ΣΩΣΤΟ Η ΛΑΘΟΣ; ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

Όταν εισήχθη στη δεκαετία του ’60, το αντισυλληπτικό χάπι έγινε σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης

Το αντισυλληπτικό χάπι έκανε την εμφάνισή του πριν από 50 χρόνια. Αναδυόμενο σε μια περίοδο κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών, έδωσε στις γυναίκες τη δυνατότητα να επιλέξουν πώς και πότε να κάνουν οικογένεια και να απολαμβάνουν τη σεξουαλική τους ζωή. Δεν είναι απορίας άξιον λοιπόν που το χάπι θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές εφευρέσεις του 20ού αιώνα και αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά σύμβολα της γυναικείας απελευθέρωσης.

Από την αρχή όμως για την επαναστατική αυτή μέθοδο αντισύλληψης υπήρξε διχασμός. Ορισμένοι πίστευαν πως θα δημιουργούσε “μια κοινωνία με αχαλίνωτη σεξουαλικότητα, ικανή να υπονομεύσει τα θεμέλια της οικογένειας”. Άλλοι φοβόντουσαν πιθανές βλαβερές επιπτώσεις στα τέκνα των γυναικών που τα ελάμβαναν.

Πενήντα χρόνια αργότερα, το χάπι παραμένει πιο αμφιλεγόμενο από ποτέ και – παραδόξως – όλο και περισσότερες γυναίκες “ελευθερώνονται” από τον “απελευθερωτή” τους: η δημοτικότητα του χαπιού είναι σε ελεύθερη πτώση, μια τάση που παρατηρείται σε πολλές χώρες. Οι λόγοι για αυτή τη μετατόπιση είναι πολλοί, αλλά ο φόβος για πιθανές παρενέργειες φαίνεται ότι είναι αυτός που τις απασχολεί περισσότερο. Αναμφισβήτητα, το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με την αναφορά αμέτρητων προσωπικών ιστοριών με δραματικούς τίτλους και την εξάπλωση πολυάριθμων φημών, έχουν επηρεάσει αρνητικά την αντίληψη των γυναικών όσον αφορά τους κινδύνους του χαπιού. Όμως είναι οι φόβοι αυτοί βάσιμοι; Πόσο επικίνδυνο είναι το χάπι; Τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα;

Ας δούμε τι απαντά η επιστήμη στις πιο συνηθισμένες φήμες σχετικά με το αντισυλληπτικό χάπι …

1) Το αντισυλληπτικό χάπι βλάπτει τη γονιμότητα

ΛΑΘΟΣ. Πολλές μελέτες έχουν τεκμηριώσει ξεκάθαρα  ότι η ορμονική αντισύλληψη δεν προκαλεί στειρότητα. Ενίοτε η γονιμότητα καθηστερεί να επανέλθει πλήρως μέχρι και 6 μήνες μετά τη διακοπή του αντισυλληπτικού δισκίου, αλλά ένα χρόνο μετά την διακοπή του, οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν είναι εξίσου πιθανό να μείνουν έγκυες (80%) με αυτές που δεν έχουν πάρει ποτέ το χάπι. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης ενδέχεται να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εγκυμοσύνης εντός 6-12 μηνών μετά από τη διακοπή του.

Επιπλέον, η ορμονική αντισύλληψη συμβάλλει στην διατήρηση της γονιμότητας επειδή προστατεύει από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, την ενδομητρίωση, την έκτοπη κύηση, τις κύστεις των ωοθηκών, τον καρκίνο των ωοθηκών και της μήτρας (βλέπε παρακάτω).

2) Το χάπι μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία

ΛΑΘΟΣ (ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ). Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αντισυλληπτικά χάπια δεν επηρεάζουν τη σεξουαλική επιθυμία: από 10 γυναίκες που παίρνουν το χάπι, 7 δεν παρατηρούν καμία αλλαγή στη σεξουαλική τους επιθυμία, 2 έχουν αυξημένη λίμπιντο και 1 παρουσιάζει λιγότερη όρεξη για σεξ.

Πρόσφατα, μια μελέτη έδειξε ότι το χάπι δεν “σκοτώνει” την επιθυμία για σεξ: οι συναφείς παράγοντες, όπως η σχέση με τον σύντροφο, το άγχος, η κόπωση, τα οικογενειακά προβλήματα, ο πρόσφατος τοκετός, έχουν πιο σημαντικό αντίκτυπο στη σεξουαλική επιθυμία από τον τύπο αντισύλληψης που χρησιμοποιείται.

3) Το αντισυλληπτικό χάπι παχαίνει

ΛΑΘΟΣ (ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ). Μια πρόσφατη μεγάλη επιστημονική αναθεώρηση επιβεβαίωσε ότι τα αντισυλληπτικά χάπια δεν προκαλούν αύξηση βάρους στις περισσότερες γυναίκες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, με την έναρξη της λήψης του χαπιού μπορεί να υπάρχει μια προσωρινή αύξηση βάρους λόγω κατακράτησης υγρών, η οποία συνήθως υποχωρεί στους 2 με 3 μήνες.

Το σωματικό βάρος πολλών γυναικών μεταβάλλεται συχνά λόγω διαφόρων αλλαγών στον τρόπο ζωής τους. Επειδή αυτές οι αλλαγές στο βάρος είναι τόσο συνηθισμένες, πολλές γυναίκες το αποδίδουν, εσφαλμένα, στη χρήση του χαπιού.

4) Το χάπι αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης

ΣΩΣΤΟ. Ήδη από τη δεκαετία του ’60 γνωρίζουμε ότι τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια αυξάνουν τον κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης, δηλαδή του σχηματισμού ενός πήγματος αίματος που φράζει μια φλέβα, η οποία είναι μια σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή. Τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά περιέχουν συνθετικές εκδοχές των ορμονών οιστρογόνου και προγεστερόνης. Είναι κυρίως το οιστρογόνο που προκαλεί φλεβική θρόμβωση, αλλά τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό ότι και ορισμένες μορφές προγεστερόνης αυξάνουν τον κίνδυνο φλεβοθρόμβωσης. Πράγματι, οι πιο “σύγχρονες” μορφές του συνδυασμένου χαπιού – οι αποκαλούμενες τρίτης και τέταρτης γενιάς – που περιέχουν γεστοδένη, δεσογεστρέλη και δροσπιρενόνη, συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο θρόμβωσης.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) αναφέρει ότι η συχνότητα εμφάνισης θρόμβωσης ανά 100.000 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας είναι η εξής:

  • 5 έως 10 για μη έγκυες γυναίκες που δεν χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά δισκία,
  • 20 για γυναίκες που χρησιμοποιούν το συνδυασμένο χάπι παλαιάς (δεύτερης) γενιάς, που περιέχει λεβονοργεστρέλη,
  • 40 για γυναίκες που παίρνουν χάπια τρίτης και τέταρτης γενιάς.

Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για φλεβική θρόμβωση είναι το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η παχυσαρκία, η ηλικία άνω των 35 ετών και η οικογενειακή ή προσωπική ιστορία καρδιαγγειακών νοσημάτων. Όμως ένας ειδικός εργαστηριακός έλγχος μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες φλεβικής θρόμβωσης τόσο από τους προαναφερθέντες παράγοντες κινδύνου, όσο και από την λήψη αντισυλληπτικού χαπιού ή της κύησης. Αλλά για αυτό καλό είναι να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.

Ενώ τα στοιχεία αυτά σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να φαίνονται τρομακτικά, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη πως:

  • Ελλείψει παραγόντων κινδύνου, το ρίσκο θρόμβωσης είναι πολύ χαμηλό.
  • Ο κίνδυνος θνησιμότητας από θρόμβωση είναι περίπου 1%. Συνεπώς, οι πιθανότητες για μια γυναίκα να πεθάνει ως αποτέλεσμα ενός θρόμβου που οφείλεται στη χρήση του χαπιού είναι περίπου 2 έως 4 ανά ένα εκατομμύριο γυναίκες.
  • Ο κίνδυνος θρόμβωσης παραμένει σημαντικά χαμηλότερος από εκείνον που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό (ο οποίος εκτιμάται στο 1 στις 1000-2000 γεννήσεις).
  • Μάλιστα, όταν το 1995 στο Ηνωμένο Βασίλειο δόθηκε προειδοποίηση σχετικά με τον αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης με τα χάπια τρίτης γενιάς, η ανακοίνωση αυτή προκάλεσε πανικό και οδήγησε πολλές γυναίκες να σταματήσουν το χάπι, με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά οι γεννήσεις και οι αμβλώσεις την επόμενη χρονιά.

Συνοπτικά, οι πιθανότητες εμφάνισης θρομβωτικού επεισοδίου με την λήψη αντισυλληπτικών δισκίων είναι πολύ χαμηλές, ιδιαίτερα με συνδυασμένα χάπια που περιέχουν χαμηλή δόση οιστρογόνου (30 μικρογραμμάρια ή μικρότερη) και προγεστερόνη παλαιάς γενιάς (όπως η λεβονοργεστρέλη). Αυτή η μορφή αντισυλληπτικού χαπιού, δυστυχώς, δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα.

Το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη (“minipill”), είναι μια μορφή από του στόματος αντισύλληψης με χαμηλή δόση προγεστερόνης, το οποίο δεν περιέχει καθόλου οιστρογόνα. Παρόλο που η αποτελεσματικότητά του είναι ελαφρώς χαμηλότερη σε σύγκριση με το συνδυασμένο χάπι, το minipill δεν αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής ή αρτηριακών θρομβωτικών επεισοδίων (βλ. παρακάτω). Δυστυχώς ούτε αυτά τα χάπια κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

5) Το χάπι αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού

ΣΩΣΤΟ. Μια πρόσφατη μεγάλη μελέτη ανασκόπησης σχετικά με τα αρτηριακά αγγειακά ατυχήματα (έμφραγμα του μυοκαρδίου και ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) που σχετίζονται με το χάπι έδειξε ότι ο συνολικός κίνδυνος αρτηριακής θρόμβωσης αυξήθηκε κατά 60% στις γυναίκες που χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικά χάπια σε σύγκριση με μη χρήστες. Σε αντίθεση με την φλεβική θρόμβωση, ο κίνδυνος δεν διέφερε ανάλογα με τον τύπο της συνθετικής προγεστερόνης. Ωστόσο, ήταν διπλάσιο σε γυναίκες που έπαιρναν χάπια με υψηλότερες δόσεις οιστρογόνων (τα παλαιότερα σκευάσματα αντισυλληπτικών χαπιών).

Συνεπώς, το συνδυασμένο χάπι που περιέχει λεβονοργεστρέλη και χαμηλή δόση οιστρογόνο (30 μg ή λιγότερο) είναι η ασφαλέστερη μορφή από του στόματος ορμονικής αντισύλληψης. Το minipill είναι επίσης μια καλή επιλογή σε γυναίκες υψηλού κινδύνου (βλ. προηγουμένως).

6) Οι γυναίκες που καπνίζουν δεν πρέπει να πάρουν το χάπι

ΣΩΣΤΟ. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το κάπνισμα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της ορμονικής αντισύλληψης. Οι καπνίστριες που παίρνουν το χάπι εμφανίζουν πιο συχνά αιμορραγία σε σχέση με γυναίκες που δεν καπνίζουν, γεγονός που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ότι η αποτελεσματικότητα του χαπιού είναι ελαττωμένη. Πρέπει όμως να διεξαχθούν περισσότερες μελέτες για να κατανοηθεί καλύτερα η επίδραση του καπνίσματος στη δράση του χαπιού.

Αλλά αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως οι καπνίστριες που λαμβάνουν συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια έχουν αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης και καρδιακής νόσου (βλ. παραπάνω). Αυτός ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες που καπνίζουν περισσότερα από 15 τσιγάρα την ημέρα, είναι ηλικίας άνω των 35 ετών ή παίρνουν σκευάσματα με υψηλά επίπεδα οιστρογόνων.

Αν είστε μικρότερη των 35 ετών και καπνίζετε, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτική σχετικά με τη χρήση του αντισυλληπτικού χαπιού, και η απόφαση να το πάρετε θα πρέπει να εξατομικεύεται, λαμβάνοντας υπόψη άλλους παράγοντες κινδύνου όπως το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης, υψηλής χοληστερόλης ή καρδιακών παθήσεων. Οι καπνίστριες ηλικίας 35 ετών και πάνω δεν πρέπει να λαμβάνουν το συνδυασμένο αντισυλληπτικό χάπι.

Αν καπνίζετε, μπορείτε να επιλέξετε το minipill, το οποίο δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής ή αρτηριακών θρομβωτικών επεισοδίων. Διαφορετικά θα πρέπει να συζητήσετε με το ιατρό σας σχετικά με μια άλλη αντισυλληπτική μέθοδο, όπως το ενδομήτριο σπείραμα (“σπιράλ”).

7) Το χάπι προκαλεί αλλαγές στη διάθεση και κατάθλιψη

ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΟ. Οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν δείξει καμία επίδραση του χαπιού στην κατάθλιψη και στις αλλαγές της διάθεσης. Μάλιστα, ορισμένες μελέτες έχουν βρει ακόμη και μία προστατευτική δράση. Το 2016, μια εκτεταμένη ανασκόπηση της ορμονικής αντισύλληψης και των αλλαγών στη διάθεση επιβεβαίωσε τα υπάρχοντα στοιχεία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “… οι αρνητικές αλλαγές στη διάθεση είναι σπάνιες και η συνδυασμένη ορμονική αντισύλληψη μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια”.

Ωστόσο, άλλη πρόσφατη δημοσίευση έρχεται να αμφισβητήσει αυτόν τον ισχυρισμό. Δανοί ερευνητές εξέτασαν τα αρχεία περισσότερων από ένα εκατομμύριο γυναικών που χρησιμοποιούσαν ορμονική αντισύλληψη. Διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που παίρνανε το συνδυασμένο χάπι είχαν 23% αυξημένες πιθανότητες να χρειαστεί να πάρουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα σε σχέση με εκείνες που δεν έλαβαν ορμονική αντισύλληψη. Για όσες χρησιμοποιούσαν το minipill (και άλλες μεθόδους που περιέχουν μόνο προγεστερόνη, όπως το ορμονικό σπιράλ), ο κίνδυνος ήταν 34% μεγαλύτερος. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, έως και 80% για τα κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών στο συνδυασμένο χάπι.

Υπάρχουν μερικά σημαντικά σημεία που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για αυτά τα αποτελέσματα:

  • Η κατάθλιψη είναι μια περίπλοκη κατάσταση, η αιτία της οποίας δεν είναι ακόμη τελείως κατανοητή. Διάφοροι παράγοντες φαίνεται να παίζουν ρόλο: γενετικοί, περιβαλλοντικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί η σχέση μεταξύ κατάθλιψης και ορμονικής αντισύλληψης.
  • Η μελέτη της Δανίας δεν αποδεικνύει ότι οι ορμόνες είναι υπεύθυνες για την κατάθλιψη – η “συσχέτιση” δεν σημαίνει απαραίτητα “αιτιώδη συνάφεια”.
  • Ο κίνδυνος διάγνωσης της κατάθλιψης αυξάνεται στους δύο έως τρεις πρώτους μήνες της χρήσης αντισυλληπτικών, αλλά μετά αρχίζει να ελαττώνεται.
  • Ακόμη και αν επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα, ο αριθμός των προσβεβλημένων γυναικών παραμένει μικρός: 2,2 στις 100 γυναίκες που χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά χάπια παθαίνουν κατάθλιψη, σε σύγκριση με 1,7 στις 100 που δεν τα παίρνουν.

Συμπερασματικά, το χάπι μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διάθεση ορισμένων γυναικών, αλλά χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί εάν τα ορμονικά αντισυλληπτικά είναι πράγματι η αιτία κατάθλιψης και αλλαγών της διάθεσης.

8) Το χάπι είναι 100% αξιόπιστο

ΛΑΘΟΣ. Θεωρητικά, με τέλεια χρήση, το χάπι είναι 99,7% αποτελεσματικό στην πρόληψη μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα του χαπιού: μη τυπική χρήση (ξεχάσατε να το πάρετε, δεν το παίρνετε σωστά), ορισμένα φάρμακα ή ιατρικά προβλήματα, κλπ… Επομένως, όταν πρόκειται για πραγματικές συνθήκες, το χάπι είναι περίπου 92% αποτελεσματικό: περίπου 8 στις 100 γυναίκες που παίρνουν το συνδυασμένο χάπι θα μείνουν έγκυες σε ένα χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση, το αντισυλληπτικό χάπι παραμένει μια από τις πιο αξιόπιστες μεθόδους αντισύλληψης.

9) Εάν παίρνεις το χάπι δεν χρειάζεται το προφυλακτικό

ΛΑΘΟΣ. Μια έρευνα που διεξήχθη στη Γαλλία έδειξε ότι “… μία στις δέκα νέες γυναίκες ηλικίας 15 έως 20 ετών δεν γνωρίζει ότι το χάπι δεν προστατεύει από τον ιό HIV και τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις”. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το χάπι είναι πολύ αποτελεσματικό για την αποτροπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, αλλά δεν προσφέρει καθόλου προστασία για σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Στην πραγματικότητα, η μόνη αντισυλληπτική μέθοδος που προστατεύει από τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις είναι το προφυλακτικό. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

10) Το αντισυλληπτικό χάπι προκαλεί καρκίνο

ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ. Το χάπι πιθανώς αυξάνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, αλλά προστατεύει από άλλους. Συνολικά, με τη χρήση αντισυλληπτικών δισκίων μειώνεται ο κίνδυνος καρκίνου του ενδομητρίου και των ωοθηκών, ενώ ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού και τραχήλου της μήτρας ενδέχεται να είναι αυξημένος.

Η προστατευτική δράση ενάντια στον καρκίνο των ωοθηκών και του ενδομητρίου (το κάλυμμα της κοιλότητας της μήτρας) έχει αποδειχθεί συστηματικά σε πολλές μελέτες. Αυτή η επίδραση αυξάνεται με το χρονικό διάστημα που χρησιμοποιούνται τα αντισυλληπτικά χάπια και συνεχίζεται για πολλά χρόνια αφού η γυναίκα σταματήσει να τα παίρνει.

Η μακροχρόνια χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Αυτή η συσχέτιση δεν είναι πλήρως κατανοητή, καθώς σχεδόν όλοι οι καρκίνοι του τραχήλου της μήτρας προκαλούνται από ορισμένους τύπους του ιού του ανθρώπινου θηλώματος (HPV). Ενδεχομένως, οι γυναίκες που παίρνουν το χάπι δεν χρησιμοποιούν συστηματικά προφυλακτικό, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να εκτεθούν στον HPV.

Μια μετανάλυση 70 μελετών έδειξε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που λαμβάνουν ή πήραν πρόσφατα ορμονική αντισύλληψη. Ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για τις γυναίκες που άρχισαν να χρησιμοποιούν τα αντισυλληπτικά ως έφηβες. Ωστόσο, 10 χρόνια μετά την παύση της χρήσης τους, ο κίνδυνος ήταν αντίστοιχος με εκείνος των γυναικών που δεν τα είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ.

Εφόσον οι περισσότερες μελέτες που έχουν γίνει έχουν αξιολογήσει κυρίως τα παλαιότερα χάπια με μεγαλύτερες δόσεις ορμονών, μέχρι πρότινος πιστεύαμε πως τα χάπια νεότερης γενιάς που διατίθενται τα τελευταία χρόνια θα ήταν ασφαλέστερα όσον αφορά τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, μια νέα μελέτη από τη Δανία διαπίστωσε ότι ακόμη και με τα σημερινά χάπια, οι χρήστες ορμονικής αντισύλληψης παρουσίασαν αύξηση κατά 20% του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με μη χρήστες. Οι πιθανότητες ήταν μεγαλύτερες μεταξύ των γυναικών που χρησιμοποίησαν ορμόνες για περισσότερο από 10 χρόνια. Ο κίνδυνος ήταν παρόμοιος σε μέγεθος με αυτόν των παλαιότερων τύπων χαπιών.

Το αν η χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος δεν είναι σαφές: ενώ μερικές μελέτες διαπίστωσαν περισσότερες περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (ενός τύπου καρκίνου του ήπατος) σε γυναίκες που πήραν το χάπι για περισσότερο από 5 χρόνια, άλλες δεν επιβεβαίωσαν αυτόν τον συσχετισμό.

Η ορμονική αντισύλληψη φαίνεται ότι έχει προστατευτική επίδραση στον καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί με βεβαιότητα.

Δεδομένου ότι το χάπι φαίνεται να μειώνει τη συχνότητα ορισμένων καρκίνων και να αυξάνει τον κίνδυνο άλλων, ανακύπτει μια ενδιαφέρουσα ερώτηση: Το χάπι αυξάνει τον συνολικό κίνδυνο καρκίνου; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Μια πρόσφατα μελέτη ανέλυσε επιδημιολογικά δεδομένα περισσότερων από 40.000 γυναικών που παρακολουθήθηκαν για περισσότερο από 40 χρόνια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι χρήστες από του στόματος αντισυλληπτικών προστατεύονται από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου και των ωοθηκών, και αυτό το ευεργετικό αποτέλεσμα διαρκεί για πολλά χρόνια μετά τη διακοπή του χαπιού. Αντιθέτως, παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού και τραχήλου της μήτρας με τωρινή και πρόσφατη λήψη του χαπιού, κίνδυνος που φαίνεται να χάνεται εντός περίπου 5 ετών μετά τη διακοπή της αντισύλληψης από το στόμα, χωρίς να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος με το χρόνο. Αυτά τα αποτελέσματα είναι καθησυχαστικά και παρέχουν ισχυρές αποδείξεις ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν εκτίθενται σε μακροχρόνιο κίνδυνο καρκίνου εάν επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν από του στόματος αντισύλληψη. Μάλιστα, πολλές γυναίκες είναι πιθανόν ακόμη και να προστατευθούν.

11) Το χάπι έχει πολλές ενοχλητικές παρενέργειες

ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ. Ορισμένες γυναίκες δεν θέλουν να πάρουν το χάπι επειδή φοβούνται ενοχλητικά συμπτώματα. Πράγματι, το αντισυλληπτικό χάπι είναι ένα φάρμακο, και ως εκ τούτου ενδέχεται να προκαλέσει παρενέργειες.

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση συνδυασμένων αντισυλληπτικών δισκίων περιλαμβάνουν αλλαγές στην περίοδο, ναυτία, πρήξιμο ή πόνο του στήθους, πονοκέφαλο, αμηνόρροια (να μην έρθει καθόλου η περίοδος), εκκρίσεις από τον κόλπου και διαταραχές της όρασης σε γυναίκες που φοράνε φακούς επαφής. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλαγές στη διάθεση, ή προσωρινή αύξηση βάρους λόγω κατακράτησης υγρών (βλ. παραπάνω). Γενικά, αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες δεν αποτελούν σημάδι ασθένειας και συνήθως υποχωρούν εντός των πρώτων μηνών από τη έναρξη της λήψης του χαπιού.

Ενώ ορισμένες γυναίκες ενδέχεται να παρουσιάσουν ενοχλητικά συμπτώματα, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως το χάπι παρέχει και πολλά οφέλη για την υγεία:

  • Μειωμένος κίνδυνος ορισμένων μορφών καρκίνου (βλ. παραπάνω)
  • Βελτιωμένη οστική πυκνότητα (αποφυγή οστεοπόρωσης σε μεγαλύτερες γυναίκες)
  • Προστασία από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου
  • Πρόληψη κύστεων των ωοθηκών
  • Μείωση προβλημάτων της έμμηνου ρύσης
  • Πρόληψη των εμμηνορρυσιακών ημικρανιών (με ορισμένες μορφές χαπιών συνεχόμενης λήψης)
  • Προστασία από αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου
  • Μείωση του πόνου της ωορρηξίας
  • Θεραπεία της ακμής
  • Θεραπεία αιμορραγίας από ινομυώματα
  • Θεραπεία δυσμηνόρροιας (πόνοι περιόδου)
  • Θεραπεία της τριχοφυΐας
  • Θεραπεία του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου (PMS)
  • Μείωση των συμπτωμάτων ενδομητρίωσης
  • Μείωση των συμπτωμάτων του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών
  • Πρόκληση αμηνόρροιας σε διάφορες περιπτώσεις, πχ όταν επιθυμείτε να σταματήσετε την περίοδό σας για κάποιο χρονικό διάστημα. Με τα χάπια μπορείτε επίσης να προκαλέσετε ή να καθυστερήσετε την περίοδό σας.

Τελικά, πόσο επικίνδυνο είναι το χάπι;

Δεν υπάρχει η τέλεια μέθοδος αντισύλληψης, μακάρι να υπήρχε! Και είναι αλήθεια πως η ορμονική αντισύλληψη, όπως και κάθε άλλο φάρμακο, ενδέχεται να προκαλέσει ενοχλητικές παρενέργειες και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Αυτό μήπως σημαίνει ότι κανείς δεν πρέπει να πάρει το χάπι; Φυσικά και όχι! Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι σοβαροί κίνδυνοι είναι πολύ σπάνιοι και τα ενοχλητικά συμπτώματα είναι συνήθως μικρής διάρκειας. Επιπλέον, το χάπι προσφέρει πολλά μη αντισυλληπτικά οφέλη για την υγεία.

Αλλά όταν συζητάμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των χαπιών, μερικές φορές ξεχνάμε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: το χάπι είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές αντισυλληπτικές μεθόδους. Και η αποτελεσματική αντισύλληψη εμποδίζει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, η οποία μπορεί να έχει όχι μόνο καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες αλλά η αντιμετώπησή της ενδεχομένως να επισύει σοβαρές επιπλοκές, που μπορεί να σας ακολουθήσουν στο υπόλοιπο της ζωής σας.

Επομένως, τα πιθανά προβλήματα του χαπιού θα πρέπει να αναλυθούν σε αντιπαραβολή με τα πλεονεκτήματα. Δηλαδή, δεν πρέπει να δίνεται έμφαση μόνο στα μειονεκτήματα, αλλά να λαμβάνουμε σοβαρώς υπόψιν όλα τα θετικά οφέλη του χαπιού. Φυσικά, κάθε γυναίκα που σκέφτεται να πάρει το χάπι πρέπει να συζητήσει διεξοδικά με τον ιατρό της, που σε συνδιασμό με το ιστορικό της, θα την οδηγήσει σε αποφυγή όσο το δύνατον αποτελεσματικότερη των πιθανών κινδύνων ώστε η λήψη του αντισυλληπτικού χαπιού να αποφέρει την επιθυμητή, ευεργετηκή δράση που σίγουρα υπερτερεί των μειονεκτημάτων.

 

Photo credits

Heading: vintag.es; 1: thebump.com; 2: breakingmuscle.com; 3: thejewel.com; 4: health.harvard.edu; 5: newhealthadvisor.com; 6: pinterest.com; 7: pinterest.com; 8: pinterest.com; 9: blog.path.org; 10: purelyb.com; 11: buzzfeed.com; Conclusion: bigthink.com

HPV: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Embed from Getty Images

Έλαβες το αποτέλεσμα το τεστ Παπανικολάου: “HPV”. Τι κάνεις; Αυτό που οι περισσότερες από εμάς κάνουμε: το γουγλάρεις! Διαβάζεις το ένα site μετά το άλλο, πας από φόρουμ σε φόρουμ … και μπερδεύεσαι ακόμα περισσότερο: Έχω τι;;; Μα πώς το κόλλησα; Θα πάθω καρκίνο; Ο σύντροφός μου με απατάει;

Πολλά λέγονται και γράφονται για τον HPV, και πολλές πληροφορίες είναι αντιφατικές! Η αλήθεια είναι πως πολλά πράγματα σχετικά με τον HPV είναι ακόμα ένα μυστήριο, ακόμη και για τους γιατρούς …

Ας προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα και να απαντήσουμε τις πιο συχνές ερωτήσεις σχετικά με τον HPV…

  • Γνωριμία με τον HPV

HPV σημαίνει «ιός του ανθρώπινου θηλώματος». Είναι ένας ιός και μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω στενής επαφής δέρμα-με-δέρμα. Ο HPV είναι στην πραγματικότητα μια πολύ μεγάλη οικογένεια, που περιλαμβάνει περισσότερους από 120 υποτύπους. Από αυτούς, μόνο περίπου 30 μολύνουν την περιοχή των γεννητικών οργάνων.

  • Πόσο συνηθισμένη είναι η λοίμωξη από HPV;

Πολύ συνηθισμένη! Εκτιμάται ότι το 80% των γυναικών θα προσβάλεται από τον ιό κάποια στιγμή στη ζωή τους. Τις περισσότερες φορές, το ανοσοποιητικό σύστημα θα καταφέρει να απαλλαχθεί από τον ιό, αλλά ένα μικρό ποσοστό θα τον κρατήσει για μια ζωή. Φαίνεται ότι πολλές γυναίκες θα κολλήσουν και θα καταπολεμήσουν τον ιό αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους …

  • Πώς κόλλησα τον HPV; Ποιος μου τον μετέδωσε;

Η κύρια πηγή μετάδοσης του ιού είναι η σεξουαλική επαφή, συμπεριλαμβανομένων κολπική, στοματική ή πρωκτική. Για να ακριβολογούμε, η σεξουαλική επαφή δεν είναι απαραίτητη για να μολυνθούμε, γιατί ο HPV μπορεί να μεταδοθεί με την στενή επαφή δέρμα-με-δέρμα. Παρότι κάποιες έρευνες δείχνουν ότι ο HPV μπορεί να μεταδωθεί μέσω αντικείμενων, όπως πετσέτες ή εσώρουχα, αυτό δεν είναι ακόμη σαφές. Σε αυτό το θέμα, οι απόψεις διίστανται μεταξύ των επιστήμονων, και πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) πιστεύουν ότι είναι εξαιρετικά απίθανο, αν όχι αδύνατο, να κολλήσουμε τον ιό με αυτόν τον τρόπο. Μια έγκυος γυναίκα, σε σπάνιες περιπτώσεις, θα μπορούσε να μεταδίδει τον ιό στο μωρό της, αλλά ο τρόπος μετάδοσης (κολπικός την στιγμή του τοκετού, ή μέσω του πλακούντα κατά την διάρκεια της κύησης) δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος.

  • Υπάρχει κάποιος τρόπος να γνωρίζω πόσο καιρό έχω HPV;

‘Οταν μολυνθούμε με τον ιό HPV, μπορεί είτε να εκδηλωθεί (συνήθως 1 έως 3 μήνες μετά), ή να παραμείνει αδρανής και μη ανιχνεύσιμο. Στην συνέχεια ο ιός μπορεί να εκκαθαριστεί πλήρως από το ανοσοποιητικό σύστημα, ή να παραμένει στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας για χρόνια. Επειδή μπορεί να περάσει πολύς καιρός πριν εμφανειστεί οποιοδήποτε σημάδι του ιού, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιος μας μετέδωσε τον HPV ή πόσο καιρό τον έχουμε. Έτσι, η απάντηση σε αυτό τo ερώτημα είναι: ΟΧΙ.

  • Έχω HPV! Τι θα μου συμβεί τώρα;

-Τις περισσότερες φορές, απολύτως τίποτα. Η πλειοψηφία των λοιμώξεων από τον HPV θα εκκαθαριστούν από το ανοσοποιητικό μας σύστημα, χωρίς καν να το αντιληφθούμε.

-Περίπου 12 από τους τύπους του ιού HPV (κυρίως οι 6 και 11) μπορεί να προκαλέσουν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Πρόκειται για «κρεατοελιές» που εμφανίζονται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα, αλλά και γύρω από τον πρωκτό, μέσα στον κόλπο ή στον τράχηλο της μήτρας. Τα κονδυλώματα είναι πολύ κοινά: 1 στα 10 άτομα θα έχουν κονδυλώματα κάποια στιγμή στη ζωή τους (η συχνότητα κυμαίνεται σε διαφορετικές χώρες μεταξύ 0,3 και 12%). Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων είναι καλοήθη και ΔΕΝ εξελίσσονται σε καρκίνο.

-Περίπου 15 τύποι του HPV (συνηθέστερα οι τύποι 16 και 18) σχετίζονται με καρκίνο. Όλοι αυτοί οι τύποι είναι γνωστοί ως “τύποι υψηλού κινδύνου». Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου που σχετίζονται με τον HPV, και ο HPV φαίνεται να είναι σχεδόν η αποκλειστική αιτία καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Όμως ο HPV μπορεί να προκαλέσει και άλλες, λιγότερο συχνές μορφές καρκίνους: του αιδοίου, του κόλπου, του πρωκτού και στοματοφαρυγγικό (σημαίνει λαιμού και γλώσσας). Επειδή πολλά έχουν ειπωθεί τον τελευταίο καιρό σχετικά με την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του φάρυγγα με το στοματικό σεξ, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι: Ναι, ο HPV συνδέεται με καρκίνο του φάρυγγα, όμως αυτή είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου, και μόνο το ήμισυ όλλων των καρκίνων του φάρυγγα προκαλείται από τον HPV!

-Οι τύποι χαμηλού κινδύνου μπορεί επίσης να προκαλέσουν μια σπάνια πάθηση που ονομάζεται υποτροπιάζουσα αναπνευστική θηλωμάτωση, στην οποία αναπτύσσονται κονδυλώματα στο λάρυγγα.

  • Τι γίνεται με τους άνδρες;

Τα πράγματα είναι λιγότερο σαφή για τους άνδρες, καθώς ο HPV είναι πιο δύσκολο να ελεγχθεί σε σχέση με τις γυναίκες. Είναι αποδεκτό ότι οι άνδρες είναι φορείς του ιού και συμβάλουν στην εκτεταμένη παρουσία του, και εκτιμάται ότι η HPV λοίμωξη είναι τόσο συχνή σε άνδρες και σε γυναίκες. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι άνδρες επηρεάζονται πιο σπάνια από τον ιό, με την εξαίρεση των γεννητικών κονδυλωμάτων (ίδια συχνότητα με τις γυναίκες). Αν και σπάνια, οι άνδρες μπορούν να αναπτύξουν κάποιες μορφές καρκίνου που σχετίζονται με HPV, όπως πρωκτικό ή στοματοφαρυγγικό καρκίνο. Ο HPV έιναι υπεύθυνος επίσης για κάποιες μορφές καρκίνου του πέους, αλλά αυτό το είδος καρκίνου είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο.

  • Κόλλησα HPV υψηλού κινδύνου. Αυτό σημαίνει ότι θα πάθω καρκίνο;

Όταν έχουμε μολυνθεί με έναν τύπο υψηλού κινδύνου, μπορεί ο ιός να εισχωρεί στα κύτταρα και να προκαλεί βλάβες στο DNA τους, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται ανώμαλα. Αυτές οι κυτταρικές αλλαγές μπορεί να εξελιχθούν σε αυτό που ονομάζεται δυσπλασία ή ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου (CIN). Τις περισσότερες φορές, το ανοσοποιητικό σύστημα θα καταστρέψει τα μη φυσιολογικά κύτταρα πριν γίνουν καρκίνο. Αλλά μερικές φορές αυτά δεν εκκαθαρίζονται από την άμυνα του οργανισμού μας, επιτρέποντάς τους να εξελίσσονται, πρώτα σε μια ήπια βλάβη, μετά σε μέτρια, μετά σε σοβαρή, η οποία με τη σειρά της, μετά από αρκετά χρόνια μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο. Η μετατροπή αυτών των κυττάρων σε καρκινικά έχει να κάνει με την ισορροπία μεταξύ της επιθετικότητας του ιού και πόσο ισχυρό το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι: ο ισχυρότερος θα επικρατήσει …

  • Μπορούμε να σταματήσουμε τον ιό πριν εξελιχθεί σε καρκίνο;

Φυσικά! Χάρη σε έναν Έλληνα επιστήμονα, τον Γεώργιο Παπανικολάου, μάθαμε ότι ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας μπορεί να ανιχνευθεί ΠΡΙΝ γίνει καρκίνος, δηλαδή, σε προκαρκινικό στάδιο. Το τεστ Παπανικολάου (πήρε το όνομά του), μπορεί να ανιχνεύσει τα πρώτα σημάδια των ανώμαλων κυτταρικών αλλαγών στον τραχήλο της μήτρας, επιτρέποντας την έγκαιρη θεραπεία, ώστε να μην γίνει καρκίνος.

Υπάρχουν και άλλες, πιο εξελιγμένες δοκιμασίες, όπως η κολποσκόπηση και η ταυτοποίηση του HPV, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρωματικές εξετάσεις του τεστ Παπανικολάου.

  • Τι μπορώ να κάνω για να μην κολλήσω τον HPV;

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Ένα σεξουαλικά ενεργό άτομο δεν μπορεί να προστατεύεται 100% από τον HPV. Μπορείς όμως να πάρεις κάποια μέτρα για να μειώνεις τις πιθανότητες μόλυνσης:

-Περιώρησε τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων: παρ’ότι μπορούμε να κολλήσουμε τον HPV ακόμη και αν είχαμε μόνο έναν σεξουαλικό σύντροφο στη ζωή μας, όσους περισσότερους συντρόφους έχουμε, τόσο πιο πιθανόν να μολυνθούμε.

-Χρησιμοποιήσε προφυλακτικά. Τα προφυλακτικά προσφέρουν μόνο μερική προστασία έναντι της λοίμωξης από HPV γιατί ο ιός μπορεί να μεταδωθεί με την επαφή μολυσμένων περιοχών που δεν καλύπτονται από το προφυλακτικό. Η προστασία των προφυλακτικών υπολογίζεται περίπου στο 60%… κάτι είναι και αυτό! Και είναι το μόνο μέσο που έχουμε να προστατευτούμε. Τα προφυλακτικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για κολπικό, πρωκτικό ή ακόμη και για στοματικό σεξ.

-Κάνε το εμβολιο. Δύο εμβόλια είναι διαθέσιμα για την προστασία από ορισμένους τύπους του ιού HPV. Αυτό το θέμα αξίζει ένα post από μόνο του…

  • Πως  καταπολεμάμε τον HPV;

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον ίδιο τον HPV, μόνο για τα προβλήματα που ο ιός προκαλεί. Αυτά είναι ορισμένα από τα μέτρα που μπορείς να πάρεις για να βοηθήσεις το σώμα να απαλλαγεί από τον ιό, ή τουλάχιστον να τον αποτρέψει να εξελιχθεί σε πιο σοβαρές αλλοιώσεις:

-Ενίσχυσε το ανοσοποιητικό σου σύστημα. Ο ιός εκμεταλεύεται το χαμηλό αμυντικό σύστημα για να προχωρήσει. Για να βοηθήσεις το ανοσοποιητικό σύστημα: να τρώς υγιεινά, να κοιμηθείς καλά, να αποφύγεις το άγχος (αν αυτό είναι δυνατόν …), να κάνεις σωματική άσκηση, να ξεκηνήσεις δραστηριότητες που σε κάνουν να αισθάνεσαι χαλαρή… Διάβασε περισσότερο εδώ.

-Κόψε το κάπνισμα. Μερικά χημικά που περιέχονται στο τσιγάρο φαίνεται να βοηθάνε τον ιό να εξελίξεται σε καρκίνο.

-Σταμάτα το αντισυλληπτικό χάπι. Παρά το γεγονός ότι το χάπι προστατεύει έναντι του καρκίνου της μήτρας και των ωοθηκών, διπλασιάζει τις πιθανότητες για καρκίνου του τραχήλου της μήτρας …

Εν κατακλείδι, αν έχεις HPV:

-Πρώτα απ ‘όλα: μην πανικοβάλλεσε!

-Δεύτερον: να βασίζεσαι πάντα σε έγκειρες πηγές πληροφόρησης σχετικά με το θέμα. Μην ακούς φήμες ή «ό, τι κάποιος σου είπε». Η γνώση είναι δύναμη!

-Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: να επισκέπτεσει τακτικά τον γυναικολόγο σου. Χρειάζονται 5 λεπτά για να κάνεις ένα τεστ Παπανικολάου. Αυτά τα 5 λεπτά μπορεί να σώσουν τη ζωή σου!

Βιβλιογραφία

http://www.cdc.gov/std/hpv/stdfact-hpv.htm

http://www.acog.org/~/media/For%20Patients/faq073.pdf?dmc=1&ts=20140707T0129049372

http://www.biomedcentral.com/1471-2334/13/39