ΦΥΣΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ

Natural Birth KM 2 resized

Μοναδική. Συνκλωνιστική. Μαγική. Είναι δύσκολο να βρεις μια λέξη που να περιγράψει την εμπειρία ενός φυσιολογικού τοκετού. Ως μητέρα -που είχα την τύχη να βιώσει αυτή την εμπειρία -και ως μαιευτήρας, έχοντας ξεγεννήσει χιλιάδες μωρά, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω κάθε φορά την ομορφιά ενός φυσιολογικού τοκετού, σαν να ήταν μια τέλεια σχεδιασμένη χορογραφία…

Αλλά το γεγονός ότι κάτι είναι φυσικό δεν σημαίνει ότι στερείται κινδύνων ή επιπλοκών. Έτσι, ένας φυσικός τοκετός στο μαιευτήριο επιτρέπει σε μια γυναίκα να γεννήσει με ελάχιστες παρεμβάσεις, διασφαλίζοντας παράλληλα την κατάλληλη φροντίδα σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Και πιστέψτε με, μερικές φορές στραβώνουν τα πράγματα, και τότε μπορεί να έχουμε μόνο λίγα λεπτά για να σώσουμε τη μητέρα ή το μωρό …

Είναι αλήθεια πως τα νοσοκομεία μπορεί να επηρεάσουν τη διαδικασία της φυσικής γέννας, με μέτρα όπως η παρακολούθηση του εμβρύου με καρδιοτοκογράφημα ή ο ορρός που βάζουμε στη μαμά -συνήθως μη διαπραγματεύσιμες παρεμβάσεις κατά την διάρκεια ενός τοκετού εντός μαιευτηρίου… Να ξέρετε όμως πως αυτά τα μέτρα είναι πολύτιμα, και μπορεί να είναι σωτήρια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Φυσικός τοκετός χωρίς φάρμακα στο μαιευτήριο; Βεβαίως που γίνεται! Αρκεί να συνυπάρχουν μια μαμά με πολύ ισχυρή θέληση και μια υποστηρικτική ομάδα (εννοείται ότι πρέπει να υπάρχουν και καλές προϋποθέσεις για φυσικό τοκετό)…

Σε αυτό το άρθρο, η KM μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία της ενός φυσικού τοκετού σε μαιευτήριο, και παρέχει μερικές συμβουλές για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που ενδέχεται να παρουσιαστούν κατά τη διαδικασία της γέννας…

Ο δικός μου φυσικός τοκετός στο μαειτήριο: Πως να ξεπεράσετε ορισμένα εμπόδια για να έχετε μια γέννα σαν την δικιά μου

“Γέννησα φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο, και θεωρώ τις δεκαπέντε ώρες που διήρκησε ο τοκετός μου ως μερικές από τις καλύτερες της ζωής μου. Ο σύζυγός μου απεδείχθη σπουδαίος συνοδός τοκετού – μια ευχάριστη έκπληξη, ιδιαίτερα επειδή αποφασίσαμε να μην προσλάβουμε μαία ή doula.

Με την έναρξη του τοκετού αφεθήκαμε στις μελωδίες του Don Carlos «Rivers of Babylon» και του Simon and Garfunkel «I am a Rock», μεταξύ άλλων χαλαρωτικών ήχων της δικιάς μας «Chill Mix για τοκετό», μουγρίσαμε σαν αγελάδες, και ο άνδρας μου ανέλαβε τα μασάζ στην πλάτη με μπάλες του τένις. Τις πρώτες δέκα ώρες στο σπίτι και καθ’ οδόν προς το μαιευτήριο ένιωθα σαν να πήγαινα σε μία πολύ αναμενόμενη συνάντηση: γέλιο, ομαδική εργασία, και πολύ χυμό καρπουζιού (ήταν Αύγουστος, στην Ελλάδα!)… συν κάποιο υποφερτό πόνο που παλέψαμε μαζί.

Natural Birth KM 1 resized

Αυτό που βρήκα λιγότερο ευχάριστο στην εμπειρία του τοκετού μου δεν ήταν ο πόνος. Ήταν η διαδικασία της παραλαβής στο μαειυτήριο, στην οποία ο σύζυγός μου και εγώ έπρεπε να χωριστούμε. Κατανοώ ότι τα μαειυτήρια δίνουν προτεραιότητα στις ιατρικές πρακτικές -και στην νομική αυτοπροστασία- πάνω από την συναισθηματική ευεξία. Οι διαδικασίες ρουτίνας, όπως ο ορός εφαρμόζονται για να επιτρέψουν γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σε ιατρική επέμβαση, όχι για να χαλαρώνουν την έγκυο γυναίκα για να γεννήσει το μωρό. Δεν περιμέναμε ότι το νοσοκομειακό περιβάλλον θα ενθαρρύνει τον φυσικό τοκετό, οπότε δουλέψαμε με την γυναικολόγο μου αρκετό καιρό πριν για να αντιμετωπίσουμε τα εμπόδια που θα μπορούσαμε να προβλέψουμε.

Είχα διαβάσει το Birthing from Within και το Ina May’s Guide to Childbirth (ένα από αυτά προτείνει να μουγκρίσουμε σαν αγελάδα για να χαλαρώσουμε και να ανοίξει ο τράχηλος της μήτρας), και είχαμε παρακολουθήσει μαθήματα τοκετού στην Ευτοκία και στο Babycenter’s online birthing course. Ήμασταν πεπεισμένοι ότι όσο λιγότερη άσκοπη ιατρική παρέμβαση γινόταν, τόσο το καλύτερο και για τους δύο μας, μαμά και μωρό. Το να αποφεύγουμε άσκοπη παρέμβαση μου φαίνεται κοινή λογική, αλλά η γυναικολόγος μου μας θύμισε ότι η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή. Και τονίζω ότι επρόκειτο να γεννήσω στην χώρα με το υψηλότερο ποσοστό  γεννήσεων με καισαρική στον κόσμο (70%), σύμφωνα με την Human Rights in Childbirth case study.

Παρακάτω αναφέρω τις ανησυχίες που είχαμε σχετικά με το μαιευτήριο, και πως καταφέραμε να τις αντιμετωπίσουμε:

A. Τα δικαιώματά μου πάνω στο σώμα μου. Η γυναικολόγος μου με κράτησε ενηήμερη για όλες τις επιλογές μου. Η εμπειρία της με τον φυσιολογικό τοκετό, η προθυμία της να εξηγήσει την κάθε μας επιλογή, η υποστηριχτική της στάση απέναντι στις προσπάθειες μας να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι, δημιούργησαν έναν αμοιβαίο σεβασμό. Όταν μας πρότεινε παρεμβάσεις, αυτές γίνανε αφού είχαμε συναινέσει. Είχα μια κολπική εξέταση με αποκόλληση των μεμβρανών μια ημέρα πριν την πιθανή μου ημερομηνία τοκετού, και η ιατρός μου έσπασε τα νερά όταν είχα περίπου 8 εκατοστά διαστολής.

Β. Η ευθύνη μου απέναντι στο μωρό μου. Το να προστατέψω την εμπειρία του τοκετού το αισθάνθηκα σαν την πρώτη μου επιτυχία στην ανατροφή του παιδιού μου. Η ανάμνηση αυτή εξακολουθεί να μου παρέχει ένα βαθύ αίσθημα ικανοποίησης και εμπιστοσύνης στον εαυτό μου, πολύτιμα όπλα για αυτό το «άθλημα αντοχής» που αποτελεί η μητρότητα.

Γ. Ο χρόνος ανάρρωσης. Χάρη στο φυσικό τοκετό ήμουν σε θέση να περπατήσω μέχρι την τουαλέτα χωρίς βοήθεια αμέσως μετά τον τοκετό, και να πηγαίνω μέχρι το γραφείο της νοσοκόμας να ζητήσω να μου φέρουν πίσω το μωρό μου.

Δ. Επιτυχημένος θηλασμός. Επέλεξα το rooming-in –δηλαδή να είμαι μαζί με το μωρό συνέχεια στο δωμάτιο-, και για να τηρηθεί αυτή η επιλογή, ζητούσα το μωρό μου πίσω όταν μου το παίρνανε, επειδή ακόμα και με το rooming-in, το μωρό μας περνούσε αρκετό χρόνο μακριά από μας. Η γυναικολόγος μου ενημέρωσε το προσωπικό του νοσοκομείου ότι θέλαμε αποκλειστικό θηλασμό και ζήτησε να μην του χορηγούν ξένο γάλα ή νερό. Η αναχώρηση μας από το μαιευτήριο στις 24 ώρες διασφάλισε ότι οποιοδήποτε τυχόν τάισμα κατά λάθος στην απουσία του μωρού από το δωμάτιο μας δεν θα ήταν εμπόδιο στο στόχο μου για αποκλειστικό θηλασμό.

Ε. Η ευκαιρία να συνδεθώ με το μωρό μου. Η γυναικολόγος μου έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να μειώσει το χρόνο που θα ήμασταν χώρια: κανόνισε να περνάμε αρκετό χρόνο μαζί οι τρεις μας αμέσως μετά τον τοκετό. Επίσης, υπέγραψε τον “πρόωρο” εξιτήριο στις 24 ώρες.

Natural Birth KM 5 resized

Οκτώ συμβουλές για να έχετε έναν φυσικό τοκετό στο μαιευτήριο:

  1. Να ξέρετε τι να περιμένετε. Είχαμε διαβάσει για αυτή τη στιγμή, κάπου στα τελευταία εκατοστά διαστολής, που σκέφτεσαι «δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω αυτό». Επειδή το γνωρίζαμε εκ τον προτέρων παραμείναμε ψύχραιμοι και αργότερα γελάσαμε με το προβλέψιμο της στιγμής. Το ότι ο τοκετός (και ο θηλασμός) είναι κάτι φυσικό, δεν σημαίνει ότι έρχεται εύκολα ή χωρίς την ανάγκη για γνώση.
  2. Να είστε συνειδητοποιημένοι σχετικά με το τι θέλετε, και να έχετε μια ομάδα στο ίδιο «μήκος κύματος» με σας. Ο σύζυγός μου και εγώ γράψαμε το πλάνο τοκετού (βλέπε παρακάτω) και το συζητήσαμε μεταξύ μας, με την γυναικολόγο μου και με το προσωπικό του μαιευτηρίου μέχρι να φτάσουμε σε πιο ρεαλιστική εκδοχή. Η διαδικασία του γραφήματος αυτού του πλάνου ήταν ανεκτίμητη, μας βοήθησε να είμαστε πιο ενημερωμένοι και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την επιτυχία.
  3. Να μην πηγαίνετε στο μαιευτήριο από πολύ νωρίς. Ακολουθώντας την συμβουλή της γυναικολόγου μου, φύγαμε από το σπίτι μας όταν οι συσπάσεις ήταν κάθε τρία λεπτά, περίπου δέκα ώρες μετά την έναρξη του τοκετού. Είμαστε ευγνώμονες για αυτή τη συμβουλή, αλλά φαντάζομαι ότι αυτό μπορεί να μην ισχύει για κάθε περίπτωση.
  4. Να φροντίζετε να νιώθετε στο μαιευτήριο σαν στο σπίτι σας. Στο μαιευτήριο χαμηλώσαμε τα φώτα, βάλαμε τη μουσική μας και -ομολογουμένως- φέραμε μια μικρή βαλίτσα γεμάτη με διάφορες προσωπικές πινελιές, οι οποίες τελικά δεν χρειάστηκαν. Στα τελευταία στάδια του τοκετού στο μαιευτήριο ήμουν τελείως επικεντρωμένη στην διαδικασία του τοκετού, και ο σύζυγός μου και η μουσική ήταν το μόνο που χρειαζόμουνα για να είμαι χαλαρή. Εξακολουθώ να πιστεύω όμως πως το να έχω μία μικρή τσάντα με διάφορα αντικείμενα ήταν παρήγορο.
  5. Να έχετε τουλάχιστον έναν «αρχηγό» που θα εκφωνήσει αυτά που θέλετε. Προς το τέλος του τοκετού ήρθε η στιγμή που ήμουν «αλλού» και μου ήταν δύσκολο ακόμα και να μιλήσω. Ήμουν τυχερή να έχω τον σύζυγό μου και την γυναικολόγο μου να απομακρύνουν -καλοπροαίρετες-  νοσοκόμες που μου προσφέρανε επισκληρίδιο προς το τέλος του τοκετού, πρόταση δελεαστική, αλλά που θα ήταν για μένα μη επιθυμητή. Μετά τη γέννα μοιράστηκα το δωμάτιο με μια μαμά στην οποία χορηγήθηκε όψιμα επισκληρίδιος, ενώ είχε ήδη κάνει σχεδόν όλη την δύσκολη δουλειά.
  6. Να επιλέξετε rooming-in, και να ζητήσετε να σας φέρουν το μωρό σας πίσω! Στην εμπειρία μου τα μωρά που κάνουν rooming-in περνάνε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα θάλαμο στον οποίο οι γονείς δεν επιτρέπεται να παραβρεθούν, και μετά τον καθιερωμένο καθημερινό έλεγχο πολλές φορές δεν επιστρέφουν άμεσα, παρά μόνο αν τα ζητήσετε.
  7. Natural Birth KM 4 resizedΖητήστε όσες συμβουλές χρειάζεστε για τη φροντίδα του μωρού σας και του εαυτού σας – πώς να αλλάξει μια πάνα, πώς να κρατήσει το μωρό για να το καθαρίσετε, το σωστό τρόπο να πιάσει το μωρό τη θηλή, πώς να θηλάσετε ξαπλωμένη. Πολλές από αυτές τις διαδικασίες είναι πιο εύκολο να τις μάθουμε στην πράξη παρά μέσα από τα βιβλία. Παρατήρησα ότι το προσωπικό του νοσοκομείου είναι συνηθισμένο στους γονείς που τους δίνουν τα μωρά τους να τους τα φροντίζουν, αλλά που χάνουν την ευκαιρία για μάθηση ενώ είναι στο μαιευτήριο.
  8. Να φύγετε από το μαιευτήριο το συντομότερο δυνατόν, εκτός και αν θεωρήσετε ότι το μαιευτήριο είναι πιο ξεκούραστο από το σπίτι σας (η γυναικολόγος μου υπενθύμισε ότι το νοσοκομείο μπορεί να είναι ένα ωραίο διάλειμμα όταν υπάρχουν και άλλα παιδιά που περιμένουν στο σπίτι). Εγώ γέννησα στο μοναδικό μαιευτήριο που επέτρεπε τότε την έξοδο στις 24 ώρες, με την προϋπόθεση ότι όλα είναι καλά. Αισθάνθηκα πως θα ήταν πολύ πιο χαλαρά στο σπίτι μου και δεν θα χρειαζόταν να ζητήσω το μωρό μου πίσω.

Ο σύζυγος προσθέτει:

Natural Birth KM 3 resized

Η προετοιμασία είναι το κλειδί για να έχετε μια μοναδική εμπειρία τοκετού. Για να στηρίξω τη σύζυγό μου θεώρησα σημαντικό να συμμετέχω, όχι μόνο με την παρουσία μου στον τοκετό, αλλά και πριν από τον τοκετό. Διάβασα τα βιβλία που η Κατερίνα αναφέρει, το Birthing from Within και το Ina May’s Guide to Childbirth, τα οποία ήταν κρίσιμα για να κατανοώ ακριβώς τι συμβαίνει – και τι να περιμένω – σε όλα τα στάδια του τοκετού, και πώς ο πανικός μπορεί να χαλάει όλη την διαδικασία. Να προετοιμαστώ πολύ καιρό πριν μου επέτρεψε να παραμείνω ήρεμος και συγκεντρωμένος. Επιπλέον, το να συμμετέχω ενεργά δημιούργησε μια αίσθηση κοινής προσπάθειας, και έναν ισχυρό δεσμό με την Κατερίνα, τα οποία μας προκαλέσανε αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφάλειας μεταξύ μας κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Και κάτι ακόμα: αν είστε συνεργάτης τοκετού και φοβόσαστε πως δεν θα συμπεριφερθείτε «σοβαρά» κατά τη διάρκεια του τοκετού, να το ξεπεράσετε! Τα βιβλία είχαν πολλές χρήσιμες συμβουλές για το τι έπρεπε να κάνω σε συγκεκριμένες περιπτώσεις να βοηθήσω την Κατερίνα να ξεπεράσει τους φόβους της και να διώξω τις εντάσεις που συχνά προκύπτουν. Εάν επρόκειτο να ανοίξει ολόκληρο το σώμα της για να αφήσει έναν άνθρωπο να βγει, το να μου ζητήσει να μουγκρίζω σαν αγελάδα ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω!

ΠΛΑΝΟ ΤΟΚΕΤΟΥ (BIRTH WISHES)

Πιθανή ημερομηνία τοκετού: Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Το μωρό: το πρώτο μας, κορίτσι, το οποίο σκοπεύουμε να ονωμάσουμε CLLB

Μαιευτήρας Γυναικολόγος: Dr. Liliana Colombero

Είμαστε σύμφωνοι με κάθε παρέμβαση που η ιατρός κα. Colombero θεωρεί αναγκαία για την ασφάλεια της μητέρας και του μωρού. Ζητάμε, εκτός από περίπτωση έκτακτης ανάγκης, να ενημερωθούμε πριν από κάθε διαδικασία και να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ερωτήσεις σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε επιλογής. Γνωρίζουμε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν ξαφνικά. Παρακάτω είναι το καλύτερο σενάριο, όπως εμείς το φανταζόμαστε σήμερα, 9 Αυγούστου 2013. Σας ευχαριστούμε για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε τις επιθυμίες μας για τον τοκετό.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Στην παραλαβή, θα ήθελα:

Προετοιμασία
• Να μην γίνεται ξύρισμα, εφόσον το έχω ήδη κάνει.
• Να μην γίνεται κλύσμα εάν το έντερό μου θα έχει ήδη αδειάσει από μόνο του.
• Να έχω έναν ηπαρινησμένο φλεβοκαθετήρα, αντί του συνήθους ορρού, με την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται να γίνει επισκληρίδιος ή καισαρική τομή.

Περιβάλλον
• Να ακούσω μουσική και να περιορίσουμε τους εξωτερικούς θορύβους.
• Να χαμηλώσουμε τα φώτα όταν η ορατότητα δεν είναι σημαντική.
• Να μπορέσω να πίνω νερό ή άλλα υγρά.

ΤΟΚΕΤΟΣ

Εφόσον το μωρό και εγώ είμαστε καλά, θα ήθελα να:
• Αποφύγετε η καισαρική τομή.
• Αποφύγετε η χρήση οκυτοκύνης.
• Δοκιμαστεί την αποκόλληση των μεμβρανών πριν από την χρήση οκυτοκύνης.
• Προχωρήσει ο τοκετός χωρίς χρονικά όρια.
• Μην μου προσφερθεί επισκληρίδιος, εκτός και αν τη ζητήσω.

Όταν έρθει η ώρα να εξωθώ, θα ήθελα να:
• Δοκιμάσω διαφορετικές στάσεις.
• Επιχειρήσουμε μασάζ ή πίεση στο περίνεο.
• Σπρώξω ενστικτωδώς όταν έχω την αίσθηση.
• Λάβω οδηγίες για το πώς να σπρώξω όταν βγαίνει το κεφάλι του μωρού, για να μειώσουμε τις πιθανότητες ρήξης του περινέου.
• Αποφύγετε η περινεοτομή, εκτός εάν η Dr. Colombero θεωρεί ότι το σχίσιμο θα είναι πολύ εκτεταμένο αν δεν γίνεται.
Μετά τη γέννηση, θα ήθελα να:
• Τοποθετείται το μωρό πάνω μου αμέσως για επαφή δέρμα με δέρμα.
• Μην κοπεί ο ομφάλιος λώρος μέχρι να σταματήσει να σφύξει.
• Προσπαθώ να θηλάσω αμέσως.
• Περιμένετε τον πλακούντα να βγει από μόνο του, όσο το δυνατόν περισσότερο.
• Αναβάλουμε τις διαδικασίες (αποτυπώματα, θεραπείες, εξετάσεις) για λίγη ώρα για να μπορώ να θηλάζω και να συνδεθώ με το μωρό μου.
• Μένουμε μαζί με το σύζυγο και το μωρό μου όσο το δυνατόν περισσότερο κατά τη διάρκεια της ανάνηψης.

ΕΑΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ

• Θα ήθελα να είναι ξύπνια και να έχω επαφή δέρμα με δέρμα με το μωρό όσο το δυνατόν συντομότερα.

• Παρακαλούμε να ράβετε τη μήτρα σε δύο στρώματα για να αυξήσουμε τις πιθανότητές μου για VBAC (φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική τομή) στο μέλλον.

• Θα ήθελα να μείνω μαζί με το μωρό μου κατά τη διάρκεια της ανάνηψης, και να θηλάζω όσο το δυνατόν συντομότερα.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Ενώ αναρρώνω, θα ήθελα να:
• Έχω 24-ωρο rooming-in με το μωρό μας.
• Εκτελεστούν οι περισσότερες διαδικασίες στο μωρό στην παρουσία μας, εφόσον είναι δυνατόν.
• Θηλάσω αποκλειστικά.
• Μιλήσω με έναν σύμβουλο θηλασμού, το συντομότερο δυνατό.
• Αποφύγετε το τάισμα του μωρού με ξένο γάλα ή νερό με ζάχαρη. Να μην δοθεί πιπίλα στο μωρό μου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
• Πηγαίνουμε στο σπίτι το συντομότερο δυνατό, αν όλα είναι καλά.»

Ένα τελευταίο υποσημείωνα της γυναικολόγου: Ο τοκετός που η ΚΜ περιγράφει έλαβε μέρος το 2013. Θεωρώ πως από τότε έχουν γίνει πολύ γενναίες προσπάθειες από τα μαιευτήρια να υποστηρίξουν τον φυσικό τοκετό και το θηλασμό. Μάλιστα, τα περισσότερα μαιευτήρια έχουν πάρει την πιστοποίηση “Baby friendly” (δηλαδή φιλικά προς το θηλασμό) από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας… Είναι γεγονός ότι ακόμα πρέπει να γίνει αρκετή δουλειά, αλλά πιστεύω πως είμαστε σε καλό δρόμο…

Έχετε κάποια εμπειρία για να μοιραστείτε μαζί μας; Μπορείτε να βοηθήσετε και άλλες γυναίκες! Στείλτε μας την ιστορία σας στο woman2womenblog@gmail.com

MY NATURAL HOSPITAL BIRTH STORY

Wonderful. Empowering. Overwhelming. It is difficult to find a word to describe the experience of a vaginal birth. As a mother -who went through this experience-  and obstetrician, even after having delivered thousands of babies, I can’t help but admire every single time the beauty of a vaginal birth, it always feels to me like a perfectly designed choreography…

But the fact that something is natural doesn’t mean that is devoid of risks or complications. Thus, a hospital natural birth allows a woman to deliver with minimum intervention, while assuring peace of mind in case something goes wrong. And believe me, sometimes things DO go wrong, and then we may have just a few minutes to save the mother or the baby… 
True, hospitals can sometimes interfere with the process of a natural birth: measures such as fetal monitoring or the IV line are usually non-negotiable requirements for a hospital birth, but they can be invaluable, even life-saving in case an emergency ensues.
A natural, unmedicated hospital birth IS possible, it’s just a matter of having a motivated mom and a supportive team…
Here, KM shares her experience of a natural birth at a hospital and provides some tips to overcome the obstacles that may present in the process…

Natural Birth KM 2 resized

My Natural Hospital Birth: Overcoming obstacles to get to the birth I had

“I gave birth without pain relief and I consider my fifteen hours of labour as some of my best. My husband turned ace birth partner – a nice surprise, and a lucky one considering we opted not to hire a midwife or doula. We swayed to Don Carlos’s Rivers of Babylon and Simon and Garfunkel’s I am a Rock, among other soothing tunes in our Labour Chill Mix; moo-ed like cows; and got tennis balls rolling on my back. The first ten hours at home and en route to the hospital felt like a date: laughter, teamwork, watermelon juice (it was August, we live in Greece)… and some manageable pain thrown in to rally against together.

Natural Birth KM 1 resizedWhat I found least pleasant about my birth experience wasn’t the pain. It was the hospital admittance process keeping my husband and me apart and waiting. The hospitals I know prioritise hospital practicalities and legal self-protection over emotional wellbeing. Routine procedures like the IV are designed to allow quick and easy access to medical intervention, not for soothing pregnant women to “open up and let the baby out”. We didn’t expect the hospital setting to encourage natural birth, so we worked with my obstetrician ahead of time to overcome the obstacles we could predict.

Having read Birthing from Within and Ina May’s Guide to Childbirth (one of these suggests moo-ing like a cow to relax and open the cervix), attended birthing classes at Eutokia and Babycenter’s online birthing course, we were convinced that the less unnecessary medical intervention the better for both mom and baby. Avoiding unnecessary intervention seems like common sense, but as my obstetrician reminded us: common sense is not so common. We prepared for birth in the country with the highest rate (at 70%) of caesarean births in the world, a Human Rights in Childbirth case study.

Here is what was at stake at the hospital and how we managed each concern:

A. My rights over my body – My obstetrician kept me informed of my choices throughout. Her track record in vaginal births, willingness to explain our options, welcoming attitude to our attempts to be informed all set the stage for mutual respect. When she suggested interventions, we agreed. I had a membrane sweep a day before my due date and had my waters broken when I was about 8cm dilated.

B. My responsibility towards my baby – Protecting my birth experience felt like a first success at parenting. The memory still provides a deep well of confidence that we draw from in the endurance sport of parenting.

C. Recovery time – I was able to walk to the toilet by myself after the birth, and to walk to the nurse’s desk to ask for my baby back.

D. Breastfeeding success – I chose to room in with my baby and I enforced this choice by asking for my baby back. Even though we were “rooming-in”, our baby spent a lot of time out of our sight. My obstetrician informed the hospital staff that I was interested in exclusive breastfeeding and asked that they not to offer formula or water. Leaving the hospital after 24 hours ensured that any accidental feeds during the baby’s long absences from rooming in didn’t sabotage my breastfeeding goals.

E. The opportunity to bond with baby – My obstetrician did her best to remove unnecessary separations between us and our new baby. She arranged some alone time for the three of us before the hospital’s priorities took over again after the birth. She also signed off on our “early” release at 24 hours.

Natural Birth KM 5 resizedEight tips to having a natural birth in hospital: 

  1. Learn about what you can expect. We had read about the “I don’t think I can do this” moment getting through the last couple of centimetres. Knowing about this ahead of time kept us calm and later we laughed in recognition of the predictability of it. Just because childbirth (and breastfeeding, for that matter) is natural, it doesn’t mean that it comes easily or without need for knowledge.
  2. Be vigilant about what you want and get your birthing team on the same page. My husband and I wrote our birth wishes down (see below) and talked them over with each other, our obstetrician and the hospital staff until we reached a version that was more realistic. The process of writing this one pager was invaluable – it helped us become more informed and helped us mentally prepare for what success could look like.
  3. Arrive at the hospital late. On our obstetrician’s advice, we didn’t leave our home until after my contractions were about three minutes apart, ten hours into labour. I credit my obstetrician with sharing this advice, but I imagine that the advice she is able to give varies based on how informed a couple is.
  4. Make yourself at home in the hospital. We dimmed the lights, brought music and admittedly a small suitcase full of other personal touches we didn’t end up using. It turned out that I was focused inward much of the time in the later stages of labour at the hospital and my husband and music were all I needed to feel relaxed. I still claim that having the little suitcase of other supplies was comforting.
  5. Have at least one champion who will be vocal about what you want. There came a time when I was in another zone and talking was difficult. I was lucky to have both my husband and obstetrician fend off well-meaning nurses offering an epidural too late into my labour,  when it was tempting but would have been counter productive. I later roomed with a mom who was given such a late epidural, essentially sabotaging her natural birth efforts after having done most of the hard work.
  6. Rooming in – ask for your baby back! In my experience “rooming in” babies seem to spend a surprising amount of time in some auditorium that parents aren’t allowed even to look into. They are not returned after their individual checks are done but when they are all done, unless you ask.Natural Birth KM 4 resized
  7. Ask for the advice you need to care for your baby yourself – how to change a nappy, how to hold the baby to wash away poop, how to help baby latch onto nipple, how to breastfeed lying down. Many of these are much easier to learn with guided practice rather than through books. I noticed that hospital staff are used to parents who are content to let them handle the baby, but who miss out on learning while in the hospital.
  8. Get out as soon as possible, unless you find the hospital setting a rest from home (my obstetrician suggested I keep an open mind about this since the hospital can be a nice break when there are other children waiting at home). I gave birth at the only Greek hospital at the time that allowed exit after 24 hours, assuming all is well. We fought for our exit and the two couples we roomed with decided to do the same. We were much more relaxed at home and I could stop demanding for my baby back.

The husband adds:

Natural Birth KM 3 resizedPreparation was key to having an excellent birth experience. To support my wife, it was important to be involved, not just by being present for the labour but at an early stage. Reading the books Katerina mentions, Birthing from Within and Ina May’s Guide to Childbirth, were critical to understanding exactly what was going on – and what to expect — at all of the stages of labour, and how panic can cause the process to go into reverse. Doing my homework beforehand allowed me to remain calm and focused. Being involved also created a sense of shared endeavour with Katerina, an important bond necessary for fostering the feelings of trust and safety between us during the labour.

One more thing: if you’re a birth partner, and you have any feelings of self-consciousness about not behaving “seriously” during the labour, get over them. The books were full of useful tips about what to do in specific situations to help Katerina overcome fears and relieve tensions that commonly crop up. If she was going to open up her whole body to let a human out, mooing like a cow was a small ask for me.

 

BIRTH WISHES

KM & MB

Due date: Sunday, 11 August 2013

Baby details: Our first, a girl, we intend to name her CLLB

Obstetrician: Dr. Liliana Colombero

 

We are open to any intervention that Dr. Colombero judges is necessary for the safety of mom and baby. We ask that, outside of an emergency, we are informed before any procedures and be allowed to ask questions about the pros and cons. We are aware that things can change suddenly. Below is our best case scenario, as we imagine it today, 9 August 2013. Thank you for taking the time to read our birth wishes. 

HOSPITAL ADMISSION & PROCEDURES 

Once I’m admitted, I’d like to: 

Prep

  • Opt out of being shaved, assuming I’ve shaved myself already.
  • Opt out of the enema, assuming my system has emptied out ahead of time on its own.
  • Have a heparin lock instead of routine IV, assuming I’m not going for an epidural or c-section.

Environment

  • Listen to music and limit outside noise.
  • Dim the lights when visibility isn’t important.
  • Drink water, or other clear fluids.

LABORING AND BIRTH

As long as the baby and I are doing fine, I’d like to:

  • Avoid a cesarean.
  • Avoid being induced with pitocin.
  • Try a membrane sweep before induction by pitocin.
  • Progress in labor without time limits.
  • Not be offered an epidural, unless I request it.

When it’s time to push, I’d like to:

  • Try different positions.
  • Try perineal massage or compress.
  • Push instinctively when I have the urge.
  • Get guidance about how to push during crowning to reduce the chances of perineal tearing.
  • Avoid an episiotomy, unless Dr. Colombero feels that tearing will be very extensive.

After birth, I’d like to: 

  • Have the baby placed on my stomach immediately for skin-to-skin contact.
  • Hold off on the cutting of the umbilical cord until it stops throbbing.
  • Try to nurse immediately.
  • Wait for the placenta to be delivered in its own time, as much as possible.
  • Hold off on procedures (labelling, shots, tests) for an hour to allow for nursing and bonding.
  • Stay together during recovery with my husband and baby as long as possible.

IF CESAREAN IS REQUIRED

  • I would like to be conscious and have skin-to-skin contact with the baby as soon as possible.
  • Please use double-layer sutures to raise my chances of a VBAC in future.
  • I would like to stay together with my baby during recovery, and to breastfeed as soon as possible.

POSTPARTUM 

While recovering, I’d like to: 

  • Choose 24-hour rooming-in with our baby.
  • Have procedures on our baby done in our presence, as much as possible.
  • Breastfeed exclusively.
  • Speak to a lactation consultant as soon as possible.
  • Avoid baby formula, sugar water, or a pacifier being offered to my baby without my consent.
  • Go home as soon as possible, if all is well.”

 

Do you have any experience to share with us? You may help other women! Send us your story to woman2womenblog@gmail.com