ΔΩΡΕΑ ΩΑΡΙΩΝ: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ


H υποβοηθούμενη αναπαραγωγή βοηθά χιλιάδες ζευγάρια με υπογονιμότητα να παρακάμψουν το πρόβλημά τους και να αποκτήσουν παιδιά. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, τα ωάρια της γυναίκας δεν είναι κατάλληλα, ικανά ή και δεν υπάρχουν καθόλου ώστε να γονιμοποιηθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει η εναλλακτική λύση που προσφέρεται στα ζευγάρια της χρήσης ωαρίων από δότρια.

Η πρώτη εγκυμοσύνη με δωρεά ωαρίων αναφέρθηκε το 1983, και από τότε όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν αυτή τη διαδικασία για να πραγματοποιηθεί το όνειρό τους να αποκτήσουν παιδιά. Ο κύριος λόγος που οι γυναίκες ανατρέχουν σε αυτή τη διαδικασία είναι η σημερινή κοινωνική τάση κατά την οποία όλο και περισσότερο καθυστερούν να τεκνοποιήσουν, αναβάλλοντάς το για αργότερα στη ζωή τους, όταν η γονιμότητά τους είναι πλέον ελαττωμένη. Επιπρόσθετο λόγο αποτελεί η εξέλιξη της τεχνικής αυτής με την πάροδο των ετών, που έχει σαν αποτέλεσμα τα πολύ υψηλά πλέον ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης, στην οποία συνδράμουν και οι βελτιωμένες τεχνικές κατάψυξης.

Τι είναι η δωρεά ωαρίων;

Η δωρεά ωαρίων είναι μία μορφή εξωσωματικής γονιμοποίησης όπου χρησιμοποιούνται ωάρια που έχουν χορηγηθεί από άλλη γυναίκα και γονιμοποιηθεί από το σπέρμα του συζύγου της λήπτριας (ή από έναν δότη σπέρματος).

Τα έμβρυα που προκύπτουν μεταφέρονται στη μήτρα της λήπτριας που έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να τα δεχθεί. Η διαφορά με την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ότι η δότρια ωαρίων δεν είναι και δέκτρια, δηλαδή πρόκειται περί δύο διαφορετικών γυναικών.

Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, η λήπτρια θα έχει μια βιολογική, αλλά όχι γενετική σχέση με το παιδί, ενώ ο σύντροφός της (εφόσον αυτός παρείχε το σπέρμα) θα είναι σχετιζόμενος βιολογικά και γενετικά.

Πότε ενδεικνύεται η δωρεά ωαρίων;

Η χρήση δωρεάς ωαρίων δίνει τη δυνατότητα επίτευξης εγκυμοσύνης στις παρακάτω περιπτώσεις:

  • Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, μια κατάσταση στην οποία η εμμηνόπαυση έχει αρχίσει πολύ νωρίτερα από το συνηθισμένο, συνήθως πριν την ηλικία των 40 ετών. Οφείλεται σε ιδιοπαθή αίτια, ή είναι αποτέλεσμα ασθένειας, χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας ή χειρουργικής αφαίρεσης των ωοθηκών. Επιπλέον, η μέθοδος αυτή είναι κατάλληλη για γυναίκες που έχουν γεννηθεί χωρίς ωοθήκες.
  • Μειωμένες ωοθηκικές εφεδρείες, που σημαίνει ότι τα ωάρια είναι λιγότερα, και χαμηλής ποιότητας. Αυτό συχνά οφείλεται στην ηλικία, επειδή η ποιότητα των ωαρίων (και συνεπώς η γονιμότητα) μειώνεται ραγδαία μετά την ηλικία των 35-40 ετών.
  • Γενετικά μεταδιδόμενες ασθένειες που ενδεχομένως, όταν χρησιμοποιούνται τα ωάρια της γυναίκας, μεταδίδονται στο παιδί και καθιστούν αδύνατη ή προβληματική την έκβαση μιας εγκυμοσύνης.
  • Προηγούμενο ιστορικό αποτυχίας με εξωσωματική γονιμοποίηση, ειδικά όταν η ποιότητα των ωαρίων φαίνεται να είναι το πρόβλημα.

Ποιες είναι οι δότριες ωαρίων;

1) Ανώνυμες, εθελόντριες δότριες: σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η υποψήφια δότρια ωαρίων, καλύπτεται από ανωνυμία και υποχρεούται να υπογράψει ειδικά έγγραφα συγκατάθεσης για τη δωρεά του γενετικού της υλικού. Για να γίνει δεκτή μια γυναίκα σε ένα πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων πρέπει να πληροί τις εξής προϋποθέσεις:

-Να έχει ηλικία από 18 έως 35 ετών.

-Να είναι υγιής, μη καπνίστρια και να μην υπάρχει προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό γενετικών ασθενειών.

Βάσει του νόμου η δότρια λαμβάνει ένα ποσό ως αποζημίωση για την τυχόν απώλεια ημερών εργασίας της, τις μετακινήσεις και άλλα έξοδα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια του κύκλου στον οποίο συμμετέχει. Σε κάθε περίπτωση, η δωρεά ωαρίων είναι μια πράξη αλτρουιστική, ανώνυμη και εθελοντική.

2) Προγράμματα εξωσωματικής γονιμοποίησης (“egg sharing”): γυναίκες που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να συμφωνήσουν να δωρίσουν τα περισσευούμενα ωάριά τους σε γυναίκες με υπογονιμότητα.

3) Γνωστή δότρια: γυναίκες που είναι γνωστές στην λήπτρια, συνήθωςαπό το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον της. Σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, η δωρεά ωαρίων είναι μία ανώνυμη διαδικασία, δηλαδή ούτε η δότρια δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης στο παιδί που θα γεννηθεί αλλά ούτε και η λήπτρια στη δότρια.  Επομένως στην Ελλάδα η δωρεά ωαρίων σε γνωστά πρόσωπα απαγορεύεται από το νόμο.

Έλεγχος της δότριας


Η υποψήφια δότρια, αφού έχει ενημερωθεί πλήρως για το πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων, έχει συμπληρώσει την αίτηση και έχει γίνει δεκτή, θα πρέπει να υποβληθεί σε σειρά εξετάσεων για να διαπιστωθεί αν η κατάσταση της υγείας της και του γενετικού της υλικού είναι καλή και αν θα μπορεί να ανταποκριθεί σωστά στην ορμονική θεραπεία.

Ο έλεγχος της δότριας διαφέρει από κέντρο σε κέντρο, αλλά σε γενικές γραμμές η διερεύνηση συμπεριλαμβάνει εξέταση από παθολόγο ιατρό και γυναικολόγο για τον έλεγχο της φυσικής, ψυχολογικής και νοητικής της κατάστασης, του γενετικού της υλικού, και του αναπαραγωγικού της συστήματος.

Επιπλέον, υποβάλλονται στις ακόλουθες εργαστηριακές εξετάσεις:

    • Ομάδα αίματος – Rhesus
    • Ηπατίτιδες (Β,C)
    • HIV
    • Σύφιλη
    • Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης
    • Τεστ δρεπανώσεως
    • Κυστική ίνωση
    • Fragile X
    • Καρυότυπος

Έλεγχος της λήπτριας / του ζευγαριού


Καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία του προγράμματος δωρεάς ωαρίων παίζει ο σωστός έλεγχος – προετοιμασία της λήπτριας.

Βάση της ελληνικής νομοθεσίας, μια γυναίκα θεωρείται κατάλληλη να λάβει ωάρια όταν η μήτρα της έχει φυσιολογική μορφολογία και λειτουργικότητα και δεν έχει περάσει το πεντηκοστό έτος ηλικίας.

Η προετοιμασία του ζευγαριού-λήπτη περιλαμβάνει συμβουλευτική συνάντηση με τον γιατρό για ιατρικές εξετάσεις όπως γίνεται και σε ένα κανονικό κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Αρχικά, ο γιατρός λαμβάνει ένα ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό και από τους δύο συντρόφους.

Η αξιολόγηση της γυναίκας περιλαμβάνει μια εμπεριστατωμένη φυσική και γυναικολογική εξέταση, ένα λεπτομερή υπερηχογραφικό έλεγχο και ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις. Συνοπτικά, ελέγχεται η λειτουργία των ωοθηκών, η ομάδα αίματος, όπως και η έκθεση σε ορισμένες λοιμώξεις. Επιπλέον, θα ληφθεί ένα τεστ Παπανικολάου και καλλιέργειες κολπικού εκκρίματος για ορισμένα μικρόβια (Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis, κ.α.).

Σε ορισμένες περιπτώσεις, αξιολογείται η κοιλότητα της μήτρας με ένα υστεροσαλπιγγογράφημα (ΥΣΓ), υπερηχο-υστερογραφία ή υστεροσκόπηση. Εάν η γυναίκα είναι ηλικίας άνω των 45 ετών, πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο διεξοδικότερης αξιολόγησης της καρδιακής λειτουργίας, του κινδύνου υπέρτασης της κύησης και του διαβήτη κύησης. Η επίπτωση της προχωρημένης μητρικής ηλικίας στην εγκυμοσύνη θα συζητηθεί εκτενώς, καθώς και οποιεσδήποτε ιατρικές καταστάσεις που μπορεί να επηρεάσουν την εγκυμοσύνη.

Ένα τεστ εμβρυομεταφοράς πριν την προσπάθεια είναι πολύ σημαντικό, επειδή ενίοτε ο τράχηλος είναι πολύ κλειστός με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται η μεταφορά των εμβρύων στην μήτρα και συνεπώς να μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες κύησης. Σε περίπτωση στενού ή παραμορφωμένου τραχηλικού αυλού συστήνεται διαστολή του τραχήλου.

Ένα δοκιμαστικό τεστ με τα ίδια φάρμακα προετοιμασίας του ενδομητρίου σε προηγούμενο κύκλο για να εκτιμηθεί η ανταπόκριση της μήτρας στα φάρμακα θεωρείται ιδανικό.

Η αξιολόγηση του άνδρα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μια ανάλυση σπέρματος, ομάδα αίματος και γενετική εξέταση, όπως υποδεικνύεται.

Βάση νόμου, το ζευγάρι-λήπτη πρέπει να εξεταστεί για σύφιλη, ηπατίτιδα Β και C, HIV-1 και HIV-2, που έχουν εξάμηνη ισχύ.

Η διαδικασία

Προετοιμασία της δότριας για την λήψη των ωαρίων

Η δότρια ακολουθεί τη διαδικασία μιας κανονικής εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ως εκ τούτου, υποβάλλεται σε ωοθηκική διέγερση, δηλαδή λαμβάνει μια ορμονική αγωγή σε ενέσιμη μορφή με σκοπό να ανακτηθεί ένας ικανός αριθμός ωαρίων. Η παρακολούθηση γίνεται με υπερηχογράφημα και μέτρηση ορμονών σε τακτά χρονικά διαστήματα, και όταν αυτά δείξουν ότι έχουν παραχθεί αρκετά ώριμα ωοθυλάκια, χορηγούνται πρόσθετες ορμόνες και προγραμματίζεται η ωοληψία. Η διαδικασία αυτή γίνεται με την χρήση μίας βελόνας, διαμέσου του κόλπου, με την οποία αναρροφόυνται τα ωάρια με υπερηχογραφική καθοδήγηση. Η διαδικασία συνήθως γίνεται με ελαφρά αναισθησία («μέθη»).

Τα ωάρια που αποκτώνται, αξιολογούνται ως προς την ωριμότητα τους και στη συνέχεια γονιμοποιούνται με το σπέρμα του άνδρα, το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία στο εργαστήριο. Το σπέρμα ενός δότη μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Το σπέρμα προσκομίζεται την ημέρα της λήψης των ωαρίων ή εναλλακτικά, εάν η παρουσία του συζύγου καθίσταται αδύνατη την ημέρα αυτή, υπάρχει η δυνατότητα κρυοσυντήρησής του σε προγενέστερο χρόνο.

Προετοιμασία της λήπτριας για την εμβρυομεταφορά

Προκειμένου τα έμβρυα να εμφυτεύονται στη μήτρα της λήπτριας, το ενδομήτριο (το κάλυμμα της κοιλότητας της μήτρας) πρέπει να προετοιμάζεται και να συγχρονίζεται με την δότρια.

Υπάρχουν πολλά πρωτόκολλα για την προετοιμασία του ενδομητρίου. Συνοπτικά, στις γυναίκες που έχουν περίοδο συνήθως χορηγείται ένα φάρμακο σε ενέσιμη μορφή για την προσωρινή καταστολή των ωοθηκών. Όταν η δότρια ξεκινά τα ορμονικά φάρμακα για την ωοθηκική διέγερση, η λήπτρια λαμβάνει οιστραδιόλη από το στόμα (ή σε μορφή “patch”) για να επιτευχθεί ανάπτυξη του ενδομητρίου. Υπερηχογραφική αξιολόγηση του πάχους του ενδομητρίου, και ενίοτε εξετάσεις αίματος, θα διενεργηθούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Την επομένη της ημέρας που η δότρια λαμβάνει τις ορμόνες για την τελική ωρίμανση των ωαρίων, η λήπτρια αρχίζει θεραπεία με προγεστερόνη. Η προγεστερόνη προκαλεί ειδικές αλλαγές ωρίμανσης του ενδομητρίου που επιτρέπουν την εμφύτευση του εμβρύου. Η προγεστερόνη μπορεί να χορηγηθεί με ενδομυϊκή ένεση, κολπικά ή από το στόμα. Άλλα φάρμακα ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν, ανάλογα με την περίπτωση.

Τα έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα της λήπτριας, συνήθως μέσα σε τρεις έως πέντε ημέρες μετά την γονιμοποίηση των ωαρίων στο εργαστήριο. Η μεταφορά των εμβρύων γίνεται με χρήση ενός λεπτού καθετήρα που εισάγεται, διαμέσου του τράχηλου, μέσα στη μήτρα. Εάν το ζευγάρι-λήπτη έχει περισσευούμενα έμβρυα, αυτά θα κρυοσυντηρηθούν (κατάψυξη εμβρύων). Δίνεται δηλαδή δυνατότητα και για μελλοντική μεταφορά χωρίς να χρειάζεται άλλη δωρεά ωαρίων.

Η ορμονική θεραπεία με οιστραδιόλη και προγεστερόνη συνεχίζεται μέχρις ότου η λήπτρια κάνει το τεστ κυήσεως (β-χοριακή). Εάν το τεστ είναι θετικό, οι ορμόνες συνεχίζονται κατά την διάρκεια του πρώτου τριμήνου της κύησης.

Ποσοστά επιτυχίας

Επειδή οι δότριες είναι νέες και υγιείς γυναίκες, τα ποσοστά επιτυχίας είναι υψηλότερα από αυτά της κλασσικής εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η ηλικία της λήπτριας δεν φαίνεται να επηρεάζει την επιτυχία της διαδικασίας. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΕΑΙΥΑ), το ποσοστό κύησης στην Ελλάδα είναι 54%, που αντιστοιχεί στα διεθνή δεδομένα.

Αξιοσημείωτο είναι να αναφερθεί ότι, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των προσπαθειών με δωρεά ωαρίων, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες επιτυχίας. Έτσι, εκτιμάται ότι το ποσοστό κύησης μετά την τρίτη προσπάθεια αγγίζει το 90% στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πολλοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της διαδικασίας: ο σωστός έλεγχος και η προετοιμασία της λήπτριας και της δότριας, ο καλός συντονισμός τους, οι υψηλές εργαστηριακές προδιαγραφές και το άρτια καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό συμβάλουν θετικά στην επίτευξη εγκυμοσύνης στο πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων.

Ασφάλεια της διαδικασίας δωρεάς ωαρίων

  • Για την δότρια:

Η δωρεά ωαρίων είναι μια πολύ ασφαλής διαδικασία. Όμως, δεν εντελώς ακίνδυνη. Τα φάρμακα που λαμβάνονται για τη διέγερση των ωοθηκών, η ωοληψία και η αναισθησία που απαιτείται είναι πιθανές αιτίες επιπλοκών. Εν συντομία, οι παρενέργειες των φαρμάκων είναι συνήθως ήπιες, καθώς μία από τις πιο επίφοβες επιπλοκές στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, είναι πολύ σπάνιο σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι υπόλοιποι κίνδυνοι εκτιμώνται ως εξής: κίνδυνοι από την αναισθησία: 1 / 10.000, κίνδυνος σοβαρής αιμορραγίας από τη ωοληψία: 1 / 2.500, κίνδυνος μόλυνσης: λιγότερο από 1/500.

Πρέπει να σημειωθεί πως σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζεται η γονιμοποιητική ικανότητα των γυναικών που αποφασίζουν να γίνουν δότριες ωαρίων. Στην πραγματικότητα δωρίζουν ωάρια που ούτως ή άλλως σε περίπτωση που δεν χρησιμοποιηθούν θα καταστρέφονται από τον οργανισμό τους.

  • Για την λήπτρια:

Το ενδεχόμενο να κολλήσει η λήπτρια κάποια ασθένεια από την δότρια είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, εφόσον ακολουθούνται οι διαδικασίες ελέγχων που ορίσει ο νόμος, ο οποίος σωστά εφαρμοζόμενος εξασφαλίζει την μη μετάδοση λοιμώξεων.

Ένας πιθανός κίνδυνος είναι η πολλαπλή εγκυμοσύνη (δίδυμα) εάν μεταφερθούν περισσότερα από ένα έμβρυα. Βάση νόμου, απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση η μεταφορά περισσότερο των δύο εμβρύων. Εάν το ζευγάρι είναι αντίθετο στο ενδεχόμενο δίδυμης κύησης, τότε υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς μόνο ενός εμβρύου.

Το ρίσκο που σχετίζεται με επιπλοκές της κύησης σε συνάρτηση με την προχωρημένη ηλικία της λήπτριας πρέπει να εκτιμηθεί ατομικά για κάθε περίπτωση.

  • Για το παιδί:

Μέχρι σήμερα, χιλιάδες παιδιά έχουν γεννηθεί με αυτή τη διαδικασία, και τα διαθέσιμα δεδομένα φαίνεται να είναι καθησυχαστικά, και αντίστοιχα με την κλασσική εξωσωματική γονιμοποίηση: το ποσοστό γεννητικών ανωμαλιών είναι ίδιο σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑ ΩΑΡΙΩΝ

  • Η δωρεά ωαρίων είναι μια αλτρουιστική πράξη, εθελοντική και χωρίς οικονομικές απολαβές. Οι δότριες αποζημιώνονται μόνο για τις ημέρες εργασίας που χάνουν, στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη δωρεά και για τα έξοδα μετακίνησης τους.
  • Η δωρεά ωαρίων και σπέρματος επιτρέπεται στην Ελλάδα με την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται η ανωνυμία της δότριας και του δότη.
  • Η δωρεά δεν επιτρέπεται σε γυναίκες άνω των 50 ετών.
  • Οι δότριες υπογράφουν δήλωση παραχώρησης των ωαρίων.
  • Οι δέκτες υπογράφουν μια δήλωση ότι είναι παντρεμένοι και δέχονται να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση με δωρεά ωαρίων. Εάν δεν είναι παντρεμένοι, τότε υπογράφουν δήλωση σε συμβολαιογράφο ότι επιθυμούν να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση με τη μέθοδο της δωρεάς ωαρίων.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Στις 27 Ιανουαρίου 2005 δημοσιεύτηκε ο νόμος 3305/2005 σχετικά με την εφαρμογή της ιατρικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Ο ελληνικός νόμος για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι από τους πιο προοδευτικούς της Ευρώπης. Κατοχυρώνει και προστατεύει το ζευγάρι που επιθυμεί να αποκτήσει παιδί με βάση τα δεδομένα της ιατρικής και της βιολογίας, καθώς και τις αρχές της βιοηθικής. Βασικός γνώμονας είναι κατά την εφαρμογή των μεθόδων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής να λαμβάνεται υπόψη κυρίως το συμφέρον του παιδιού που θα γεννηθεί.

Βασικές αρχές της υπάρχουσας νομοθεσίας

Κάποια από τα σημαντικότερα άρθρα του νόμου που είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε είναι:

1)     Οι μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι καθ’ όλα νόμιμοι και επιτρέπονται για τη γυναίκα μέχρι το πεντηκοστό έτος της ηλικίας της, καθώς αυτό θεωρείται το όριο για φυσική ικανότητα αναπαραγωγής.

2)     Επιτρέπεται η δωρεά ωαρίων και σπέρματος, απαιτείται όμως και η έγγραφη συναίνεση του ή της συζύγου ή συντρόφου.

3)     Επιτρέπεται η προεμφυτευτική γενετική διάγνωση με τη συναίνεση των ενδιαφερόμενων προσώπων για να διαγνωσθεί αν τα γονιμοποιημένα ωάρια είναι φορείς γενετικών ανωμαλιών.

4)     Απαγορεύεται η επιλογή φύλου, εκτός αν πρόκειται να αποφευχθεί σοβαρή κληρονομική νόσος που συνδέεται με το φύλο.

5)     Απαγορεύεται η κλωνοποίηση για αναπαραγωγικούς σκοπούς.

6)     Επιτρέπεται η κρυοσυντήρηση γενετικού υλικού ή γονιμοποιημένου ωαρίου.

7)     Επιτρέπεται η παρένθετη μητρότητα. Δηλαδή η περίπτωση κατά την οποία μια γυναίκα κυοφορεί και γεννά ύστερα από εξωσωματική γονιμοποίηση με χρήση ωαρίου ξένου προς την ίδια, για λογαριασμό μιας άλλης γυναίκας, η οποία επιθυμεί να αποκτήσει παιδί, αλλά αδυνατεί να κυοφορήσει για ιατρικούς λόγους. Η γυναίκα που θα κυοφορήσει το παιδί θα πρέπει να έχει υποβληθεί σε ιατρικές και ψυχολογικές εξετάσεις. Δεν θα πρέπει να υπάρχει οικονομική συναλλαγή εκτός από τα έξοδα της γυναίκας που θα κυοφορήσει για εξετάσεις, απώλεια εργασίας κλπ. Για την όλη διαδικασία απαιτείται ειδική άδεια από δικαστή.

8)     Οι μονάδες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ιδρύονται και λειτουργούν με άδεια του αρμόδιου φορέα μετά από σύμφωνη γνώμη της Αρχής, η οποία ελέγχει αν πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις. Για όποιες παραβάσεις θέτει διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.

9)     Θέτει όρια ηλικίας για τους δότες σπέρματος (νεότεροι από 40 ετών) και τις δότριες ωαρίων (νεότερες των 35 ετών).

10)   Ανύπαντρες γυναίκες μπορούν να αποκτήσουν παιδί με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

11)   Οι δότες υποβάλλονται υποχρεωτικά σε κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο και δεν γίνονται δεκτοί αν πάσχουν από κληρονομικά, γενετικά ή μεταδοτικά νοσήματα. Δεν επιτρέπεται η χρήση νωπού σπέρματος από τρίτο δότη. Από δότη επιτρέπεται η χρήση μόνο κατεψυγμένου σπέρματος.

Μάθετε περισσότερα στο gofertile.eu

ΣΩΣΤΟ Η ΛΑΘΟΣ; ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

Όταν εισήχθη στη δεκαετία του ’60, το αντισυλληπτικό χάπι έγινε σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης

Το αντισυλληπτικό χάπι έκανε την εμφάνισή του πριν από 50 χρόνια. Αναδυόμενο σε μια περίοδο κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών, έδωσε στις γυναίκες τη δυνατότητα να επιλέξουν πώς και πότε να κάνουν οικογένεια και να απολαμβάνουν τη σεξουαλική τους ζωή. Δεν είναι απορίας άξιον λοιπόν που το χάπι θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές εφευρέσεις του 20ού αιώνα και αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά σύμβολα της γυναικείας απελευθέρωσης.

Από την αρχή όμως για την επαναστατική αυτή μέθοδο αντισύλληψης υπήρξε διχασμός. Ορισμένοι πίστευαν πως θα δημιουργούσε “μια κοινωνία με αχαλίνωτη σεξουαλικότητα, ικανή να υπονομεύσει τα θεμέλια της οικογένειας”. Άλλοι φοβόντουσαν πιθανές βλαβερές επιπτώσεις στα τέκνα των γυναικών που τα ελάμβαναν.

Πενήντα χρόνια αργότερα, το χάπι παραμένει πιο αμφιλεγόμενο από ποτέ και – παραδόξως – όλο και περισσότερες γυναίκες “ελευθερώνονται” από τον “απελευθερωτή” τους: η δημοτικότητα του χαπιού είναι σε ελεύθερη πτώση, μια τάση που παρατηρείται σε πολλές χώρες. Οι λόγοι για αυτή τη μετατόπιση είναι πολλοί, αλλά ο φόβος για πιθανές παρενέργειες φαίνεται ότι είναι αυτός που τις απασχολεί περισσότερο. Αναμφισβήτητα, το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με την αναφορά αμέτρητων προσωπικών ιστοριών με δραματικούς τίτλους και την εξάπλωση πολυάριθμων φημών, έχουν επηρεάσει αρνητικά την αντίληψη των γυναικών όσον αφορά τους κινδύνους του χαπιού. Όμως είναι οι φόβοι αυτοί βάσιμοι; Πόσο επικίνδυνο είναι το χάπι; Τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα;

Ας δούμε τι απαντά η επιστήμη στις πιο συνηθισμένες φήμες σχετικά με το αντισυλληπτικό χάπι …

1) Το αντισυλληπτικό χάπι βλάπτει τη γονιμότητα

ΛΑΘΟΣ. Πολλές μελέτες έχουν τεκμηριώσει ξεκάθαρα  ότι η ορμονική αντισύλληψη δεν προκαλεί στειρότητα. Ενίοτε η γονιμότητα καθηστερεί να επανέλθει πλήρως μέχρι και 6 μήνες μετά τη διακοπή του αντισυλληπτικού δισκίου, αλλά ένα χρόνο μετά την διακοπή του, οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν είναι εξίσου πιθανό να μείνουν έγκυες (80%) με αυτές που δεν έχουν πάρει ποτέ το χάπι. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης ενδέχεται να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εγκυμοσύνης εντός 6-12 μηνών μετά από τη διακοπή του.

Επιπλέον, η ορμονική αντισύλληψη συμβάλλει στην διατήρηση της γονιμότητας επειδή προστατεύει από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, την ενδομητρίωση, την έκτοπη κύηση, τις κύστεις των ωοθηκών, τον καρκίνο των ωοθηκών και της μήτρας (βλέπε παρακάτω).

2) Το χάπι μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία

ΛΑΘΟΣ (ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ). Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αντισυλληπτικά χάπια δεν επηρεάζουν τη σεξουαλική επιθυμία: από 10 γυναίκες που παίρνουν το χάπι, 7 δεν παρατηρούν καμία αλλαγή στη σεξουαλική τους επιθυμία, 2 έχουν αυξημένη λίμπιντο και 1 παρουσιάζει λιγότερη όρεξη για σεξ.

Πρόσφατα, μια μελέτη έδειξε ότι το χάπι δεν “σκοτώνει” την επιθυμία για σεξ: οι συναφείς παράγοντες, όπως η σχέση με τον σύντροφο, το άγχος, η κόπωση, τα οικογενειακά προβλήματα, ο πρόσφατος τοκετός, έχουν πιο σημαντικό αντίκτυπο στη σεξουαλική επιθυμία από τον τύπο αντισύλληψης που χρησιμοποιείται.

3) Το αντισυλληπτικό χάπι παχαίνει

ΛΑΘΟΣ (ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ). Μια πρόσφατη μεγάλη επιστημονική αναθεώρηση επιβεβαίωσε ότι τα αντισυλληπτικά χάπια δεν προκαλούν αύξηση βάρους στις περισσότερες γυναίκες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, με την έναρξη της λήψης του χαπιού μπορεί να υπάρχει μια προσωρινή αύξηση βάρους λόγω κατακράτησης υγρών, η οποία συνήθως υποχωρεί στους 2 με 3 μήνες.

Το σωματικό βάρος πολλών γυναικών μεταβάλλεται συχνά λόγω διαφόρων αλλαγών στον τρόπο ζωής τους. Επειδή αυτές οι αλλαγές στο βάρος είναι τόσο συνηθισμένες, πολλές γυναίκες το αποδίδουν, εσφαλμένα, στη χρήση του χαπιού.

4) Το χάπι αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης

ΣΩΣΤΟ. Ήδη από τη δεκαετία του ’60 γνωρίζουμε ότι τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια αυξάνουν τον κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης, δηλαδή του σχηματισμού ενός πήγματος αίματος που φράζει μια φλέβα, η οποία είναι μια σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή. Τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά περιέχουν συνθετικές εκδοχές των ορμονών οιστρογόνου και προγεστερόνης. Είναι κυρίως το οιστρογόνο που προκαλεί φλεβική θρόμβωση, αλλά τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό ότι και ορισμένες μορφές προγεστερόνης αυξάνουν τον κίνδυνο φλεβοθρόμβωσης. Πράγματι, οι πιο “σύγχρονες” μορφές του συνδυασμένου χαπιού – οι αποκαλούμενες τρίτης και τέταρτης γενιάς – που περιέχουν γεστοδένη, δεσογεστρέλη και δροσπιρενόνη, συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο θρόμβωσης.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) αναφέρει ότι η συχνότητα εμφάνισης θρόμβωσης ανά 100.000 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας είναι η εξής:

  • 5 έως 10 για μη έγκυες γυναίκες που δεν χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά δισκία,
  • 20 για γυναίκες που χρησιμοποιούν το συνδυασμένο χάπι παλαιάς (δεύτερης) γενιάς, που περιέχει λεβονοργεστρέλη,
  • 40 για γυναίκες που παίρνουν χάπια τρίτης και τέταρτης γενιάς.

Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για φλεβική θρόμβωση είναι το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η παχυσαρκία, η ηλικία άνω των 35 ετών και η οικογενειακή ή προσωπική ιστορία καρδιαγγειακών νοσημάτων. Όμως ένας ειδικός εργαστηριακός έλγχος μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες φλεβικής θρόμβωσης τόσο από τους προαναφερθέντες παράγοντες κινδύνου, όσο και από την λήψη αντισυλληπτικού χαπιού ή της κύησης. Αλλά για αυτό καλό είναι να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.

Ενώ τα στοιχεία αυτά σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να φαίνονται τρομακτικά, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη πως:

  • Ελλείψει παραγόντων κινδύνου, το ρίσκο θρόμβωσης είναι πολύ χαμηλό.
  • Ο κίνδυνος θνησιμότητας από θρόμβωση είναι περίπου 1%. Συνεπώς, οι πιθανότητες για μια γυναίκα να πεθάνει ως αποτέλεσμα ενός θρόμβου που οφείλεται στη χρήση του χαπιού είναι περίπου 2 έως 4 ανά ένα εκατομμύριο γυναίκες.
  • Ο κίνδυνος θρόμβωσης παραμένει σημαντικά χαμηλότερος από εκείνον που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό (ο οποίος εκτιμάται στο 1 στις 1000-2000 γεννήσεις).
  • Μάλιστα, όταν το 1995 στο Ηνωμένο Βασίλειο δόθηκε προειδοποίηση σχετικά με τον αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης με τα χάπια τρίτης γενιάς, η ανακοίνωση αυτή προκάλεσε πανικό και οδήγησε πολλές γυναίκες να σταματήσουν το χάπι, με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά οι γεννήσεις και οι αμβλώσεις την επόμενη χρονιά.

Συνοπτικά, οι πιθανότητες εμφάνισης θρομβωτικού επεισοδίου με την λήψη αντισυλληπτικών δισκίων είναι πολύ χαμηλές, ιδιαίτερα με συνδυασμένα χάπια που περιέχουν χαμηλή δόση οιστρογόνου (30 μικρογραμμάρια ή μικρότερη) και προγεστερόνη παλαιάς γενιάς (όπως η λεβονοργεστρέλη). Αυτή η μορφή αντισυλληπτικού χαπιού, δυστυχώς, δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα.

Το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη (“minipill”), είναι μια μορφή από του στόματος αντισύλληψης με χαμηλή δόση προγεστερόνης, το οποίο δεν περιέχει καθόλου οιστρογόνα. Παρόλο που η αποτελεσματικότητά του είναι ελαφρώς χαμηλότερη σε σύγκριση με το συνδυασμένο χάπι, το minipill δεν αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής ή αρτηριακών θρομβωτικών επεισοδίων (βλ. παρακάτω). Δυστυχώς ούτε αυτά τα χάπια κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

5) Το χάπι αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού

ΣΩΣΤΟ. Μια πρόσφατη μεγάλη μελέτη ανασκόπησης σχετικά με τα αρτηριακά αγγειακά ατυχήματα (έμφραγμα του μυοκαρδίου και ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) που σχετίζονται με το χάπι έδειξε ότι ο συνολικός κίνδυνος αρτηριακής θρόμβωσης αυξήθηκε κατά 60% στις γυναίκες που χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικά χάπια σε σύγκριση με μη χρήστες. Σε αντίθεση με την φλεβική θρόμβωση, ο κίνδυνος δεν διέφερε ανάλογα με τον τύπο της συνθετικής προγεστερόνης. Ωστόσο, ήταν διπλάσιο σε γυναίκες που έπαιρναν χάπια με υψηλότερες δόσεις οιστρογόνων (τα παλαιότερα σκευάσματα αντισυλληπτικών χαπιών).

Συνεπώς, το συνδυασμένο χάπι που περιέχει λεβονοργεστρέλη και χαμηλή δόση οιστρογόνο (30 μg ή λιγότερο) είναι η ασφαλέστερη μορφή από του στόματος ορμονικής αντισύλληψης. Το minipill είναι επίσης μια καλή επιλογή σε γυναίκες υψηλού κινδύνου (βλ. προηγουμένως).

6) Οι γυναίκες που καπνίζουν δεν πρέπει να πάρουν το χάπι

ΣΩΣΤΟ. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το κάπνισμα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της ορμονικής αντισύλληψης. Οι καπνίστριες που παίρνουν το χάπι εμφανίζουν πιο συχνά αιμορραγία σε σχέση με γυναίκες που δεν καπνίζουν, γεγονός που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ότι η αποτελεσματικότητα του χαπιού είναι ελαττωμένη. Πρέπει όμως να διεξαχθούν περισσότερες μελέτες για να κατανοηθεί καλύτερα η επίδραση του καπνίσματος στη δράση του χαπιού.

Αλλά αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως οι καπνίστριες που λαμβάνουν συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια έχουν αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης και καρδιακής νόσου (βλ. παραπάνω). Αυτός ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες που καπνίζουν περισσότερα από 15 τσιγάρα την ημέρα, είναι ηλικίας άνω των 35 ετών ή παίρνουν σκευάσματα με υψηλά επίπεδα οιστρογόνων.

Αν είστε μικρότερη των 35 ετών και καπνίζετε, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτική σχετικά με τη χρήση του αντισυλληπτικού χαπιού, και η απόφαση να το πάρετε θα πρέπει να εξατομικεύεται, λαμβάνοντας υπόψη άλλους παράγοντες κινδύνου όπως το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης, υψηλής χοληστερόλης ή καρδιακών παθήσεων. Οι καπνίστριες ηλικίας 35 ετών και πάνω δεν πρέπει να λαμβάνουν το συνδυασμένο αντισυλληπτικό χάπι.

Αν καπνίζετε, μπορείτε να επιλέξετε το minipill, το οποίο δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής ή αρτηριακών θρομβωτικών επεισοδίων. Διαφορετικά θα πρέπει να συζητήσετε με το ιατρό σας σχετικά με μια άλλη αντισυλληπτική μέθοδο, όπως το ενδομήτριο σπείραμα (“σπιράλ”).

7) Το χάπι προκαλεί αλλαγές στη διάθεση και κατάθλιψη

ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΟ. Οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν δείξει καμία επίδραση του χαπιού στην κατάθλιψη και στις αλλαγές της διάθεσης. Μάλιστα, ορισμένες μελέτες έχουν βρει ακόμη και μία προστατευτική δράση. Το 2016, μια εκτεταμένη ανασκόπηση της ορμονικής αντισύλληψης και των αλλαγών στη διάθεση επιβεβαίωσε τα υπάρχοντα στοιχεία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “… οι αρνητικές αλλαγές στη διάθεση είναι σπάνιες και η συνδυασμένη ορμονική αντισύλληψη μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια”.

Ωστόσο, άλλη πρόσφατη δημοσίευση έρχεται να αμφισβητήσει αυτόν τον ισχυρισμό. Δανοί ερευνητές εξέτασαν τα αρχεία περισσότερων από ένα εκατομμύριο γυναικών που χρησιμοποιούσαν ορμονική αντισύλληψη. Διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που παίρνανε το συνδυασμένο χάπι είχαν 23% αυξημένες πιθανότητες να χρειαστεί να πάρουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα σε σχέση με εκείνες που δεν έλαβαν ορμονική αντισύλληψη. Για όσες χρησιμοποιούσαν το minipill (και άλλες μεθόδους που περιέχουν μόνο προγεστερόνη, όπως το ορμονικό σπιράλ), ο κίνδυνος ήταν 34% μεγαλύτερος. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, έως και 80% για τα κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών στο συνδυασμένο χάπι.

Υπάρχουν μερικά σημαντικά σημεία που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για αυτά τα αποτελέσματα:

  • Η κατάθλιψη είναι μια περίπλοκη κατάσταση, η αιτία της οποίας δεν είναι ακόμη τελείως κατανοητή. Διάφοροι παράγοντες φαίνεται να παίζουν ρόλο: γενετικοί, περιβαλλοντικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί η σχέση μεταξύ κατάθλιψης και ορμονικής αντισύλληψης.
  • Η μελέτη της Δανίας δεν αποδεικνύει ότι οι ορμόνες είναι υπεύθυνες για την κατάθλιψη – η “συσχέτιση” δεν σημαίνει απαραίτητα “αιτιώδη συνάφεια”.
  • Ο κίνδυνος διάγνωσης της κατάθλιψης αυξάνεται στους δύο έως τρεις πρώτους μήνες της χρήσης αντισυλληπτικών, αλλά μετά αρχίζει να ελαττώνεται.
  • Ακόμη και αν επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα, ο αριθμός των προσβεβλημένων γυναικών παραμένει μικρός: 2,2 στις 100 γυναίκες που χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά χάπια παθαίνουν κατάθλιψη, σε σύγκριση με 1,7 στις 100 που δεν τα παίρνουν.

Συμπερασματικά, το χάπι μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διάθεση ορισμένων γυναικών, αλλά χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί εάν τα ορμονικά αντισυλληπτικά είναι πράγματι η αιτία κατάθλιψης και αλλαγών της διάθεσης.

8) Το χάπι είναι 100% αξιόπιστο

ΛΑΘΟΣ. Θεωρητικά, με τέλεια χρήση, το χάπι είναι 99,7% αποτελεσματικό στην πρόληψη μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα του χαπιού: μη τυπική χρήση (ξεχάσατε να το πάρετε, δεν το παίρνετε σωστά), ορισμένα φάρμακα ή ιατρικά προβλήματα, κλπ… Επομένως, όταν πρόκειται για πραγματικές συνθήκες, το χάπι είναι περίπου 92% αποτελεσματικό: περίπου 8 στις 100 γυναίκες που παίρνουν το συνδυασμένο χάπι θα μείνουν έγκυες σε ένα χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση, το αντισυλληπτικό χάπι παραμένει μια από τις πιο αξιόπιστες μεθόδους αντισύλληψης.

9) Εάν παίρνεις το χάπι δεν χρειάζεται το προφυλακτικό

ΛΑΘΟΣ. Μια έρευνα που διεξήχθη στη Γαλλία έδειξε ότι “… μία στις δέκα νέες γυναίκες ηλικίας 15 έως 20 ετών δεν γνωρίζει ότι το χάπι δεν προστατεύει από τον ιό HIV και τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις”. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το χάπι είναι πολύ αποτελεσματικό για την αποτροπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, αλλά δεν προσφέρει καθόλου προστασία για σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Στην πραγματικότητα, η μόνη αντισυλληπτική μέθοδος που προστατεύει από τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις είναι το προφυλακτικό. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

10) Το αντισυλληπτικό χάπι προκαλεί καρκίνο

ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ. Το χάπι πιθανώς αυξάνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, αλλά προστατεύει από άλλους. Συνολικά, με τη χρήση αντισυλληπτικών δισκίων μειώνεται ο κίνδυνος καρκίνου του ενδομητρίου και των ωοθηκών, ενώ ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού και τραχήλου της μήτρας ενδέχεται να είναι αυξημένος.

Η προστατευτική δράση ενάντια στον καρκίνο των ωοθηκών και του ενδομητρίου (το κάλυμμα της κοιλότητας της μήτρας) έχει αποδειχθεί συστηματικά σε πολλές μελέτες. Αυτή η επίδραση αυξάνεται με το χρονικό διάστημα που χρησιμοποιούνται τα αντισυλληπτικά χάπια και συνεχίζεται για πολλά χρόνια αφού η γυναίκα σταματήσει να τα παίρνει.

Η μακροχρόνια χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Αυτή η συσχέτιση δεν είναι πλήρως κατανοητή, καθώς σχεδόν όλοι οι καρκίνοι του τραχήλου της μήτρας προκαλούνται από ορισμένους τύπους του ιού του ανθρώπινου θηλώματος (HPV). Ενδεχομένως, οι γυναίκες που παίρνουν το χάπι δεν χρησιμοποιούν συστηματικά προφυλακτικό, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να εκτεθούν στον HPV.

Μια μετανάλυση 70 μελετών έδειξε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που λαμβάνουν ή πήραν πρόσφατα ορμονική αντισύλληψη. Ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για τις γυναίκες που άρχισαν να χρησιμοποιούν τα αντισυλληπτικά ως έφηβες. Ωστόσο, 10 χρόνια μετά την παύση της χρήσης τους, ο κίνδυνος ήταν αντίστοιχος με εκείνος των γυναικών που δεν τα είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ.

Εφόσον οι περισσότερες μελέτες που έχουν γίνει έχουν αξιολογήσει κυρίως τα παλαιότερα χάπια με μεγαλύτερες δόσεις ορμονών, μέχρι πρότινος πιστεύαμε πως τα χάπια νεότερης γενιάς που διατίθενται τα τελευταία χρόνια θα ήταν ασφαλέστερα όσον αφορά τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, μια νέα μελέτη από τη Δανία διαπίστωσε ότι ακόμη και με τα σημερινά χάπια, οι χρήστες ορμονικής αντισύλληψης παρουσίασαν αύξηση κατά 20% του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με μη χρήστες. Οι πιθανότητες ήταν μεγαλύτερες μεταξύ των γυναικών που χρησιμοποίησαν ορμόνες για περισσότερο από 10 χρόνια. Ο κίνδυνος ήταν παρόμοιος σε μέγεθος με αυτόν των παλαιότερων τύπων χαπιών.

Το αν η χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος δεν είναι σαφές: ενώ μερικές μελέτες διαπίστωσαν περισσότερες περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (ενός τύπου καρκίνου του ήπατος) σε γυναίκες που πήραν το χάπι για περισσότερο από 5 χρόνια, άλλες δεν επιβεβαίωσαν αυτόν τον συσχετισμό.

Η ορμονική αντισύλληψη φαίνεται ότι έχει προστατευτική επίδραση στον καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί με βεβαιότητα.

Δεδομένου ότι το χάπι φαίνεται να μειώνει τη συχνότητα ορισμένων καρκίνων και να αυξάνει τον κίνδυνο άλλων, ανακύπτει μια ενδιαφέρουσα ερώτηση: Το χάπι αυξάνει τον συνολικό κίνδυνο καρκίνου; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Μια πρόσφατα μελέτη ανέλυσε επιδημιολογικά δεδομένα περισσότερων από 40.000 γυναικών που παρακολουθήθηκαν για περισσότερο από 40 χρόνια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι χρήστες από του στόματος αντισυλληπτικών προστατεύονται από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου και των ωοθηκών, και αυτό το ευεργετικό αποτέλεσμα διαρκεί για πολλά χρόνια μετά τη διακοπή του χαπιού. Αντιθέτως, παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού και τραχήλου της μήτρας με τωρινή και πρόσφατη λήψη του χαπιού, κίνδυνος που φαίνεται να χάνεται εντός περίπου 5 ετών μετά τη διακοπή της αντισύλληψης από το στόμα, χωρίς να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος με το χρόνο. Αυτά τα αποτελέσματα είναι καθησυχαστικά και παρέχουν ισχυρές αποδείξεις ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν εκτίθενται σε μακροχρόνιο κίνδυνο καρκίνου εάν επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν από του στόματος αντισύλληψη. Μάλιστα, πολλές γυναίκες είναι πιθανόν ακόμη και να προστατευθούν.

11) Το χάπι έχει πολλές ενοχλητικές παρενέργειες

ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ. Ορισμένες γυναίκες δεν θέλουν να πάρουν το χάπι επειδή φοβούνται ενοχλητικά συμπτώματα. Πράγματι, το αντισυλληπτικό χάπι είναι ένα φάρμακο, και ως εκ τούτου ενδέχεται να προκαλέσει παρενέργειες.

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση συνδυασμένων αντισυλληπτικών δισκίων περιλαμβάνουν αλλαγές στην περίοδο, ναυτία, πρήξιμο ή πόνο του στήθους, πονοκέφαλο, αμηνόρροια (να μην έρθει καθόλου η περίοδος), εκκρίσεις από τον κόλπου και διαταραχές της όρασης σε γυναίκες που φοράνε φακούς επαφής. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλαγές στη διάθεση, ή προσωρινή αύξηση βάρους λόγω κατακράτησης υγρών (βλ. παραπάνω). Γενικά, αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες δεν αποτελούν σημάδι ασθένειας και συνήθως υποχωρούν εντός των πρώτων μηνών από τη έναρξη της λήψης του χαπιού.

Ενώ ορισμένες γυναίκες ενδέχεται να παρουσιάσουν ενοχλητικά συμπτώματα, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως το χάπι παρέχει και πολλά οφέλη για την υγεία:

  • Μειωμένος κίνδυνος ορισμένων μορφών καρκίνου (βλ. παραπάνω)
  • Βελτιωμένη οστική πυκνότητα (αποφυγή οστεοπόρωσης σε μεγαλύτερες γυναίκες)
  • Προστασία από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου
  • Πρόληψη κύστεων των ωοθηκών
  • Μείωση προβλημάτων της έμμηνου ρύσης
  • Πρόληψη των εμμηνορρυσιακών ημικρανιών (με ορισμένες μορφές χαπιών συνεχόμενης λήψης)
  • Προστασία από αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου
  • Μείωση του πόνου της ωορρηξίας
  • Θεραπεία της ακμής
  • Θεραπεία αιμορραγίας από ινομυώματα
  • Θεραπεία δυσμηνόρροιας (πόνοι περιόδου)
  • Θεραπεία της τριχοφυΐας
  • Θεραπεία του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου (PMS)
  • Μείωση των συμπτωμάτων ενδομητρίωσης
  • Μείωση των συμπτωμάτων του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών
  • Πρόκληση αμηνόρροιας σε διάφορες περιπτώσεις, πχ όταν επιθυμείτε να σταματήσετε την περίοδό σας για κάποιο χρονικό διάστημα. Με τα χάπια μπορείτε επίσης να προκαλέσετε ή να καθυστερήσετε την περίοδό σας.

Τελικά, πόσο επικίνδυνο είναι το χάπι;

Δεν υπάρχει η τέλεια μέθοδος αντισύλληψης, μακάρι να υπήρχε! Και είναι αλήθεια πως η ορμονική αντισύλληψη, όπως και κάθε άλλο φάρμακο, ενδέχεται να προκαλέσει ενοχλητικές παρενέργειες και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Αυτό μήπως σημαίνει ότι κανείς δεν πρέπει να πάρει το χάπι; Φυσικά και όχι! Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι σοβαροί κίνδυνοι είναι πολύ σπάνιοι και τα ενοχλητικά συμπτώματα είναι συνήθως μικρής διάρκειας. Επιπλέον, το χάπι προσφέρει πολλά μη αντισυλληπτικά οφέλη για την υγεία.

Αλλά όταν συζητάμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των χαπιών, μερικές φορές ξεχνάμε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: το χάπι είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές αντισυλληπτικές μεθόδους. Και η αποτελεσματική αντισύλληψη εμποδίζει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, η οποία μπορεί να έχει όχι μόνο καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες αλλά η αντιμετώπησή της ενδεχομένως να επισύει σοβαρές επιπλοκές, που μπορεί να σας ακολουθήσουν στο υπόλοιπο της ζωής σας.

Επομένως, τα πιθανά προβλήματα του χαπιού θα πρέπει να αναλυθούν σε αντιπαραβολή με τα πλεονεκτήματα. Δηλαδή, δεν πρέπει να δίνεται έμφαση μόνο στα μειονεκτήματα, αλλά να λαμβάνουμε σοβαρώς υπόψιν όλα τα θετικά οφέλη του χαπιού. Φυσικά, κάθε γυναίκα που σκέφτεται να πάρει το χάπι πρέπει να συζητήσει διεξοδικά με τον ιατρό της, που σε συνδιασμό με το ιστορικό της, θα την οδηγήσει σε αποφυγή όσο το δύνατον αποτελεσματικότερη των πιθανών κινδύνων ώστε η λήψη του αντισυλληπτικού χαπιού να αποφέρει την επιθυμητή, ευεργετηκή δράση που σίγουρα υπερτερεί των μειονεκτημάτων.

 

Photo credits

Heading: vintag.es; 1: thebump.com; 2: breakingmuscle.com; 3: thejewel.com; 4: health.harvard.edu; 5: newhealthadvisor.com; 6: pinterest.com; 7: pinterest.com; 8: pinterest.com; 9: blog.path.org; 10: purelyb.com; 11: buzzfeed.com; Conclusion: bigthink.com

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ: ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ

Embed from Getty Images

Μια εγκυμοσύνη συνήθως φέρνει πολλή χαρά… αλλά κάποιες φορές μπορεί να είναι δυσβάσταχτη! Ειδικά το πρώτο τρίμηνο, όταν το σώμα αρχίζει και αλλάζει. Οι αλλαγές αυτές δεν είναι ίδιες για όλες τις γυναίκες: ενώ ορισμένες νιώθουν πολύ καλά και γεμάτες ενέργεια, άλλες αισθάνονται απαίσια…

Ναυτία, επιθυμία για ορισμένα τρόφιμα, εναλλαγές της διάθεσης … Θα έχεις ακούσει για αυτά τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης, αλλά … Τι είναι φυσιολογικό; Τι μπορείς να κάνεις για αυτά; Πότε να ενημερώνεις το γιατρό σου;

Σε αυτό το άρθρο θα βρεις μια λίστα με τα 16 πιο συνηθισμένα συμπτώματα του πρώτου τριμήνου της κύησης (εβδομάδες 0-13), θα μάθεις γιατί συμβαίνουν, πως να τα αντιμετωπίζεις, και πότε πρέπει να καλέσεις το γιατρό ή την μαία σου.

1) Πόνος στην κοιλιά και στην μέση

Pregnancy symptoms back pain

Γιατί συμβαίνει: από τα πρώτα συμπτώματα της εγκυμοσύνης, είναι ελαφρά πονάκια που συχνά μπερδεύουν πολλές γυναίκες, οι οποίες πιστεύουν ότι πρόκειται να τους έρθει η περίοδος. Αυτοί οι πόνοι προκαλούνται από φυσιολογικές, ήπιες συσπάσεις της μήτρας που σχετίζονται με την αύξηση των ορμονών της εγκυμοσύνης.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό: τίποτα, εκτός και αν ο πόνος γίνεται έντονος ή συνοδεύεται από κολπική αιμορραγία.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν ο πόνος είναι ισχυρός, ή αν έχεις πόνο και αιμορραγία, προκειμένου να αποκλειστούν ορισμένες επιπλοκές της κύησης (βλέπε κολπική αιμορραγία), ή άλλα προβλήματα που δεν σχετίζονται με την εγκυμοσύνη.

2) Ακμή

Pregnancy symptoms acne

Γιατί συμβαίνει: είναι ένα πολύ συχνό σύμπτωμα -εμφανίζεται σε περίπου 50% των γυναικών- και μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά έντονη. Η ορμόνη β-HCG (βήτα – ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη), η οποία αυξάνεται από την αρχή της εγκυμοσύνης, έχει δράση ανδρογόνου (δηλαδή μιμείται της αρσενικές ορμόνες), και οδηγεί σε αυξημένη λιπαρότητα του δέρματος και εμφάνιση ακμής.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό: τα περισσότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για θεραπεία της ακμής απαγορεύονται στην εγκυμοσύνη – η ισοτρετινοΐνη, ένα από τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για την ακμή είναι και ένα από τα πιο επικίνδυνα κατά τη διάρκεια της κύησης. Κάνε υπομονή! Τα σπυράκια θα υποχωρούν μετά τον τοκετό.

Εν τω μεταξύ, μπορείς να χρησιμοποιήσεις μη φαρμακευτικές αγωγές για τη φροντίδα του δέρματος:

  • να πλύνεις το πρόσωπο και το σώμα σου με ένα απαλό καθαριστικό, μη λιπαρό και χωρίς οινόπνευμα,
  • να αποφύγεις όμως τον υπερβολικό καθαρισμό, καθώς μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα,
  • να λούζεσαι συχνά και να αποφύγεις τα λιπαρά μους μαλλιών,
  • βασικό είναι να μην πειράξεις τα σπυράκια, δεδομένου ότι μπορεί να προκληθούν μόνιμες ουλές.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: Εάν έχεις βαρείας μορφής ακμή, μπορείς να συμβουλευτείς έναν δερματολόγο για να σου χορηγήσει την κατάλληλη φροντίδα ανάλογα με τον τύπο του δέρματός σου.

3) Φούσκωμα και δυσκοιλιότητα

Pregnancy symptoms constipation

Γιατί συμβαίνει: κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η ορμόνη προγεστερόνη χαλαρώνει το τοίχωμα του εντέρου και επιβραδύνει τη δραστηριότητά του, προκειμένου να επιτρέπει την απορρόφηση περισσότερων θρεπτικών ουσιών για να τρέφεται το μωρό. Αλλά αυτό έχει ένα μειονέκτημα: μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα, πολλά αέρια και δυσκοιλιότητα.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να αυξήσεις την πρόσληψη φυτικών ινών,
  • να αποφεύγεις τα τρόφιμα που προκαλούν φούσκωμα (φασόλια, κουνουπίδι, κλπ),
  • να πίνεις πολλά υγρά,
  • η σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν η δυσκοιλιότητα σε ενοχλεί πολύ, ζήτησε από το γιατρό σου ένα καθαρτικό ή μαλακτικό κοπράνων που να είναι ασφαλές για την εγκυμοσύνη.

4) Πόνος και πρήξιμο του στήθους 

Pregnancy symptoms breast pain 2

Γιατί συμβαίνει: υπό την επίδραση των υψηλών ορμονών, το στήθος αρχίζει να ετοιμάζεται για το θηλασμό, με αποτέλεσμα να διογκώνεται και να λαμβάνει αυξημένη ροή αίματος, που προκαλεί ευαισθησία και πρήξιμο του στήθους.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να φοράς σουτιέν στήριξης (μπορεί να χρειαστεί να πάρεις μεγαλύτερο μέγεθος),
  • να αποφύγεις δαντελωτά σουτιέν ή σουτιέν με βανέλα.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν έχεις πολύ έντονο πόνο στο στήθος ή ερυθρότητα, ή αν ψηλαφίσεις κάποιον όγκο.

5) Ζάλη και λιποθυμία

Pregnancy symptoms dizziness

Γιατί συμβαίνει: στην εγκυμοσύνη τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται για να αυξηθεί η αιμάτωση προς τη μήτρα και το μωρό. Αυτό προκαλεί πτώση της αρτηριακής πίεσης, η οποία μπορεί να φέρει ζαλάδα, ή ακόμα και λιποθυμία. Η ζάλη μπορεί επίσης να οφείλεται σε χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ειδικά αν δεν τρέφεσαι επαρκώς.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να αποφεύγεις την παρατεταμένη ορθοστασία,
  • να σηκώνεσαι αργά όταν είσαι καθιστή ή ξαπλωμένη,
  • να είσαι ιδιαίτερα προσεκτική αν οδηγείς ή αν εκτελείς δραστηριότητες που απαιτούν πολύ συγκέντρωση,
  • να τρως υγιεινά και συχνά γεύματα (κάθε δύο με τρεις ώρες),
  • να πίνεις άφθονα υγρά για να ανέβει η αρτηριακή πίεση.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: αν έχεις έντονη ζάλη, και οπωσδήποτε αν έχεις αιμορραγία ή έντονο κοιλιακό πόνο, για να αποκλειστεί μια αποβολή ή μια έκτοπη κύηση (βλέπε κολπική αιμορραγία).

6) Κόπωση και υπνηλία

Pregnancy symptoms fatigue

Γιατί συμβαίνει: από την αρχή της εγκυμοσύνης, το σώμα έχει επιπλέον δουλειά να κάνει! Ο μεταβολισμός αυξάνεται και αρχίσει να δημιουργείται ο πλακούντας. Οι αλλαγές αυτές, σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης, είναι υπεύθυνες για αυτή τη διαρκή αίσθηση υπνηλίας και έντονης κόπωσης. Το σώμα σου υπενθυμίζει ότι πρέπει να ξεκουραστείς, για να είσαι πιο δυνατή να κυοφορήσεις το μωρό σου!

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να ξεκουράζεσαι και να κοιμάσαι όταν αυτό είναι δυνατόν,
  • να τρως υγιεινά,
  • να πίνεις άφθονα υγρά,
  • να αποφύγεις την ορθοστασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν αισθάνεσαι ότι η υπνηλία σε επηρεάζει στις καθημερινές δραστηριότητες, για να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες κόπωσης, όπως η αναιμία. Εάν έχεις έντονη υπνηλία μαζί με αρνητικά αισθήματα απελπισίας και θλίψης, επειδή αυτά μπορεί να είναι συμπτώματα κατάθλιψης.

7) Έντονη επιθυμία ή απέχθεια για ορισμένα τρόφιμα

Pregnancy symptoms craving

Γιατί συμβαίνει: η ξαφνική αύξηση ορμονών αλλάζει τα γούστα μας για τα τρόφιμα. Ως εκ τούτου, μπορεί να νιώθεις μερικές φορές μία ξαφνική και ακατάσχετη επιθυμία να φας κάτι συγκεκριμένο, που μπορεί ενίοτε να είναι αρκετά ασυνήθιστο, και άλλες φορές μια αποστροφή για ορισμένα τρόφιμα, ακόμα και με τη σκέψη τους.

Πιστεύεται ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα μας ζητά ότι χρειάζεται – για αυτό οι επιθυμίες – και μας κάνει να απορρίψουμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε ή που μπορεί να είναι επιβλαβή, όπως π.χ. η αποστροφή για τσιγάρο στις καπνίστριες (δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα).

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Επιθυμίες:

  • μπορείς που και που να ενδώσεις σε ότι ποθείς, με την προϋπόθεση ότι γενικά ακολουθείς μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή.
  • εάν επιθυμείς ανθυγιεινά τρόφιμα, προσπάθησε να αποφύγεις την υπερβολική: να τρως μία κουταλιά παγωτό, όχι μια ολόκληρη συσκευασία ενός κιλού!
  • εάν οι επιθυμίες είναι πάρα πολύ συχνές, να προσπαθείς να κάνεις δραστηριότητες που να σου αποσπάσουν την προσοχή, έτσι ώστε να μην σκέφτεσαι συνέχεια το φαγητό: να πας για βόλτα, να μιλήσεις με μια φίλη, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να πας σινεμά…

Αποστροφές:

  • οι απέχθεια για τα τρόφιμα συνήθως είναι πιο έντονη το πρώτο τρίμηνο, άρα πιθανότατα θα μπορείς να τρως κρέας ή να πίνεις γάλα ξανά αργότερα στην εγκυμοσύνη,
  • εάν συνεχίζουν οι αποστροφές για ορισμένες τροφές, προσπάθησε να βρεις υγιεινά υποκατάστατα για ότι δεν μπορείς να λαμβάνεις, π.χ., δημητριακά εμπλουτισμένα με ασβέστιο αν δεν μπορείς να πίνεις γάλα.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: Εάν έχεις επιθυμία για χώμα, στάχτες ή σαπούνι -μια διαταραχή που ονομάζεται πίκα ή αλλοτριοφαγία– καθώς μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη για σένα και το μωρό σου. Επίσης να ενημερώσεις τον γιατρό σου αν οι αποστροφές για φαγητό είναι πολύ έντονες και ακολουθούνται από συνεχόμενους εμετούς (βλ. ναυτία και εμετούς).

8) Συχνουρία

Pregnancy symptoms frequent urination

Γιατί συμβαίνει: πιθανόν να έχεις παρατηρήσει από πολύ νωρίς στην εγκυμοσύνη ότι πρέπει να επισκεφθείς πιο συχνά την τουαλέτα. Καθώς αυξάνεται η ροή του αίματος με την εγκυμοσύνη, περισσότερο αίμα πηγαίνει στα νεφρά, προκειμένου να αποβάλλει περισσότερες τοξίνες από το σώμα μας. Αυτό οδηγεί σε αυξημένη παραγωγή ούρων. Η ούρηση είναι πιο συχνή κατά τη διάρκεια της νύχτας, επειδή η κατακράτηση υγρού που γίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας απορροφάται όταν ξαπλώνουμε. Επιπλέον, όσο η μήτρα μεγαλώνει, ασκεί πίεση πάνω στην ουροδόχο κύστη.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • μην κρατάς τα ούρα σου, επειδή αυτό μπορεί να προδιαθέτει σε λοιμώξεις του ουροποιητικού,
  • να αποφύγεις την υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης (καφές, τσάι, αναψυκτικά τύπου κόλα), δεδομένου ότι έχουν διουρητική δράση,
  • να μην πίνεις πάρα πολύ πριν πας για ύπνο.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: Αν, εκτός από συχνουρία, νιώθεις κάψιμο ή πόνο κατά την ούρηση, ή αν βλέπεις αίμα όταν σκουπίζεσαι, καθώς αυτά μπορεί να είναι σημάδια μιας ουρολοίμωξης.

9) Πονοκέφαλος 

Pregnancy symptoms headache

Γιατί συμβαίνει: οι πονοκέφαλοι συμβαίνουν συχνά από νωρίς στην εγκυμοσύνη, κυρίως λόγω των αυξημένων ορμονών, αλλά η χαμηλή αρτηριακή πίεση, τα χαμηλά επίπεδα σακχάρου, η αναιμία και η αφυδάτωση μπορεί να τους επιδεινώσουν. Οι γυναίκες που είχαν ημικρανίες πριν την εγκυμοσύνη μπορεί να εμφανίσουν επιδείνωση στο πρώτο τρίμηνο, αλλά συνήθως βελτίωση όπως η εγκυμοσύνη προχωρά.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να πίνεις άφθονα υγρά,
  • να τρως συχνά γεύματα,
  • να ξεκουραστείς, εφόσον είναι δυνατόν.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: Αν οι πονοκέφαλοι επιμένουν, ρώτησε το γιατρό σου αν μπορείς να πάρεις παρακεταμόλη (Depon, Panadol), η οποία συνήθως επιτρέπεται σε όλη την εγκυμοσύνη. Επικοινώνησε με το γιατρό σου αν οι πονοκέφαλοι είναι πολύ έντονοι, δεν υποχωρούν με παρακεταμόλη ή αν συνοδεύονται από οπτικές διαταραχές ή άλλα συμπτώματα.

10) Καούρα, βαρύ στομάχι 

Pregnancy symptoms heartburn 2

Γιατί συμβαίνει: η προγεστερόνη είναι υπεύθυνη για την χαλάρωση του σφιγκτήρα (μυϊκός δακτύλιος) που χωρίζει το στομάχι από τον οισοφάγο, το οποίο οδηγεί σε παλινδρόμηση οξέος.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό: 

  • να τρως μικρά και συχνά γεύματα,
  • να μην τρως πολύ πριν πας για ύπνο,
  • να αποφύγεις τρόφιμα πολύ γλυκά, πικάντικα, λιπαρά ή όξινα,
  • να κοιμάσαι με δύο ή περισσότερα μαξιλάρια για να έχεις το κεφάλι σε υψηλότερο επίπεδο από το υπόλοιπο σώμα.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν η καούρα είναι πολύ ενοχλητική, ζήτησε στο γιατρό σου ένα αντιόξινο φάρμακο που να είναι ασφαλές στην εγκυμοσύνη.

11) Εναλλαγές την διάθεσης

Pregnancy symptoms mood swings

Γιατί συμβαίνει: φταίνε οι ορμόνες! αλλά σε συνδυασμό με τις ζαλάδες, τις ανακατωσούρες και τα άλλα συμπτώματα της εγκυμοσύνης, μπορεί να νιώθεις ενίοτε εκνευρισμένη ή θλιμμένη, υπερευαίσθητη ή δίχως ενέργεια, περιχαρής ή πανικόβλητη!

Είναι γεγονός πως η εγκυμοσύνη θα φέρει σημαντικές αλλαγές στη ζωή σου, άρα είναι φυσικό να ανησυχείς για πολλά πράγματα: αν θα τα καταφέρεις με τον τοκετό, αν το μωρό θα είναι καλά, αν θα είσαι καλή μητέρα, αν θα επηρεαστεί η σχέση με τον σύντροφό σου, κλπ, κλπ…

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, επηρεάζεται και η μνήμη μας: ξεχνάμε πολύ εύκολα… και ενώ αυτή η εξασθένηση της μνήμης είναι απόλυτα φυσιολογική, μπορεί να είναι αρκετά εκνευριστική.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • συζήτησέ το!, βρες κάποιον που μπορεί να σε ακούσει: το σύντροφό σου, ένα μέλος της οικογένειας, έναν φίλο ή άλλες μέλλουσες μαμάδες,
  • να ζητήσεις κατανόηση και υποστήριξη, όχι μόνο ψυχολογική αλλά και σωματική: αν αδυνατείς να κάνεις ορισμένες δουλειές, είτε στην εργασία ή στο σπίτι σου, να αφήσεις κάποιον άλλον να σε βοηθήσει,
  • να ξεκουραστείς: η κούραση και η στέρηση ύπνου πιθανόν να σε κάνουν να νιώθεις χειρότερα,
  • να συμμετέχεις σε δραστηριότητες που σε ηρεμούν και σε χαλαρώνουν, η ήπια σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν αισθάνεσαι συνεχώς θλιμμένη ή πολύ πεσμένη ψυχολογικά, αν έχεις πολύ αρνητικές σκέψεις, αν δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις στην καθημερινή ζωή. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χρειαστείς επαγγελματική βοήθεια.

12) Ναυτία και εμετοί

Pregnancy symptoms nausea

Γιατί συμβαίνει: η ναυτία είναι ένα από τα συνηθέστερα συμπτώματα της εγκυμοσύνης (εμφανίζεται σε περίπου 85% των κυήσεων). Δεν είναι πλήρως κατανοητό γιατί συμβαίνει, αλλά φαίνεται να σχετίζεται με τα επίπεδα της β-χωριακής: όσο υψηλότερα τα επίπεδα της -π.χ., στις γυναίκες που κυοφορούν δίδυμα- τόσο πιο έντονη η ναυτία.

Η ναυτία και οι εμετοί αρχίζουν γύρω από την 6η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, και συνήθως επιμένουν μέχρι την 13η εβδομάδα, αν και μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και την 16η – 20η ή σπανιότερα πέραν των 20 εβδομάδων κύησης. Η ένταση τους δεν είναι ίδια για όλες τις γυναίκες: ενώ σε μερικές είναι πολύ ήπιοι, άλλες ταλαιπωρούνται με συνεχόμενους εμετούς. Κάποιες εγκυμονούσες νιώθουν χειρότερα το πρωί – εξού και το όνομα πρωινή αδιαθεσία.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • η ναυτία χειροτερεύει όταν έχεις άδειο στομάχι, συνεπώς, να τρως συχνά, μικρά γεύματα,
  • τα αμυλούχα τρόφιμα (π.χ. φρυγανιά, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά) συνήθως ανακουφίσουν τη ναυτία, αλλά κάθε γυναίκα θα βρει ποια τρόφιμα μπορεί να ανεχθεί και ποια όχι,
  • να αποφεύγεις φαγητά με έντονη γεύση ή μυρωδιά,
  • το τζίντζερ (ή πιπερόριζα) μπορεί να βοηθήσει, είτε ωμό, σε χάπια ή ακόμα και το ginger ale,
  • υπάρχουν και ειδικά βραχιολάκια ειδικά για την ναυτία, τα οποία είναι αρκετά αποτελεσματικά,
  • ο βελονισμός και η πιεσοθεραπεία μπορεί να βοηθήσουν,
  • η βιταμίνη Β6 ενίοτε ελατώνει την ένταση των συμπτωμάτων,
  • το άγχος και η κούραση συνήθως επιδεινώνουν τη ναυτία, ως εκ τούτου, να προσπαθήσεις να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις,
  • να πίνεις αρκετά υγρά για να αποφύγεις την αφυδάτωση, αλλά μικρές ποσότητες κάθε φορά, δεδομένου ότι οι μεγάλες ποσότητες μπορεί να χειροτερεύουν τη ναυτία.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν η ναυτία δεν σου επιτρέπει να φας ή να πιεις τίποτα, ή αν δεν μπορείς να σταματήσεις να κάνεις εμετό, ο γιατρός σου μπορεί να συνταγογραφήσει ορισμένα αντιεμετικά φάρμακα. Μερικές φορές οι συνεχόμενοι εμετοί οδηγούν σε έντονη αφυδάτωση, μια κατάσταση που ονομάζεται υπερέμεση της κύησης, η οποία απαιτεί εισαγωγή σε νοσοκομείο για ενυδάτωση και ενδοφλέβια θεραπεία.

13) Αιμορραγία από τη μύτη, βουλωμένη μύτη, αιμορραγία ούλων

Pregnancy symptoms stuffy nose

Γιατί συμβαίνει: κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνεται η ροή του αίματος σε όλο το σώμα μας. Επειδή τα ούλα και το ρινικό βλεννογόνο είναι πολύ εύθραυστα, αιμορραγούν εύκολα. Τα ούλα μπορεί να ματώσουν όταν βουρτσίζεις τα δόντια σου. Οι ρινορραγίες μπορεί να εμφανιστούν όταν φυσάς τη μύτη σου. Επιπλέον, είναι πιθανόν να παρατηρήσεις ότι η μύτη σου βουλώνει εύκολα, επίσης ως αποτέλεσμα της αυξημένης ροής αίματος στους βλεννογόνους της μύτης.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό: 

  • να επισκεφτείς τακτικά τον οδοντίατρό σου για να αποκλείσει ορισμένα προβλήματα των ούλων, τα οποία είναι συνηθισμένα στην εγκυμοσύνη και μπορεί να αυξήσουν την αιμορραγία,
  • να χρησιμοποιήσεις μία πιο μαλακή οδοντόβουρτσα,
  • για να σταματήσει η αιμορραγία από τη μύτη, συνήθως είναι αρκετό να πιέσεις τη μύτη σου για λίγα λεπτά,
  • για τη συμφόρηση της μύτης, μπορείς να χρησιμοποιήσεις έναν υγραντήρα, ή να δοκιμάσεις ένα ρινικό σπρέι με θαλασσινό νερό,
  • μην χρησιμοποιήσεις αποσυμφορητικά φάρμακα (σπρέι ή χάπια) χωρίς να συμβουλευτείς το γιατρό σου.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν η αιμορραγία των ούλων ή της μύτης είναι βαριές ή πολύ συχνές. Αν η συμφόρηση της μύτης είναι πολύ έντονη και δεν μπορείς να αναπνεύσεις.

14) Απέχθεια σε ορισμένες μυρωδιές, αυξημένη αίσθηση της όσφρησης

Pregnancy symptoms smells

Γιατί συμβαίνει: πολλές γυναίκες δεν αντέχουν ορισμένες έντονες οσμές, πχ από τα τρόφιμα, καλλυντικά κ.α., οι οποίες πολλές φορές προκαλούν ναυτία και εμετό. Αυτή η ευαισθησία σε οσμές σχετίζεται με τις ορμόνες. Θεωρείται ότι η φύση μας προετοιμάζει για να “μυρίζουμε” πιθανές απειλές με σκοπό την προστασία του μωρού.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να αποφεύγεις τρόφιμα με έντονη μυρωδιά,
  • ενδεχομένως να χρειαστεί να σταματήσεις το μαγείρεμα για λίγο -εάν είναι εφικτό,
  • να μην χρησιμοποιείς καλλυντικά προϊόντα με άρωμα εάν η μυρωδιά σε ενοχλεί. Αυτό ισχύει επίσης και για τα απορρυπαντικά, μαλακτικά, αποσμητικά χώρου, κ.λπ.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: σε περίπτωση που η απέχθεια στις οσμές προκαλεί έντονο εμετό (βλ. ναυτία και εμετοί).

15) Κολπική αιμορραγία

Pregnancy symptoms vaginal bleeding 2

Γιατί συμβαίνει: η αιμορραγία στον πρώτο τρίμηνο της κύησης είναι πολύ συχνό φαινόμενο (συμβαίνει σε περίπου 25% των κυήσεων) και τις περισσότερες φορές δεν αποτελεί πρόβλημα. Μια μικρή αιμορραγία μπορεί να οφείλεται στην εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα, σε μία μικρή αποκόλληση του εμβρυϊκού σάκου ή σε μια φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας (η οποία εκδηλώνεται συνήθως μετά τη σεξουαλική επαφή). Μερικές φορές όμως, η αιμορραγία μπορεί να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα, όπως επαπειλούμενη αποβολή ή έκτοπη κύηση (εγκυμοσύνη εκτός της μήτρας).

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να παρακολουθείς την ποσότητα και τα χαρακτηριστικά του αίματος,
  • να μην έρθεις σε σεξουαλική επαφή, να μην χρησιμοποιήσεις ταμπόν,
  • ανάλογα με την αιτία της αιμορραγίας, ο γιατρός μπορεί να σου ζητήσει να παραμένεις ξαπλωμένη στο κρεβάτι ή να απέχεις από βαριά εργασία και να μην σηκώνεις βάρος.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: Αν δεις αίμα, καλό θα είναι να ενημερώσεις το γιατρό σου, ακόμη και αν έχεις ελαφριά αιμορραγία, καθώς δεν είναι πάντα εύκολο να καταλάβουμε πότε η αιμορραγία είναι άνευ σημασίας. Αλλά επιβάλλεται να καλέσεις το γιατρό σου αμέσως (ή να πηγαίνεις στο μαιευτήριο), αν έχεις βαριά αιμορραγία, ή έντονο πόνο στην κοιλιά, καθώς αυτά μπορεί να είναι σημάδια αποβολής ή έκτοπης κύησης.

16) Κολπικές εκκρίσεις

Pregnancy symptoms vaginal discarge 2

Γιατί συμβαίνει: οι υψηλές ορμόνες είναι υπεύθυνες για την αύξηση των κολπικών εκκρίσεων, οι οποίες πρέπει να είναι λευκές ή διαφανείς.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • επιτρέπεται να χρησιμοποιήσεις σερβιετάκια, αλλά να μην φοράς ταμπόν,
  • να προτιμάς τα βαμβακερά εσώρουχα,
  • να αποφεύγεις τα στρινγκ εσώρουχα που μπορεί να προκαλέσουν έντονη τριβή, που μαζί με τα αυξημένα κολπικά υγρά ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων ή άλλων μικροβίων.

Πότε να καλέσεις το γιατρό: εάν έχεις υγρά που είναι κίτρινα, πράσινα ή δύσοσμα, ή αν έχεις έντονη φαγούρα ή κάψιμο.

 

Μείνετε συντονισμένοι! Θα ακολουθήσουν και άλλα post με συμπτώματα του δευτέρου και του τρίτου τριμήνου της κύησης …

Βιβλιογραφία

  • NICE: Antenatal Care- Routine Care for the Healthy Pregnant Woman. March 2008, UK
  • HAS: Comment mieux informer les femmes enceintes? Avril 2005, France
  • American College of Obstetrician and Gynecologists: Nausea and vomits, Vaginal bleeding

Φωτογραφίες

Cover: Getty images; 1) dornascostasnuncamais.com.br; 2) babycenter.com; 3) adriseaplanes.eu; 4) thealphaparent.com; 5) pregnancymagazine.com; 6) womenshealthcaretopics.com; 7) motherandbaby.co.uk; 8) ladycarehealth.com; 9) momjunction.com; 10) ladycarehealth.com; 11) fitbottomedmamas.com; 12) not-equal.eu; 13) womenshealthcaretopics.com; 14) health-and-parenting.com; 15) zliving.com; 16) privatepregnancy.co.uk