Τι μπορώ να κάνω για να μην κολλήσω τον HPV;

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Ένα σεξουαλικά ενεργό άτομο δεν μπορεί να προστατεύεται 100% από τον HPV. Μπορείς όμως να πάρεις κάποια μέτρα για να μειώνεις τις πιθανότητες μόλυνσης:

-Περιώρησε τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων: παρ’ότι μπορούμε να κολλήσουμε τον HPV ακόμη και αν είχαμε μόνο έναν σεξουαλικό σύντροφο στη ζωή μας, όσους περισσότερους συντρόφους έχουμε, τόσο πιο πιθανόν να μολυνθούμε.

-Χρησιμοποιήσε προφυλακτικά. Τα προφυλακτικά προσφέρουν μόνο μερική προστασία έναντι της λοίμωξης από HPV γιατί ο ιός μπορεί να μεταδωθεί με την επαφή μολυσμένων περιοχών που δεν καλύπτονται από το προφυλακτικό. Η προστασία των προφυλακτικών υπολογίζεται περίπου στο 60%… κάτι είναι και αυτό! Και είναι το μόνο μέσο που έχουμε να προστατευτούμε. Τα προφυλακτικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για κολπικό, πρωκτικό ή ακόμη και για στοματικό σεξ.

-Κάνε το εμβολιο. Δύο εμβόλια είναι διαθέσιμα για την προστασία από ορισμένους τύπους του ιού HPV. Αυτό το θέμα αξίζει ένα post από μόνο του…

Πως καταπολεμάμε τον HPV;

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον ίδιο τον HPV, μόνο για τα προβλήματα που ο ιός προκαλεί. Αυτά είναι ορισμένα από τα μέτρα που μπορείς να πάρεις για να βοηθήσεις το σώμα να απαλλαγεί από τον ιό, ή τουλάχιστον να τον αποτρέψει να εξελιχθεί σε πιο σοβαρές αλλοιώσεις:

-Ενίσχυσε το ανοσοποιητικό σου σύστημα. Ο ιός εκμεταλεύεται το χαμηλό αμυντικό σύστημα για να προχωρήσει. Για να βοηθήσεις το ανοσοποιητικό σύστημα: να τρώς υγιεινά, να κοιμηθείς καλά, να αποφύγεις το άγχος (αν αυτό είναι δυνατόν …), να κάνεις σωματική άσκηση, να ξεκηνήσεις δραστηριότητες που σε κάνουν να αισθάνεσαι χαλαρή… Διάβασε περισσότερο εδώ.

-Κόψε το κάπνισμα. Μερικά χημικά που περιέχονται στο τσιγάρο φαίνεται να βοηθάνε τον ιό να εξελίξεται σε καρκίνο.

-Σταμάτα το αντισυλληπτικό χάπι. Παρά το γεγονός ότι το χάπι προστατεύει έναντι του καρκίνου της μήτρας και των ωοθηκών, διπλασιάζει τις πιθανότητες για καρκίνου του τραχήλου της μήτρας …

Εν κατακλείδι, αν έχεις HPV:

-Πρώτα απ ‘όλα: μην πανικοβάλλεσε!

-Δεύτερον: να βασίζεσαι πάντα σε έγκειρες πηγές πληροφόρησης σχετικά με το θέμα. Μην ακούς φήμες ή «ό, τι κάποιος σου είπε». Η γνώση είναι δύναμη!

-Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: να επισκέπτεσει τακτικά τον γυναικολόγο σου. Χρειάζονται 5 λεπτά για να κάνεις ένα τεστ Παπανικολάου. Αυτά τα 5 λεπτά μπορεί να σώσουν τη ζωή σου!

Βιβλιογραφία

http://www.cdc.gov/std/hpv/stdfact-hpv.htm

http://www.acog.org/~/media/For%20Patients/faq073.pdf?dmc=1&ts=20140707T0129049372

http://www.biomedcentral.com/1471-2334/13/39