ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΓΚΥΟΣ; 14 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ

Ζούμε στην εποχή της πληροφορικής. Η γνώση είναι εύκολα προσβάσιμη: μπορούμε να μάθουμε σχεδόν τα πάντα, απλώς κάνοντας μια αναζήτηση στο Google. Αλλά η πολύ πληροφόρηση πολλές φορές οδηγεί στην παραπληροφόρηση.

Και όταν πρόκειται για θέματα γονιμότητας, δυστυχώς υπάρχει πολύ μεγάλη παραπληροφόρηση. Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη αυτό που έδειξε μια πρόσφατη έρευνα: οι γνώσεις σχετικά με την ωορρηξία, τη γονιμότητα και τη σύλληψη είναι περιορισμένες μεταξύ των γυναικών, και πολλές τείνουν να πιστεύουν ορισμένους μύθους και παρανοήσεις.

Παρακάτω θα βρείτε 14 μύθους σχετικά με τη γονιμότητα που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, αλλά η επιστήμη έχει διαψεύσει:

ΜΥΘΟΣ # 1. Όσον αφορά τη μητρότητα, τα 40 είναι τα νέα 30

Το προσδόκιμο ζωής είναι μεγαλύτερο, και έχουμε την τάση να αναβάλουμε τη μητρότητα λόγω επαγγελματικής σταδιοδρομίας ή σπουδών. Από αυτή την άποψη, οι σαραντάρες μπορούν εύκολα να θεωρηθούν όπως ήταν κάποτε οι τριαντάρες. Δυστυχώς όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τις ωοθήκες μας: μέχρι την ηλικία των 30 ετών, μια γυναίκα έχει περίπου 20% πιθανότητες να συλλάβει κάθε μήνα, όταν φτάνει στα 40, οι πιθανότητες έχουν πέσει στο 5%.

Αυτή είναι μια από τις πιο συχνές παρανοήσεις: αγνοώντας τη πτώση της γονιμότητας λόγω ηλικίας, πολλές γυναίκες αναζητούν βοήθεια για να τεκνοποιήσουν στα 40 τους, όταν μπορεί να έχουν ήδη χάσει την ευκαιρία να γίνουν γονείς.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχει ένα βιολογικό ρολόι, και χτυπάει! Εάν για προσωπικούς λόγους δεν μπορείτε να έχετε παιδιά στην κατάλληλη ηλικία γονιμότητας, υπάρχει δυνατότητα να παγώσετε τα ωάριά σας για να τα χρησιμοποιήσετε στο μέλλον.

ΜΥΘΟΣ #2. Ορισμένες στάσεις στο σεξ αυξάνουν τις πιθανότητες να μείνετε έγκυος

Πιθανόν να έχετε ακούσει ότι οι καλύτερες στάσεις για να μείνετε έγκυος είναι η “ιεραποστολική στάση” (η γυναίκα ανάσκελα, ο σύντροφος από πάνω) και η “στάση στα τέσσερα” (η γυναίκα στα χέρια και τα γόνατά της) επειδή παρέχουν τη βαθύτερη διείσδυση, επιτρέποντας στον άνδρα να εκσπερματίζει πιο κοντά στον τράχηλο της μήτρας.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να το αποδεικνύουν. Αυτή η πεποίθηση βασίζεται κυρίως σε μια μεμονωμένη μελέτη που εξέταζε τη θέση του πέους σε αυτές τις δύο στάσεις, αλλά δεν θίγει καθόλου τις πιθανότητες εγκυμοσύνης.

Επομένως, καμία στάση δεν φαίνεται να είναι καλύτερη όταν πρόκειται να μεγιστοποιήσετε τις πιθανότητες να συλλάβετε. Τα σπερματοζωάρια φτάνουν στον τράχηλο της μήτρας μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά την εκσπερμάτωση, και μέσα σε 5 λεπτά είναι στη σάλπιγγα, ανεξάρτητα από τη στάση στο σεξ.

ΜΥΘΟΣ # 3. Η ανύψωση των ποδιών στον αέρα για 20 λεπτά μετά το σεξ θα σας βοηθήσει να μείνετε έγκυος

Ίσως θα το έχετε ακούσει: “Ξάπλωσε στο κρεβάτι με τα πόδια ψηλά μετά από το σεξ για να αυξήσεις τις πιθανότητές να μείνεις έγκυος”. Δεν είναι αλήθεια όμως! Αυτό που συνήθως προτείνεται είναι να μείνετε ξαπλωμένη για 10-15 λεπτά μετά τη σεξουαλική επαφή, καθώς μέχρι τότε το σπέρμα θα έχει φτάσει στον τράχηλο, και πολλά σπερματοζωάρια θα βρίσκονται ήδη μέσα στη σάλπιγγα.

Παρόλα αυτά, μια νέα μελέτη αμφισβήτησε και τις δύο πεποιθήσεις: γυναίκες που υποβλήθηκαν σε σπερματέγχυση χωρίστηκαν σε δύο ομάδες – μία που έμεινε ξαπλωμένη με τα πόδια ψηλά για 15 λεπτά μετά τη διαδικασία, και μια που σηκώθηκε αμέσως. Αποδείχθηκε τελικά πως το 32% της ακίνητης ομάδας έμεινε έγκυος, σε σύγκριση με το 40% της ενεργούς ομάδας.

Επομένως, δεν χρειάζεται να βάλετε μαξιλάρια κάτω από τη λεκάνη κατά τη διάρκεια της επαφής, ούτε να κάνετε κυκλικές κινήσεις με τα πόδια σας στον αέρα για να μείνετε έγκυος.

ΜΥΘΟΣ # 4. Αν κάνουμε σεξ κάθε μέρα το σπέρμα γίνεται αδύναμο, μειώνοντας τις πιθανότητες σύλληψης

Πόσο συχνά πρέπει να κάνουμε έρωτα για να αυξήσουμε τις πιθανότητες εγκυμοσύνης; Θα βρείτε διάφορες συμβουλές στο διαδίκτυο: κάθε δεύτερη μέρα, 3 φορές την εβδομάδα, κάθε μέρα! Ποια από όλες είναι η σωστή; Ένα πράγμα είναι σαφές: η αποχή άνω των 5 ημερών βλάπτει την ποιότητα του σπέρματος. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά αν οι άνδρες εκσπερματίζουν κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα. Είναι γεγονός πως πολλοί ιατροί συνιστούν συνουσία κάθε δεύτερη μέρα, με την λογική ότι θα αυξήσει την ποιότητα του σπέρματος, ιδιαίτερα στους άνδρες με μικρότερο αριθμό σπερματοζωάριων (ολιγοζωοσπερμία). Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: οι ολιγοζωοσπερμικοί άντρες έχουν καλύτερη ποιότητα σπέρματος με την καθημερινή εκσπερμάτιση!

Πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι το καθημερινό σεξ προσδίδει ένα μικρό προβάδισμα: οι υψηλότερες πιθανότητες εγκυμοσύνης (37% ανά κύκλο) συσχετίζονταν με την καθημερινή σεξουαλική επαφή, αν και το σεξ μέρα παρά μέρα είχε συγκρίσιμα ποσοστά εγκυμοσύνης (33%). Από την άλλη μεριά, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η “υποχρέωση” σεξουαλικής επαφής κάθε μέρα μπορεί να προκαλέσει περισσότερο άγχος στο ζευγάρι, με αποτέλεσμα την μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, χαμηλή αυτοεκτίμηση και τελικά μειωμένη συχνότητα σεξουαλικών επαφών.

Επομένως, η αναπαραγωγική αποτελεσματικότητα είναι υψηλότερη με σεξουαλικές επαφές κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα. Η βέλτιστη συχνότητα, ωστόσο, ορίζεται καλύτερα από την προτίμηση του κάθε ζευγαριού.

ΜΥΘΟΣ # 5. Κάνουμε σεξ μόνο όταν έχω ωορρηξία, δηλαδή την 14η μέρα του κύκλου

Η ωορρηξία (όταν πέφτει το ωάριο από τις ωοθήκες) λαμβάνει χώρα μία φορά το μήνα, συνήθως μεταξύ της 11ης και της 21ης ​​μέρας του κύκλου (ο κύκλος ξεκινάει την πρώτη ημέρα της περιόδου).

Κάθε γυναίκα έχει ωορρηξία με το δικό της ρυθμό. Παρόλο που συνήθως λέγεται ότι μια γυναίκα με κύκλο 28 ημερών έχει ωορρηξία στην 14η ημέρα του κύκλου, αυτό δεν είναι απαραιτήτως αληθές: μια μελέτη διαπίστωσε ότι λιγότερο από το 10 τοις εκατό των γυναικών με κανονικούς κύκλους 28 ημερών έχουν ωορρηξία την 14η ημέρα.

Γνωρίζουμε ότι τα σπερματοζωάρια μπορούν να επιβιώσουν στο αναπαραγωγικό σύστημα μιας γυναίκας για περίπου 5 ημέρες, και ότι μόλις απελευθερωθεί το ωάριο, θα πεθάνει σε περίπου 12-24 ώρες. Επομένως, η γόνιμη περίοδος – ή το “γόνιμο παράθυρο” – είναι ένα διάστημα 6 ημερών που λήγει την ημέρα της ωορρηξίας, ή την επόμενη.

Για να αυξήσετε τις πιθανότητές να μείνετε έγκυος, καλό είναι να κάνετε σεξ πριν και κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα. Αν οι κύκλοι σας είναι ακανόνιστοι και δεν μπορείτε να υπολογίσετε τις γόνιμες ημέρες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τεστ ωορρηξίας, ή να επισκεφθείτε τον ιατρό σας, που θα σας βοηθήσει να βρείτε τη δική σας γόνιμη περίοδο.

ΜΥΘΟΣ # 6. Το κάπνισμα δεν επηρεάζει τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Θα το κόψω μόλις μείνω έγκυος

Κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζετε ότι το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι επικίνδυνο, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή, πρόωρο τοκετό, πολύ μικρά μωρά στην γέννηση και, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, συγγενείς δυσπλασίες.

Αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το κάπνισμα είναι επιβλαβές και για τη γονιμότητα: ακόμα και πέντε τσιγάρα την ημέρα μειώνουν τη γονιμότητα, τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες, και αυτό συμπεριλαμβάνει και το παθητικό κάπνισμα. Έχει υπολογιστεί ότι οι καπνιστές έχουν 10-40% χαμηλότερης γονιμότητας ανά μήνα και έως και 13% των περιπτώσεων υπογονιμότητας οφείλονται στο κάπνισμα.

Στη γυναίκα, το κάπνισμα επηρεάσει την ωορρηξία, καθώς και την ικανότητα του γονιμοποιημένου ωαρίου να εμφυτευτεί στη μήτρα. Επιπλέον, η επίδραση του καπνού είναι τόσο επιβλαβής για τις ωοθήκες, που η εμμηνόπαυση εμφανίζεται, κατά μέσο όρο, ένα έως τέσσερα χρόνια νωρίτερα στις καπνίστριες σε σχέση με τις μη καπνίστριες.

Αλλά και οι άντρες επηρεάζονται από το τσιγάρο: στους καπνιστές παρατηρείται μειωμένος αριθμός, κινητικότητα και διαταραχή στη μορφολογία των σπερματοζωάριων, γεγονός που επηρεάζει την ικανότητα των σπερματοζωαρίων να γονιμοποιήσουν το ωάριο.

Επομένως, πριν προσπαθήσετε για μωρό, κάντε χάρη στον εαυτό σας και… σβήστε το τσιγάρο για πάντα!

ΜΥΘΟΣ # 7. Μην ανησυχείς για την ηλικία σου. Το πιο πολύ να κάνεις εξωσωματική γονιμοποίηση

Μεγάλη παραπληροφόρηση! Πολλές γυναίκες πιστεύουν πως, σε περίπτωση υπογονιμότητας που σχετίζεται με την ηλικία, μπορούν να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους αν υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Στην πραγματικότητα, όπως και η φυσική γονιμότητα μειώνεται με την ηλικία, τα ποσοστά επιτυχίας με την εξωσωματική γονιμοποίηση μειώνονται σταθερά καθώς μια γυναίκα μεγαλώνει.

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, οι πιθανότητες μιας γυναίκας να γεννήσει ένα μωρό μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση είναι: κάτω των 35 ετών 33%, 38 έως 40 ετών 17%, ενώ σε γυναίκες ηλικίας 43 έως 44 ετών μόλις 3% (με δικά τους ωάρια).

Η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν αποτελεί εγγύηση για τεκνοποίηση, και δεν επεκτείνει την αναπαραγωγική περίοδος μιας γυναίκας. Αυτή η εσφαλμένη αντίληψη έχει -δυστυχώς- μεγεθυνθεί από τις πολλές διασημότητες που έχουν τεκνοποιήσει σε ηλικίες άνω των 45 ετών. Ενώ κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να διατηρήσει την ιδιωτική του ζωή, πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν έχουν μείνει έγκυες με τα δικά τους ωάρια, αλλά με ωάρια μιας νεότερης γυναίκας δότριας. 

Υπάρχει μόνο μια πολύ μικρή πιθανότητα βελτίωσης της γονιμότητας με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μετά την ηλικία των 43 ετών. Παρόλα αυτά, μπορείτε να επιλέξετε τη δωρεά ωαρίων (ωάρια μιας νεότερης γυναίκας) εάν η υπογονιμότητα που σχετίζεται με την ηλικία σας εμποδίζει να τεκνοποιήσετε.

ΜΥΘΟΣ # 8. Μια γυναίκα δεν μπορεί να μείνει έγκυος εάν δεν έχει οργασμό

Για τους άνδρες, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: χωρίς οργασμό δεν υπάρχει εγκυμοσύνη, καθώς η εκσπερμάτωση συμβαίνει κατά τη διάρκεια του οργασμού. Αν και η αλήθεια είναι πως αυτό δεν είναι απολύτως σωστό: πριν από τον οργασμό μπορεί να απελευθερωθούν σπερματοζωάρια στα λεγόμενα προσπερματικά υγρά (διαβάστε εδώ).

Για τις γυναίκες όμως, η σύλληψη δεν έχει καμία σχέση με τον οργασμό. Μπορεί όμως ο γυναικείος οργασμός να αυξήσει τις πιθανότητες σύλληψης; 

Ανέκαθεν οι επιστήμονες έχουν αναρωτηθεί ποιος είναι ο σκοπός του γυναικείου οργασμού. Αν και η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, έχουν προτείνει πολλές θεωρίες:

  • Μόνο η ευχαρίστηση που προκαλεί, έτσι ώστε οι γυναίκες να θέλουν να αναπαράγονται και να διατηρήσουν το ανθρώπινο είδος!
  • Η θεωρία του “πέλεκυ”: ο οργασμός κάνει τις γυναίκες να αισθάνονται χαλαρές και νυσταγμένες, ώστε να ξαπλώνουν μετά το σεξ και το σπέρμα να φτάνει πιο εύκολα στον προορισμό του.
  • Η θεωρία του “ρουφήγματος”: οι συσπάσεις της μήτρας “ρουφάνε” τα σπερματοζωάρια που απελευθερώνονται στον κόλπο και τα βοηθάνε να ταξιδέψουν μέχρι τις σάλπιγγες.
  • “Δέσιμο” του ζεύγους: Οι ορμόνες που παράγονται κατά τη διάρκεια του οργασμού (όπως η ωκυτοκίνη και η προλακτίνη) συμβάλλουν στη ανάκτηση συναισθημάτων προς τον σύντροφό της.

Ο οργασμός δεν είναι απαραίτητος για να μείνετε έγκυος, αλλά υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να έχετε έναν! Παρόλα αυτά, δεν είναι ασυνήθιστο οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν να συνδέουν την επιθυμία για οργασμό με την επιθυμία τους να τεκνοποιήσουν. Αυτό οδηγεί σε ψυχολογική πίεση και δυσκολία στην επίτευξη οργασμού, προσθέτοντας απογοήτευση σε μια διαδικασία που θα έπρεπε να είναι ευχάριστη…

Προσπαθήστε να μην θεωρήσετε τον οργασμό ως στόχο να μείνετε έγκυος. Απολαύστε τον χρόνο με τον σύντροφό σας, χωρίς καμία πίεση. Αν έχετε οργασμό, καλώς. Αν όχι, μια χαρά και αυτό!

ΜΥΘΟΣ # 9. Έχουμε ήδη ένα παιδί, οπότε εύκολα θα ξαναμείνω έγκυος

Ίσως, αλλά δεν είναι εγγύηση. Πολλά άτομα εμφανίζουν δευτερογενή υπογονιμότητα, δηλαδή δυσκολία να συλλάβουν ένα δεύτερο ή επόμενο παιδί.

Η δευτερογενής υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε παράγοντες που σχετίζονται με την ηλικία, τόσο για εσάς όσο και για το σύντροφό σας. Μερικές φορές, αναπτύσσεται μια νέα υποκείμενη ιατρική κατάσταση. Ενδεχομένως, ένα πρόβλημα γονιμότητας που πάντα υπήρχε μπορεί να χειροτερεύσει και να γίνει εμφανές. Μια προηγούμενη εγκυμοσύνη μπορεί να είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν μένετε ξανά έγκυος: οι χειρουργικές επιπλοκές ή η μόλυνση μετά τον τοκετό μπορεί να έχουν προκαλέσει συμφύσεις, γεγονός που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε υπογονιμότητα.

Τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν με το χρόνο. Ακόμη και αν είχατε μείνει εύκολα έγκυος προηγουμένως, εάν δυσκολεύεστε αυτή την φορά να συλλάβετε, μιλήστε με το γιατρό σας, ο οποίος μπορεί να σας συμβουλέυσει για τα επόμενα βήματα που θα ακολουθήσετε.

ΜΥΘΟΣ # 10. Η υπογονιμότητα είναι αποκλειστικά ένα γυναικείο θέμα

Γενικά, οι αιτίες υπογονιμότητας χωρίζονται ως εξής:

  • Περίπου το ένα τρίτο των ζευγαριών πάσχει από ανδρική υπογονιμότητα.
  • Σε ένα άλλο τρίτο, το πρόβλημα είναι η γυναικεία υπογονιμότητα.
  • Το υπόλοιπο τρίτο είτε αντιμετωπίζει συνδυαστικά ανδρική και γυναικεία υπογονιμότητα, ή πρόκειται περί ανεξήγητης υπογονιμότητας, όπου το πρόβλημα δεν μπορεί να εντοπιστεί.

Οι συχνότερες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας έχουν να κάνουν με προηγούμενη χειρουργική επέμβαση, λοίμωξη ή πρόβλημα που υπάρχει από τη γέννηση.

Οι πιο συχνές αιτίες γυναικείας υπογονιμότητας είναι: η ηλικία, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, σαλπιγγικά ή πυελικά προβλήματα, ενδομητρίωση και οικογενειακό ιστορικό.

Στο πλαίσιο της διερεύνησης για τον προσδιορισμό της αιτίας και της θεραπείας της υπογονιμότητας, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες θα πρέπει να υποβληθούν σε κλινικές και εξειδικευμένες συμπληρωματικές εξετάσεις.

ΜΥΘΟΣ # 11. Η ηλικία του άνδρα δεν έχει σημασία

Ενώ μερικοί άνδρες μπορούν να τεκνοποιήσουν στην ηλικία των 50 ή 60 ετών, η ανδρική γονιμότητα δεν παραμένει αμετάβλητη με το πέρασμα του χρόνου: αρχίζει να μειώνεται στα 40 έτη, αν και λιγότερο δραστικά σε σύγκριση με τη γυναικεία γονιμότητα.

Καθώς ο άνδρας μεγαλώνει, η συγκέντρωση των κινητών και φυσιολογικών σπερματοζωάριων, καθώς και ο όγκος του σπέρματος ελαττώνονται. Συνεπώς, λόγω της ποιοτικής αλλοίωσης των παραμέτρων τους σπέρματος στους  άνδρες ηλικίας άνω των 40 ετών, οι πιθανότητες να προκληθούν αυτόματες αποβολές ή να γεννηθούν παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες είναι μεγαλύτερες. Επιπλέον, τελευταίες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει πως υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ ηλικίας του πατέρα σε συνδυασμό με αυξημένο κίνδυνο αυτισμού ή σχιζοφρένειας.

Συνεπώς, και η ηλικία του άντρα έχει σημασία. Ενώ οι άνδρες δεν έχουν μια απότομη και πλήρη πτώση της γονιμότητας όπως συμβαίνει στις γυναίκες, η “προχωρημένη πατρική ηλικία” είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζουν τα ζευγάρια. Το βιολογικό ρολόι των ανδρών επίσης χτυπά!

ΜΥΘΟΣ # 12. Εάν φροντίζω καλά την υγεία μου, η γονιμότητά μου θα είναι μια χαρά

Υγιές σώμα και νους μπορεί να ενισχύσουν τη γονιμότητα σε ορισμένες περιπτώσεις. Όμως, οι περισσότερες αιτίες υπογονιμότητας δεν μπορούν να επιλυθούν με καλό τρόπο ζωής ή με καλή διατροφή και ιδιαίτερα η υπογονιμότητα που σχετίζεται με την ηλικία.

Είναι κοινή πεποίθηση ότι ορισμένοι τύποι διατροφής μπορούν να σας βοηθήσουν να μείνετε έγκυος. Όμως, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η χορτοφαγική διατροφή, οι δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, οι δίαιτες εμπλουτισμένες με αντιοξειδωτικά ή με βιταμίνες αυξάνουν τις πιθανότητες να αποκτήσετε παιδί.

Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι πως το σωματικό βάρος μιας γυναίκας παίζει ρόλο στη γονιμότητα: εκείνες που είναι είτε πολύ αδύνατες είτε παχύσαρκες ενδέχεται να δυσκολεύονται να συλλάβουν. Εάν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος, μάθετε ορισμένες συμβουλές για τον τρόπο ζωής προκειμένου να αυξήσετε τις πιθανότητες εγκυμοσύνης εδώ.

ΜΥΘΟΣ # 13. Αν ένας άνδρας μπορεί να εκσπερματίσει σημαίνει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα γονιμότητας

Πολλοί μύθοι περιβάλλουν την ανδρική γονιμότητα και τη σεξουαλική τους απόδοση. Είναι ατυχώς ένας κοινός μύθος ότι αν η γονιμότητα ενός άνδρα είναι ελαττωμένη, αυτό σημαίνει ότι η σεξουαλική του απόδοση είναι το πρόβλημα. Αυτό δεν είναι αλήθεια! Οι κύριες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας είναι τα προβλήματα με τον αριθμό, τη μορφολογία και την κινητικότητα των σπερματοζωάριων.

Ένας άλλος μύθος είναι ότι απλά κοιτάζοντας το σπέρμα μπορεί κανείς να καταλάβει εάν υπάρχει πρόβλημα γονιμότητας. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία σχέση με την ύπαρξη σπερματοζωαρίων στο σπέρμα και την ποσότητα του σπέρματος (σπερματικού υγρού). Ακόμη και οι άνδρες που δεν έχουν καθόλου σπερματοζωάρια (αζωοσπερμία) συνήθως έχουν φυσιολογική ποσότητα σπερματικού υγρού.

Συνεπώς, για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών με υπογονιμότητα, δεν υπάρχουν ορατά ή προφανή σημάδια υπογονιμότητας. Η φυσιολογική στυτική λειτουργία και η κανονική εκσπερμάτωση δεν εγγυώνται ότι το σπέρμα είναι σε καλή κατάσταση.

Τούτου λεχθέντος, η στυτική δυσλειτουργία ενδέχεται να είναι σύμπτωμα υπογονιμότητας. Μπορεί να οφείλεται σε χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης ή σε κάποιο παθολογικό αίτιο. Δυσκολία στην εκσπερμάτωση μπορεί επίσης να είναι ένα σημάδι ορισμένων ιατρικών προβλημάτων. Αλλά αυτά τα σημάδια ανδρικής υπογονιμότητας εντοπίζονται εύκολα.

Εάν δυσκολεύεστε να μείνετε έγκυος, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας. Μια ανάλυση σπέρματος (σπερμοδιάγραμμα) θα δείξει ξεκάθαρα εάν το σπέρμα είναι κατάλληλο για γονιμοποίηση.

ΜΥΘΟΣ # 14. Το αντισυλληπτικό χάπι θα βλάπτει τη μελλοντική σας γονιμότητα

Όλες οι επιστημονικές μελέτες συμφωνούν: τα ορμονικά αντισυλληπτικά δεν προκαλούν υπογονιμότητα. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης αντισυλληπτικών ενδεχομένως αυξάνουν τις πιθανότητες εγκυμοσύνης, ή και διατηρούν τη γονιμότητα. Διαβάστε περισσότερα για το αντισυλληπτικό χάπι εδώ.

Εν κατακλείδι:

Οι μύθοι και οι παρανοήσεις σχετικά με τη γονιμότητα και τη σύλληψη είναι δυστυχώς ευρέως διαδεδομένοι. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, καθώς η παραπληροφόρηση μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε περιττό άγχος αλλά και σε εσφαλμένες αποφάσεις …

Ενημερωθείτε! Συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας, ο οποίος θα σας απαντήσει σε οποιεσδήποτε απορίες σας προβληματίζουν. Επιπλέον, ο γιατρός σας θα σας δώσει μερικές συμβουλές για αλλαγές στον τρόπο ζωής σας έτσι ώστε να βελτιστοποιήσετε τη γονιμότητά σας. Εφόσον το κρίνει απαραίτητο θα σας προτείνει ορισμένες συμπληρωματικές εξετάσεις, και να σας πει πότε θα τον/την ξανα επισκεφτείτε αν δεν προκύψει μια αυτόματη εγκυμοσύνη.

Και τέλος, μια φιλική συμβουλή: εάν θέλετε να μείνετε έγκυος, να κάνετε σεξ – όσο θέλετε, όποτε θέλετε – και να το απολαμβάνετε! Και μετά το πέρας της σεξουαλικής επαφής, κάντε ότι “σας καπνίσει” – χωρίς όμως να ανάψετε τσιγάρο 😉

Photo credits

Intro: pixabay.com; 1: rma-fl.com; 2: motherandbaby.co.uk; 3: romper.com; 4: pixabay.com; 5: wsaw.com; 6: babycenter.com; 7: nexter.org; 8: irishtimes.com; 9: health.clevelandclinic.org; 10: thefertilechickonline.com; 11: businessinsider.com; 12: hayatouki.com; 13: livescience.com; 14: pinterest.com

HPV TEST: ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ

Πιθανώς να έχετε ακούσει για το τεστ Παπ, και γνωρίζετε ότι πρέπει να το κάνετε τακτικά. Τα τεστ Παπανικολάου είναι μια πολύ σημαντική εξέταση που έχει σώσει εκατομμύρια γυναίκες εδώ και πάνω από 70 χρόνια, επειδή επιτρέπει την ανίχνευση ανωμαλιών στον τράχηλο της μήτρας πριν μετατραπούν σε καρκίνο. 

Παρότι πολύτιμη εξέταση, τα τελευταία χρόνια πιο σύγχρονη τεχνολογία έχει γίνει διαθέσιμη, η οποία βελτίωσε ακόμα περισσότερο την ικανότητά μας να βρούμε προκαρκινικές αλλοιώσεις του τράχηλου της μήτρας. Αυτή η νέα εξέταση ονομάζεται τεστ HPV.

Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που πρέπει να ξέρετε σχετικά με αυτή την καινοτόμο τεχνική, η οποία έχει γίνει πια εξέταση ρουτίνας σε πολλές χώρες του πλανήτη.

Εισαγωγή

  • Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος που πλήττει τις γυναίκες παγκοσμίως. Είναι ένας τύπος καρκίνου που μπορεί εύκολα να αποφευχθεί, καθώς η αιτία του είναι γνωστή: ο ιός του ανθρωπίνου θηλώματος (HPV, διαβάστε περισσότερα εδώ).
  • Ο HPV είναι μια πολύ μεγάλη οικογένεια, που περιλαμβάνει περισσότερους από 120 υποτύπους. Από αυτούς, μόνο 15 τύποι σχετίζονται με καρκίνο. Aυτοί είναι γνωστοί ως τύποι “υψηλού κινδύνου”.
  • Ενώ οι περισσότερες λοιμώξεις από τον HPV υποχωρούν χωρίς θεραπεία, οι μολύνσεις με HPV υψηλού κινδύνου που επιμένουν με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσουν προκαρκινικές αλλαγές στον τράχηλο της μήτρας.
  • Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις, αν δεν αντιμετωπιστούν, μπορεί να γίνουν καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Συνήθως χρειάζονται 10 ή περισσότερα χρόνια για να μετατραπούν οι προκαρκινικές αλλοιώσεις σε καρκίνο. Όμως, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε διότι αυτό σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να συμβεί σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
  • Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις του τραχήλου είναι σιωπηλές. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στον προχωρημένο καρκίνο. Για αυτό το λόγο όλες οι γυναίκες πρέπει να υποβληθούν σε προληπτικές (προσυμπτωματικές) εξετάσεις.
  • Η ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας γινόταν μέχρι πρότινος μόνο με το τεστ Παπανικολάου. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κύτταρα από τον τράχηλο αποξέονται απαλά με ένα βουρτσάκι, και στη συνέχεια εξετάζονται για ανώμαλη ανάπτυξη, συνήθως αποκαλούμενη τραχηλική δυσπλασία, CIN (ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του τραχήλου) ή SIL (πλακώδης ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση).
  • Πρόσφατα, καινοτόμος τεχνολογία έχουν γίνει διαθέσιμη για να ανιχνεύσουμε τους τύπους του HPV που προκαλούν καρκίνο, και να καθοριστεί αν μια γυναίκα διατρέχει κίνδυνο  ανάπτυξης καρκίνου. Αυτή η δοκιμασία ονομάζεται τεστ HPV.

Τι είναι το Τεστ HPV;

  • Το τεστ HPV ανιχνεύει την παρουσία των τύπων του ιού που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
  • Η προσυμπτωματική αυτή δοκιμασία είναι διαθέσιμη μόνο για τις  γυναίκες. Αν και οι άνδρες δυνητικά μπορούν να μολυνθούν με τον ιό HPV και να τον μεταδώσουν στους σεξουαλικούς τους συντρόφους, δεν υπάρχει ακόμη εξέταση για την ανίχνευση του ιού HPV πριν εκδηλωθεί κάποια αλλοίωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τo τεστ HPV διαφέρει από την “ταυτοποίηση” ή “τυποποίηση”, δηλαδή την εξέταση που γίνεται με μια διαφορετική τεχνική (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης, ή PCR). Το τεστ HPV είναι πολύ πιο αξιόπιστο από την ταυτοποίηση με PCR για τον εντοπισμό προκαρκινικών αλλοιώσεων, επειδή εντοπίζει ειδικά τις περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει σημαντικό ιικό φορτίο από ογκογόνους HPV. Αυτό σημαίνει πως το τεστ HPV ανιχνεύει την ενεργή λοίμωξη, η οποία αποτελεί ουσιαστικό κίνδυνο για εξέλιξη σε καρκίνου. Αντιθέτως, η τεχνική PCR ανιχνεύει ακόμη και ελάχιστες ποσότητες του DNA του ιού, που δεν έχουν κλινική σημασία. Για το λόγο αυτό, οι αμερικανικές, βρετανικές και άλλες επιστημονικές εταιρείες δεν συνιστούν την ταυτοποίηση με PCR για τον μαζικό έλεγχο του υγιούς πληθυσμού.

Γιατί να κάνω το Τεστ HPV;

  • Το τεστ Παπανικολάου είναι μια απλή εξέταση που έχει σώσει τις ζωές αμέτρητων γυναικών. Ωστόσο, δεν είναι 100% ακριβές: πολλές φορές ανιχνεύει ανωμαλίες του τραχήλου της μήτρας που δεν θα προχωρήσουν ποτέ σε καρκίνο, και από την άλλη πλευρά ενδέχεται να μην βρει ανώμαλα κύτταρα που είναι πιθανόν να εξελιχθούν σε καρκίνο χωρίς θεραπεία.
  • Συνεπώς, γνωρίζοντας αν υπάρχει ένας τύπος HPV υψηλού κινδύνου για καρκίνο, θα έχουμε πολύτιμες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε ποια θα είναι τα επόμενα βήματα: είτε απλή παρακολούθηση, είτε περαιτέρω εξετάσεις, είτε θεραπεία της προκαρκινικής αλλοίωσης.
  • Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το τεστ HPV είναι πιο αποτελεσματικό από το τεστ Παπανικολάου για την την ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων.
  • Ο συνδυασμός του τεστ Παπανικολάου και του τεστ HPV (που ονομάζεται “co-testing”) είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να εντοπιστεί ο προκαρκίνος ή ο πρώιμος καρκίνος του τραχήλου της μήτρας σε γυναίκες ηλικίας 30 ετών και άνω.

Ποιος πρέπει να κάνει το τεστ HPV;

Η εξέταση HPV συνιστάται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

  • Είστε ηλικίας 30 ετών και άνω. Το τεστ HPV μπορεί να γίνει μόνο του ή σε συνδυασμό με ένα τεστ Παπανικολάου.
  • Το τεστ Παπ έδειξε άτυπα πλακώδη κύτταρα μη καθορισμένης σημασίας  (“ASCUS”). Το ASCUS είναι ένα κοινό εύρημα στο τεστ Παπανικολάου. Μπορεί να είναι ένδειξη λοίμωξης από τον ιό HPV, αν και πολλές φορές σχετίζεται με πολύποδες του τραχήλου της μήτρας, βακτηριακή λοίμωξη ή χαμηλά επίπεδα ορμονών (εμμηνόπαυση).
  • Προηγήθηκε χειρουργική αφαίρεση προκαρκινικών βλαβών, συνήθως 6 μήνες μετά τη θεραπεία. Αυτό ονομάζεται “έλεγχος Θεραπείας” (Test of Cure, TOC).

Παρότι οι συστάσεις ποικίλλουν σε διάφορες χώρες, σε γενικές γραμμές όλες οι γυναίκες ηλικίας 30 έως 65 ετών θα πρέπει να κάνουν το τεστ HPV κάθε 3 έως 5 χρόνια.

Η συστηματική ανίχνευση του ιού HPV σε γυναίκες κάτω των 30 ετών δεν συνίσταται, ούτε είναι χρήσιμη. Ο ιός HPV μεταδίδεται μέσω σεξουαλικής επαφής και είναι πολύ κοινός σε νέες γυναίκες. Τις περισσότερες φορές, οι λοιμώξεις από τον HPV υποχωρούν από μόνες τους μέσα σε ένα ή δύο χρόνια. Δεδομένου ότι για να εξελιχθούν σε καρκίνο οι αλλαγές του τραχήλου θέλουν αρκετά χρόνια – συνήθως 10 χρόνια ή περισσότερο, οι νεαρές γυναίκες γενικά παρακολουθούνται προσεκτικά, αντί να υποβληθούν σε θεραπεία για τις αλλοιώσεις του τραχήλου που οφείλονται σε μόλυνση από τον HPV.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι του τεστ HPV;

Αν και το τεστ HPV είναι πολύ αξιόπιστο, υπάρχει ο κίνδυνος ψευδώς θετικών ή ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων, όπως άλλωστε μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε εργαστηριακή δοκιμασία.

  • Ψευδώς θετικό. Αυτό σημαίνει ότι το τεστ έδειξε HPV υψηλού κινδύνου ενώ στην πραγματικότητα δεν τον έχετε. Ένα ψευδώς θετικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιττές εξετάσεις παρακολούθησης, όπως κολποσκόπηση ή βιοψία, και αδικαιολόγητο άγχος λόγω του αποτελέσματος της εξέτασης.
  • Ψευδώς αρνητικό. Σημαίνει ότι ενώ έχετε μια μόλυνση από τον ιό HPV υψηλού κινδύνου, η δοκιμασία εσφαλμένα υποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ιός. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει καθυστέρηση στις κατάλληλες διαδικασίες παρακολούθησης ή θεραπείας.

Πώς πρέπει να προετοιμαστώ για το τεστ HPV;

Το τεστ HPV συνήθως γίνεται ταυτόχρονα με το τεστ Pap. Για να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερες οι δύο αυτές εξετάσεις συνιστάται να λάβετε τα ακόλουθα μέτρα :

  • Αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή, τις κολπικές πλύσεις ή τη χρήση οποιωνδήποτε κολπικών φαρμάκων, κρεμών ή τζελ τις δύο ημέρες που προηγούνται της εξέτασης.
  • Προσπαθήστε να μην προγραμματίσετε το τεστ κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Η εξέταση μπορεί να γίνει, αλλά καλύτερο δείγμα κυττάρων συλλέγεται σε άλλη φάση του κύκλου.

Πώς γίνεται το τεστ HPV;

  • Η δοκιμασία HPV, μόνη της ή σε συνδυασμό με το τεστ Pap, εκτελείται στο ιατρείο και διαρκεί μόνο λίγα λεπτά.
  • Ενώ είστε ξαπλωμένη με τα γόνατά σας λυγισμένα, ο γιατρός θα εισάγει απαλά στον κόλπο ένα εργαλείο που ονομάζεται κολποδιαστολέας.
  • Ο κολποδιαστολέας επιτρέπει την εξέταση του τραχήλου. Τα δείγματα των τραχηλικών κυττάρων λαμβάνονται χρησιμοποιώντας μια μαλακή βούρτσα.
  • Συνήθως αυτό δεν πονάει, ενίοτε μπορεί να προκαλέσει μια ήπια δυσφορία.
  • Μετά τη διαδικασία, μπορείτε να κάνετε τις καθημερινές σας συνήθεις δραστηριότητες χωρίς περιορισμούς.
  • Ρωτήστε το γιατρό σας πότε θα λάβετε τα αποτελέσματα των εξετάσεων σας.

Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα;

Τα αποτελέσματα του τεστ HPV θα είναι είτε θετικά είτε αρνητικά.

  • Θετικό τεστ HPV. Αυτό σημαίνει ότι έχετε έναν τύπο του HPV υψηλού κινδύνου που συνδέεται με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Ενώ οι περισσότερες γυναίκες που έχουν μολυνθεί από τον HPV δεν προκειται να αναπτύξουν καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας, το θετικό εύρημα είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι και χρίζει περαιτέρω παρακολούθησης.
  • Αρνητικό τεστ HPV. Ένα αρνητικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι δεν έχετε κανένα από τους τύπους του HPV που προκαλούν καρκίνο του τραχήλου και συνεπώς θα συνεχίσετε μόνο την παρακολούθηση ρουτίνας.

Ανάλογα λοιπόν με το αποτέλεσμα της εξέτασης, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα από τα παρακάτω ως επόμενο βήμα:

  • Συνήθης παρακολούθηση. Αν είστε άνω των 30 ετών, η εξέταση HPV είναι αρνητική και το τεστ Pap φυσιολογικό, ακολουθείτε το γενικά συνιστώμενο πρόγραμμα ελέγχου.
  • Κολποσκόπηση. Διαδικασία παρακολούθησης που χρησιμοποιεί ένα είδος μικροσκοπίου για να εξεταστεί με περισσότερη λεπτομέρεια ο τράχηλος της μήτρας, και γενικά το κατώτερο γεννητικό σύστημα.
  • Βιοψία. Σε συνδυασμό με την κολποσκόπηση, ο γιατρός παίρνει ένα δείγμα ιστού του τραχήλου με ένα ειδικό εργαλείο, το οποίο θα εξεταστεί μικροσκοπικά μετά από ειδική επεξεργασία και χρώση.
  • Εξαίρεση ανώμαλων κυττάρων. Σε περίπτωση εμφανούς αλλοίωσης κυττάρων του τραχήλου της μήτρας, για να αποφευχθεί η εξέλιξη των μη φυσιολογικών κυττάρων σε καρκίνο, ο γιατρός σας θα προτείνει την αφαίρεση των περιοχών αυτών που περιέχουν τα ανώμαλα κύτταρα.

Συμπέρασμα…

Ίσως η επίσκεψη στον γυναικολόγο σας τρομάζει. Ίσως και να είστε πολύ απασχολημένη με περιορισμένο ελεύθερο χρόνο. Ενδεχομένως να πιστεύετε ότι δεν κινδυνεύετε από λοίμωξη HPV, ούτε από καρκίνο. Πρέπει όμως να ξέρετε ότι κάθε σεξουαλικά ενεργός γυναίκα ανεξαρτήτως, διατρέχει κίνδυνο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Το τεστ HPV είναι μια απλή, ανώδυνη δοκιμασία που απαιτεί μόνο 5 λεπτά για να γίνει, αποτρέποντας και προλαμβάνοντας τυχόν σοβαρά προβλήματα στο μέλλον…

Κάντε το τεστ HPV! Πέντε λεπτά από το χρόνο σας μπορεί να σας σώσουν τη ζωή!

Βιβλιογραφία

  1. The HPV DNA test – American Cancer Society
  2. Gynecological Cancers – Centers for Disease Control and Prevention
  3. Cervical Cancer Screening: Pap and HPV tests – National Cervical Cancer Coalition
  4. Cervical Screening – National Health System UK

Photo credits

telegraph.co.ukcmdrc.comtwitter.comerewashccg.nhs.ukeverydayhealth.comhealthxchange.sgmargaretmccartney.com

ΞΑΝΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ; ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ

“Μια φορά καισαρική, για πάντα καισαρική”… υπήρξε σαν αξίωμα για πολλά χρόνια, εδώ στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες. Όμως, τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά καισαρικής τομής παγκοσμίως έχουν οδηγήσει στην επανεξέταση των κινδύνων της καισαρικής τομής σε σχέση με την κολπικό τοκετό μετά από προηγηθείσα καισαρική. Έντονη συζήτηση γίνεται γύρω από αυτό το θέμα, με τις απόψεις να είναι διχασμένες. Συνεπώς, όταν έρχεται η ώρα να αποφασίσουν πολλές γυναίκες αναρωτιούνται: εγώ τελικά τι πρέπει να κάνω, ξανά καισαρική ή να επιχειρήσω μια φυσιολογική γέννα;

Η αλήθεια είναι πως η απάντηση δεν είναι τόσο εύκολη. Και οι δύο επιλογές έχουν πιθανούς κινδύνους, ο οποίοι διαφέρουν σε κάθε γυναίκα και σε κάθε εγκυμοσύνη ξεχωριστά.

Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τον φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική τομή, ώστε να μπορείτε να το συζητήσετε με το γιατρό ή τη μαία σας, και να πάρετε μια συνειδητοποιημένη και υπεύθυνη απόφαση.

1) Τι είναι ο κολπικός τοκετός μετά από καισαρική τομή (VBAC);

Αν είστε έγκυος και γεννήσατε το προηγούμενό σας μωρό με καισαρική τομή, αυτή τη φορά έχετε δύο επιλογές για το πώς θα γεννήσετε:

  1. μια εκλεκτική επαναλαμβανόμενη καισαρική τομή (ERCS: elective repeat caesarean section), ή
  2. ένας φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική τομή (VBAC: vaginal birth after cesarean section). Το VBAC αναφέρεται στη γέννηση μέσω του κόλπου σε μια γυναίκα που είχε ήδη κάνει μια καισαρική τομή σε προηγούμενη κύηση. Ο κολπικός τοκετός περιλαμβάνει και τις περιπτώσεις στις οποίες ο τοκετός υποστηρίζεται με εμβρυουλκία (“κουτάλες”) ή ανναρώφηση (βεντούζα).

Τόσο ο κολπικός τοκετός, όσο και η επαναλαμβανόμενη καισαρική έχουν οφέλη και κινδύνους (βλ. παρακάτω).

Η δοκιμασία τοκετού μετά από καισαρική τομή (αγγλικά TOLAC: trial of labor after cesarean delivery) είναι η προσπάθεια να διεξάγεται ένα VBAC. Εάν είναι επιτυχής, θα έχει ως αποτέλεσμα τη φυσιολογική γέννηση. Αν δεν είναι επιτυχής, θα χρειαστείτε ξανά καισαρική τομή.

2) Πόσες πιθανότητες έχω να γεννήσω κολπικά μετά από μια καισαρική;

Εφόσον έχετε τις κατάλληλες προυποθέσεις για VBAC, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να το πετύχετε: περίπου το 60 έως 80% των γυναικών που επιχειρούν ένα VBAC θα γεννήσουν κολπικά.

Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που επηρεάζουν τις πιθανότητες επιτυχίας, τόσο από την μητέρα όσο και από το μωρό (βλ. παρακάτω). Παρόλα αυτά, είναι αδύνατο να προβλέψουμε με βεβαιότητα ποια γυναίκα θα καταφέρει να γεννήσει φυσιολογικά και ποια θα καταλήξει σε μια επαναλαμβανόμενη καισαρική.

Ένας προηγούμενος φυσιολογικός τοκετός, ιδιαίτερα ένα προηγούμενο VBAC, είναι ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης επιτυχούς VBAC, και συνδέεται με ποσοστό επιτυχίας 85-90%.

3) Είμαι καλή υποψήφια για VBAC;

Το VBAC είναι κατάλληλο για την πλειοψηφία των γυναικών που:

  • είναι έγκυος με ένα έμβρυο (και όχι με δίδυμα ή παραπάνω),
  • το μωρό είναι τοποθετημένο με το κεφάλι κάτω (κεφαλική προβολή),
  • έχουν μια τελειόμηνη κύηση (37 εβδομάδες ή παραπάνω),
  • έχουν μία προηγηθείσα εγκάρσια καισαρική τομή.

4) Πότε αντενδείκνυται το VBAC;

Το VBAC δεν συνιστάται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

  • Τρεις ή περισσότερες προηγούμενες καισαρικές τομές. Δείτε παρακάτω σχετικά με δύο προηγηθείσες καισαρικές.
  • Έχει γίνει ρήξη μήτρας κατά τη διάρκεια προηγούμενης προσπάθειας τοκετού, καθώς αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος (7 φορές υψηλότερος) μιας υποτροπιάζουσας ρήξης της μήτρας στην επόμενη εγκυμοσύνη.
  • Η προηγούμενη καισαρική τομή ήταν “κλασική”. Στη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών, κατά την διάρκεια της καισαρικής η μήτρα κόβεται οριζόντια, στο χαμηλότερο τμήμα της. Αυτό ονομάζεται κατώτερη εγκάρσια καισαρική τομή. Σπάνια απαιτείται μια κάθετη τομή της μήτρας, η οποία είναι γνωστή ως κλασική καισαρική τομή. Περιστασιακά, πραγματοποιείται τομή σε σχήμα J ή T. Και στις δύο περιπτώσεις της κάθετης και της J / T-τομής υπάρχει υψηλότερος κίνδυνος ρήξης της μήτρας. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ποια τομή πραγματοποιήθηκε στην προηγούμενή σας καισαρική. Να έχετε υπόψη σας πως ο τύπος της ουλής στο δέρμα δεν αντιστοιχεί κατ ‘ανάγκη εκείνο της μήτρας.
  • Μια προηγούμενη χειρουργική επέμβαση της μήτρας, όπως η αφαίρεση ινομυωμάτων (ινομυωματεκτομή), καθώς αυξάνει τον κίνδυνο ρήξης της μήτρας.
  • Υπάρχουν και άλλες επιπλοκές της εγκυμοσύνης που αποτελούν απόλυτη αντένδειξη για φυσιολογικό τοκετό, ανεξάρτητα από την παρουσία ή όχι προηγηθείσας καισαρικής (π.χ. προδρομικός πλακούντας)
  • Ισχιακή προβολή του εμβρύου (το μωρό έρχεται πρώτα με τους γλουτούς ή τα πόδια) ή άλλες μη φυσιολογικές θέσεις.
  • Πολύδυμη κύηση (με δίδυμα ή περισσότερα έμβρυα).

5) Ποιοι παράγοντες μειώνουν τις πιθανότητες επιτυχίας ενός VBAC;

Γενικά, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι χαμηλότερες όταν:

  • Ο λόγος για την προηγούμενη καισαρική είναι πιθανό να είναι πρόβλημα και αυτή τη φορά. Ας πούμε ότι μια γυναίκα που είχε ήδη μια κολπική γέννα και στη συνέχεια έκανε μια καισαρική επειδή το μωρό της ήταν σε ισχιακή προβολή (γλουτοί ή πόδια πρώτα) είναι πολύ πιο πιθανό να καταφέρει να γεννήσει με VBAC από κάποια άλλη που είχε κάνει καισαρική μετά την επίτευξη πλήρους διαστολή και εξώθηση για τρεις ώρες, το ότι μπορεί να υποδηλώνει πως αυτή η γυναίκα έχει στενή λεκάνη (η λεγόμενη κεφαλο-πυελική δυσαναλογία).
  • Γίνεται πρόκληση τοκετού (ο τοκετός δεν ξεκίνησε αυτόματα).
  • Είστε ηλικίας άνω των 40 ετών.
  • Είστε υπέρβαρη.
  • Το μωρό είναι μεγάλο (πάνω από 4 κιλά εκτιμώμενο βάρος).
  • Η κύηση είναι παρατεταμένη (περισσότερο από 40 εβδομάδες).
  • Υπάρχει μικρό χρονικό διάστημα ανάμεσα στις κυήσεις (λιγότερο από 19 μήνες).
  • Έχετε προεκλαμψία (υψηλή αρτηριακή πίεση) τη στιγμή του τοκετού.

Θα πρέπει να συζητήσετε με τον γιατρό σας σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας συγκεκριμένα  για την δικιά σας περίπτωση και να σταθμίσετε προσεκτικά τα οφέλη και τους κινδύνους.

6) Ποια είναι τα πλεονεκτήματα ενός VBAC;

Η καισαρική τομή είναι μια χειρουργική επέμβαση, και ως εκ τούτου συνδέεται με ορισμένους αυξημένους κινδύνους σε σχέση με την φυσιολοκιγή γέννα. Επομένως, ένα επιτυχημένο VBAC συνεπάγεται:

  • Βραχύτερη περίοδος ανάρρωσης.
  • Λιγότερος πόνος μετά τον τοκετό.
  • Χαμηλότερος κίνδυνος μόλυνσης.
  • Μειωμένη απώλεια αίματος, μειωμένη ανάγκη μετάγγισης αίματος.
  • Λιγότερες πιθανότητες να χρειαστεί μια επείγουσα υστερεκτομή (αφαίρεση μήτρας).
  • Χαμηλότερη πιθανότητα βλάβης άλλων οργάνων (ουροδόχου κύστης και εντέρου).
  • Χαμηλότερος κίνδυνος εμφάνισης θρόμβου αίματος (θρόμβωση) στα πόδια (εν τω βάθη φλεβική θρόμβωση) ή πνεύμονες (πνευμονική εμβολή).
  • Μειωμένος κίνδυνος πυελικών συμφήσεων (ουλώδης ιστός που σχηματίζεται μεταξύ των οργάνων, ο οποίος μπορεί να είναι υπεύθυνος για χρόνιο πόνο, υπογονιμότητα ή εντερική απόφραξη).
  • Μειωμένες πιθανότητες αναπνευστικά προβλήματα στο μωρό. Περίπου το 4-5% των νεογνών που γεννιούνται με προγραμματισμένη καισαρική έχουν αναπνευστικά προβλήματα, σε σύγκριση με 2-3% μετά το VBAC. Ο κίνδυνος είναι ελαφρώς υψηλότερος αν η καισαρική τομή έγινε πριν τις 39 εβδομάδες. Είναι γεγονός πως τα προβλήματα αναπνοής είναι αρκετά συνηθισμένα μετά από καισαρική τομή, αλλά συνήθως δεν διαρκούν πολύ.
  • Πολλές γυναίκες θέλουν να βιώσουν την εμπειρία μιας φυσιολογικής γέννας, και όταν το VBAC είναι επιτυχές, τις προφέρει αυτή την δυνατότητα.

Αν σχεδιάζετε να έχετε περισσότερα παιδιά, το VBAC μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε ορισμένα προβλήματα υγείας που συνδέονται με πολλαπλές καισαρικές τομές. Μάλιστα, κάποιες επιπλοκές της καισαρικής, όπως η αιμορραγία, η επείγουσα υστερεκτομή, οι τραυματισμοί του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης, οι σχηματισμοί συμφήσεων είναι όλες πιο συχνές όσο αυξάνεται ο αριθμός καισαρικών τομών. Επιπλέον, κάθε καισαρική αυξάνει τον κίνδυνο σε μελλοντικές εγκυμοσύνες επιπλοκών του πλακούντα, όπως ο επιπωματικός πλακούντας (ο πλακούντας είναι χαμηλά στη μήτρα και καλύπτει τον τράχηλο) και ο στιφρός πλακούντας (η πρόσφηση του πλακούντα είναι πολύ βαθιά στα τοιχώματα της μήτρας και δεν αποκολλάται σωστά κατά τον τοκετό). Και οι δύο καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μαζική αιμορραγία (απειλητική για τη ζωή) και σε υστερεκτομή. Εάν γνωρίζετε ότι θέλετε περισσότερα παιδιά, πρέπει και αυτό να το λάβετε υπόψη στην απόφασή σας.

7) Ποιοι είναι οι κίνδυνοι ενός VBAC;

  • Μια από τις πιο επίφοβες επιπλοκές ενός VBAC είναι η ρήξης της μήτρας, δηλαδή όταν η ουλή της μήτρας σχίζεται ή διαχωρίζεται. Ακόμα κι αν έχετε τις καλύτερες προϋποθέσεις για ένα VBAC, υπάρχει ένας κίνδυνος 0,7% (δηλαδή 7 στις 1000 γυναίκες που υποβάλλονται σε VBAC) η μήτρα να σπάσει στο σημείο της προηγούμενης καισαρικής τομής. Εάν αυτό συμβεί, μπορεί να προκαλέσει μαζική, απειλητική για τη ζωή αιμορραγία στη μητέρα, και ενδεχομένως στέρηση οξυγόνου στο μωρό, με επακόλουθη εγκεφαλική βλάβη (σε 8 από τις 10.000 περιπτώσεις) ή ακόμη και θάνατος (2-3 στις 10.000 περιπτώσεις). Ενώ ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μικρός συνολικά, είναι υψηλότερος σε σύγκριση με μια προγραμματισμένη καισαρική τομή.
  • Ανεξάρτητα από τη ρήξη της μήτρας, το VBAC φέρει αυξημένο κίνδυνο μακροπρόθεσμης νευρολογικής βλάβης ή ακόμη και θάνατο του εμβρύου. Και πάλι, ο κίνδυνος είναι πολύ μικρός, αλλά είναι υψηλότερος στις γυναίκες που η προσπάθεια για VBAC απέτυχε σε σχέση με εκείνες που κατάφεραν να γεννήσουν κολπικά ή που γέννησαν με προγραμματισμένη καισαρική τομή.
  •  Ενδέχεται να υποβάλλεστε σε πολλές ώρες προσπάθειας τοκετού και στο τέλος να κάνετε καισαρική. Η ανεπιτυχής δοκιμασία για VBAC συχνά προκαλεί μεγάλη απογοήτευση στις γυναίκες, καθώς οι προσδοκίες τους για φυσιολογικό τοκετό δεν πληρούνται.
  • Σε περίπτωση VBAC ενδέχεται ο τοκετός να χρίζει υποβοήθηση με αναρρόφηση ή εμβρυουλκία, τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο κάκωσης των μυών που ελέγχουν τον πρωκτό ή το ορθό (ρήξη του περινέου τρίτου ή τέταρτου βαθμού).
  • Μπορεί να χρειαστεί να γίνει μια έκτακτη καισαρική κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας τοκετού. Αυτό συμβαίνει στο 25% των γυναικών. Μια επείγουσα καισαρική τομή φέρει περισσότερους κινδύνους από μια προγραμματισμένη καισαρική. Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι για μια έκτακτη καισαρική είναι αν ο τοκετός επιβραδύνεται ή υπάρχει ανησυχία για την ευημερία του μωρού.

Πρέπει να επισημάνουμε πως ενώ ένα επιτυχημένο VBAC είναι λιγότερο επικίνδυνο από μια προγραμματισμένη καισαρική τομή, ένα ανεπιτυχές VBAC που απαιτεί καισαρική φέρει μεγαλύτερο κίνδυνο από μια προγραμματισμένη καισαρική. Και ο κίνδυνος επιπλοκών είναι ακόμη υψηλότερος αν χρίζει επείγουσα καισαρική τομή.

8) Μπορώ να προχωρήσω σε VBAC εάν έχω ήδη κάνει δύο καισαρικές;

Σύμφωνα με τις αμερικάνικες (ACOG) και της βρετανικές (RCOG) κατευθυντήριες οδηγίες, το VBAC μπορεί να προσφέρεται σε γυναίκες που έχουν δύο προηγηθείσες εγκάρσιες καισαρικές τομές, μετά από λεπτομερή συμβουλευτική. Παρόλα αυτά, πρέπει να γνωρίζουν ότι ο κίνδυνος ρήξης της μήτρας αυξάνεται έως και 5 φορές (0,9 έως 3,7%).

Το VBAC μετά από δύο προηγούμενες καισαρικές είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο, και ενδέχεται να μην είναι αποδεκτό από ορισμένους γιατρούς ή ιδρύματα.

9) Τι να περιμένω κατά τη διάρκεια ενός VBAC;

  • Το VBAC πρέπει να λαμβάνει χώρα σε νοσοκομείο ή μαειυτήριο που μπορεί να διαχειριστεί επείγουσες καταστάσεις που θα μπορούσαν να απειλούν τη ζωή της γυναίκας ή του εμβρύου, και ΔΕΝ πρέπει να επιχειρείται στο σπίτι.
  • Θα πρέπει να πληρούνται όλα τα κριτήρια και να μην υπάρχει καμία από τις αντενδείξεις για VBAC που έχουν αναφερθεί προηγουμένως.
  • Οι παράγοντες που μπορεί να μειώσουν ή να αυξήσουν την πιθανότητα επιτυχίας θα συζητηθούν διεξοδικά, επειδή είναι ξεχωριστοί για κάθε γυναίκα και για κάθε εγκυμοσύνη.
  • Οι καλύτερες υποψήφιες για VBAC είναι οι γυναίκες στις οποίες ο τοκετός ξεκινά αυτόματα, καθώς η πρόκληση τοκετού (με φάρμακα ή άλλες μεθόδους) μειώνει τις πιθανότητες επιτυχούς κολπικού τοκετού και φέρει 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών.
  • Γενικά συνιστάται να προσέρχεστε στο νοσοκομείο με τα πρώτα σημάδια τοκετού, για προσεκτική και έγκυρη αξιολόγηση.
  • Ο καρδιακός παλμός του μωρού θα παρακολουθείται συνεχώς κατά τη διάρκεια του τοκετού για να εξασφαλίζεται η ευημερία του μωρού, αφού οι αλλαγές στην καρδιακή λειτουργία είναι ένα από τα πρώιμα σημάδια προβλημάτων με την προηγούμενη καισαρική τομή.
  • Ένας ενδοφλέβιος καθετήρας είναι απαραίτητος για την άμεση αντιμετώπιση οποιασδήποτε ενδεχόμενης επιπλοκής.
  • Να αποφεύγετε να τρώτε οτιδήποτε κατά τη διάρκεια του τοκετού, σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνει μια έκτακτη καισαρική αργότερα.
  • Επιτρέπονται τα φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου, συμπεριλαμβανομένης και η επισκληρίδιος αναλγησίας.
  • Τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να είναι ένδειξη ρήξης της μήτρας και χρίζουν μια επείγουσα καισαρική:
    1. Συνεχιζόμενη βραδυκαρδία στο έμβρυο (η καρδιακή συχνότητα του μωρού πέφτει, είναι το συνηθέστερο σημάδι ρήξης της μήτρας).
    2. Κολπική αιμορραγία.
    3. Ευαισθησία στην ουλή της καισαρικής.
    4. Πόνος ανάμεσα στις συσπάσεις.
    5. Παύση συσπάσεων.
    6. Πόνος που επιμένει ακόμα και με την επισκληρίδιο αναλγησία, ή υπερβολικές ανάγκη για επισκληρίδια φάρμακα.
    7. Ψηλαφήση εμβρυϊκών μερών έξω από τη μήτρα.
    8. Αιματουρία (αίμα στα ούρα).

Είναι σημαντικό να καταλάβετε πως η ρήξη της μήτρας μπορεί να είναι σιωπηρή, και ότι ακόμα και μια επείγουσα καισαρική μπορεί να μην αποτρέψει σοβαρές επιπλοκές, τόσο για εσάς όσο και για το μωρό σας.

Εν κατακλείδι:

  • Ένα επιτυχές VBAC έχει τις λιγότερες επιπλοκές.
  • Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων που σχετίζονται με το VBAC συμβαίνει όταν το VBAC καταλήξει σε επείγουσα καισαρική τομή.
  • Είναι συχνά αδύνατο να προβλέψουμε ποιες γυναίκες θα έχουν ένα επιτυχημένο VBAC και ποιες θα χρειαστούν μια επαναλαμβανόμενη καισαρική.
  • Ένα VBAC που ξεκινάει αυτόματα (χωρίς πρόκληση) έχει κίνδυνο 1: 150 ρήξης της μήτρας.
  • Η ρήξη της μήτρας είναι μια σπάνια, αλλά δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση, τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό της.
  • Ακόμα και όταν η καισαρική γίνεται αμέσως, ενδέχεται να μην μπορέσει να αποτρέψει σοβαρές επιπλοκές, τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό της.
  • Ο απόλυτος κίνδυνος σοβαρών προβλημάτων και θανάτου του εμβρύου που σχετίζονται με το VBAC είναι πολύ χαμηλός, αλλά υψηλότερος από την προγραμματισμένη καισαρική.
  • Τα νεογνά που γεννιούνται μέσω προγραμματισμένης καισαρικής τομής έχουν αυξημένο κίνδυνο αναπνευστικών προβλημάτων, τα οποία όμως είναι συνήθως βραχύβια.
  • Η προγραμματισμένη καισαρική σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών της πρόσφυσης του πλακούντα (επιπωματικός / στιφρός πλακούντας) σε μελλοντικές εγκυμοσύνες. Και άλλες επιπλοκές όπως οι πυελικές συμφύσεις είναι πιο συχνές όσο αυξάνεται ο αριθμός των καισαρικών.

Τα VBAC είναι πολύ αμφιλεγόμενο και μπορεί να είναι δύσκολο να αποφασίσετε αν είναι το καλύτερο για εσάς. Συζητήστε το διεξοδικά με τον/την γιατρό σας. Δώστε στον εαυτό σας αρκετό χρόνο για να ενημερωθείτε και να εξετάσετε προσεκτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε επιλογής.

Βιβλιογραφία

  1. The American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) – Vaginal Birth After Cesarean Delivery FAQ 070, December 2017 (For patients)
  2. ACOG Practice Bulletin Number 184 – Vaginal Birth After Cesarean Delivery, November 2017
  3. Royal College of Obstetricians & Gynaecologists (RCOG) –  Birth options after previous caesarean section – July 2016 (For patients)
  4. Royal College of Obstetricians & Gynaecologists (RCOG) –  Birth After Previous Caesarean Birth – Green-top Guideline No. 45, October 2015
  5. National Health System (NHS) UK – Clinical Guideline for: The Management of Vaginal Birth After Caesarean (VBAC). July 2016

Photo credits

1.Parents.com; 2.EvolutionaryParenting.com; 3.goldengateobgyn.org; 4.Healthymummy.com; 5.YouTube.com; 6.Scarymummy.com; 7.geoscripts.meredith.services

ΔΩΡΕΑ ΩΑΡΙΩΝ: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ


H υποβοηθούμενη αναπαραγωγή βοηθά χιλιάδες ζευγάρια με υπογονιμότητα να παρακάμψουν το πρόβλημά τους και να αποκτήσουν παιδιά. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, τα ωάρια της γυναίκας δεν είναι κατάλληλα, ικανά ή και δεν υπάρχουν καθόλου ώστε να γονιμοποιηθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει η εναλλακτική λύση που προσφέρεται στα ζευγάρια της χρήσης ωαρίων από δότρια.

Η πρώτη εγκυμοσύνη με δωρεά ωαρίων αναφέρθηκε το 1983, και από τότε όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν αυτή τη διαδικασία για να πραγματοποιηθεί το όνειρό τους να αποκτήσουν παιδιά. Ο κύριος λόγος που οι γυναίκες ανατρέχουν σε αυτή τη διαδικασία είναι η σημερινή κοινωνική τάση κατά την οποία όλο και περισσότερο καθυστερούν να τεκνοποιήσουν, αναβάλλοντάς το για αργότερα στη ζωή τους, όταν η γονιμότητά τους είναι πλέον ελαττωμένη. Επιπρόσθετο λόγο αποτελεί η εξέλιξη της τεχνικής αυτής με την πάροδο των ετών, που έχει σαν αποτέλεσμα τα πολύ υψηλά πλέον ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης, στην οποία συνδράμουν και οι βελτιωμένες τεχνικές κατάψυξης.

Τι είναι η δωρεά ωαρίων;

Η δωρεά ωαρίων είναι μία μορφή εξωσωματικής γονιμοποίησης όπου χρησιμοποιούνται ωάρια που έχουν χορηγηθεί από άλλη γυναίκα και γονιμοποιηθεί από το σπέρμα του συζύγου της λήπτριας (ή από έναν δότη σπέρματος).

Τα έμβρυα που προκύπτουν μεταφέρονται στη μήτρα της λήπτριας που έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να τα δεχθεί. Η διαφορά με την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ότι η δότρια ωαρίων δεν είναι και δέκτρια, δηλαδή πρόκειται περί δύο διαφορετικών γυναικών.

Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, η λήπτρια θα έχει μια βιολογική, αλλά όχι γενετική σχέση με το παιδί, ενώ ο σύντροφός της (εφόσον αυτός παρείχε το σπέρμα) θα είναι σχετιζόμενος βιολογικά και γενετικά.

Πότε ενδεικνύεται η δωρεά ωαρίων;

Η χρήση δωρεάς ωαρίων δίνει τη δυνατότητα επίτευξης εγκυμοσύνης στις παρακάτω περιπτώσεις:

  • Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, μια κατάσταση στην οποία η εμμηνόπαυση έχει αρχίσει πολύ νωρίτερα από το συνηθισμένο, συνήθως πριν την ηλικία των 40 ετών. Οφείλεται σε ιδιοπαθή αίτια, ή είναι αποτέλεσμα ασθένειας, χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας ή χειρουργικής αφαίρεσης των ωοθηκών. Επιπλέον, η μέθοδος αυτή είναι κατάλληλη για γυναίκες που έχουν γεννηθεί χωρίς ωοθήκες.
  • Μειωμένες ωοθηκικές εφεδρείες, που σημαίνει ότι τα ωάρια είναι λιγότερα, και χαμηλής ποιότητας. Αυτό συχνά οφείλεται στην ηλικία, επειδή η ποιότητα των ωαρίων (και συνεπώς η γονιμότητα) μειώνεται ραγδαία μετά την ηλικία των 35-40 ετών.
  • Γενετικά μεταδιδόμενες ασθένειες που ενδεχομένως, όταν χρησιμοποιούνται τα ωάρια της γυναίκας, μεταδίδονται στο παιδί και καθιστούν αδύνατη ή προβληματική την έκβαση μιας εγκυμοσύνης.
  • Προηγούμενο ιστορικό αποτυχίας με εξωσωματική γονιμοποίηση, ειδικά όταν η ποιότητα των ωαρίων φαίνεται να είναι το πρόβλημα.

Ποιες είναι οι δότριες ωαρίων;

1) Ανώνυμες, εθελόντριες δότριες: σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η υποψήφια δότρια ωαρίων, καλύπτεται από ανωνυμία και υποχρεούται να υπογράψει ειδικά έγγραφα συγκατάθεσης για τη δωρεά του γενετικού της υλικού. Για να γίνει δεκτή μια γυναίκα σε ένα πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων πρέπει να πληροί τις εξής προϋποθέσεις:

-Να έχει ηλικία από 18 έως 35 ετών.

-Να είναι υγιής, μη καπνίστρια και να μην υπάρχει προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό γενετικών ασθενειών.

Βάσει του νόμου η δότρια λαμβάνει ένα ποσό ως αποζημίωση για την τυχόν απώλεια ημερών εργασίας της, τις μετακινήσεις και άλλα έξοδα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια του κύκλου στον οποίο συμμετέχει. Σε κάθε περίπτωση, η δωρεά ωαρίων είναι μια πράξη αλτρουιστική, ανώνυμη και εθελοντική.

2) Προγράμματα εξωσωματικής γονιμοποίησης (“egg sharing”): γυναίκες που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να συμφωνήσουν να δωρίσουν τα περισσευούμενα ωάριά τους σε γυναίκες με υπογονιμότητα.

3) Γνωστή δότρια: γυναίκες που είναι γνωστές στην λήπτρια, συνήθωςαπό το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον της. Σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, η δωρεά ωαρίων είναι μία ανώνυμη διαδικασία, δηλαδή ούτε η δότρια δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης στο παιδί που θα γεννηθεί αλλά ούτε και η λήπτρια στη δότρια.  Επομένως στην Ελλάδα η δωρεά ωαρίων σε γνωστά πρόσωπα απαγορεύεται από το νόμο.

Έλεγχος της δότριας


Η υποψήφια δότρια, αφού έχει ενημερωθεί πλήρως για το πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων, έχει συμπληρώσει την αίτηση και έχει γίνει δεκτή, θα πρέπει να υποβληθεί σε σειρά εξετάσεων για να διαπιστωθεί αν η κατάσταση της υγείας της και του γενετικού της υλικού είναι καλή και αν θα μπορεί να ανταποκριθεί σωστά στην ορμονική θεραπεία.

Ο έλεγχος της δότριας διαφέρει από κέντρο σε κέντρο, αλλά σε γενικές γραμμές η διερεύνηση συμπεριλαμβάνει εξέταση από παθολόγο ιατρό και γυναικολόγο για τον έλεγχο της φυσικής, ψυχολογικής και νοητικής της κατάστασης, του γενετικού της υλικού, και του αναπαραγωγικού της συστήματος.

Επιπλέον, υποβάλλονται στις ακόλουθες εργαστηριακές εξετάσεις:

    • Ομάδα αίματος – Rhesus
    • Ηπατίτιδες (Β,C)
    • HIV
    • Σύφιλη
    • Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης
    • Τεστ δρεπανώσεως
    • Κυστική ίνωση
    • Fragile X
    • Καρυότυπος

Έλεγχος της λήπτριας / του ζευγαριού


Καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία του προγράμματος δωρεάς ωαρίων παίζει ο σωστός έλεγχος – προετοιμασία της λήπτριας.

Βάση της ελληνικής νομοθεσίας, μια γυναίκα θεωρείται κατάλληλη να λάβει ωάρια όταν η μήτρα της έχει φυσιολογική μορφολογία και λειτουργικότητα και δεν έχει περάσει το πεντηκοστό έτος ηλικίας.

Η προετοιμασία του ζευγαριού-λήπτη περιλαμβάνει συμβουλευτική συνάντηση με τον γιατρό για ιατρικές εξετάσεις όπως γίνεται και σε ένα κανονικό κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Αρχικά, ο γιατρός λαμβάνει ένα ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό και από τους δύο συντρόφους.

Η αξιολόγηση της γυναίκας περιλαμβάνει μια εμπεριστατωμένη φυσική και γυναικολογική εξέταση, ένα λεπτομερή υπερηχογραφικό έλεγχο και ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις. Συνοπτικά, ελέγχεται η λειτουργία των ωοθηκών, η ομάδα αίματος, όπως και η έκθεση σε ορισμένες λοιμώξεις. Επιπλέον, θα ληφθεί ένα τεστ Παπανικολάου και καλλιέργειες κολπικού εκκρίματος για ορισμένα μικρόβια (Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis, κ.α.).

Σε ορισμένες περιπτώσεις, αξιολογείται η κοιλότητα της μήτρας με ένα υστεροσαλπιγγογράφημα (ΥΣΓ), υπερηχο-υστερογραφία ή υστεροσκόπηση. Εάν η γυναίκα είναι ηλικίας άνω των 45 ετών, πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο διεξοδικότερης αξιολόγησης της καρδιακής λειτουργίας, του κινδύνου υπέρτασης της κύησης και του διαβήτη κύησης. Η επίπτωση της προχωρημένης μητρικής ηλικίας στην εγκυμοσύνη θα συζητηθεί εκτενώς, καθώς και οποιεσδήποτε ιατρικές καταστάσεις που μπορεί να επηρεάσουν την εγκυμοσύνη.

Ένα τεστ εμβρυομεταφοράς πριν την προσπάθεια είναι πολύ σημαντικό, επειδή ενίοτε ο τράχηλος είναι πολύ κλειστός με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται η μεταφορά των εμβρύων στην μήτρα και συνεπώς να μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες κύησης. Σε περίπτωση στενού ή παραμορφωμένου τραχηλικού αυλού συστήνεται διαστολή του τραχήλου.

Ένα δοκιμαστικό τεστ με τα ίδια φάρμακα προετοιμασίας του ενδομητρίου σε προηγούμενο κύκλο για να εκτιμηθεί η ανταπόκριση της μήτρας στα φάρμακα θεωρείται ιδανικό.

Η αξιολόγηση του άνδρα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μια ανάλυση σπέρματος, ομάδα αίματος και γενετική εξέταση, όπως υποδεικνύεται.

Βάση νόμου, το ζευγάρι-λήπτη πρέπει να εξεταστεί για σύφιλη, ηπατίτιδα Β και C, HIV-1 και HIV-2, που έχουν εξάμηνη ισχύ.

Η διαδικασία

Προετοιμασία της δότριας για την λήψη των ωαρίων

Η δότρια ακολουθεί τη διαδικασία μιας κανονικής εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ως εκ τούτου, υποβάλλεται σε ωοθηκική διέγερση, δηλαδή λαμβάνει μια ορμονική αγωγή σε ενέσιμη μορφή με σκοπό να ανακτηθεί ένας ικανός αριθμός ωαρίων. Η παρακολούθηση γίνεται με υπερηχογράφημα και μέτρηση ορμονών σε τακτά χρονικά διαστήματα, και όταν αυτά δείξουν ότι έχουν παραχθεί αρκετά ώριμα ωοθυλάκια, χορηγούνται πρόσθετες ορμόνες και προγραμματίζεται η ωοληψία. Η διαδικασία αυτή γίνεται με την χρήση μίας βελόνας, διαμέσου του κόλπου, με την οποία αναρροφόυνται τα ωάρια με υπερηχογραφική καθοδήγηση. Η διαδικασία συνήθως γίνεται με ελαφρά αναισθησία («μέθη»).

Τα ωάρια που αποκτώνται, αξιολογούνται ως προς την ωριμότητα τους και στη συνέχεια γονιμοποιούνται με το σπέρμα του άνδρα, το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία στο εργαστήριο. Το σπέρμα ενός δότη μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Το σπέρμα προσκομίζεται την ημέρα της λήψης των ωαρίων ή εναλλακτικά, εάν η παρουσία του συζύγου καθίσταται αδύνατη την ημέρα αυτή, υπάρχει η δυνατότητα κρυοσυντήρησής του σε προγενέστερο χρόνο.

Προετοιμασία της λήπτριας για την εμβρυομεταφορά

Προκειμένου τα έμβρυα να εμφυτεύονται στη μήτρα της λήπτριας, το ενδομήτριο (το κάλυμμα της κοιλότητας της μήτρας) πρέπει να προετοιμάζεται και να συγχρονίζεται με την δότρια.

Υπάρχουν πολλά πρωτόκολλα για την προετοιμασία του ενδομητρίου. Συνοπτικά, στις γυναίκες που έχουν περίοδο συνήθως χορηγείται ένα φάρμακο σε ενέσιμη μορφή για την προσωρινή καταστολή των ωοθηκών. Όταν η δότρια ξεκινά τα ορμονικά φάρμακα για την ωοθηκική διέγερση, η λήπτρια λαμβάνει οιστραδιόλη από το στόμα (ή σε μορφή “patch”) για να επιτευχθεί ανάπτυξη του ενδομητρίου. Υπερηχογραφική αξιολόγηση του πάχους του ενδομητρίου, και ενίοτε εξετάσεις αίματος, θα διενεργηθούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Την επομένη της ημέρας που η δότρια λαμβάνει τις ορμόνες για την τελική ωρίμανση των ωαρίων, η λήπτρια αρχίζει θεραπεία με προγεστερόνη. Η προγεστερόνη προκαλεί ειδικές αλλαγές ωρίμανσης του ενδομητρίου που επιτρέπουν την εμφύτευση του εμβρύου. Η προγεστερόνη μπορεί να χορηγηθεί με ενδομυϊκή ένεση, κολπικά ή από το στόμα. Άλλα φάρμακα ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν, ανάλογα με την περίπτωση.

Τα έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα της λήπτριας, συνήθως μέσα σε τρεις έως πέντε ημέρες μετά την γονιμοποίηση των ωαρίων στο εργαστήριο. Η μεταφορά των εμβρύων γίνεται με χρήση ενός λεπτού καθετήρα που εισάγεται, διαμέσου του τράχηλου, μέσα στη μήτρα. Εάν το ζευγάρι-λήπτη έχει περισσευούμενα έμβρυα, αυτά θα κρυοσυντηρηθούν (κατάψυξη εμβρύων). Δίνεται δηλαδή δυνατότητα και για μελλοντική μεταφορά χωρίς να χρειάζεται άλλη δωρεά ωαρίων.

Η ορμονική θεραπεία με οιστραδιόλη και προγεστερόνη συνεχίζεται μέχρις ότου η λήπτρια κάνει το τεστ κυήσεως (β-χοριακή). Εάν το τεστ είναι θετικό, οι ορμόνες συνεχίζονται κατά την διάρκεια του πρώτου τριμήνου της κύησης.

Ποσοστά επιτυχίας

Επειδή οι δότριες είναι νέες και υγιείς γυναίκες, τα ποσοστά επιτυχίας είναι υψηλότερα από αυτά της κλασσικής εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η ηλικία της λήπτριας δεν φαίνεται να επηρεάζει την επιτυχία της διαδικασίας. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΕΑΙΥΑ), το ποσοστό κύησης στην Ελλάδα είναι 54%, που αντιστοιχεί στα διεθνή δεδομένα.

Αξιοσημείωτο είναι να αναφερθεί ότι, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των προσπαθειών με δωρεά ωαρίων, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες επιτυχίας. Έτσι, εκτιμάται ότι το ποσοστό κύησης μετά την τρίτη προσπάθεια αγγίζει το 90% στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πολλοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της διαδικασίας: ο σωστός έλεγχος και η προετοιμασία της λήπτριας και της δότριας, ο καλός συντονισμός τους, οι υψηλές εργαστηριακές προδιαγραφές και το άρτια καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό συμβάλουν θετικά στην επίτευξη εγκυμοσύνης στο πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων.

Ασφάλεια της διαδικασίας δωρεάς ωαρίων

  • Για την δότρια:

Η δωρεά ωαρίων είναι μια πολύ ασφαλής διαδικασία. Όμως, δεν εντελώς ακίνδυνη. Τα φάρμακα που λαμβάνονται για τη διέγερση των ωοθηκών, η ωοληψία και η αναισθησία που απαιτείται είναι πιθανές αιτίες επιπλοκών. Εν συντομία, οι παρενέργειες των φαρμάκων είναι συνήθως ήπιες, καθώς μία από τις πιο επίφοβες επιπλοκές στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, είναι πολύ σπάνιο σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι υπόλοιποι κίνδυνοι εκτιμώνται ως εξής: κίνδυνοι από την αναισθησία: 1 / 10.000, κίνδυνος σοβαρής αιμορραγίας από τη ωοληψία: 1 / 2.500, κίνδυνος μόλυνσης: λιγότερο από 1/500.

Πρέπει να σημειωθεί πως σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζεται η γονιμοποιητική ικανότητα των γυναικών που αποφασίζουν να γίνουν δότριες ωαρίων. Στην πραγματικότητα δωρίζουν ωάρια που ούτως ή άλλως σε περίπτωση που δεν χρησιμοποιηθούν θα καταστρέφονται από τον οργανισμό τους.

  • Για την λήπτρια:

Το ενδεχόμενο να κολλήσει η λήπτρια κάποια ασθένεια από την δότρια είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, εφόσον ακολουθούνται οι διαδικασίες ελέγχων που ορίσει ο νόμος, ο οποίος σωστά εφαρμοζόμενος εξασφαλίζει την μη μετάδοση λοιμώξεων.

Ένας πιθανός κίνδυνος είναι η πολλαπλή εγκυμοσύνη (δίδυμα) εάν μεταφερθούν περισσότερα από ένα έμβρυα. Βάση νόμου, απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση η μεταφορά περισσότερο των δύο εμβρύων. Εάν το ζευγάρι είναι αντίθετο στο ενδεχόμενο δίδυμης κύησης, τότε υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς μόνο ενός εμβρύου.

Το ρίσκο που σχετίζεται με επιπλοκές της κύησης σε συνάρτηση με την προχωρημένη ηλικία της λήπτριας πρέπει να εκτιμηθεί ατομικά για κάθε περίπτωση.

  • Για το παιδί:

Μέχρι σήμερα, χιλιάδες παιδιά έχουν γεννηθεί με αυτή τη διαδικασία, και τα διαθέσιμα δεδομένα φαίνεται να είναι καθησυχαστικά, και αντίστοιχα με την κλασσική εξωσωματική γονιμοποίηση: το ποσοστό γεννητικών ανωμαλιών είναι ίδιο σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑ ΩΑΡΙΩΝ

  • Η δωρεά ωαρίων είναι μια αλτρουιστική πράξη, εθελοντική και χωρίς οικονομικές απολαβές. Οι δότριες αποζημιώνονται μόνο για τις ημέρες εργασίας που χάνουν, στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη δωρεά και για τα έξοδα μετακίνησης τους.
  • Η δωρεά ωαρίων και σπέρματος επιτρέπεται στην Ελλάδα με την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται η ανωνυμία της δότριας και του δότη.
  • Η δωρεά δεν επιτρέπεται σε γυναίκες άνω των 50 ετών.
  • Οι δότριες υπογράφουν δήλωση παραχώρησης των ωαρίων.
  • Οι δέκτες υπογράφουν μια δήλωση ότι είναι παντρεμένοι και δέχονται να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση με δωρεά ωαρίων. Εάν δεν είναι παντρεμένοι, τότε υπογράφουν δήλωση σε συμβολαιογράφο ότι επιθυμούν να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση με τη μέθοδο της δωρεάς ωαρίων.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Στις 27 Ιανουαρίου 2005 δημοσιεύτηκε ο νόμος 3305/2005 σχετικά με την εφαρμογή της ιατρικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Ο ελληνικός νόμος για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι από τους πιο προοδευτικούς της Ευρώπης. Κατοχυρώνει και προστατεύει το ζευγάρι που επιθυμεί να αποκτήσει παιδί με βάση τα δεδομένα της ιατρικής και της βιολογίας, καθώς και τις αρχές της βιοηθικής. Βασικός γνώμονας είναι κατά την εφαρμογή των μεθόδων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής να λαμβάνεται υπόψη κυρίως το συμφέρον του παιδιού που θα γεννηθεί.

Βασικές αρχές της υπάρχουσας νομοθεσίας

Κάποια από τα σημαντικότερα άρθρα του νόμου που είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε είναι:

1)     Οι μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι καθ’ όλα νόμιμοι και επιτρέπονται για τη γυναίκα μέχρι το πεντηκοστό έτος της ηλικίας της, καθώς αυτό θεωρείται το όριο για φυσική ικανότητα αναπαραγωγής.

2)     Επιτρέπεται η δωρεά ωαρίων και σπέρματος, απαιτείται όμως και η έγγραφη συναίνεση του ή της συζύγου ή συντρόφου.

3)     Επιτρέπεται η προεμφυτευτική γενετική διάγνωση με τη συναίνεση των ενδιαφερόμενων προσώπων για να διαγνωσθεί αν τα γονιμοποιημένα ωάρια είναι φορείς γενετικών ανωμαλιών.

4)     Απαγορεύεται η επιλογή φύλου, εκτός αν πρόκειται να αποφευχθεί σοβαρή κληρονομική νόσος που συνδέεται με το φύλο.

5)     Απαγορεύεται η κλωνοποίηση για αναπαραγωγικούς σκοπούς.

6)     Επιτρέπεται η κρυοσυντήρηση γενετικού υλικού ή γονιμοποιημένου ωαρίου.

7)     Επιτρέπεται η παρένθετη μητρότητα. Δηλαδή η περίπτωση κατά την οποία μια γυναίκα κυοφορεί και γεννά ύστερα από εξωσωματική γονιμοποίηση με χρήση ωαρίου ξένου προς την ίδια, για λογαριασμό μιας άλλης γυναίκας, η οποία επιθυμεί να αποκτήσει παιδί, αλλά αδυνατεί να κυοφορήσει για ιατρικούς λόγους. Η γυναίκα που θα κυοφορήσει το παιδί θα πρέπει να έχει υποβληθεί σε ιατρικές και ψυχολογικές εξετάσεις. Δεν θα πρέπει να υπάρχει οικονομική συναλλαγή εκτός από τα έξοδα της γυναίκας που θα κυοφορήσει για εξετάσεις, απώλεια εργασίας κλπ. Για την όλη διαδικασία απαιτείται ειδική άδεια από δικαστή.

8)     Οι μονάδες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ιδρύονται και λειτουργούν με άδεια του αρμόδιου φορέα μετά από σύμφωνη γνώμη της Αρχής, η οποία ελέγχει αν πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις. Για όποιες παραβάσεις θέτει διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.

9)     Θέτει όρια ηλικίας για τους δότες σπέρματος (νεότεροι από 40 ετών) και τις δότριες ωαρίων (νεότερες των 35 ετών).

10)   Ανύπαντρες γυναίκες μπορούν να αποκτήσουν παιδί με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

11)   Οι δότες υποβάλλονται υποχρεωτικά σε κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο και δεν γίνονται δεκτοί αν πάσχουν από κληρονομικά, γενετικά ή μεταδοτικά νοσήματα. Δεν επιτρέπεται η χρήση νωπού σπέρματος από τρίτο δότη. Από δότη επιτρέπεται η χρήση μόνο κατεψυγμένου σπέρματος.

Μάθετε περισσότερα στο gofertile.eu

ΣΩΣΤΟ Η ΛΑΘΟΣ; ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ

Όταν εισήχθη στη δεκαετία του ’60, το αντισυλληπτικό χάπι έγινε σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης

Το αντισυλληπτικό χάπι έκανε την εμφάνισή του πριν από 50 χρόνια. Αναδυόμενο σε μια περίοδο κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών, έδωσε στις γυναίκες τη δυνατότητα να επιλέξουν πώς και πότε να κάνουν οικογένεια και να απολαμβάνουν τη σεξουαλική τους ζωή. Δεν είναι απορίας άξιον λοιπόν που το χάπι θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές εφευρέσεις του 20ού αιώνα και αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά σύμβολα της γυναικείας απελευθέρωσης.

Από την αρχή όμως για την επαναστατική αυτή μέθοδο αντισύλληψης υπήρξε διχασμός. Ορισμένοι πίστευαν πως θα δημιουργούσε “μια κοινωνία με αχαλίνωτη σεξουαλικότητα, ικανή να υπονομεύσει τα θεμέλια της οικογένειας”. Άλλοι φοβόντουσαν πιθανές βλαβερές επιπτώσεις στα τέκνα των γυναικών που τα ελάμβαναν.

Πενήντα χρόνια αργότερα, το χάπι παραμένει πιο αμφιλεγόμενο από ποτέ και – παραδόξως – όλο και περισσότερες γυναίκες “ελευθερώνονται” από τον “απελευθερωτή” τους: η δημοτικότητα του χαπιού είναι σε ελεύθερη πτώση, μια τάση που παρατηρείται σε πολλές χώρες. Οι λόγοι για αυτή τη μετατόπιση είναι πολλοί, αλλά ο φόβος για πιθανές παρενέργειες φαίνεται ότι είναι αυτός που τις απασχολεί περισσότερο. Αναμφισβήτητα, το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με την αναφορά αμέτρητων προσωπικών ιστοριών με δραματικούς τίτλους και την εξάπλωση πολυάριθμων φημών, έχουν επηρεάσει αρνητικά την αντίληψη των γυναικών όσον αφορά τους κινδύνους του χαπιού. Όμως είναι οι φόβοι αυτοί βάσιμοι; Πόσο επικίνδυνο είναι το χάπι; Τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα;

Ας δούμε τι απαντά η επιστήμη στις πιο συνηθισμένες φήμες σχετικά με το αντισυλληπτικό χάπι …

1) Το αντισυλληπτικό χάπι βλάπτει τη γονιμότητα

ΛΑΘΟΣ. Πολλές μελέτες έχουν τεκμηριώσει ξεκάθαρα  ότι η ορμονική αντισύλληψη δεν προκαλεί στειρότητα. Ενίοτε η γονιμότητα καθηστερεί να επανέλθει πλήρως μέχρι και 6 μήνες μετά τη διακοπή του αντισυλληπτικού δισκίου, αλλά ένα χρόνο μετά την διακοπή του, οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν είναι εξίσου πιθανό να μείνουν έγκυες (80%) με αυτές που δεν έχουν πάρει ποτέ το χάπι. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις μακροχρόνιας χρήσης ενδέχεται να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εγκυμοσύνης εντός 6-12 μηνών μετά από τη διακοπή του.

Επιπλέον, η ορμονική αντισύλληψη συμβάλλει στην διατήρηση της γονιμότητας επειδή προστατεύει από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, την ενδομητρίωση, την έκτοπη κύηση, τις κύστεις των ωοθηκών, τον καρκίνο των ωοθηκών και της μήτρας (βλέπε παρακάτω).

2) Το χάπι μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία

ΛΑΘΟΣ (ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ). Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αντισυλληπτικά χάπια δεν επηρεάζουν τη σεξουαλική επιθυμία: από 10 γυναίκες που παίρνουν το χάπι, 7 δεν παρατηρούν καμία αλλαγή στη σεξουαλική τους επιθυμία, 2 έχουν αυξημένη λίμπιντο και 1 παρουσιάζει λιγότερη όρεξη για σεξ.

Πρόσφατα, μια μελέτη έδειξε ότι το χάπι δεν “σκοτώνει” την επιθυμία για σεξ: οι συναφείς παράγοντες, όπως η σχέση με τον σύντροφο, το άγχος, η κόπωση, τα οικογενειακά προβλήματα, ο πρόσφατος τοκετός, έχουν πιο σημαντικό αντίκτυπο στη σεξουαλική επιθυμία από τον τύπο αντισύλληψης που χρησιμοποιείται.

3) Το αντισυλληπτικό χάπι παχαίνει

ΛΑΘΟΣ (ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ). Μια πρόσφατη μεγάλη επιστημονική αναθεώρηση επιβεβαίωσε ότι τα αντισυλληπτικά χάπια δεν προκαλούν αύξηση βάρους στις περισσότερες γυναίκες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, με την έναρξη της λήψης του χαπιού μπορεί να υπάρχει μια προσωρινή αύξηση βάρους λόγω κατακράτησης υγρών, η οποία συνήθως υποχωρεί στους 2 με 3 μήνες.

Το σωματικό βάρος πολλών γυναικών μεταβάλλεται συχνά λόγω διαφόρων αλλαγών στον τρόπο ζωής τους. Επειδή αυτές οι αλλαγές στο βάρος είναι τόσο συνηθισμένες, πολλές γυναίκες το αποδίδουν, εσφαλμένα, στη χρήση του χαπιού.

4) Το χάπι αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης

ΣΩΣΤΟ. Ήδη από τη δεκαετία του ’60 γνωρίζουμε ότι τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια αυξάνουν τον κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης, δηλαδή του σχηματισμού ενός πήγματος αίματος που φράζει μια φλέβα, η οποία είναι μια σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή. Τα συνδυασμένα αντισυλληπτικά περιέχουν συνθετικές εκδοχές των ορμονών οιστρογόνου και προγεστερόνης. Είναι κυρίως το οιστρογόνο που προκαλεί φλεβική θρόμβωση, αλλά τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό ότι και ορισμένες μορφές προγεστερόνης αυξάνουν τον κίνδυνο φλεβοθρόμβωσης. Πράγματι, οι πιο “σύγχρονες” μορφές του συνδυασμένου χαπιού – οι αποκαλούμενες τρίτης και τέταρτης γενιάς – που περιέχουν γεστοδένη, δεσογεστρέλη και δροσπιρενόνη, συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο θρόμβωσης.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) αναφέρει ότι η συχνότητα εμφάνισης θρόμβωσης ανά 100.000 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας είναι η εξής:

  • 5 έως 10 για μη έγκυες γυναίκες που δεν χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά δισκία,
  • 20 για γυναίκες που χρησιμοποιούν το συνδυασμένο χάπι παλαιάς (δεύτερης) γενιάς, που περιέχει λεβονοργεστρέλη,
  • 40 για γυναίκες που παίρνουν χάπια τρίτης και τέταρτης γενιάς.

Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για φλεβική θρόμβωση είναι το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η παχυσαρκία, η ηλικία άνω των 35 ετών και η οικογενειακή ή προσωπική ιστορία καρδιαγγειακών νοσημάτων. Όμως ένας ειδικός εργαστηριακός έλγχος μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες φλεβικής θρόμβωσης τόσο από τους προαναφερθέντες παράγοντες κινδύνου, όσο και από την λήψη αντισυλληπτικού χαπιού ή της κύησης. Αλλά για αυτό καλό είναι να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.

Ενώ τα στοιχεία αυτά σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να φαίνονται τρομακτικά, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη πως:

  • Ελλείψει παραγόντων κινδύνου, το ρίσκο θρόμβωσης είναι πολύ χαμηλό.
  • Ο κίνδυνος θνησιμότητας από θρόμβωση είναι περίπου 1%. Συνεπώς, οι πιθανότητες για μια γυναίκα να πεθάνει ως αποτέλεσμα ενός θρόμβου που οφείλεται στη χρήση του χαπιού είναι περίπου 2 έως 4 ανά ένα εκατομμύριο γυναίκες.
  • Ο κίνδυνος θρόμβωσης παραμένει σημαντικά χαμηλότερος από εκείνον που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό (ο οποίος εκτιμάται στο 1 στις 1000-2000 γεννήσεις).
  • Μάλιστα, όταν το 1995 στο Ηνωμένο Βασίλειο δόθηκε προειδοποίηση σχετικά με τον αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης με τα χάπια τρίτης γενιάς, η ανακοίνωση αυτή προκάλεσε πανικό και οδήγησε πολλές γυναίκες να σταματήσουν το χάπι, με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά οι γεννήσεις και οι αμβλώσεις την επόμενη χρονιά.

Συνοπτικά, οι πιθανότητες εμφάνισης θρομβωτικού επεισοδίου με την λήψη αντισυλληπτικών δισκίων είναι πολύ χαμηλές, ιδιαίτερα με συνδυασμένα χάπια που περιέχουν χαμηλή δόση οιστρογόνου (30 μικρογραμμάρια ή μικρότερη) και προγεστερόνη παλαιάς γενιάς (όπως η λεβονοργεστρέλη). Αυτή η μορφή αντισυλληπτικού χαπιού, δυστυχώς, δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα.

Το χάπι που περιέχει μόνο προγεστερόνη (“minipill”), είναι μια μορφή από του στόματος αντισύλληψης με χαμηλή δόση προγεστερόνης, το οποίο δεν περιέχει καθόλου οιστρογόνα. Παρόλο που η αποτελεσματικότητά του είναι ελαφρώς χαμηλότερη σε σύγκριση με το συνδυασμένο χάπι, το minipill δεν αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής ή αρτηριακών θρομβωτικών επεισοδίων (βλ. παρακάτω). Δυστυχώς ούτε αυτά τα χάπια κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

5) Το χάπι αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού

ΣΩΣΤΟ. Μια πρόσφατη μεγάλη μελέτη ανασκόπησης σχετικά με τα αρτηριακά αγγειακά ατυχήματα (έμφραγμα του μυοκαρδίου και ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) που σχετίζονται με το χάπι έδειξε ότι ο συνολικός κίνδυνος αρτηριακής θρόμβωσης αυξήθηκε κατά 60% στις γυναίκες που χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικά χάπια σε σύγκριση με μη χρήστες. Σε αντίθεση με την φλεβική θρόμβωση, ο κίνδυνος δεν διέφερε ανάλογα με τον τύπο της συνθετικής προγεστερόνης. Ωστόσο, ήταν διπλάσιο σε γυναίκες που έπαιρναν χάπια με υψηλότερες δόσεις οιστρογόνων (τα παλαιότερα σκευάσματα αντισυλληπτικών χαπιών).

Συνεπώς, το συνδυασμένο χάπι που περιέχει λεβονοργεστρέλη και χαμηλή δόση οιστρογόνο (30 μg ή λιγότερο) είναι η ασφαλέστερη μορφή από του στόματος ορμονικής αντισύλληψης. Το minipill είναι επίσης μια καλή επιλογή σε γυναίκες υψηλού κινδύνου (βλ. προηγουμένως).

6) Οι γυναίκες που καπνίζουν δεν πρέπει να πάρουν το χάπι

ΣΩΣΤΟ. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το κάπνισμα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της ορμονικής αντισύλληψης. Οι καπνίστριες που παίρνουν το χάπι εμφανίζουν πιο συχνά αιμορραγία σε σχέση με γυναίκες που δεν καπνίζουν, γεγονός που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ότι η αποτελεσματικότητα του χαπιού είναι ελαττωμένη. Πρέπει όμως να διεξαχθούν περισσότερες μελέτες για να κατανοηθεί καλύτερα η επίδραση του καπνίσματος στη δράση του χαπιού.

Αλλά αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως οι καπνίστριες που λαμβάνουν συνδυασμένα αντισυλληπτικά χάπια έχουν αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης και καρδιακής νόσου (βλ. παραπάνω). Αυτός ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες που καπνίζουν περισσότερα από 15 τσιγάρα την ημέρα, είναι ηλικίας άνω των 35 ετών ή παίρνουν σκευάσματα με υψηλά επίπεδα οιστρογόνων.

Αν είστε μικρότερη των 35 ετών και καπνίζετε, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτική σχετικά με τη χρήση του αντισυλληπτικού χαπιού, και η απόφαση να το πάρετε θα πρέπει να εξατομικεύεται, λαμβάνοντας υπόψη άλλους παράγοντες κινδύνου όπως το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης, υψηλής χοληστερόλης ή καρδιακών παθήσεων. Οι καπνίστριες ηλικίας 35 ετών και πάνω δεν πρέπει να λαμβάνουν το συνδυασμένο αντισυλληπτικό χάπι.

Αν καπνίζετε, μπορείτε να επιλέξετε το minipill, το οποίο δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολής ή αρτηριακών θρομβωτικών επεισοδίων. Διαφορετικά θα πρέπει να συζητήσετε με το ιατρό σας σχετικά με μια άλλη αντισυλληπτική μέθοδο, όπως το ενδομήτριο σπείραμα (“σπιράλ”).

7) Το χάπι προκαλεί αλλαγές στη διάθεση και κατάθλιψη

ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΟ. Οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν δείξει καμία επίδραση του χαπιού στην κατάθλιψη και στις αλλαγές της διάθεσης. Μάλιστα, ορισμένες μελέτες έχουν βρει ακόμη και μία προστατευτική δράση. Το 2016, μια εκτεταμένη ανασκόπηση της ορμονικής αντισύλληψης και των αλλαγών στη διάθεση επιβεβαίωσε τα υπάρχοντα στοιχεία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “… οι αρνητικές αλλαγές στη διάθεση είναι σπάνιες και η συνδυασμένη ορμονική αντισύλληψη μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια”.

Ωστόσο, άλλη πρόσφατη δημοσίευση έρχεται να αμφισβητήσει αυτόν τον ισχυρισμό. Δανοί ερευνητές εξέτασαν τα αρχεία περισσότερων από ένα εκατομμύριο γυναικών που χρησιμοποιούσαν ορμονική αντισύλληψη. Διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που παίρνανε το συνδυασμένο χάπι είχαν 23% αυξημένες πιθανότητες να χρειαστεί να πάρουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα σε σχέση με εκείνες που δεν έλαβαν ορμονική αντισύλληψη. Για όσες χρησιμοποιούσαν το minipill (και άλλες μεθόδους που περιέχουν μόνο προγεστερόνη, όπως το ορμονικό σπιράλ), ο κίνδυνος ήταν 34% μεγαλύτερος. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, έως και 80% για τα κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών στο συνδυασμένο χάπι.

Υπάρχουν μερικά σημαντικά σημεία που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για αυτά τα αποτελέσματα:

  • Η κατάθλιψη είναι μια περίπλοκη κατάσταση, η αιτία της οποίας δεν είναι ακόμη τελείως κατανοητή. Διάφοροι παράγοντες φαίνεται να παίζουν ρόλο: γενετικοί, περιβαλλοντικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί η σχέση μεταξύ κατάθλιψης και ορμονικής αντισύλληψης.
  • Η μελέτη της Δανίας δεν αποδεικνύει ότι οι ορμόνες είναι υπεύθυνες για την κατάθλιψη – η “συσχέτιση” δεν σημαίνει απαραίτητα “αιτιώδη συνάφεια”.
  • Ο κίνδυνος διάγνωσης της κατάθλιψης αυξάνεται στους δύο έως τρεις πρώτους μήνες της χρήσης αντισυλληπτικών, αλλά μετά αρχίζει να ελαττώνεται.
  • Ακόμη και αν επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα, ο αριθμός των προσβεβλημένων γυναικών παραμένει μικρός: 2,2 στις 100 γυναίκες που χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά χάπια παθαίνουν κατάθλιψη, σε σύγκριση με 1,7 στις 100 που δεν τα παίρνουν.

Συμπερασματικά, το χάπι μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διάθεση ορισμένων γυναικών, αλλά χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί εάν τα ορμονικά αντισυλληπτικά είναι πράγματι η αιτία κατάθλιψης και αλλαγών της διάθεσης.

8) Το χάπι είναι 100% αξιόπιστο

ΛΑΘΟΣ. Θεωρητικά, με τέλεια χρήση, το χάπι είναι 99,7% αποτελεσματικό στην πρόληψη μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα του χαπιού: μη τυπική χρήση (ξεχάσατε να το πάρετε, δεν το παίρνετε σωστά), ορισμένα φάρμακα ή ιατρικά προβλήματα, κλπ… Επομένως, όταν πρόκειται για πραγματικές συνθήκες, το χάπι είναι περίπου 92% αποτελεσματικό: περίπου 8 στις 100 γυναίκες που παίρνουν το συνδυασμένο χάπι θα μείνουν έγκυες σε ένα χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση, το αντισυλληπτικό χάπι παραμένει μια από τις πιο αξιόπιστες μεθόδους αντισύλληψης.

9) Εάν παίρνεις το χάπι δεν χρειάζεται το προφυλακτικό

ΛΑΘΟΣ. Μια έρευνα που διεξήχθη στη Γαλλία έδειξε ότι “… μία στις δέκα νέες γυναίκες ηλικίας 15 έως 20 ετών δεν γνωρίζει ότι το χάπι δεν προστατεύει από τον ιό HIV και τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις”. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το χάπι είναι πολύ αποτελεσματικό για την αποτροπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, αλλά δεν προσφέρει καθόλου προστασία για σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Στην πραγματικότητα, η μόνη αντισυλληπτική μέθοδος που προστατεύει από τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις είναι το προφυλακτικό. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

10) Το αντισυλληπτικό χάπι προκαλεί καρκίνο

ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ. Το χάπι πιθανώς αυξάνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, αλλά προστατεύει από άλλους. Συνολικά, με τη χρήση αντισυλληπτικών δισκίων μειώνεται ο κίνδυνος καρκίνου του ενδομητρίου και των ωοθηκών, ενώ ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού και τραχήλου της μήτρας ενδέχεται να είναι αυξημένος.

Η προστατευτική δράση ενάντια στον καρκίνο των ωοθηκών και του ενδομητρίου (το κάλυμμα της κοιλότητας της μήτρας) έχει αποδειχθεί συστηματικά σε πολλές μελέτες. Αυτή η επίδραση αυξάνεται με το χρονικό διάστημα που χρησιμοποιούνται τα αντισυλληπτικά χάπια και συνεχίζεται για πολλά χρόνια αφού η γυναίκα σταματήσει να τα παίρνει.

Η μακροχρόνια χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Αυτή η συσχέτιση δεν είναι πλήρως κατανοητή, καθώς σχεδόν όλοι οι καρκίνοι του τραχήλου της μήτρας προκαλούνται από ορισμένους τύπους του ιού του ανθρώπινου θηλώματος (HPV). Ενδεχομένως, οι γυναίκες που παίρνουν το χάπι δεν χρησιμοποιούν συστηματικά προφυλακτικό, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να εκτεθούν στον HPV.

Μια μετανάλυση 70 μελετών έδειξε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που λαμβάνουν ή πήραν πρόσφατα ορμονική αντισύλληψη. Ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για τις γυναίκες που άρχισαν να χρησιμοποιούν τα αντισυλληπτικά ως έφηβες. Ωστόσο, 10 χρόνια μετά την παύση της χρήσης τους, ο κίνδυνος ήταν αντίστοιχος με εκείνος των γυναικών που δεν τα είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ.

Εφόσον οι περισσότερες μελέτες που έχουν γίνει έχουν αξιολογήσει κυρίως τα παλαιότερα χάπια με μεγαλύτερες δόσεις ορμονών, μέχρι πρότινος πιστεύαμε πως τα χάπια νεότερης γενιάς που διατίθενται τα τελευταία χρόνια θα ήταν ασφαλέστερα όσον αφορά τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, μια νέα μελέτη από τη Δανία διαπίστωσε ότι ακόμη και με τα σημερινά χάπια, οι χρήστες ορμονικής αντισύλληψης παρουσίασαν αύξηση κατά 20% του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με μη χρήστες. Οι πιθανότητες ήταν μεγαλύτερες μεταξύ των γυναικών που χρησιμοποίησαν ορμόνες για περισσότερο από 10 χρόνια. Ο κίνδυνος ήταν παρόμοιος σε μέγεθος με αυτόν των παλαιότερων τύπων χαπιών.

Το αν η χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος δεν είναι σαφές: ενώ μερικές μελέτες διαπίστωσαν περισσότερες περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (ενός τύπου καρκίνου του ήπατος) σε γυναίκες που πήραν το χάπι για περισσότερο από 5 χρόνια, άλλες δεν επιβεβαίωσαν αυτόν τον συσχετισμό.

Η ορμονική αντισύλληψη φαίνεται ότι έχει προστατευτική επίδραση στον καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί με βεβαιότητα.

Δεδομένου ότι το χάπι φαίνεται να μειώνει τη συχνότητα ορισμένων καρκίνων και να αυξάνει τον κίνδυνο άλλων, ανακύπτει μια ενδιαφέρουσα ερώτηση: Το χάπι αυξάνει τον συνολικό κίνδυνο καρκίνου; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Μια πρόσφατα μελέτη ανέλυσε επιδημιολογικά δεδομένα περισσότερων από 40.000 γυναικών που παρακολουθήθηκαν για περισσότερο από 40 χρόνια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι χρήστες από του στόματος αντισυλληπτικών προστατεύονται από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου και των ωοθηκών, και αυτό το ευεργετικό αποτέλεσμα διαρκεί για πολλά χρόνια μετά τη διακοπή του χαπιού. Αντιθέτως, παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού και τραχήλου της μήτρας με τωρινή και πρόσφατη λήψη του χαπιού, κίνδυνος που φαίνεται να χάνεται εντός περίπου 5 ετών μετά τη διακοπή της αντισύλληψης από το στόμα, χωρίς να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος με το χρόνο. Αυτά τα αποτελέσματα είναι καθησυχαστικά και παρέχουν ισχυρές αποδείξεις ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν εκτίθενται σε μακροχρόνιο κίνδυνο καρκίνου εάν επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν από του στόματος αντισύλληψη. Μάλιστα, πολλές γυναίκες είναι πιθανόν ακόμη και να προστατευθούν.

11) Το χάπι έχει πολλές ενοχλητικές παρενέργειες

ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ. Ορισμένες γυναίκες δεν θέλουν να πάρουν το χάπι επειδή φοβούνται ενοχλητικά συμπτώματα. Πράγματι, το αντισυλληπτικό χάπι είναι ένα φάρμακο, και ως εκ τούτου ενδέχεται να προκαλέσει παρενέργειες.

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση συνδυασμένων αντισυλληπτικών δισκίων περιλαμβάνουν αλλαγές στην περίοδο, ναυτία, πρήξιμο ή πόνο του στήθους, πονοκέφαλο, αμηνόρροια (να μην έρθει καθόλου η περίοδος), εκκρίσεις από τον κόλπου και διαταραχές της όρασης σε γυναίκες που φοράνε φακούς επαφής. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλαγές στη διάθεση, ή προσωρινή αύξηση βάρους λόγω κατακράτησης υγρών (βλ. παραπάνω). Γενικά, αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες δεν αποτελούν σημάδι ασθένειας και συνήθως υποχωρούν εντός των πρώτων μηνών από τη έναρξη της λήψης του χαπιού.

Ενώ ορισμένες γυναίκες ενδέχεται να παρουσιάσουν ενοχλητικά συμπτώματα, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως το χάπι παρέχει και πολλά οφέλη για την υγεία:

  • Μειωμένος κίνδυνος ορισμένων μορφών καρκίνου (βλ. παραπάνω)
  • Βελτιωμένη οστική πυκνότητα (αποφυγή οστεοπόρωσης σε μεγαλύτερες γυναίκες)
  • Προστασία από τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου
  • Πρόληψη κύστεων των ωοθηκών
  • Μείωση προβλημάτων της έμμηνου ρύσης
  • Πρόληψη των εμμηνορρυσιακών ημικρανιών (με ορισμένες μορφές χαπιών συνεχόμενης λήψης)
  • Προστασία από αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου
  • Μείωση του πόνου της ωορρηξίας
  • Θεραπεία της ακμής
  • Θεραπεία αιμορραγίας από ινομυώματα
  • Θεραπεία δυσμηνόρροιας (πόνοι περιόδου)
  • Θεραπεία της τριχοφυΐας
  • Θεραπεία του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου (PMS)
  • Μείωση των συμπτωμάτων ενδομητρίωσης
  • Μείωση των συμπτωμάτων του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών
  • Πρόκληση αμηνόρροιας σε διάφορες περιπτώσεις, πχ όταν επιθυμείτε να σταματήσετε την περίοδό σας για κάποιο χρονικό διάστημα. Με τα χάπια μπορείτε επίσης να προκαλέσετε ή να καθυστερήσετε την περίοδό σας.

Τελικά, πόσο επικίνδυνο είναι το χάπι;

Δεν υπάρχει η τέλεια μέθοδος αντισύλληψης, μακάρι να υπήρχε! Και είναι αλήθεια πως η ορμονική αντισύλληψη, όπως και κάθε άλλο φάρμακο, ενδέχεται να προκαλέσει ενοχλητικές παρενέργειες και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία. Αυτό μήπως σημαίνει ότι κανείς δεν πρέπει να πάρει το χάπι; Φυσικά και όχι! Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι σοβαροί κίνδυνοι είναι πολύ σπάνιοι και τα ενοχλητικά συμπτώματα είναι συνήθως μικρής διάρκειας. Επιπλέον, το χάπι προσφέρει πολλά μη αντισυλληπτικά οφέλη για την υγεία.

Αλλά όταν συζητάμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των χαπιών, μερικές φορές ξεχνάμε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: το χάπι είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές αντισυλληπτικές μεθόδους. Και η αποτελεσματική αντισύλληψη εμποδίζει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, η οποία μπορεί να έχει όχι μόνο καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες αλλά η αντιμετώπησή της ενδεχομένως να επισύει σοβαρές επιπλοκές, που μπορεί να σας ακολουθήσουν στο υπόλοιπο της ζωής σας.

Επομένως, τα πιθανά προβλήματα του χαπιού θα πρέπει να αναλυθούν σε αντιπαραβολή με τα πλεονεκτήματα. Δηλαδή, δεν πρέπει να δίνεται έμφαση μόνο στα μειονεκτήματα, αλλά να λαμβάνουμε σοβαρώς υπόψιν όλα τα θετικά οφέλη του χαπιού. Φυσικά, κάθε γυναίκα που σκέφτεται να πάρει το χάπι πρέπει να συζητήσει διεξοδικά με τον ιατρό της, που σε συνδιασμό με το ιστορικό της, θα την οδηγήσει σε αποφυγή όσο το δύνατον αποτελεσματικότερη των πιθανών κινδύνων ώστε η λήψη του αντισυλληπτικού χαπιού να αποφέρει την επιθυμητή, ευεργετηκή δράση που σίγουρα υπερτερεί των μειονεκτημάτων.

 

Photo credits

Heading: vintag.es; 1: thebump.com; 2: breakingmuscle.com; 3: thejewel.com; 4: health.harvard.edu; 5: newhealthadvisor.com; 6: pinterest.com; 7: pinterest.com; 8: pinterest.com; 9: blog.path.org; 10: purelyb.com; 11: buzzfeed.com; Conclusion: bigthink.com

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ: ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ

Τελική ευθεία! Το τρίτο τρίμηνο είναι γεμάτο προσδοκίες, επειδή η στιγμή που θα κρατήσεις το μωρό στην αγκαλιά σου είναι κοντά. Αλλά ο ενθουσιασμός έρχεται και με πολλά δυσάρεστα συμπτώματα …

Το τρίτο τρίμηνο διαρκεί από τον έβδομο έως τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης, δηλαδή, από την εβδομάδα 28 μέχρι τη στιγμή του τοκετού, συνήθως γύρο στις 40 εβδομάδες. Η περίοδος αυτή μπορεί να είναι δύσκολη και κουραστική, επειδή η μήτρα μεγαλώνει και προκαλεί πολύ δυσφορία. Τα περισσότερα συμπτώματα που θα αντιμετωπίσεις είναι αυτά του δεύτερου τριμήνου, αν και πιθανόν τώρα να είναι πιο έντονα: πόνος στην πλάτη, πρήξιμο των ποδιών, διαταραχές του ύπνου, φαγούρα και ξηρότητα του δέρματος…

Αλλά να κρατάς μια θετική στάση! Διάβασε αυτήν τη λίστα με τις πιο συχνές ενοχλήσεις των τριών τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης, και μάθε τι μπορείς να κάνεις να τις ανακουφίσεις. Θα εστιάσουμε στα συμπτώματα που εμφανίζονται στο τρίτο τρίμηνο, και σε αυτά που υπήρχαν αλλά είναι κάπως διαφορετικά τώρα:

1) Διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών 

Καθώς η μήτρα μεγαλώνει, πιέζει το κοιλιακό τοίχωμα και προκαλεί διαχωρισμό των μυών του ορθού κοιλιακού (ή “6-pack”) που βρίσκονται κατά μήκος της μέσης γραμμής του στομάχου. Το αποτέλεσμα: ένα εξόγκωμα ή ένα κενό στη μέση της κοιλιάς. Αυτή η κατάσταση, που ονομάζεται διάσταση των ορθών κοιλιακών μυών (ή diastasis recti abdominis), είναι πιο εμφανής όταν οι κοιλιακοί μύες είναι τεντωμένοι, π.χ. όταν βήξουμε ή με την έγερση από ξαπλωμένη θέση. Η διάσταση των κοιλιακών μπορεί να προκαλέσει πόνο στην μέση, γεγονός που καθιστά δύσκολο την εκτέλεση ορισμένων δραστηριοτήτων, όπως να σηκώσεις αντικείμενα.

Δεν παθαίνουν διάσταση όλες οι εγκυμονούσες, εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες άνω των 35 ετών, στις πολυτόκους κυήσεις, σε πολύδυμη κύηση ή σε γυναίκες που κυοφορούν ένα μεγάλο μωρό.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Η διάσταση των μυών βελτιώνεται στους μήνες που ακολουθούν τον τοκετό, αν και κάποιος βαθμός διαχωρισμού μπορεί να παραμείνει. Ορισμένες ασκήσεις θα σε βοηθήσουν να ανακτήσεις κοιλιακή δύναμη μετά τον τοκετό.
  • Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, να αποφύγεις τις εντατικές ασκήσεις των κοιλιακών (όπως sit-ups), οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τη διάσταση recti.
  • Εάν η μυϊκή αδυναμία των κοιλιακών μυών εμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, ζήτησε τη συμβουλή ενός εξειδικευμένου φυσικοθεραπευτή, ο οποίος θα σου δείξει ορισμένες ασκήσεις ενδυνάμωσης.

2) Διαρροή γάλακτος

Προς το τέλος της εγκυμοσύνης, μπορεί να παρατηρήσεις ένα κιτρινωπό υγρό που τρέχει από τις θηλές. Αυτή η ουσία, που ονομάζεται πρωτόγαλα ή πύαρ, θα θρέψει το μωρό τις πρώτες ημέρες μετά τη γέννηση.

Ενώ σε μερικές γυναίκες τρέχει αρκετό πρωτόγαλα, σε άλλες δεν υπάρχει καθόλου διαρροή. Το να υπάρχει ή όχι διαρροή δεν κάνει καμία διαφορά στο πόσο γάλα θα παράγεις αφού γεννιέται το μωρό.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Αν τρέχουν μόνο μερικές σταγόνες, τότε δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Αλλά αν υπάρχει μεγαλύτερη διαρροή, μπορείς να φορέσεις επιθέματα στήθους μέσα στο σουτιέν τα οποία θα απορροφήσουν το γάλα.
  • Θα πρέπει όμως να ενημερώσεις το γιατρό σου εάν η έκκριση από τη θηλή γίνεται αιματηρή.

3) Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Μυρμήγκιασμα, μούδιασμα, αδυναμία και πόνο στα χέρια κατά τη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου συνήθως προκαλούνται από μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα εμφανίζεται αρκετά συχνά στην εγκυμοσύνη, και οφείλεται στην κατακράτηση υγρών στους ιστούς του καρπού, η οποία συμπιέζει ένα νεύρο (το μέσο νεύρο) που τρέχει μέχρι το χέρι και τα δάχτυλα. Οι γυναίκες που κάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τα χέρια και τα δάχτυλα, όπως εκείνες που περνάνε πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, πιθανόν να έχουν χειρότερα συμπτώματα.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα συνήθως υποχωρεί χωρίς θεραπεία μετά τον τοκετό. Εν τω μεταξύ, δοκίμασε τα εξής:

  • Να αποφύγεις τις δραστηριότητες που ενδέχεται να προκαλέσουν τα συμπτώματα.
  • Να φορέσεις ένα νάρθηκα στον καρπό για να κρατήσει τον καρπό ίσιο, ιδιαίτερα τη νύχτα, όταν οι ενοχλίσεις είναι συνήθως εντονότερες.
  • Κάνε ασκήσεις για να τεντώσεις και να ενισχύσεις τους μύες του χεριού και του βραχίονα.
  • Εναλλακτικές θεραπείες όπως ο βελονισμός κάποιες φορές ανακουφίσουν τον πόνο.
  • Εάν τίποτα δεν βοηθάει, μίλησε με το γιατρό σου, ο οποίος μπορεί να προτείνει φαρμακευτική αγωγή.
  • Η χειρουργική επέμβαση είναι η έσχατη λύση η οποία, εκτός και αν τα συμπτώματα γίνονται ανυπόφορα, θα καθυστερήσει μέχρι μετά τον τοκετό.

4) Όνειρα και εφιάλτες

Πιθανότατα είχες ήδη ακούσει για τις διαταραχές του ύπνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλά ενδέχεται να εκπλαγείς όταν θα ξεκινήσεις να έχεις συχνά και έντονα όνειρα, ενίοτε και εφιάλτες. Επιπλέον, μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι θυμάσαι τα όνειρά σου με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια.

Η ακριβής αιτία αυτών των αλλαγών στον τρόπο που ονειρευόμαστε στην κύηση δεν είναι σαφής, αλλά φαίνεται να σχετίζεται με ορμονικούς και συναισθηματικούς παράγοντες, καθώς και με τις συνεχόμενες διακοπές του ύπνου που προκαλεί η εγκυμοσύνη (διάβασε περισσότερα εδώ).

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Αν τα όνειρά σου είναι μόνο πιο συχνά ή πιο έντονα, θα πρέπει απλώς να κάνεις υπομονή.
  • Ωστόσο, αν έχεις συχνά εφιάλτες που σου προκαλούν έντονη σύγχυση ή δεν σου επιτρέπουν να κοιμηθείς, μπορείς να το συζητήσεις με έναν φίλο, το γιατρό σου ή έναν ψυχοθεραπευτή.

5) Αδεξιότητα, “βάδισμα της πάπιας”

Μπορεί να έχεις παρατηρήσει πως, καθώς η εγκυμοσύνη προχωρά, γίνεσαι όλο και πιο αδέξια: τα πράγματα σου πέφτουν από τα χέρια, χτυπιέσαι συνέχεια, δεν αποκλείεται και να έχεις πέσει κάτω! Δεν είναι ιδέα σου, η αδεξιότητα είναι φυσιολογική στην εγκυμοσύνη και σχετίζεται με πολλούς παράγοντες: έχεις πάρει κιλά, η μήτρα καθώς μεγαλώνει αλλάζει το κέντρο βάρους και δυσκολεύει το περπάτημα,  η “αμνησία” της εγκυμοσύνης καθιστά πιο δύσκολο να συγκεντρωθείς στις δραστηριότητές σου… Επιπλέον, μια ορμόνη που ονομάζεται ρελαξίνη χαλαρώνει όλες τις αρθρώσεις του σώματος σου. Ως εκ τούτου, δεν θα έχεις την ισορροπία και την επιδεξιότητα που είχες πριν μείνεις έγκυος.

Οι ίδιοι λόγοι εξηγούν γιατί, στο τέλος της εγκυμοσύνης, θα αρχίσεις να περπατήσεις “σαν πάπια”, το οποίο θα σε κάνει ακόμα πιο αδέξια!

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Η αδεξιότητα στην εγκυμοσύνη είναι απόλυτα φυσιολογική και δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις για να την αποτρέψεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να λαμβάνεις κάποια μέτρα για να προστατεύσεις τον εαυτό σου -και των άλλων- από ατυχήματα:

  • Να αποφύγεις καταστάσεις όπου υπάρχει υψηλό κίνδυνο πτώσης, όπως να ανέβεις σε σκάλα, να κάνεις ποδήλατο, κ.α.
  • Φόρεσε άνετα παπούτσια, τα οποία δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ επίπεδα ούτε ψηλοτάκουνα (διάβασε περισσότερα εδώ).
  • Δώσε ιδιαίτερη προσοχή όταν περπατάς σε βρεγμένη, παγωμένη ή ανώμαλη επιφάνεια.
  • Μην πάρεις πολά κιλά στην εγκυμοσύνη, το οποίο θα χειροτερέψει την αδεξιότητα.
  • Ενημέρωσε το γιατρό σου αν, εκτός από αδέξια, νιώθεις ζαλισμένη ή με τάση λιποθυμίας, έχεις έντονο πονοκέφαλο ή άλλον δυνατό πόνο.

6) Συναισθηματικές αλλαγές

Όπως πλησιάσει η μέρα του τοκετό, μεγαλώνει ο ενθουσιασμός, αλλά και το άγχος, οι φόβοι και οι ανησυχίες σου! Εκτός από τις συναισθηματικές μεταβολές που σχετίζονται με τις ορμόνες της κύησης, είναι πιθανόν να αρχίσεις να ανησυχείς όχι μόνο για τον τοκετό, αλλά και για όλες τις αλλαγές που θα φέρει το μωρό (δες εδώ).

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Διατήρησε την ψυχραιμία σου! Η σωστή διατροφή (εδώ) και η ήπια σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσουν (εδώ). Για να ανεβάσεις την ψυχολογία σου, περιποιήσου με κάποια θεραπεία ομορφιάς! (εδώ).
  • Τα μαθήματα τοκετού μπορεί να σε βοηθήσουν να νιώθεις πιο έτοιμη να αντιμετωπίσεις την διαδικασία της γέννας.
  • Μοιράσου τα συναισθήματά σου με φίλους, το σύντροφό σου ή με άλλες μέλλουσες μητέρες.
  • Συζήτησε για τις ανησυχίες και τους φόβους σου με το γιατρό ή τη μαία σου. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τους ενημερώσεις αν αισθάνεσαι συνεχώς θλιμμένη ή πολύ πεσμένη ψυχολογικά, αν έχεις πολύ αρνητικές σκέψεις, ή αν δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις στην καθημερινή ζωή.

7) Κόπωση

Ξέχασε την ενέργεια που είχες στο δεύτερο τρίμηνο, η κούραση σε ξανασυναντά μετά τις 28 εβδομάδες! Η κοιλιά σου μεγαλώνει και θα σου είναι ακόμα πιο δύσκολο να βολευτείς στο κρεβάτι και να έχεις καλό ύπνο. Επιπλέον, οι προετοιμασίες για το μωρό μπορεί να σε αγχώσουν και να σε κουράσουν!

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Να τρως υγιεινά, συχνά και μικρά γεύματα: είναι μια καλή ιδέα να έχεις πάντα μαζί σου υγιεινά σνακ που μπορείς να φας όποτε νιώθεις αδυναμία.
  • Εάν εργάζεσαι, να κάνεις τακτικά διαλείμματα, ή ακόμα καλύτερα, έναν υπνάκο πού και πού!
  • Η ελαφρύ άσκηση μπορεί να σε κάνει να νιώθεις πιο ενεργητική: το περπάτημα, το κολύμπι και η γιόγκα είναι καλές επιλογές, αλλά να ακούσεις πάντα το σώμα σου! Μην πιέζεις τον εαυτό σου.
  • Να ενημερώσεις το γιατρό σου αν αισθάνεσαι υπερβολικά κουρασμένη, ο οποίος μπορεί να προτείνει εξετάσεις αίματος για να αποκλείσει αναιμία ή άλλα προβλήματα.

8) “Αμνησία” της εγκυμοσύνης

Δεν είναι μύθος: η έντονη αφηρημάδα ή απώλεια μνήμης (“pregnancy brain”) είναι ένα φυσιολογικό σύμπτωμα της κύησης, το οποίο ενίοτε είναι πολύ ενοχλητικό!

Σχετίζεται ως επί το πλείστον με τις ορμονικές αλλαγές της εγκυμοσύνης, αλλά οι διαταραχές του ύπνου και η κόπωση μπορεί να την χειροτερέψουν.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Μην ανησυχείς! Ο εγκέφαλός σου θα ξαναλειτουργήσει κανονικά μετά τον τοκετό… Αυτό βέβαια είναι σχετικό, μην ξεχάσουμε τις άγρυπνες νύχτες που σε περιμένουν 😉

Εν τω μεταξύ, αυτές οι συμβουλές θα βοηθήσουν:

  • Η καλή οργάνωση είναι πολύ χρήσιμη: φτιάξε λίστες με τα πράγματα που πρέπει να κάνεις, βάλε υπενθυμίσεις στο κινητό σου.
  • Ζήτησε βοήθεια! Να περιορίζεις τις δραστηριότητές σου, να αναθέτεις κάποιες δουλειές σε άλλους.
  • Ορισμένες τροφές με χολίνη και Ωμέγα 3 λιπαρά είναι πιθανόν να ενισχύσουν την λειτουργία του εγκεφάλου της εγκυμονούσας και του εμβρύου.

9) Συχνουρία, ακράτεια ούρων

Καθώς το μωρό μεγαλώνει, πιέζει όλο και περισσότερο την ουροδόχο κύστη, με αποτέλεσμα να προκαλεί μια συνεχόμενη αίσθηση ότι θέλεις να ουρήσεις. Και αυτό θα είναι χειρότερο τη νύχτα, διότι η κατακράτηση υγρού που γίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας απορροφάται όταν ξαπλώνουμε.

Πολλές γυναίκες παρατηρούν και απώλεια ούρων όταν βήχουν, γελάνε, φτερνίζονται, σηκώνουν βαριά αντικείμενα, ή κάνουν γυμναστική.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Για τη συχνουρία:

  • Να αποφεύγεις τα ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη, η οποία έχει διουρητική δράση.
  • Το σώμα χρειάζεται πολλά υγρά στην εγκυμοσύνη. Συνεπώς, μην σταματήσεις να πίνεις νερό! Αντ’ αυτού, μπορείς να περιορίσεις την κατανάλωση υγρών πριν πας για ύπνο.
  • Σκύψε προς τα εμπρός κατά την διάρκεια της ούρησης, έτσι ώστε να αδειάσει τελείως η ουροδόχος κύστη.

Για την ακράτεια:

  • Να πας στην τουαλέτα πριν κάνεις γυμναστική.
  • Να φοράς σερβιετάκια, τα οποία θα απορροφήσουν οποιαδήποτε απροσδόκητη διαρροή.
  • Οι ασκήσεις Kegel, που ενισχύουν τους μύες του πυελικού εδάφους, πιθανόν να ελαχιστοποιήσουν την ακράτεια ούρων.

Θα πρέπει να ενημερώσεις το γιατρό ή τη μαία σου εάν νιώθεις πόνο ή κάψιμο κατά την ούρηση, αν δεις αίμα όταν σκουπίζεσαι ή εάν έχεις επιτακτική ανάγκη για ούρηση αλλά κάνεις μόνο μερικές σταγόνες. Αυτά μπορεί να είναι όλα σημάδια μιας ουρολοίμωξης.

10) Καούρα

Ίσως είχες καούρα τους πρώτους τρεις μήνες της κύησης. Τώρα καθώς η μήτρα μεγαλώνει θα πιέζει τα στομάχι όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα να ωθείσει τα οξέα του στομάχου προς τον οισοφάγο και να προκαλέσει αυτές τις δυσάρεστες καούρες.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Να τρως μικρά και συχνά γεύματα, μην τρως πολύ πριν πας για ύπνο.
  • Να αποφύγεις τρόφιμα πολύ γλυκά, πικάντικα, λιπαρά ή όξινα.
  • Να κοιμάσαι με δύο ή περισσότερα μαξιλάρια για να έχεις το κεφάλι σε υψηλότερο επίπεδο από το υπόλοιπο σώμα.
  • Εάν η καούρα είναι πολύ ενοχλητική, ζήτησε στο γιατρό σου ένα αντιόξινο φάρμακο που να είναι ασφαλές στην εγκυμοσύνη.

11) Κοιλιακός πόνος

Αφού μπεις στο τρίτο τρίμηνο, πιθανόν θα νιώθεις πόνο και πίεση στην πυελική περιοχή (στο κάτω μέρος της κοιλιάς). Οι πιο συχνές αιτίες είναι:

  • Πολύ συχνά, το μωρό πιέζει ορισμένα νεύρα που τρέχουν μέχρι τα πόδια. Για τον ίδιο λόγο, μπορεί να αισθάνεσαι καύσος, μούδιασμα ή πόνο στην εξωτερική πλευρά του μηρού, συμπτώματα που μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικά για μερικές γυναίκες.
  • Προς το τέλος της εγκυμοσύνης, η ορμόνη ρελαξίνη χαλαρώνει τις αρθρώσεις της λεκάνης στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τον τοκετό. Κάποιες φορές όμως, η ηβική σύμφυση (η άρθρωση που ενώνει τα ηβικά οστά) χαλαρώνει υπερβολικά και “ανοίγει” λίγο, προκαλώντας πόνο στην περιοχή, και ενίοτε ένα αίσθημα αστάθειας στα πόδια. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται δυσλειτουργία της ηβική σύμφυσης.
  • Η κοκκυγοδυνία εκδηλώνεται όταν το κεφάλι του εμβρύου “τρίβει” τον κόκκυγα (ή “ουρά”) και προκαλεί πόνο, ενίοτε εντονότατο, στην περιοχή της ουράς.
  • Οι συστολές Braxton Hicks είναι αιτία πίεσης ή σύσφιξης της κοιλιάς, και πιο σπάνια πόνου (δες παρακάτω).
  • Η δυσκοιλιότητα ευθύνεται συχνά για κοιλιακό άλγος και δυσφορία (εδώ).

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Υπομονή! Μόλις γεννηθεί το μωρό, όλα τα συμπτώματα πίεσης θα υποχωρήσουν. Επιπλέον, η παραγωγή ρελαξίνης θα ελαττωθεί και οι αρθρώσεις θα είναι και πάλι σταθερές. Εν τω μεταξύ:

  • Να ξεκουράζεσαι όσο περισσότερο μπορείς. Επιπλέον, οι συχνές αλλαγές θέσης θα μετατοπίζουν την πίεση που προκαλεί το έμβρυο, έτσι ώστε να μην πιέζονται συνέχεια τα νεύρα υπεύθυνα για τον πόνο.
  • Μην σηκώνεις βαριά αντικείμενα.
  • Οι ζεστές κομπρέσες στην επώδυνη περιοχή μπορεί να ανακουφίσουν τον πόνο.
  • Σε περίπτωση δυσλειτουργίας της ηβική σύμφυσης, οι ειδικές ζώνες στήριξης θα βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της περιοχής.
  • Αν ο πόνος είναι πολύ έντονος, ενημέρωσε το γιατρό σου, ο οποίος θα προτείνει την κατάλληλη αγωγή.

12) Πρήξιμο

Κατά τη διάρκεια του δευτέρου τριμήνου, κάποιες γυναίκες εμφανίζουν πρίξημο των αστραγάλων και των ποδιών. Τώρα, το πρήξιμο – ή οίδημα – πιθανόν να εκδηλώνεται επίσης στα χέρια και στο πρόσωπο.

Το οίδημα στην κύηση είναι φυσιολογικό και προκαλείται από την μεγάλη ποσότητα αίματος και υγρών που παράγει το σώμα για να καλύψει τις ανάγκες του μωρού. Αυτό η κατακράτηση υγρών επιπλέον θα μαλακώσει τους ιστούς για να “ανοίγουν” ευκολότερα στην κύηση και τον τοκετό.

Το πρήξιμο είναι πιο έντονο όταν κάνει ζέστη, εάν είσαι όρθια για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν καταναλώνεις μεγάλη ποσότητα καφεΐνης ή αλμυρών τροφών, ή σε περίπτωση έλλειψης καλίου.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Μείωσε την κατανάλωση αλατιού και καφεΐνης.
  • Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο (όπως οι μπανάνες) μπορεί να βοηθήσουν.
  • Τις ζεστές μέρες να αποφύγεις άσκοπες μετακινήσεις ή παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.
  • Να αποφύγεις την ορθοστασία για μεγάλα διαστήματα.
  • Να κουνάς τακτικά τα πόδια ή να τα κρατάς ανυψωμένα όσο κάθεσαι.
  • Φόρεσε άνετα παπούτσια (περισσότερα εδώ).
  • Να αποφύγεις τα ρούχα που είναι σφιχτά γύρω από τους καρπούς ή τους αστραγάλους.
  • Τα καλσόν και ή κάλτσες στήριξης πιθανόν να προσφέρουν ανακούφιση.
  • Ξεκουράσου όσο σου είναι εφικτό, η κολύμβηση μπορεί επίσης να βοηθήσει.
  • Να εφαρμόσεις κρύες κομπρέσες στις περιοχές με τα πρηξίματα.

13) Δύσπνοια

Καθώς η εγκυμοσύνη προχωρά, θα αρχίσεις να λαχανιάζεις μετά από ελάχιστες προσπάθειες, ή ακόμα και όταν μιλάς!

Η ήπια δύσπνοια είναι απόλυτα φυσιολογική. Στην αρχή της εγκυμοσύνης οφείλεται στις ορμόνες, οι οποίες θα σε κάνουν να πάρεις περισσότερες και βαθύτερες αναπνοές, έτσι ώστε να υπάρχει επιπλέον οξυγόνο διαθέσιμο για το μωρό. Αλλά στο τρίτο τρίμηνο η δύσπνοια σχετίζεται κυρίως με τη διεύρυνση της μήτρας που ασκεί πίεση στους πνεύμονες και το διάφραγμα, καθιστώντας πιο δύσκολη την αναπνοή.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Μην το παρακάνεις με τις καθημερινές δραστηριότητες ή την άσκηση, και όταν νιώθεις δύσπνοια, να σταματήσεις.
  • Να “κάνεις χώρο” για τους πνεύμονες: να μην κάθεσαι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, να σηκώνεσαι τακτικά, να κοιμάσαι με δύο μαξιλάρια.
  • Εάν η δύσπνοια είναι έντονη, συνοδεύεται από πόνο στο στήθος ή γρήγορο παλμό, κάλεσε αμέσως το γιατρό σου.

14) Κολπικές εκκρίσεις

Τα αυξημένα κολπικά υγρά είναι φυσιολογικά στην εγκυμοσύνη και εμφανίζονται από το πρώτο τρίμηνο. Αυτές οι εκκρίσεις βοηθούν να απομακρύνουν μικρόβια που ενδέχεται να μεταφέρονται από τον κόλπο μέχρι τη μήτρα. Προς το τέλος της εγκυμοσύνης, η ποσότητα εκκρίσεων αυξάνεται ακόμα περισσότερο, και κοντά στον τοκετό μπορεί να περιέχουν παχύρρευστες βλέννες και λίγο αίμα (“βλεννώδες βύσμα”, θα αναφέρουμε περισσότερα γι ‘αυτό σε άλλο άρθρο). Οι κολπικές εκκρίσεις κανονικά είναι λευκές ή διαφανείς, και δεν πρέπει να έχουν δυσάρεστη οσμή.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Μπορείς να φορέσεις σερβιετάκια, αλλά μην χρησιμοποιείσεις ταμπόν.
  • Προτίμησε τα βαμβακερά εσώρουχα, να αποφύγεις τα στρινγκ τα οποία μπορεί να προκαλέσουν έντονη τριβή, που μαζί με τα αυξημένα υγρά ευνοούν τις μυκητιάσεις ή άλλες μολύνσεις.
  • Μην κάνεις κολπικές πλύσεις (οι οποίες γενικά πρέπει να αποφεύγονται, πόσο μάλλον στην εγκυμοσύνη).
  • Προσοχή στα σαπούνια και μαντηλάκια που μπορεί να ερεθίσουν την ευαίσθητη περιοχή και να ευνοήσουν τις κολπίτιδες.
  • Ενημέρωσε το γιατρό σου εάν έχεις υγρά  που είναι κίτρινα, πράσινα ή δύσοσμα, έχεις έντονη φαγούρα ή τσούξιμο, συμπτώματα που υποδηλώνουν μια κολπίτιδα. Επίσης, πρέπει οπωσδήποτε να καλέσεις το ιατρό ή την μαία σου αν έχεις πολλές υδαρείς εκκρίσεις, οι οποίες μπορεί να είναι ένδειξη ότι έσπασαν το νερά.

15) Κιρσοί στο αιδοίο

Αν νιώθεις πίεση ή πρήξιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και ψηλαφήσεις κάτι “σαν σκουλήκια”, μην πανικοβληθείς! Είναι κιρσοί του αιδοίου, δηλαδή διεσταλμένες φλέβες που εμφανίζονται λόγω της αυξημένης ροής αίματος στην περιοχή και της πίεσης που ασκεί η μήτρα πάνω στις φλέβες του αιδοίου. Οι κιρσοί του αιδοίου είναι ένα αρκετά συχνό σύμπτωμα της εγκυμοσύνης, είτε μεμονωμένο είτε μαζί με κιρσούς των ποδιών ή αιμορροΐδες. Η ορθοστασία, η γυμναστική και η σεξουαλική επαφή πιθανόν να τους επιδεινώσουν. Κάποιες φορές όμως οι κιρσοί είναι τελείως ασυμπτωματικοί.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Συνήθως οι κιρσοί του αιδοίου δεν αποτελούν αντένδειξη για φυσιολογικό τοκετό, και στις περισσότερες περιπτώσεις θα υποχωρήσουν χωρίς καμία θεραπεία μετά τη γέννα.

Αν σε ενοχλούν, δοκίμασε τα εξής:

  • Να αποφύγεις την παρατεταμένη ορθοστασία.
  • Η κολύμβηση βοηθάει επειδή ελαττώνει την πίεση που ασκεί το μωρό στη λεκάνη, με αποτέλεσμα να βελτιώνει τη ροή του αίματος στην περιοχή και να ανακουφίζει τις ενοχλήσεις.
  • Η ανύψωση των γοφών στην κατάκλιση επίσης διευκολύνει την κυκλοφορία αίματος στο αιδοίο. Για αυτό, να βάλεις μια διπλωμένη πετσέτα κάτω από την λεκάνη όταν ξαπλώνεις.
  • Να εφαρμόζεις δροσερά επιθέματα στην περιοχή του αιδοίου.
  • Σε κάποιες εγκυμονούσες, οι ζώνες στήριξης ειδικά σχεδιασμένες για κιρσούς του αιδοίου προσφέρουν ανακούφιση.

Τι άλλο να περιμένεις

Οι κινήσεις του μωρού

  • Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου και αρχές του τρίτου, το μωρό έχει πολύ χώρο στη μήτρα, και έτσι όσο κινείται θα νιώσεις φτερουγίσματα, πίεση, κυλίσματα, στροφές, κλωτσιές και γροθιές. Αλλά όσο μεγαλώνει, το έμβρυο στριμώχνεται όλο και περισσότερο. Άρα πιθανότατα οι κινήσεις του θα αλλάξουν, και θα το νιώσεις περισσότερο να τεντώνεται, να στρέφεται και να κλωτσάει. Αν και προς το τέλος της εγκυμοσύνης μπορεί να μειωθεί η κινητικότητα όσο εμπεδώνεται στη λεκάνη, το μωρό πρέπει να κουνιέται μέχρι τη στιγμή που γεννιέται.
  • Να θυμάσαι όμως πως ένα έμβρυο δεν είναι συνεχώς εν κινήσει: υπάρχουν στιγμές που κοιμάται. Προς το τέλος της εγκυμοσύνης, θα ξεκουράζεται για διαστήματα των περίπου 20 λεπτών, αλλά ενίοτε οι περίοδοι ηρεμίας μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και 50 ή 75 λεπτά. Βεβαίως, κάποιες μέρες θα είναι πολύ ζωηρό κι άλλες θα είναι πιο ήσυχο, και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.
  • Πιθανόν να έχεις ακούσει ότι πρέπει να καταγράφεις τις κινήσεις του μωρού. Παρ΄όλα αυτά, υπάρχει πολύ μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ εμβρύων, και έτσι δεν θεωρείται απαραίτητη μια γραπτή καταγραφή των κινήσεων. Δεδομένου ότι κάθε μωρό έχει διαφορετικά χρονικά διαστήματα αφύπνισης και ύπνου, αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να παρακολουθήσεις τις αλλαγές στις κινήσεις συγκεκριμένα για το μωρό σου. Εάν παρατηρήσεις ελάττωση των κινήσεων του σε οποιοδήποτε στάδιο της κύησης, επικοινώνησε με τη μαία ή το γιατρό σου, έτσι ώστε να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις.
  • Κάποιες φορές ίσως να μην είσαι σίγουρη αν το μωρό κουνήθηκε ή όχι. Επειδή είναι πιο πιθανό να κατάλαβες τις κινήσεις του όταν είσαι ξαπλωμένη παρά όρθια ή καθιστή, σε περίπτωση αμφιβολίας να τρως κάτι, προτιμότερο γλυκό, να ξαπλώσεις στο πλάι και να περιμένεις. Μπορείς επίσης να κάνεις κάποιο θόρυβο ή να παίξεις δυνατή μουσική. Αν το μωρό αρχίσει να κουνιέται, πιθανότατα είναι μια χαρά.

Αλλά θα πρέπει να καλέσεις αμέσως τη μαία ή το γιατρό σου εάν παρατηρήσεις κάποια από τα παρακάτω:

  • Δεν αισθάνεσαι μερικές κινήσεις ενώ είσαι στο πλάι για δύο ώρες.
  • Το μωρό δεν αρχίζει να κινείται με δυνατό θόρυβο ή κάποιο άλλο είδος ερεθίσματος.
  • Υπάρχει μεγάλη μείωση στις κινήσεις του μωρού, ή μια σταδιακή μείωση σε μερικές ημέρες.

Αύξηση βάρους

  • Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου θα πρέπει να στοχεύεις σε μια αύξηση βάρους περίπου των 1-2 κιλών ανά μήνα. Παρόλα αυτά, δεν είναι ασυνήθιστο να χάσεις 1 ή 2 κιλά κοντά στον τοκετό, καθώς το μωρό πιέζει το στομάχι και προκαλεί ένα αίσθημα πληρότητας ακόμη και με μικρά γεύματα.
  • Συνολικά, μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης θα πρέπει να έχεις πάρεις περίπου 12 κιλά (8-16 κιλά). Ωστόσο, ο γιατρός σου μπορεί να συστήσει μεγαλύτερη ή μικρότερη αύξηση βάρους αν ξεκίνησες την εγκυμοσύνη πολύ αδύνατη ή υπέρβαρη αντίστοιχα.
  • Είναι πολύ σημαντικό να μην πάρεις πολλά κιλά κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς αυξάνονται οι πιθανότητες ορισμένων επιπλοκών, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβήτης κύησης, οσφυαλγία ή να γεννήσεις ένα πολύ μεγάλο μωρό (μακροσωμικό). Και επιπλέον θα δυσκολευτείς να χάσεις τα παραπανίσια κιλά μετά τη γέννα!

Συσπάσεις Braxton Hicks

  • Μια πίεση ή σύσφιξη στην κοιλιά, η οποία έρχεται και φεύγει μπορεί να είναι συστολές, αλλά αν είναι σποραδικές και ανώδυνες, πιθανότατα να είναι συσπάσεις Braxton Hicks. Συνήθως οι Μπράξτον Χικς αρχίζουν ήδη από το δεύτερο τρίμηνο, αλλά στο τρίτο τρίμηνο είναι πιο συχνές και εντονότερες.
  • Οι συσπάσεις αυτές θεωρούνται “δοκιμαστικές συσπάσεις” επειδή είναι ένα είδος “άσκησης” για τον τοκετό. Είναι ακανόνιστες σε ένταση και συχνότητα, και συνήθως ανώδυνες (αν και μερικές φορές μπορεί να είναι ενοχλητικές).
  • Κοντά στον τοκετό, οι Braxton Hicks γίνονται πιο έντονες, και συχνά αναφέρονται ως “ψευτοωδίνες” οι οποίες βοηθάνε στην προετοιμασία της μήτρας για την γέννα. Αυτές οι συστολές πιθανόν να είναι πιο δυνατές ή συχνές όταν είσαι κουρασμένη, αν το μωρό είναι πολύ δραστήριο, μετά από σεξουαλική επαφή ή λόγω αφυδάτωσης.

Σε περίπτωση που δεν είσαι σίγουρη αν οι συσπάσεις είναι αληθινές ή ψευτοωδίνες, δοκίμασε τα εξής:

  • Ξάπλωσε, ξεκουράσου και περίμενε λίγη ώρα.
  • Κάνε ένα ζεστό ντους ή ένα μπάνιο.
  • Να πίνεις πολλά υγρά.

Εάν κανένα από αυτά τα βήματα δεν βοηθάει σε οποιοδήποτε στάδιο της εγκυμοσύνης, αν είσαι λιγότερο από 37 εβδομάδες έγκυος και έχεις συστολές κάθε 15 λεπτά ή πιο συχνά, οι οποίες παραμένουν σε διάστημα μεγαλύτερο των δύο ωρών, επικοινώνησε με τον γιατρό σου.

Σημάδια τοκετού

Όταν θα φτάσεις κοντά στην ημερομηνία τοκετού, είναι σίγουρο πως θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι: Ποια είναι τα σημάδια ότι η τοκετός πλησιάζει; Τι θα νιώθω; Και κυρίως: Θα καταλάβω πότε είναι η ώρα; Ένα άρθρο που θα απαντήσει όλες αυτές τις ερωτήσεις θα ακολουθήσει σύντομα … Να μείνεις συντονισμένη!

Πότε πρέπει να ανησυχείς

Τα παρακάτω συμπτώματα μπορεί να είναι σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά με την εγκυμοσύνη σου. Κάλεσε αμέσως το γιατρό σου εάν εμφανίζεις κάποια από τα εξής:

  • Δυνατός πόνος στην κοιλιά
  • Έντονη ναυτία ή πολλούς εμετούς
  • Αιμορραγία
  • Έντονη ζάλη ή λιποθυμία
  • Απότομη αύξηση βάρους ή πολύ πρήξιμο
  • Πυρετός (που δεν σχετίζεται με κρυολόγημα)
  • Πόνος ή τσούξιμο κατά τη διάρκεια της ούρησης
  • Υδαρείς εκκρίσεις από τον κόλπο
  • Άφθονα πράσινα, κίτρινα ή δύσοσμα κολπικά υγρά.

Βεβαίως, αυτή η λίστα δεν είναι εξαντλητική. Μην διστάσεις να επικοινωνήσεις με τον γυναικολόγο σου για οποιοδήποτε άλλο σύμπτωμα που δεν είσαι σίγουρη αν είναι φυσιολογικό ή όχι.

Βιβλιογραφία

  • NICE: Antenatal Care- Routine Care for the Healthy Pregnant Woman. March 2008, UK
  • HAS: Comment mieux informer les femmes enceintes? Avril 2005, France

Photo credits

Intro: Flickr.com; 1) lifeopedia.com; 2) sheknows.com; 3) momjunction.com; 4) answerforsleep.com; 5) health.com; 6) Flickr.com; 7) healthymamabrand.com; 8) healthywomen.org; 9) intimina.com; 10) baby-pedia.com; 11) onlymyhealth.com; 12) medicmagic.net; 13) dnaindia.com; 14) pinterest.com; 15) amazon.com; Baby movements: babycenter.ca; Weight gain: parenthub.com.au; Braxton Hicks: birthcentered.com; When to worry: herb.co

ΕΡΠΗΣ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Embed from Getty Images

Ο έρπης γεννητικών οργάνων είναι μια πολύ συνηθισμένη λοίμωξη, η οποία συνήθως δεν προκαλεί κανένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι νιώθουν απελπισία, θλίψη ή θυμό κάθε φορά που ο ιός κάνει την εμφάνισή του… Και, όπως συμβαίνει με τον ιό των κονδυλωμάτων (HPV), η παραπληροφόρηση χειροτερεύει την κατάσταση…

Σε αυτό το άρθρο θα βρεις τις πιο σημαντικές πληροφορίες σχετικά με των έρπητα των γεννητικών οργάνων:

Τι είναι ακριβώς ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

Ο γεννητικός έρπης είναι ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ), και προκαλείται από έναν ιό που ονομάζεται Απλός Έρπης (Herpes simplex virus, HSV).

Ο ιός του έρπητα προκαλεί επώδυνες πληγές και φουσκάλες που μπορεί να εμφανίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στον πρωκτό, στους μηρούς ή στους γλουτούς. Μερικές φορές όμως, η λοίμωξη δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα. Μάλιστα, πολλοί άνθρωποι έχουν μολυνθεί με τον HSV και δεν το γνωρίζουν.

Υπάρχουν δύο τύποι απλού έρπητα: ο HSV-1 και ο HSV-2. Συνήθως, ο τύπος 2 προσβάλλει την περιοχή των γεννητικών οργάνων ενώ ο HSV-1 ευθύνεται  για τον έρπη στο στόμα ή το πρόσωπο. Ωστόσο, και οι δύο τύποι μπορούν να προσβάλλουν και τα γεννητικά όργανα και το στόμα.

Πόσο συχνός είναι ο γεννητικός έρπης;

Εκτιμάται ότι 1 ή 2 στα 10 άτομα (δηλαδή 10-20%) έχουν μολυνθεί με τον HSV. Αλλά από αυτά, το 80% δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι πιο συχνός στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.

Πώς τον κόλλησα; 

  • Ο έρπης των γεννητικών οργάνων μεταδίδεται σεξουαλικά, μέσω της άμεσης επαφής με τις πληγές που προκαλεί ο ιός, κατά τη διάρκεια κολπικού, στοματικού ή πρωκτικού σεξ. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί σε άλλους κατά τη διάρκεια της πρώτης λοίμωξης, σε κάθε υποτροπή ή ακόμη και αν δεν υπάρχουν ορατές πληγές (βλέπε παρακάτω).
  • Ο HSV πεθαίνει γρήγορα έξω από το σώμα. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά απίθανο -αν όχι αδύνατο- να κολλήσεις έρπητα με οποιοδήποτε άλλο τρόπο από ότι με τη σεξουαλική επαφή, όπως με πετσέτες, τουαλέτα, υδρομασάζ κ.α.
  • Ο ιός ενδέχεται να μεταδοθεί με την ανταλλαγή ερωτικών βοηθημάτων (δονητές κ.α.) με σύντροφο που έχει τον ιό.
  • Τα μολυσμένα άτομα μπορεί να μεταδώσουν τον ιό σε άλλα μέρη του σώματός τους (πχ, αν αγγίξεις τον έρπη που έχεις στο στόμα και στη συνέχεια αγγίζεις τα γεννητικά σου όργανα). Το ενδεχόμενο αυτό, γνωστό ως αυτοενοφθαλμισμός (autoinoculation) αν και εφικτό, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί, καθώς το σώμα μας αναπτύσσει -στις περισσότερες περιπτώσεις- αντισώματα που μας προστατεύουν από τον αυτοενοφθαλμισμό.

Μπορώ να γνωρίζω πόσο καιρό έχω τον ιό στον οργανισμό μου;

Όταν ένα άτομο μολύνεται με τον HSV, τα συμπτώματα εμφανίζονται περίπου 2-20 ημέρες αφού ο ιός εισέρχεται στο σώμα.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι έχουν τον ιό του έρπητα για πολλά χρόνια χωρίς να το γνωρίζουν, μέχρι που κάποια στιγμή ενδεχομένως να εκδηλωθεί. Το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει παρεξήγηση σε ένα ζευγάρι, επειδή η/ο σύντροφος του νομίζει πως ο άλλος ήταν άπιστος, το οποίο δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση.

Ποια είναι τα συμπτώματα του έρπητα των γεννητικών οργάνων;

Η κλινική εικόνα της αρχικής λοίμωξης διαφέρει με εκείνη των επαναλαμβανόμενων επεισοδίων.

-Κατά τη διάρκεια της πρώτης λοίμωξης μπορεί να παρουσιάζονται:

  • συμπτώματα γρίπης: όπως πυρετός, ρίγη, μυαλγίες, κόπωση και ναυτία,
  • πρήξιμο των λεμφαδένων στη βουβωνική χώρα,
  • τσούξιμο ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση,
  • έλκη (πληγές): αρχικά είναι πολλαπλές μικρές φουσκάλες, γεμάτες με καθαρό ή κιτρινωπό υγρό. Η περιοχή όπου εμφανίζονται οι φουσκάλες μπορεί να είναι πρησμένη ή ευαίσθητη. Μετά από λίγες μέρες, οι φουσκάλες σπάνε, αφήνουν ρηχά έλκη που είναι συνήθως πολύ επίπονα. Αυτά τα έλκη σχηματίζουν μια κρούστα και στη συνέχεια επουλώνονται χωρίς να αφήνουν ουλές.

Η πρώτη λοίμωξη από τον έρπητα διαρκεί 2-4 εβδομάδες.

Μετά από αυτή την αρχική εκδήλωση, ο HSV παραμένει στο σώμα μας για πάντα, εντός συγκεκριμένων νευρικών κυττάρων. Υπό ορισμένες συνθήκες (δείτε παρακάτω), ο ιός επανενεργοποιείται: “ταξιδεύει” κατά μήκος των νεύρων πίσω στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, και προκαλεί ένα νέο ξέσπασμα, το οποίο ονομάζεται υποτροπή ή υποτροπιάζουσα ερπητική λοίμωξη.

-Κατά τη διάρκεια μιας υποτροπής τα συμπτώματα είναι:

  • Πρόδρομο στάδιο: δηλαδή, ένα αίσθημα φαγούρας ή καύσου στο κάτω μέρος της πλάτης, τους γλουτούς, τους μηρούς, ή τα γόνατα.
  • Λίγες ώρες αργότερα, εμφανίζονται οι φουσκάλες, συνήθως χωρίς πυρετό ή πρήξιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Οι πληγές επουλώνονται πιο γρήγορα, συνήθως μέσα σε 3-7 ημέρες,  και είναι λιγότερο επώδυνες.

Τι προκαλεί υποτροπές του γεννητικού έρπητα;

Αν και δεν είναι πάντα ξεκάθαρο πότε ή για ποιο λόγο ο ιός του έρπητα επανενεργοποιείται, ορισμένοι παράγοντες μπορεί να “ξυπνήσουν” τον ιό και να προκαλέσουν μια υποτροπή. Οι πιο συνηθισμένοι είναι:

  • Στρες: είτε σωματικό (κόπωση) ή ψυχικό (κατάθλιψη, άγχος).
  • Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα: από ασθένειες, μολύνσεις, ορισμένα φάρμακα, κ.λπ.
  • Τραύμα ή ερεθισμό της γεννητικής περιοχής: λόγω εντόνου σεξ, υπερβολικής εφίδρωσης, στενών ρούχων, κ.α.
  • Εκτεταμένη έκθεση στον ήλιο ή σε υπεριώδεις ακτίνες.
  • Ορμονικές διακυμάνσεις: μερικές γυναίκες παρατηρούν ότι οι υποτροπές είναι πιο συχνές τις μέρες πριν την περίοδο, ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
  • Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
  • Ορισμένες τροφές: κάποιες μελέτες (εδώ και εδώ) έχουν βρει ότι ή L-αργινίνη, ένα αμινοξύ που υπάρχει σε κάποιες τροφές μπορεί να επιδεινώσει ή να προκαλέσει πιο συχνές εξάρσεις του έρπητα. Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε αργινίνη περιλαμβάνουν: ξηροί καρποί (αμύγδαλα, καρύδια, κάσιους, φιστίκια), δημητριακά (σιτάρι ολικής αλέσεως, βρώμη, καστανό ρύζι, προϊόντα από αλεύρι), σοκολάτα και ροφήματα με καφεΐνη.

Πόσο συχνά θα εκδηλωθεί ο γεννητικός έρπητας;

  • Η συχνότητα και η ένταση των εξάρσεων διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ενώ μερικοί άνθρωποι έχουν συχνές και επώδυνες υποτροπές με πολλά έλκη, άλλοι έχουν μόνο σπάνια και ήπια συμπτώματα.
  • Τα “ξεσπάσματα” συνήθως είναι πιο συχνά το πρώτο έτος μετά τη μόλυνση. Στους περισσότερους ανθρώπους, ο αριθμός των υποτροπών μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Πόσο σοβαρός είναι ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

  • Ο γεννητικός έρπης δεν θεωρείται απειλητικός για τη ζωή.
  • Ωστόσο, οι πληγές που προκαλεί ο έρπητας καθιστούν ευκολότερο για τον ιό HIV (ο ιός που προκαλεί το AIDS) να εισέλθει στο σώμα. Επιπλέον, η ταυτόχρονη μόλυνση με τους δύο ιούς μπορεί να κάνει και τις δύο λοιμώξεις πιο σοβαρές.
  • Αλλά ένα από τα συχνότερα προβλήματα που προκαλεί ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι η συναισθηματική επιβάρυνση. Το γεγονός πως ο HSV προκαλεί επώδυνα συμπτώματα, επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς στην σεξουαλική δραστηριότητα, και είναι μια δια βίου κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε έντονη στενοχώρια, άγχος, θυμό, ακόμα και σε κατάθλιψη (διάβασε περισσότερα εδώ). Μην διστάζεις να συζητήσεις για τα συναισθήματά σου με το γιατρό σου, ο οποίος θα σε συμβουλεύσει πώς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.
  • Μια έγκυος γυναίκα μπορεί να περάσει τον έρπητα στο μωρό της (βλέπε παρακάτω). Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να ενημερώσεις το γιατρό σου αν είσαι έγκυος και έχεις τον έρπητα.

Πώς μπορώ να μάθω αν έχω τον ιό του έρπητα; 

Αν νομίζεις ότι έχεις έρπητα των γεννητικών οργάνων θα πρέπει να συμβουλευτείς έναν γιατρό, ο οποίος θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση με την κλινική εξέταση και, εφόσον χρειαστεί, με ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις:

  • Ένα δείγμα υγρού από τα έλκη. Το δείγμα μπορεί να επεξεργαστεί με διάφορες τεχνικές, από τις οποίες οι πιο αξιόπιστες είναι η καλλιέργεια του ιού και η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR).
  • Μια εξέταση αίματος, οι οποία θα ανιχνεύσει τα αντισώματα που παράγει το σώμα μας να καταπολεμήσει τον ιό.

Όλες οι προαναφερόμενες τεχνικές θα δείξουν αν έχεις τον ιό, και εάν είναι ο τύπος HSV-1 ή HSV-2.

Πώς αντιμετωπίζεται ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

  • Δεν υπάρχει θεραπεία για τον γεννητικό έρπητα.
  • Ωστόσο, ορισμένα αντι-ιικά φάρμακα – όπως ακυκλοβίρη, φαμσικλοβίρη και βαλακικλοβίρη – μπορεί να μειώσουν τη διάρκεια του επεισοδίου και να κάνουν τα συμπτώματα λιγότερο σοβαρά. Επιπλέον, κάποιες μελέτες δείχνουν ότι τα φάρμακα αυτά μειώνουν τον κίνδυνο να μεταδοθεί ο έρπης σε άλλο άτομο.
  • Όταν λαμβάνονται σε καθημερινή βάση, τα αντι-ιικά φάρμακα μπορεί να μειώσουν ή να αποτρέψουν εντελώς τις επιτροπές. Αυτή η κατασταλτική θεραπεία ενδείκνυται, μεταξύ άλλων, σε άτομα που παθαίνουν πολύ συχνά ξεσπάσματα (συνήθως περισσότερα από έξι επεισόδια ανά έτος).

Είναι δυνατή η πρόληψη του γεννητικού έρπητα;

  • Τα προφυλακτικά μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης του HSV, αλλά δεν παρέχουν πλήρη προστασία, επειδή οι περιοχές του δέρματος που έχουν τον ιό, αλλά δεν καλύπτονται από το προφυλακτικό μπορεί να εξαπλώσουν τη μόλυνση.
  • Είναι πολύ σημαντικό να αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή εάν εσύ ή ο σύντροφός σου έχετε ορατές πληγές στα γεννητικά όργανα. Το ίδιο ισχύει και για στοματικό σεξ από κάποιον που έχει επιχείλιο έρπη. Να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στις προδρομικά συμπτώματα που “ανακοινώνουν” ένα ξέσπασμα: η ερωτική επαφή θα πρέπει να αποφεύγεται από τη στιγμή που θα νιώσετε το πρόδρομο μέχρι λίγες μέρες αφού οι πληγές έχουν φύγει. Αν και λιγότερο μεταδοτικός, ο έρπης μπορεί να εξαπλωθεί ακόμη και αν δεν υπάρχουν ορατές αλλοιώσεις, μια διαδικασία γνωστή ως απόπτωση (ή shedding, που σημαίνει ότι ο HSV είναι ενεργός στο δέρμα). Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε πότε ένα άτομο είναι σε φάση απόπτωσης.
  • Να πλύνεις καλά τα χέρια σου μετά από κάθε πιθανή επαφή με πληγές, προκειμένου να αποφύγεις τη μόλυνση του εαυτό σου σε άλο σημείο του σώματος ή την μετάδοση σε κάποιον άλλο.
  • Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασταλτική θεραπεία ενδεικνύεται για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης της λοίμωξης στο σύντροφό σου.
  • Όταν έχεις τον ιό, η αποφυγή των γνωστών παραγόντων που επανενεργοποιούν τον ιό μπορεί να μειώσει τη συχνότητα και την ένταση των επεισοδίων: η καλή διατροφή, η ξεκούραση, η διαχείριση του άγχους μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά.

Ο έρπης θα επηρεάσει την εγκυμοσύνη ή το μωρό μου;

  • Μια έγκυος γυναίκα μπορεί να μεταδώσει τον γεννητικό έρπητα στο μωρό της, το οποίο μπορεί να αναπτύξει μια σοβαρή λοίμωξη που ονομάζεται νεογνικός έρπης.
  • Αν και ο ιός μπορεί να μεταδοθεί σπανίως μέσω του πλακούντα, τα περισσότερα μωρά θα μολυνθούν κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού τοκετού, με το πέρασμα τους από τον κόλπο.
  • Αυτό είναι πιο πιθανό να συμβεί αν η πρώτη λοίμωξη με τον HSV συμβεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και κυρίως αν είναι προς το τέλος της κύησης. Παρότι είναι δυνατόν να μεταδοθεί ο ιός ακόμη και αν η πρώτη λοίμωξη έγινε πριν από την εγκυμοσύνη και υπάρχει μια υποτροπή κοντά στον τοκετό, ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μικρότερος.
  • Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθεί αντι-ιική θεραπεία προς το τέλος της εγκυμοσύνης για να μειωθεί ο κίνδυνος τυχόν υποτροπών και μετάδοσης στο μωρό.
  • Αν υπάρχουν πληγές ή προειδοποιητικά σημάδια εμφάνισης της νόσου τη στιγμή του τοκετού, μπορεί να χρειαστεί να γίνει μια καισαρική τομή για να μειωθούν η πιθανότητες να μολυνθεί το μωρό.

Μπορώ να θηλάσω το μωρό μου αν έχω τον ιό του έρπητα;

  • Στις περισσότερες περιπτώσεις θα μπορέσεις να θηλάσεις. Μάλιστα, ο ιός του έρπητα δεν μεταδίδεται μέσω του μητρικού γάλακτος.
  • Είτε θηλάζετε είτε όχι, το μωρό μπορεί να μολυνθεί αν έρχεται σε άμεση επαφή με μια πληγή στο σώμα σου. Για να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού, είναι πολύ σημαντικό να καλύπτεις τα σημεία όπου υπάρχουν πληγές και να πλύνεις πολύ καλά τα χέρια σου πριν αγγίξεις το μωρό σου. Αν έχεις έρπη στο στήθος δεν θα πρέπει να θηλάσεις από εκείνη την πλευρά έως ότου η περιοχή έχει επουλωθεί πλήρως.

 

Βιβλιογραφία

Centers for Disease Control and Infections: Genital Herpes: CDC Fact Sheet (ΗΠΑ)

The American College of Obstetricians and Gynecologists: Genital Herpes (ΗΠΑ)

ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΑΦΗ: 8 ΣΥΧΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ – ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ

Γιατί κάνουμε σεξ; αναπαραγωγή, έρωτας, απόλαυση είναι τα 3 προφανή κίνητρα που μας έρχονται στο μυαλό… Και όμως η επιστήμη λέει πως υπάρχουν 237 λόγοι για τους οποίους έχουμε σεξουαλικές επαφές! Όποιος και να είναι ο λόγος, περιμένουμε ότι η σεξουαλική επαφή θα μας προσφέρει ηδονή, ευχαρίστηση και ικανοποίηση…

Μόνο που στην πραγματική ζωή, πολλές φορές το σεξ μόνο ευχάριστο δεν είναι: σύμφωνα με μια αμερικάνικη έρευνα, περίπου 1 στις 3 γυναίκες ανέφεραν πόνο την τελευταία φορά που κάνανε σεξ. Και το πρόβλημα είναι πως πολλές γυναίκες ντρέπονται να μιλήσουν γι ‘αυτό, και για να μην πονέσουν αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή, το ότι οδηγεί σε συγκρούσεις με το σύντροφο και σε ψυχολογικά προβλήματα…

Αλλά γιατί τόσες πολλές γυναίκες πονάνε κατά την σεξουαλική επαφή;

Η δυσπαρευνία (ή επώδυνη συνουσία) μπορεί να παρουσιαστεί σε κάθε συνεύρεση  ή περιστασιακά, να είναι απλώς μια ενόχληση ή ένας φρικτός πόνος… Όπως και να είναι, η επώδυνη σεξουαλική επαφή μπορεί να οφείλεται σε γυναικολογικό ή ιατρικό πρόβλημα, σε συναισθηματικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες, αλλά μπορεί και ο σύντροφός σου να είναι υπεύθυνος, ή και οι δύο σας!

Παρακάτω θα βρεις 8 συχνές επώδυνες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν κατά τη ερωτική συνεύρεση. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοούμε πως και πού παρουσιάζεται ο πόνος, διότι θα μας βοηθήσει να εντοπίσουμε την αιτία του, έτσι ώστε να λάβεις τα κατάλληλα μέτρα για να το ξεπεράσεις!

Πρόβλημα # 1: “Νιώθω κάψιμο έξω από τον κόλπο”

painful-intercourse-burning-love

Μπορεί να αισθάνεσαι πόνος και αίσθημα καύσου στο αιδοίο (δηλαδή, στα εξωτερικά γεννητικά όργανα), η περιοχή μπορεί να είναι κόκκινη και καμία φορά πρησμένη.

Πιθανές αιτίες:

  • Μύκητες ή άλλες λοιμώξεις: στην μυκητίαση τα παραπάνω συμπτώματα συνδυάζονται με παχύρρευστα, λευκά, άοσμα κολπικά υγρά, σαν το τυρί cottage. Άλλα βακτήρια προκαλούν κίτρινα ή πράσινα υγρά, τα οποία μπορεί να είναι και δύσοσμα.
  • Δερματίτιδα εξ επαφής: μπορεί να παρατηρήσεις ότι το πρόβλημα αρχίζει μετά τη χρήση ορισμένου προϊόντος, όπως λιπαντικό, σαπούνι ή κρέμα, απορρυπαντικό ή μαλακτικό.
  • Αλλεργική αντίδραση στα προφυλακτικά: το αίσθημα καύσου ξεκινά μετά το σεξ, συνήθως μέσα σε 48 ώρες.
  • Εμμηνόπαυση: αν και η εμμηνόπαυση γενικά προκαλεί ξηρότητα του κόλπου, μερικές γυναίκες αισθάνονται επίσης έντονο κάψιμο, το οποίο επιδεινώνεται με την επαφή.

Τι να κάνεις:

  • Να επισκεφτείς το γυναικολόγο σου, ο οποίος θα σου δώσει την κατάλληλη θεραπεία.
  • Ο γιατρός σου μπορεί να ζητήσει μία καλλιέργεια κολπικού εκκρίματος, για να βρει ποιο μικρόβιο είναι υπεύθυνο για τα συμπτώματά σου.
  • Σε περίπτωση δερματίτιδας ή αλλεργική αντίδραση, να αποφεύγεις πιθανές ερεθιστικές ουσίες. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μια κρέμα για να ανακουφίσει τις ενοχλήσεις.
  • Αν είσαι αλλεργική στο λάτεξ (δηλαδή, στο υλικό με το οποίο κατασκευάζονται τα προφυλακτικά), να χρησιμοποιείται ειδικά προφυλακτικά χωρίς λάτεξ.

Πρόβλημα # 2: “Έχω ένα επώδυνο “γρουμπούλι” στα γεννητικά όργανα”

painful-sex-bump

Μπορεί να νιώθεις έντονο πόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο του αιδοίου, και αν προσπαθείς να τον εντοπίσεις θα αγγίξεις ένα εξόγκωμα. Το σεξ, λόγω τριβής, θα το κάνει ακόμη πιο επώδυνο.

Πιθανές αιτίες:

  • Θυλακίτιδα, ή κοινώς σπυρί από μια τρίχα που “γυρίζει”: είναι από τα πιο συνηθισμένα διογκώματα που εμφανίζεται στα γεννητικά όργανα, και μπορεί να είναι αρκετά επώδυνη. Σπυράκια που προέρχονται από τους ιδρωτοποιούς αδένες (τους αδένες που παράγουν ιδρώτα) μπορεί επίσης να προκαλέσουν έντονο πόνο.
  • Κύστη του Βαρθολίναιου αδένα: είναι μαλακές κύστες που εμφανίζονται στο άνοιγμα του κόλπου. Ενδέχεται να γίνουν πολύ μεγάλα (σαν καρύδι), και εξαιρετικά επώδυνα αν μολυνθούν.
  • Έρπης: ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Εκδηλώνεται με φαγούρα, κάψιμο και επώδυνα σπυράκια, που συχνά ξεκινάνε ως ένα ευαίσθητο σημείο να να γίνουν, σε διάστημα μερικών ημερών, αρχικά φουσκάλες και μετά έλκη. Διάβασε περισσότερα εδώ.
  • Άλλες δερματολογικές ή ιατρικές παθήσεις: πιο σπάνια, ασθένειες που προκαλούν γεννητικά έλκη μπορεί να είναι η αιτία του πόνου.

Τι να κάνεις:

  • Ο γιατρός σου θα εξακριβώσει την αιτία του πόνου.
  • Η θυλακίτιδα μπορεί να χρειαστεί μια τοπική κρέμα για την ανακούφιση του πόνου. Αν μολυνθεί, αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική θεραπεία. Σπάνια χρειάζεται να γίνει και διάνοιξη.
  • Για την κύστη του Βαρθολίναιου αδένα αρχικά προτείνονται θερμά λουτρά sitz. Εάν μολυνθεί μπορεί να χρειαστεί αγωγή με αντιβίωση, ή διάνοιξη και παροχέτευση.
  • Ο έρπης αντιμετωπίζεται με αντι-ιικά φάρμακα (τοπικά ή από το στόμα) και παυσίπονα.

Πρόβλημα # 3: “Έχω δοκιμάσει τα πάντα, αλλά η διείσδυση είναι αδύνατη και προκαλεί φρικτό πόνο”

painful-intercourse-obstacle

Δεν κατάφερες ποτέ να ολοκληρώσεις την διείσδυση, ακόμα και να βάλεις ένα ταμπόν είναι αδύνατο επειδή υπάρχει ένα “εμπόδιο”.

Πιθανές αιτίες:

  • Προβλήματα του παρθενικού υμένα: ο υμένας σου μπορεί να είναι ασυνήθιστα παχύς, ή αδιάτρητος.
  • Προβλήματα του κόλπου: ο κόλπος μπορεί να είναι πολύ στενός ή να έχει ένα διάφραγμα.
  • Κολεοσπασμός: δες παρακάτω.

Τι να κάνεις:

Αν η διείσδυση δεν ήταν ποτέ εφικτή, να επισκεφτείς έναν γιατρό, ο οποίος θα αποκλείσει οποιοδήποτε ανατομικό πρόβλημα. Σε περίπτωση πραγματικού εμποδίου (διάφραγμα, προβλήματα του υμένα), τις περισσότερες φορές μια απλή χειρουργική επέμβαση θα λύσει το πρόβλημα.

Πρόβλημα # 4: “Έχω έντονο πόνο στο άνοιγμα του κόλπου κατά τη διείσδυση”

painful-intercourse-pins-and-needles

Ακόμα κι αν έχεις επιθυμία για σεξ, η διείσδυση προκαλεί έντονο πόνο στην είσοδο του κόλπου. Αυτό ονομάζεται δυσπαρευνία εισόδου.

Πιθανές αιτίες:

  • Πρώτη φορά: οι γυναίκες γενικά έχουμε πολλές προσδοκίες για την πρώτη μας επαφή! Ωστόσο, πολλές φορές είναι λιγότερο τέλεια από ότι αναμέναμε, και αυτό συμπεριλαμβάνει τον πόνο, μερικές φορές (αλλά όχι πάντα) υπάρχει και μια μικρή αιμορραγία.
  • Τραύμα: μπορεί να είναι το αποτέλεσμα τοκετού (από σκίσιμο ή επισειοτομή), χειρουργικής επέμβασης ή να σχετίζεται με την σεξουαλική επαφή.
  • Κολπίτιδα: λόγω μυκήτων ή άλλων μικροβίων (δες πιο πάνω).
  • Σύνδρομο του Επώδυνου Αιδοίου: ή αιδοιοδυνία, είναι μια χρόνια κατάσταση στην οποία το αιδοίο είναι τόσο ευαίσθητο που απλά το άγγισμα της περιοχής προκαλεί στην γυναίκα εντονότατη δυσφορία. Όταν ο πόνος περιορίζεται στην περιοχή γύρω από το άνοιγμα του κόλπου ονομάζεται Σύνδρομο προδρομίτιδας του αιδοίου (vulvar vestibulitis syndrome, VVS). Η αιτία του είναι άγνωστη.
  • Συναισθηματικοί λόγοι: δες παρακάτω.

Τι να κάνεις:

  • Αν είναι η πρώτη σου φορά, μην ανησυχείς, να ξέρεις πως πολλές γυναίκες νιώθουν πόνο κατά τη διάρκεια της πρώτης σεξουαλικής επαφής, και ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό δεν έχει οργασμό. Χαλάρωσε, συζητήστε με το σύντροφό σου για να σε βοηθήσει να μειώσεις τον πόνο. Αν το πρόβλημα επιμένει, συζήτησέ το με έναν γιατρό.
  • Αν γέννησες πρόσφατα, να περιμένεις τουλάχιστον έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό να έχεις σεξουαλική επαφή. Μια ενόχληση μπορεί να διαρκέσει μερικούς μήνες, ειδικά αν θηλάζεις, διότι ο κόλπος θα είναι επίσης ξηρός (δες παρακάτω). Εάν ο πόνος συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα ή είναι πολύ έντονος, μίλησε με το γιατρό σου.
  • Η αιδοιοδυνία μπορεί να απαιτήσει φαρμακευτική αγωγή, ή καμία φορά χειρουργική επέμβαση. Διάβασε περισσότερα εδώ.

Πρόβλημα # 5: “Ο κόλπος μου είναι πολύ ξηρός”

Πολλές γυναίκες διαμαρτύρονται για κολπική ξηρότητα, αν και δεν σημαίνει ότι πάντα υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ενώ μερικές γυναίκες από την φύση τις παράγουν πολλές κολπικές εκκρίσεις, άλλες παράγουν λιγότερα υγρά. Ωστόσο, υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν τα φυσικά επίπεδα λίπανσης: η σεξουαλική διέγερση αυξάνει την ποσότητα των εκκρίσεων, συνεπώς, επαρκή και παρατεταμένα προκαταρκτικά θα βοηθήσουν. Μερικές φορές όμως, ο κόλπος παραμένει ξηρός και το σεξ γίνεται επώδυνο.

Πιθανές αιτίες:

  • Εμμηνόπαυση: λόγω του χαμηλού επιπέδου οιστρογόνου (η ορμόνη υπεύθυνη για την παραγωγή των φυσιολογικών εκκρίσεων στα γεννητικά όργανα), ο κόλπος θα είναι πολύ ξηρός και το σεξ πολύ επώδυνο, έως και αδύνατο.
  • Θηλασμός: σχετίζεται επίσης με χαμηλό οιστρογόνο.
  • Φάρμακα: ορισμένα φάρμακα όπως τα αντισυλληπτικά χάπια, τα αποσυμφορητικά και τα αντιισταμινικά μπορεί να μειώσουν την κολπική υγρασία. Τα αντισυλληπτικά χάπια ενδέχεται επίσης να μειώσουν τη σεξουαλική επιθυμία.
  • Ιατρικά προβλήματα: ορισμένες παθήσεις μπορεί να επηρεάσουν έμμεσα τη σεξουαλική επαφή: ο διαβήτης, ο καρκίνος και τα προβλήματα του θυρεοειδούς, μεταξύ άλλων.
  • Τα συναισθήματά σου: δες παρακάτω.

Τι να κάνεις:

  • Χρησιμοποιήστε λιπαντικό. Τα υδατοδιαλυτά λιπαντικά είναι η καλύτερη επιλογή αν έχεις ερεθισμό στον κόλπο. Τα λιπαντικά με βάση τη σιλικόνη διαρκούν περισσότερο και είναι πιο “ολισθηρά”. Μην χρησιμοποιείτε βαζελίνη, βρεφικό λάδι ή λοσιόν σώματος με τα προφυλακτικά, καθώς μπορεί να αλλοιώνουν το λάτεξ, με αποτέλεσμα να σπάσει  το προφυλακτικό (διάβασε περισσότερα εδώ).
  • Για χρόνιες περιπτώσεις, μπορείς να δοκιμάσεις μια κολπική γέλη μακράς διάρκειας ενυδάτωσης που, σε αντίθεση με τα λιπαντικά, απορροφάται από στον κόλπο για 3-4 ημέρες, και μιμείται τις φυσικές κολπικές εκκρίσεις.
  • Για γυναίκες στην εμμηνόπαυση, όταν τα λιπαντικά ή τα προϊόντα μακράς διάρκειας δεν βοηθάνε, μια κολπική αγωγή με οιστρογόνο μπορεί να είναι απαραίτητη. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
  • Σε κάθε περίπτωση, μίλησε με το γιατρό σου εάν τα λιπαντικά ή οι κρέμες δεν βοηθούν.

Πρόβλημα # 6: “Ο κόλπος μου δεν ανοίγει”

Κάθε φορά που προσπαθείς να έχεις σεξουαλική επαφή, ο κόλπος σου “κλείνει”. Οποιαδήποτε προσπάθεια διείσδυσης είναι επώδυνη, και συνήθως αδύνατη.

Πιθανές αιτίες:

  • Κολεοσπασμός: πρόκειται για ένα σπασμό (ή αντανακλαστική σύσπαση) των μυών του κόλπου, ο οποίος προκαλείται στη προσπάθεια μίας διείσδυσης, αλλά και όταν θέλεις να βάλεις ένα ταμπόν, ή κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής εξέτασης. Η αιτία είναι άγνωστη, αν και συχνά σχετίζεται με άγχος ή φόβο στον πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. Μάθε περισσότερα εδώ.
  • Τα συναισθήματά σου: δες παρακάτω.

Τι να κάνεις:

  • Προοδευτική απευαισθητοποίηση: είναι μια μέθοδος που αποτελείται από ειδικές ασκήσεις που αποσκοπούν στην χαλάρωση των μυών του κόλπου.
  • Φαρμακευτική θεραπεία: είναι αποτελεσματική σε ορισμένες περιπτώσεις.
  • Για τις γυναίκες στις οποίες ο κολπικός σπασμός σχετίζεται με φόβο ή άγχος, η ψυχοθεραπεία συνήθως βοηθάει.

Πρόβλημα # 7: «Νιώθω πόνο στην κύστη και επίμονη ανάγκη για ούρηση κατά τη διάρκεια του σεξ”

painful-intercourse-tap-water

Όταν έχεις σεξουαλική επαφή, αισθάνεσαι πόνο κάτω χαμηλά στην κοιλιά, μαζί με επίμονο αίσθημα ότι θέλεις να ουρήσεις.

Πιθανές αιτίες:

  • Κυστίτιδα: διάβασε περισσότερα εδώ.
  • Διάμεση κυστίτιδα: ονομάζεται επίσης Σύνδρομο της επώδυνης ουροδόχου κύστης, είναι ένα χρόνιο πρόβλημα, το οποίο προκαλεί ένα αίσθημα πόνου και πίεσης στην περιοχή της κύστης, μαζί με τσούξιμο κατά την ούρηση. Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της μικροβιακής κυστίτιδας, αλλά η διάμεση κυστίτιδα δεν οφείλεται σε λοίμωξη, μάλιστα, η αιτία της είναι άγνωστη.

Τι να κάνεις:

  • Διάβασε εδώ για να μάθεις τι να κάνεις αν έχεις μια λοίμωξη της ουροδόχου κύστης, ειδικά αν συμβαίνει πολύ συχνά.
  • Όσον αφορά την διάμεση κυστίτιδα, να επισκεφτείς έναν γιατρό (γυναικολόγο ή ουρολόγο). Δεν υπάρχει μία μοναδική θεραπεία για όλες της περιπτώσεις,  η αντιμετώπιση εξατομικεύεται και βασίζεται στα συμπτώματα που παρουσιάζει κάθε γυναίκα. Μάθε περισσότερα εδώ.

Πρόβλημα # 8: «Νιώθω πόνο βαθιά στην κοιλιά μου κατά τη διάρκεια του σεξ”

Ένα βαθύς πόνος ή κράμπες στην κοιλιά κατά τη διάρκεια του σεξ -ή βαθιά δυσπαρευνία – μπορεί να είναι το αποτέλεσμα πολλών προβλημάτων.

Πιθανές αιτίες:

  • Γυναικολογικά προβλήματα: ενδομητρίωση, ινομυώματα, κύστη ωοθήκης, συμφύσεις, ή λοίμωξη (φλεγμονώδης νόσος της πυέλου). Πολλά από αυτά προκαλούν και πόνο στην περίοδο.
  • Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου: ή σπαστική κολίτιδα, μια χρόνια κατάσταση που επηρεάζει το παχύ έντερο. Συνήθως προκαλεί κράμπες, κοιλιακό πόνο, φούσκωμα, αέρια, διάρροια και δυσκοιλιότητα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
  • Δυσπαρευνία σύγκρουσης” (“Collision dyspareunia”): ένα περίεργο όνομα που περιγράφει τον πόνο που θα νιώσεις αν η άκρη του πέους του συντρόφου σου χτυπά τον τράχηλο της μήτρας. Αυτό μπορεί να συμβεί αν ο σύντροφός σου έχει μακρύ πέος, σε περίπτωση ανεπαρκής σεξουαλικής διέγερσης, ή εάν ο τράχηλος της μήτρας έχει μια ασυνήθιστη θέση. Περισσότερα εδώ.
  • Άλλοι λόγοι: δυσκοιλιότητα, μήτρα σε οπίσθια κλήση και κάμψη, ένα ξεχασμένο αντικείμενο στον κόλπο (συνήθως ένα ταμπόν).

Τι να κάνεις:

Αν και πολλές από τις αιτίες βαθιάς δυσπαρευνίας είναι ασήμαντες, μερικές μπορεί να είναι σοβαρές. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δεις ένα γιατρό, ειδικά αν το πρόβλημα δεν υπήρχε και εμφανίστηκε πρόσφατα. Ενώ πολλά από τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή, άλλα απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Ο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

Τα συναισθήματά μας είναι στενά συνδεδεμένα με τη σεξουαλική μας ζωή. Ως εκ τούτου, αρνητικά συναισθήματα είναι συχνά η αιτία επώδυνου σεξ. Μερικά παραδείγματα είναι:

  • Πως αισθάνεσαι για το σεξ: φόβος, ντροπή, ενοχή, αμηχανία, ανασφάλεια σχετικά με τη σωματική σου εμφάνιση, υπερβολική ανησυχία για το πως να συμπεριφέρεσαι κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής,  όλα αυτά μπορεί να μην σε αφήνουν να χαλαρώσεις, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει διέγερση και να νιώθεις πόνο.
  • Στρες, κούραση, άγχος, κατάθλιψη: τα καθημερινά προβλήματα μπορεί να επηρεάσουν την επιθυμία για σεξ. Επιπλέον, όταν δεν είσαι χαλαρή οι κολπικοί μύες ενδέχεται να σφίγγουν, το ότι προκαλεί επίσης επώδυνο σεξ.
  • Προβλήματα σχέσης: προβλήματα με το σύντροφό σου μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση της σεξουαλικής διέγερσης ή σε κολπικό σπασμό.
  • Μια προηγούμενη τραυματική σεξουαλική εμπειρία: όπως οι γυναίκες με ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης, οι οποίες τείνουν να συνδυάζουν την σεξουαλική επαφή με κάτι κακό.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ…

Δεν φταις πάντα εσύ για το επώδυνο σεξ!

  • Ο σύντροφός σου μπορεί να έχει ένα σεξουαλικό πρόβλημα, το οποίο με τη σειρά του θα σε κάνει να νιώθεις άβολα κατά την διάρκεια μιας σεξουαλικής συνεύρεσης.
  • Εάν ο σύντροφός σου παίρνει ένα φάρμακο για τη στυτική δυσλειτουργία, μπορεί να καθυστερήσει τον οργασμό, προκαλώντας παρατεταμένη και επώδυνη σεξουαλική επαφή.
  • Πρόβλημα μεγέθους: μήπως ο σύντροφός σου είναι “XXL”; Είναι γεγονός πως, όταν μια γυναίκα είναι χαλαρή και κατάλληλα διεγερμένη, ο κόλπος μακραίνει αρκετούς πόντους – έτσι οι περισσότερες γυναίκες είναι σε θέση να “χωρέσουν” τους περισσότερους άνδρες! Παρ ‘όλα αυτά, αν το μέγεθος είναι πράγματι ένα πρόβλημα, δοκιμάστε ένα λιπαντικό, και ελέγξετε ποιες στάσεις είναι λιγότερο πιθανό να σε πονέσουν. Come close, μια ειδική συσκευή, μπορεί να είναι μια καλή λύση για σας.

ΚΟΙΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ: “ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ”

Πέρα από δυσαναλογία στο μέγεθος , ή διαφορές στον τρόπο που ο καθένας στο ζευγάρι απολαμβάνει το σεξ, μια συχνή αιτία επώδυνου σεξ είναι η ασυμφωνία στην σεξουαλική επιθυμία. Διάβασε περισσότερα εδώ.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

painful-intercourse-dont-want-to-talk

Αν έχεις πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, μίλα γι ‘αυτό! Μπορεί να είναι δύσκολο να συζητήσεις τα σεξουαλικά σου προβλήματα με ένα γιατρό, αλλά να ξέρεις πως, με την κατάλληλη φροντίδα, τα περισσότερα προβλήματα  επιλύονται. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να καταδικάσεις τον εαυτό σου σε μια αιώνια επώδυνη σεξουαλική ζωή!

Εν τω μεταξύ, αυτές είναι μερικές συμβουλές που μπορεί να σε βοηθήσουν να ανακουφίσεις τον πόνο:

  • Συζήτησε με το σύντροφό σου: η αμοιβαία επικοινωνία είναι πολύ σημαντική. Πες στο σύντροφό σου πού και πώς είναι ο πόνος, έτσι ώστε να μπορείτε και οι δύο σας να βρείτε τρόπους για να τον αποφύγετε, ή τουλάχιστον να τον ελαχιστοποιήσετε.
  • Χρησιμοποιήστε λιπαντικό: ένα απλό μέτρο που μπορεί να διευκολύνει πολύ τα πράγματα! Είναι μια καλή ιδέα να έχεις πάντα ένα μαζί σου.
  • Βρείτε χρόνο για σεξ: δεν είναι πάντα εύκολο να συμπεριλάβουμε και το σεξ στο ήδη φορτωμένο πρόγραμμά μας! Παρ ‘όλα αυτά, προσπαθήστε να βρείτε μια στιγμή της ημέρας που, και οι δύο σας, είστε λιγότερο κουρασμένοι ή αγχωμένοι.
  • Προτιμήστε σεξουαλικές δραστηριότητες που δεν προκαλούν πόνο: αν η διείσδυση είναι επώδυνη, μπορείτε να δοκιμάσετε και άλλες μορφές ηδονής, όπως το στοματικό έρωτα.
  • Δοκιμάστε διαφορετικές στάσεις κατά την διάρκεια του σεξ: αν έχεις βαθιά δυσπαρευνία, μπορεί να είναι χειρότερη σε ορισμένες στάσεις. Βρες αυτές που είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν πόνο.
  •  Συμπεριλάβετε χαλαρωτικές δραστηριότητες: πχ ο σύντροφός σου μπορεί να κάνει ένα μασάζ.
  • Να λάβεις μέτρα για την ανακούφιση του πόνου πριν κάνετε έρωτα: κάνε ένα ζεστό μπάνιο, άδειασε την ουροδόχο κύστη, πάρε ένα παυσίπονο.
  • Εάν νιώθεις κάψιμο μετά το σεξ: βάλε στο αιδοίο σου μια παγοκύστη ή λίγο πάγο τυλιγμένο σε μια πετσέτα.

Βιβλιογραφία

  1. The American College of Obstetricians and Gynecologists: When sex is painful.
  2. Lori J, Heim LTC: Evaluation and Differential Diagnosis of Dyspareunia. Am Fam Physician. 2001 Apr 15;63(8):1535-1545.
  3. NHS UK: Why does sex hurt?

Φωτογραφίες

Intro: dailymedicalinfo.com; 1: rascoecam.wordpress.com; 2:liferunning.wordpress.com; 3: daroachbooks.blogspot.gr; 4: pixabay.com; 5: scienceclarified.com; 6: newauthors.wordpress.com; 7:diversehealthservices.wordpress.com; 8: everythingselectric.com; Take home: pinterest.com

ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ HPV: Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, ΤΟ ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ…

HPV Vaccine 2 ad

Φέτος το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας γίνεται 10 χρονών, αφού πήρε έγκριση από τον αμερικάνικο Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων το Ιούνιο του 2006. Θα πρέπει όμως να το γιορτάζουμε; Αναμφισβήτητα το εμβόλιο κατά τον ιό του ανθρωπίνου θηλώματος (HPV) είναι ένα από τα ποιο αμφιλεγόμενα εμβόλια που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ…

Τον Οκτώβριο του 2015 δημοσίευσα το άρθρο: “Εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας: γιατί είναι αμφιλεγόμενο”, όπου περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με το εμβόλιο, με έμφαση στην ασφάλεια και στην αποτελεσματικότητά του. Πολλά έχουν συμβεί από τότε, πολλά άρθρα έχουν δημοσιευτεί, τα οποία, αντί να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση, έχουν διχάσει ακόμα περισσότερο τόσο το ευρύ κοινό όσο και την επιστημονική κοινότητα. Σαν αποτέλεσμα οι ιατροί διστάζουν να προτείνουν το εμβόλιο, οι γονείς και οι νεαρές γυναίκες είναι ακόμα πιο προβληματισμένοι όταν πρέπει να αποφασίζουν αν θα κάνουν το εμβόλιο ή όχι…

Σε αυτό το άρθρο θα περιγράψω τα τελευταία γεγονότα σχετικά με το εμβόλιο κατά του HPV, αναφέροντας κυρίως τις νέες ενδείξεις, τα νέα δεδομένα σχετικά με την ασφάλειά του και τα αμφιλεγόμενα ζητήματα.

Αύξηση των καρκίνων που σχετίζονται με τον ιό HPV

Ο ιός HPV σχετίζεται με τους καρκίνους του τραχήλου της μήτρας, του αιδοίου, του κόλπου, του πέους, του στόματος και φάρυγγα, του πρωκτού και του ορθού.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανακοίνωση του Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), οι καρκίνοι σχετιζόμενοι με τον HPV έχουν αυξηθεί από 10,8 ανά 100.000 άτομα στην περίοδο 2004–2008 στα 11,7 ανά 100.000 άτομα στις χρονιές 2008–2012. Οι πιο συχνοί καρκίνοι είναι του τραχήλου της μήτρας και του στοματοφάρυγγα (πρέπει να διευκρινιστεί όμως πως οι καρκίνοι του στοματοφάρυγγα δεν προκαλούνται όλοι από τον ιό HPV).

 

Η ανακοίνωση τονίζει πως ένα μεγάλο αριθμό των καρκίνων αυτών προκαλούνται από στελέχη του ιού που συμπεριλαμβάνονται στο εμβόλιο, άρα το εμβόλιο κατά του HPV ενδέχεται να μειώσει τη συχνότητα αυτών των καρκίνων στο μέλλον. 

Η αύξηση καρκίνων που σχετίζονται με τον HPV παρατηρείται και σε άλλες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο: ενώ η συχνότητα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε γυναίκες 25-34 ετών είχε αρχικά πέσει 35% μεταξύ το 1985 και το 2002, από τότε έχει αυξηθεί 50% σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.

Περισσότερες επιστημονικές οργανώσεις παροτρύνουν να αυξηθεί το ποσοστό εμβολιασμού κατά του HPV

HPV vaccine 2 ASCO

Παρότι πολλές επιστημονικές εταιρίες συστήνουν το εμβόλιο κατά του HPV, το ποσοστό εμβολιασμού στις ΗΠΑ παραμένει χαμηλό: περίπου 39% των κοριτσιών και 21% των αγοριών έχει ολοκληρώσει το σχήμα εμβολιασμού.

Το ίδιο ισχύει και στη Ελλάδα: ενώ το εμβόλιο HPV συμπεριλαμβάνεται στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών από το 2008, τα ποσοστά εμβολιασμού παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, η Αμερικάνικη Εταιρία Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) εξέδωσε πρόσφατα μια δήλωση προτρέποντας να αυξηθούν τα ποσοστά εμβολιασμού. Στο συγκεκριμένο άρθρο “η ASCO επισημάνει (…) την ανάγκη να αυξηθεί το ποσοστό εφήβων αγοριών και κοριτσιών που εμβολιάζεται, (…) το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει στην πλήρη εξάλειψη των καρκίνων που σχετίζονται με τον ιό HPV σε άνδρες και γυναίκες”. Η ASCO τονίσει επιπλέον την ασφάλεια του εμβολίου δηλώνοντας ότι “οι κλινικές μελέτες ανέφεραν άριστη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ασφάλεια των εμβολίων Gardasil και Cervarix”.

Ορισμένα ζητήματα στην δήλωση της ASCO, όμως, έχουν αμφισβητηθεί από ειδικούς, όπως η “πλήρης εξάλειψη των καρκίνων σχετιζόμενων με τον HPV” (επειδή κανένα από τα διαθέσιμα εμβόλια δεν είναι 100% αποτελεσματικό), και η “άριστη ασφάλεια”, αφού παγκοσμίως δημοσιεύονται συνεχώς αναφορές εφήβων με σοβαρές παρενέργειες μετά τον HPV εμβολιασμό (βλέπε παρακάτω). Σημαντικότερο, η έκθεση δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με τον προσυμπτωματικό έλεγχο (δηλαδή το τεστ Παπανικολάου), που είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο στην έγκαιρη διάγνωση των προκαρκινικών αλλοιώσεων και συνεπώς στην πρόληψη του καρκίνου.

Αλλαγές στο πρόγραμμα εμβολιασμού HPV

Το CDC δημοσίευσε πρόσφατα το νέο συνιστώμενο σχήμα εμβολιασμού του 2016 για παιδιά και εφήβους. Σχετικά με το εμβολιασμό κατά του HPV, το σχήμα εισάγει το εννεαδύναμο εμβόλιο για άνδρες και γυναίκες. Ενώ τα κορίτσια και οι έφηβες μπορούν να λάβουν οποιονδήποτε από τους τρεις διαθέσιμους τύπους εμβολίου: 9-δύναμο (Gardasil 9), 4-δύναμο (Gardasil) ή 2-δύναμο (Cervarix), μόνο το Gardasil και το Gardasil 9 ενδεικνύονται για αγόρια και εφήβους.

Το CDC αναφέρει επίσης ότι το εμβόλιο HPV θα πρέπει να χορηγείται αρχίζοντας από την ηλικία των 9 ετών σε παιδιά με ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης που δεν έχουν αρχίσει ή ολοκληρώσει τη σειρά των 3 δόσεων.

Περισσότερες μελέτες επιβεβαιώνουν τη μείωση συχνότητας του ιού HPV, κονδυλωμάτων και προκαρκινικών αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας

Μείωση της συχνότητας του HPV στον γενικό πληθυσμό

Μια αμερικανική μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες παρατηρήσεις των επιπτώσεων του εμβολίου HPV: μέσα σε 6 χρόνια από την εισαγωγή του εμβολίου, υπήρξε μία μείωση 64% στους τέσσερις τύπους του HPV που περιέχονται στο εμβόλιο στα κορίτσια ηλικίας 14 έως 19 ετών, και μια μείωση 34% στις γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 χρονών.

Μείωση εμφάνισης κονδυλωμάτων σε γυναίκες και άνδρες

Στη Δανία, τα κορίτσια και οι νεαρές γυναίκες εμβολιάζονται από το 2008. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει σημαντική μείωση στη συχνότητα κονδυλωμάτων, όχι μόνο στις γυναίκες αλλά και στους άνδρες. Αυτό σημαίνει ότι το εμβόλιο προκάλεσε κάτι που ονομάζεται ανοσία αγέλης (ή έμμεση ανοσία). Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα: “Η μείωση παρατηρείται και σε γυναίκες έως 35 ετών και στους άνδρες ηλικίας 12 έως 29 ετών, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο HPV εμβολιασμός είναι ιδιαίτερα αποδοτικός και ότι έχει αναπτυχθεί ανοσία αγέλης”.

Μείωση παθολογικών τεστ Παπανικολάου σε γυναίκες υψηλού κινδύνου

Μια νέα μελέτη απέδειξε ότι το εμβόλιο κατά του HPV είναι αποτελεσματικό σε πραγματικές συνθήκες ασθενών υψηλού κινδύνου για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας (δηλαδή γυναίκες χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, με άστατη σεξουαλική συμπεριφορά), πολλές από τις οποίες δεν είχαν ολοκληρώσει το σχήμα εμβολιασμού κατά του HPV.

Μετά την παρακολούθηση 4127 κοριτσιών και νεαρών γυναικών ηλικίας 11 έως 20 ετών που υποβλήθηκαν σε τεστ Παπανικολάου, βρέθηκε ότι τα παθολογικά τεστ Παπ ήταν λιγότερο συχνά σε εμβολιασμένα έναντι μη εμβολιασμένα θηλυκά (8 έναντι 13% αντίστοιχα). Ο κίνδυνος ήταν χαμηλότερος αν είχαν ολοκληρώσει το σχήμα εμβολιασμού των 3 δόσεων ή εάν το εμβόλιο είχε χορηγηθεί σε ηλικία 11 έως 14 ετών.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων καταλήγει πως το εμβόλιο κατά του HPV είναι ασφαλές

Στο προηγούμενο μου άρθρο, ανέφερα πως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) ήταν να προβεί σε ανασκόπηση της ασφάλειας των εμβολίων HPV, κυρίως λόγω των πολυάριθμων αναφορών για σοβαρές παρενέργειες, όχι μόνο στα μαζικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και στην ιατρική βιβλιογραφία. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε κυρίως σε δύο συγκεκριμένα σύνδρομα, το Πολύπλοκο Περιοχικό Σύνδρομο Πόνου (CRPS) και το Σύνδρομο Ορθοστατικής Ταχυκαρδίας (POTS) (δείτε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες), που πιθανόν να σχετίζονται με τον HPV εμβολιασμό.

Η πολυαναμενόμενη αναθεώρηση του EMA δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2015, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “τα στοιχεία δεν υποστηρίζουν ότι τα εμβόλια HPV (δηλαδή το Cervarix, το Gardasil, το Gardasil 9, το Silgard) προκαλούν CRPS ή POTS. Τα οφέλη των εμβολίων HPV συνεχίζουν να υπερτερούν των κινδύνων τους”. Διαβάστε το δελτίο τύπου τους εδώ.

Μετά την δήλωση αυτή, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας – Παγκόσμια Συμβουλευτική Επιτροπή για την ασφάλεια των εμβολίων (GAVCS) εξέδωσε και αυτή μια δήλωση σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων HPV τον Δεκέμβριο του 2015, η οποία αναφέρει “Η GACVS έχει ερευνήσει συστηματικά το ζήτημα ασφάλειας των εμβολίων HPV και έχει εκδώσει αρκετές εκθέσεις σε αυτό το θέμα. Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί κανένα θέμα ασφάλειας που θα μπορούσε να αλλάξει τις συστάσεις για τη χρήση του εμβολίου”. Η δήλωση αναφέρεται συγκεκριμένα στα σύνδρομα CRPS και POTS, αλλά και στην αυξημένη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου Guillain-Barre που βρέθηκε σε μια γαλλική μελέτη (βλ. το προηγούμενο μου άρθρο).

Δανοί επιστήμονες, σκεπτικοί με τα συμπεράσματα του EMA, ξεκινάνε ανεξάρτητη έρευνα

Ήταν η Δανία που είχε ζητήσει στον ΕΜΑ την επανεξέταση της ασφάλειας των εμβολίων HPV, καθώς σε αυτή τη χώρα, που έχει μεγάλο ποσοστό εμβολιασμού, έχουν αναφερθεί πάνω από 1300 περιστατικά κοριτσιών και νεαρών γυναικών με χρόνια συμπτώματα (POTS, CRPS), τα οποία έχουν παραπεμφθεί σε εξειδικευμένα κέντρα.

Επειδή το συμπέρασμα του EMA δεν έπεισε τους δανούς επιστήμονες, η Δανία αποφάσισε να διεξάγει τη δική της έρευνα στο θέμα. Το Υπουργείο Υγείας χορηγεί 7.000.000 DKK (δηλαδή σχεδόν 1.000.000 ευρώ) για αυτό το σκοπό, με επικεφαλής τους ειδικούς που παρακολουθούν τα κορίτσια με συμπτώματα μετά από εμβολιασμό HPV, οι οποίοι είναι ανεξάρτητοι από τη φαρμακευτική βιομηχανία.

Το Nordic Cochrane Centre κατηγορεί τον EMA για κακοδιοίκηση και επιστημονική παραβατική συμπεριφορά

HPV vaccine 2 Cochrane Nordic

Πρόσφατα, το φημισμένο σκανδιναβικό Cochrane Centre κατέθεσε καταγγελία κατά τον ΕΜΑ στην οποία εκφράζει την ανησυχία του σχετικά με τον χειρισμό του οργανισμού του θέματος της ασφάλειας των εμβολίων HPV.

Η σκανδιναβική ομάδα υποστηρίζει πως η έκθεση του EMA είναι εσφαλμένη, και επισημαίνει αρκετά ζητήματα. Συνοπτικά:

  • Η ΕΜΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει αιτιώδης σχέση μεταξύ του εμβολίου HPV και των CRPS / POTS, αλλά η ομάδα Nordic Cochrane λέει πως “η επίσημη έκθεση του ΕΜΑ δίνει την εντύπωση μιας ομόφωνης απόρριψης των ύποπτων παρενεργειών. Ωστόσο, η εσωτερική έκθεση του ΕΜΑ (…) λέει μια πολύ διαφορετική ιστορία. Αυτή η “εσωτερική έκθεση είναι εμπιστευτική, αλλά έχει διαρρεύσει”, η ομάδα σημειώνει, και “αποκαλύπτει ότι αρκετοί εμπειρογνώμονες είχαν την άποψη ότι το εμβόλιο μπορεί να μην είναι ασφαλές και απηύθυναν έκκληση για περαιτέρω έρευνα, αλλά αυτό δεν αναφέρθηκε στην επίσημη έκθεση”.
  • Ο EMA ζήτησε από τις φαρμακευτικές εταιρείες να ψάξουν για παρενέργειες του εμβολίου στις δικές τους βάσεις δεδομένων, χωρίς να ελέγχουν τις εταιρείες για την ακρίβεια των δεδομένων” λένε. Επίσης, ισχυρίζονται ότι τα κριτήριά τους για να εξετάσουν τις περιπτώσεις POTS ήταν εξαιρετικά περιοριστικά: “Στην αναζήτηση για τις περιπτώσεις που κωδικοποιούνται ως POTS (…) σχεδόν οι μισές (40 περιπτώσεις) απορρίφθηκαν επειδή δεν ανταποκρίνονται στον ορισμό που ισχύει για POTS”. “Αυτό είναι εξωφρενικό, καθώς οι εταιρείες έχουν ένα τεράστιο έννομο συμφέρον να μην βρουν αυτές τις πιθανές επιβλαβείς παρενέργειες στις βάσεις δεδομένων τους,” σχολιάζει η σκανδιναβική ομάδα.
  • Ένα άλλο ζήτημα είναι το εικονικό φάρμακο (ή πλασίμπο) που χρησιμοποιήθηκε στις κλινικές μελέτες των εμβολίων HPV. “Σε όλες τις μελέτες, εκτός από μια μικρή, στην ομάδα ελέγχου δόθηκε ένα εικονικό φάρμακο που περιείχε ένα ανοσοενισχυτικό με αργίλιο, για το οποίο υπάρχουν υπόνοιες ότι είναι νευροτοξικό,” σημειώνουν. Η ομάδα παραθέτει πληροφορίες που περιέχονται στα εσωτερικά έγγραφα που έχουν διαρρεύσει: “Αρχικά, το εμβόλιο συγκρίθηκε με μία ομάδα που έλαβε ως εικονικό φάρμακο φυσιολογικό ορό, με αποτέλεσμα ο αριθμός των ανεπιθύμητων ενεργειών να είναι πολύ υψηλότερο και οι παρενέργειες πολύ σοβαρότερες στην ομάδα που έλαβε το εμβόλιο σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Αφού έγινε σύγκριση με 320 ασθενείς που έλαβαν φυσιολογικό ορό, έγινε μια γρήγορη αλλαγή, και σαν εικονικό φάρμακο χορηγήθηκε ένα ανοσοενισχυτικό με αργίλιο, προκειμένου να αξιολογήσουν μόνο τις επιπτώσεις της δραστικής ουσίας. Ωστόσο, αυτό αλλοίωσε τη σύγκριση (…) “. “Πιστεύουμε πως αυτό αποτελεί επιστημονική παραβατική συμπεριφορά”, λέει η σκανδιναβική ομάδα.
  • Η ομάδα αναδεικνύει τα “ακραία επίπεδα μυστικότητας” γύρω από τη διαδικασία αναθεώρησης του EMA, στην οποία τα ονόματα των εμπειρογνωμόνων που συμμετείχαν στη διαδικασία δεν αποκαλύπτονται και οι οποίοι δεσμεύονται για δια βίου μυστικότητα σχετικά με το τι συζητήθηκε. Το Nordic Cochrane υποστηρίζει ότι αντ ‘αυτού, θα έπρεπε να δημοσιοποιούνται όλα τα έγγραφα που αφορούν την ασφάλεια του εμβολίου HPV.
  • Η ομάδα αναρωτιέται επίσης αν ο EMA συμπεριφέρθηκε σωστά, ιδίως προς την Δρ Louise Brinth, τη Δανέζα ιατρό η οποία περιέγραψε για πρώτη φορά περιπτώσεις POTS στην ιατρική βιβλιογραφία, αφού ο EMA την κατηγορεί να έχει δημοσιεύσει “ένα δείγμα ασθενών που προφανώς επέλεξαν για να αποδείξουν την προκαθορισμένη θεωρία ότι οι βλάβες επάγονται από το εμβόλιο “. Η σκανδιναβική ομάδα καταλήγει: “Θεωρούμε ότι τα σχόλια του EMA είναι αντιεπαγγελματικά, παραπλανητικά, ακατάλληλα και υποτιμητικά, και ότι η προσέγγιση του ΕΜΑ (…) είναι αντιεπιστημονική”.

Η Δρ Brinth, η οποία συνυπογράφει την καταγγελία του Nordic Cochrane, έχει δημοσιεύσει την δική της απάντηση 63 σελίδων στο ΕΜΑ (πραγματικά αξίζει να την διαβάσετε).

Η κατάσταση στην Ιαπωνία

Η Ιαπωνία βάζει σε εφαρμογή ένα σύστημα διαχείρισης συμπτωμάτων που προκύπτουν μετά από τον εμβολιασμό HPV

HPV vaccine 2 japanese girls

Η Ιαπωνία έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σύστημα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων, ιδιαίτερα γενικευμένο χρόνιο πόνο, που προέκυψαν μετά από HPV εμβολιασμό. Κατευθυντήριες οδηγίες για την αξιολόγηση και τη διαχείριση των συμπτωμάτων που αρχίζουν μετά την ένεση του εμβολίου HPV εκδόθηκαν σε επαγγελματίες του τομέα της υγείας, και έχουν εγκριθεί από τον Ιατρικό Σύλλογο Ιαπωνίας και την Ιαπωνική Ένωση Ιατρικών Επιστημών.

Μήνυση κατά της ιαπωνικής κυβέρνησης και των φαρμακευτικών εταιριών

Εξήντα τρεις γυναίκες και κορίτσια που παρουσίασαν παρενέργειες μετά από το εμβόλιο HPV μήνυσαν την ιαπωνική κυβέρνηση και φαρμακευτικές εταιρείες. “Και άλλες ενάγοντες αναμένεται να ενταχθούν στη δίκη”, ανέφερε πρόσφατα η εφημερίδα Japan Times. Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας, 2.945 από τα 3.390.000 άτομα που είχαν λάβει τα εμβόλια, δηλαδή 0,09% έχουν αναφέρει παρενέργειες.

Επιστήμονας κατηγορεί τους ΠΟΥ, GAVCS και CDC για παράπτωμα

Σε μια ανοικτή επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο Ιάπωνας Dr. Sin Hang Lee εκφράζει ανησυχίες σχετικά με την συμπεριφορά ορισμένων μελών της GACVS, ΠΟΥ, CDC και άλλων επιστημόνων. “Έχω στην κατοχή μου έγγραφα που με κάνουν να πιστεύω πως πολλά άτομα και επιστημονικοί οργανισμοί σκόπιμα είχαν ως στόχο να παραπλανήσουν τις ιαπωνικές αρχές σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) Gardasil και Cervarix”, γράφει. Στην επιστολή του εξηγεί ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα γνωστό μηχανισμό δράσης που εξηγεί γιατί συμβαίνουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες πιο συχνά σε άτομα που εμβολιάστηκαν με τα εμβόλια HPV σε σχέση με άλλα εμβόλια, και γιατί ορισμένα προδιατεθειμένα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν ακόμα και αιφνίδιο ανεξήγητο θάνατο, αλλά ισχυρίζεται ότι οι πληροφορίες αυτές σκόπιμα αγνοήθηκαν από τους ειδικούς επιστήμονες.

Πιθανός κίνδυνος πρωτογενούς ωοθηκικής ανεπάρκειας μετά από εμβολιασμό HPV

HPV vaccine 2 American-College-of-Pediatricians

Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων (ACP) εξέδωσε μια δήλωση τον Ιανουάριο του 2016 προειδοποιώντας για μια πιθανή σχέση μεταξύ πρωτογενούς ωοθηκικής ανεπάρκειας και HPV εμβολιασμό.

“Έχει έρθει πρόσφατα στην προσοχή του Κολλεγίου ότι ένα από τα συνιστώμενα εμβόλια θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδέεται με την πολύ σπάνια αλλά σοβαρή πάθηση της πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας (POF), επίσης γνωστή ως πρόωρη εμμηνόπαυση“, αναφέρουν.

Δηλώνουν επίσης ότι, αν και οι περισσότεροι γιατροί πιθανόν αγνοούν μια ενδεχόμενη σύνδεση μεταξύ του εμβολίου HPV και την POF, και ενδεχομένως να μην αναφέρουν στην υπεύθυνη αρχή (Vaccine Adverse Event Reporting System, VAERS) τις περιπτώσεις παρατεταμένης αμηνόρροιας, έχουν ήδη αναφερθεί 213 τέτοιες περιπτώσεις. Όταν τα περιστατικά επιλέγονται πιο προσεκτικά: “Οι 86/89 περιπτώσεις σχετίζονται με το Gardasil, οι 3/89 με το Cervarix, και 0/89 με άλλα εμβόλια. Με τα ίδια κριτήρια, υπάρχουν μόνο 7 αναφορές για αμηνόρροια σε σχέση με εμβόλια από το 1990 έως το 2005”.

“Ενώ δεν υπάρχει καμία ισχυρή απόδειξη αιτιώδους σχέσης μεταξύ HPV4 και δυσλειτουργίας των ωοθηκών, η πληροφορία αυτή πρέπει να είναι δημοσίως γνωστή στους γιατρούς και στους ασθενείς”, καταλήγουν.

Μια πιθανή σχέση μεταξύ προβλημάτων των ωοθηκών και του εμβολίου κατά του HPV είχε ήδη αναφέρει η Δρ Deirdre Little, μια γυναικολόγος από την Αυστραλία:

Πρέπει να σημειωθεί όμως πως η δήλωση της ACP, καθώς και η έρευνα της Δρ Little έχουν επικριθεί εντόνως από ορισμένους επιστήμονες.

Συμπέρασμα

HPV vaccine 2 Should I get HPV Vaccine

Ήλπιζα πως, αφού θα είχαμε περισσότερα δεδομένα σχετικά με την ασφάλεια του εμβολίου HPV, θα μπορούσα να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα για το πώς να συμβουλεύω, ως γιατρός, τις νέες γυναίκες και τις μητέρες που με ρωτάνε αν θα πρέπει να κάνουν ή όχι το εμβόλιο κατά του HPV. Προσωπικά περίμενα να έχουμε μια διεξοδική επανεξέταση του θέματος, οι οποία θα δήλωνε ξεκάθαρα τα αναμενόμενα οφέλη του εμβολίου και τους τεκμηριωμένους κινδύνους. Δυστυχώς, το τοπίο ακόμη παραμένει θολό…

Είναι πολύ δύσκολο να βγάλει κανείς ένα συμπέρασμα λαμβάνοντας υπόψη τις επιστημονικές ενδείξεις (οι οποίες βασίζονται σε μελέτες που δυστυχώς δεν είναι πάντα καλά σχεδιασμένες), τις απόψεις των ειδικών, και την έντονη καχυποψία λόγω πιθανών παρενεργειών που φαίνεται να συσχετίζονται με αυτό το εμβόλιο.

Ενώ οι περισσότερες επιστημονικές εταιρίες μας προτρέπουν να προωθήσουμε τον εμβολιασμό, δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τις συνεχείς αναφορές για σοβαρές παρενέργειες που προέρχονται από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Είναι ένα πολύ ατυχές γεγονός μια γυναίκα να πεθάνει από έναν καρκίνο που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με ένα εμβόλιο, αλλά είναι εξίσου σπαρακτικό να δούμε ένα υγιέστατο κορίτσι, γεμάτο ζωή που ξαφνικά, εξαιτίας ενός εμβολίου, καθηλώνεται σε μια αναπηρική καρέκλα…

Δεν έχω καμία αμφιβολία πως τα εμβόλια είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο για τη δημόσια υγεία, τα οποία σαφώς μας προστατεύουν από θανατηφόρες ασθένειες, και είναι πολύ σημαντικό να συνεχίζουμε όλοι μας να πιστεύουμε στα εμβόλια. Ωστόσο, η γνώμη μου είναι πως το συγκεκριμένο εμβόλιο χρήζει περαιτέρω εξέτασης.

Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά, όχι μόνο για τους ενδεχόμενους κινδύνους, αλλά και για τα πιθανά οφέλη. Ως εκ τούτου, πιστεύω πως  περαιτέρω ανεξάρτητη έρευνα είναι επιτακτικής ανάγκης – και όχι μόνο στη Δανία, αλλά παγκοσμίως. Με περισσότερες από 175 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου που διανεμήθηκαν σε 63 χώρες, είναι βέβαιο ότι μια συντονισμένη, παγκόσμια προσπάθεια θα έριχνε φως σε πολλές πτυχές αυτού του αμφιλεγόμενου εμβολίου.

Ευχαριστίες

Είμαι πραγματικά ευγνώμων στην κα Caron Ryalls, η οποία είχε την ευγένεια να επικοινωνήσει μαζί μου και να μου παραχωρήσει μερικά από τα στοιχεία που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ: ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΡΙΜΗΝΟ

Embed from Getty Images

Μόλις κατάφερες να ολοκληρώσεις το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης! Συγχαρητήρια!

Το δεύτερο τρίμηνο – που διαρκεί από την αρχή της εβδομάδας 14 μέχρι το τέλος της εβδομάδας 27- είναι για τις περισσότερες γυναίκες, το πιο εύκολο από τα τρία: τα ενοχλητικά συμπτώματα του πρώτου τριμήνου συνήθως εξαφανίζονται και θα νιώθεις γεμάτη ενέργεια ξανά! Επιπλέον, θα είσαι λιγότερο βαριά, κουρασμένη και αγχωμένη από ότι στο τελευταίο τρίμηνο …

Το γεγονός ότι αισθάνεσαι καλύτερα, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει τίποτα! Το μωρό μεγαλώνει πολύ γρήγορα σε αυτή την περίοδο, και το σώμα σου δουλεύει ασταμάτητα. Για αυτό και θα παρατηρήσεις πολλές αλλαγές…

Από όλα τα συμπτώματα που είχες κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου (δες εδώ), πολλά θα εξαφανιστούν, άλλα θα εξακολουθούν να εκδηλώνονται και κάποια νέα θα εμφανιστούν.

Αυτά τα συμπτώματα συνήθως εξαφανίζονται ή να ελαττώνονται κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου:

2nd trimester B&W

  • ναυτία και εμετό,
  • απέχθεια στα τρόφιμα,
  • καούρα,
  • συχνή ούρηση
  • ακμή.

Αυτά είναι συμπτώματα που πιθανόν να επιμένουν:

  • ζαλάδα,
  • αιμορραγία των ούλων και της μύτης,
  • βουλωμένη μύτη,
  • κολπικά υγρά,
  • πονοκέφαλος,
  • δυσκοιλιότητα,
  • επιθυμία για ορισμένα τρόφιμα.

Σε αυτό το άρθρο θα εστιάσουμε στα συμπτώματα που κάνουν την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, και σε αυτά που επιμένουν αλλά είναι κάπως διαφορετικά τώρα:

1) Οσφυαλγία

Ενώ ο πόνος στην μέση κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου σχετίζεται ως επί το πλείστον με ήπιες συσπάσεις της μήτρας, καθώς η εγκυμοσύνη προχωρά ευθύνονται τα επιπλέον κιλά και η μετατόπιση του κέντρου βάρους: όσο αυξάνεται το μέγεθος της μήτρας, σταδιακά θα προσαρμόσεις τη στάση σου, το οποίο θα προκαλέσει πόνο στην μέση και στην πλάτη.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό: 

  • να αποφύγεις να στέκεσαι όρθια για μεγάλα χρονικά διαστήματα,
  • να κάθεσαι με ίσια την πλάτη, σε καρέκλα με καλή υποστήριξη πλάτης,
  • να κοιμάσαι στη πλάι, ένα μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια μπορεί να βοηθήσει,
  • μην σηκώσεις οτιδήποτε βαρύ,
  • να φοράς άνετα παπούτσια με χαμηλό τακούνι και καλή υποστήριξη των αψίδων (περισσότερα εδώ),
  • ένα θερμαινόμενο μαξιλάρι μπορεί να παρέχει λίγη ανακούφιση,
  • ένα ειδικό μασάζ εγκυμοσύνης πιθανόν να βοηθήσει.

Εάν τα μέτρα αυτά δεν σε ανακουφίζουν και ο πόνος είναι πολύ ισχυρός, να ενημερώσεις το γιατρό σου, ο οποίος μπορεί να συνταγογραφήσει ένα παυσίπονο κατάλληλο για την εγκυμοσύνη.

2) Αύξηση του μεγέθους του μαστού

2nd trimester breasts

Ενώ ο πόνος και το πρήξιμο που είχες κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου συνήθως ελαττώνονται, το στήθος θα συνεχίζει να μεγαλώσει στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το θηλασμό. Μπορεί ενίοτε να παρατηρήσεις κάποια διαρροή γάλακτος.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να φοράς ένα καλό σουτιέν υποστήριξης, πιθανότατα θα χρειαστείς ένα νούμερο μεγαλύτερο,
  • να αποφύγεις δαντελωτά σουτιέν ή σουτιέν με βανέλα.

3) Συναισθηματικές αλλαγές

2nd trimester emotional prenatal yoga

Καθώς η εγκυμοσύνη εξελίσσεται αλλάζει το σώμα σου, το ίδιο κάνουν και τα συναισθήματα! Οι ορμόνες σίγουρα παίζουν κάποιο ρόλο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: υπάρχουν τόσες πολλές αλλαγές! Συνεπώς είναι απόλυτα φυσικό κατά καιρούς να ανησυχείς και να αγχώνεσαι, ή να έχεις εναλλαγές στην διάθεσή σου (δες εδώ).

Σε αυτή τη φάση της εγκυμοσύνης πιθανότατα θα αισθάνεσαι λιγότερο κουρασμένη και με περισσότερη ενέργεια από ότι πριν… Ήρθε ή ώρα να απολαύσεις την εγκυμοσύνη σου! Μπορείς να ξεκινήσεις κάποιες προετοιμασίες για τον ερχομό του μωρού, και να μάθεις περισσότερα για τον τοκετό. Να δώσεις έμφαση στην καλή διατροφή (διάβασε εδώ) και τη σωματική άσκηση (εδώ). Αυτή μπορεί να είναι επίσης μια καλή περίοδος για να οργανώσεις ένα ταξίδι, ή κάποιες διακοπές! (δες εδώ).

Μερικές γυναίκες θα νιώθουν από τώρα αυξημένη σεξουαλική επιθυμία (εδώ), ενώ άλλες μπορεί να μην αισθάνονται ελκυστικές καθώς η μήτρα μεγαλώνει. Περιποιήσου με κάποια θεραπεία ομορφιάς! (εδώ).

Αν και οι εναλλαγές της διάθεσης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εγκυμοσύνης, να έχεις κατά νου ότι εάν αισθάνεσαι συνεχώς θλιμμένη ή πολύ πεσμένη ψυχολογικά, αν έχεις πολύ αρνητικές σκέψεις, αν δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις στην καθημερινή ζωή, θα πρέπει οπωσδήποτε να το συζητήσεις με το γιατρό σου.

4) Αλλαγές στα μαλλιά και τρίχες

2nd trimester hair

Οι ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ευνοούν την ανάπτυξη των τριχών. Αυτό μπορεί να είναι καταπληκτικό για τα μαλλιά σου, τα οποία συνήθως γίνονται πιο γερά και πυκνά, αλλά όχι και τόσο καλό για τις τρίχες που εμφανίζονται σε ανεπιθύμητα μέρη του σώματος όπως το πρόσωπο, τα χέρια ή την πλάτη!

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • Το ξύρισμα, το τσιμπιδάκι και η αποτρίχωση με κερί είναι ασφαλείς επιλογές, αν και δεν είναι πάντα εύκολο να εφαρμοστούν όσο η κοιλιά μεγαλώνει!
  • Σχετικά με το λέιζερ, την ηλεκτρόλυση και τις αποτριχωτικές κρέμες οι απόψεις των ειδικών διίστανται (περισσότερα εδώ).

Μπορείς να συζητήσεις με το γιατρό σου, ο οποίος θα σε βοηθήσει να διαλέξεις την καλύτερη τεχνική για σένα.

5) Αιμορροΐδες

2nd trimester hemorrhoids

Οι περισσότερες γυναίκες θα νιώθουν, κάποια στιγμή στην εγκυμοσύνης τους, ορισμένα μαλακά εξογκώματα γύρω από τον πρωκτό. Οι αιμορροΐδες είναι φλέβες η οποίες φουσκώνουν λόγω της αυξημένης πίεσης που ασκεί η μήτρα πάνω στον πρωκτό.

Αν και πολλές φορές οι αιμορροΐδες είναι ασυμπτωματικές, μπορεί να προκαλέσουν φαγούρα ή πόνο, ενίοτε μπορεί να ματώσουν.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να αποφύγεις τη δυσκοιλιότητα – θα φουσκώσουν και θα ενοχλούν περισσότερο,
  • μπορείς να δοκιμάσεις ένα ζεστό λουτρό (ή Sitz bath: να κάθεσαι δηλαδή σε χλιαρό νερό),
  • εάν σε ενοχλούν πολύ, ρώτησε στο γιατρό σου για μια αλοιφή ειδική για αιμορροΐδες.

6) Κράμπες στα πόδια

2nd trimester leg cramps

Αυτές οι επώδυνες μυϊκές συσπάσεις αφορούν κυρίως τη γάμπα, το πόδι ή και τα δύο. Είναι πολύ συνηθισμένες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και εκδηλώνονται κυρίως τη νύχτα.

Η ακριβής αιτία τους δεν είναι σαφής. Πιθανοί λόγοι συμπεριλαμβάνουν τις ορμονικές αλλαγές της εγκυμοσύνης, η συμπίεση των αγγείων των ποδιών, και η ανεπάρκεια ασβεστίου ή μαγνησίου.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • η τακτική σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψή τους,
  • να θυμάσαι να τεντώσεις τους μύες των ποδιών πριν τον ύπνο,
  • να είσαι πάντα καλά ενυδατωμένη,
  • να φοράς άνετα υποδήματα, με καλή υποστήριξη,
  • ένα ζεστό ντους, ζεστό μπάνιο, πάγο στα πόδια ή ένα μασάζ μπορεί να βοηθήσουν,
  • να καταναλώνεις τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο, όπως δημητριακά ολικής αλέσεως, όσπρια, αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και σπόρους.

Συζήτησε με το γιατρό σου εάν μπορείς να πάρεις ένα συμπλήρωμα μαγνησίου ή ασβεστίου.

7) Σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών (ΣΑΠ)

2nd trimester restless leg

Αν είσαι από τις γυναίκες που πάσχουν από ΣΑΠ (περίπου μία στις πέντε εγκυμονούσες) θα έχεις νιώθει μια δυσάρεστη αίσθηση, η οποία συνήθως περιγράφεται ως ανατριχίλα, τράβηγμα, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, κάψιμο, πόνος, ή σαν κάτι που έρπει κάτω από το δέρμα των ποδιών, και πιο σπάνια των χεριών.  Η περίεργη αυτή αίσθηση προκαλεί μία έντονη επιθυμία να κουνάς τα άκρα σου.  Αν και το ΣΑΠ μπορεί να εμφανιστεί την ημέρα (πχ όταν είσαι καθιστή για πολλή ώρα), συνήθως εκδηλώνεται τη νύχτα όταν είσαι ξαπλωμένη. Μόλις κουνάς τα πόδια (ή τα χέρια), το συναίσθημα υποχωρεί. Το πρόβλημα είναι πως οι κινήσεις θα επηρεάζουν τον ύπνο σου, με αποτέλεσμα να νιώθεις κουρασμένη και εκνευρισμένη κατά τη διάρκεια της ημέρας…

Η αιτία του ΣΑΠ είναι άγνωστη, αλλά σε ορισμένες γυναίκες μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια σιδήρου ή φυλλικού οξέως.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Υπομονή! Το ΣΑΠ συνήθως υποχωρεί αμέσως μετά τον τοκετό … Αν δεν είναι πολύ έντονο, απλές αλλαγές στην καθημερινότητα μπορούν να βοηθήσουν:

  • να αποφύγεις την καφεΐνη (καφές, τσάι, κ.λπ.), ιδιαίτερα το απόγευμα ή το βράδυ,
  • μην ασκείσαι κοντά στην ώρα του ύπνου (η άσκηση μπορεί να προκαλέσει υπερένταση),
  • να καθιερώσεις μια ρουτίνα ύπνου: να πηγαίνεις για ύπνο και να ξυπνήσεις την ίδια ώρα κάθε μέρα,
  • να χαλαρώσεις πριν τον ύπνο: κάνε ένα ζεστό μπάνιο, διάβασε ένα βιβλίο…

Όταν ξυπνάς με ΣΑΠ:

  • κάνε μασάζ στα πόδια σου,
  • να εφαρμόσεις ζεστές ή κρύες κομπρέσες στους μύες των ποδιών,
  • να σηκωθείς και να περπατήσεις ή να τεντώσεις τα πόδια,
  • ένα δονούμενο μαξιλάρι που τοποθετείται κάτω από τα πόδια (Relaxis) βοηθάει κάποιες γυναίκες.

Η θεραπεία του σοβαρού ΣΑΠ στην κύηση είναι δύσκολη, επειδή τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του ενδέχεται να είναι επικίνδυνα για το μωρό.

  • Ρώτησε το γιατρό σου σχετικά με τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα σου, αν είναι χαμηλά, ένα συμπλήρωμα μπορεί να βοηθήσει.
  • Εάν το ΣΑΠ είναι ανυπόφορο, συζήτησε με το γιατρό σου το ενδεχόμενο μιας αγωγής με οπιοειδή φάρμακα. Αυτή είναι όμως η έσχατη λύση, επειδή τα οπιοειδή μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα στέρησης στο μωρό.

8) Πόνος των στρογγύλων συνδέσμων

2nd trimester round ligament pain

Είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ενοχλήματα της εγκυμοσύνης. Καθώς η μήτρα μεγαλώνει, οι σύνδεσμοι που την κρατάνε στην θέση της αρχίζουν να τεντώνονται, με αποτέλεσμα να τραβιούνται και να πονάνε. Με τις απότομες κινήσεις οι σύνδεσμοι σφίγγουν, πράγμα που προκαλεί ένα ξαφνικό πόνο συχνά αισθητό στην κάτω κοιλιά ή στη βουβωνική χώρα, στη μία ή στις δύο πλευρές (πιο συχνά στη δεξιά πλευρά). Συνήθως ο πόνος προκαλείται από άσκηση, φτέρνισμα, βήχα, γέλιο, όταν γυρίσεις στο κρεβάτι ή σηκώνεσαι πολύ γρήγορα, και διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα, καμία φορά λίγα λεπτά.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να αποφύγεις τις απότομες κινήσεις,
  • κάμψε τους γοφούς πριν βήχεις, φτερνίζεσαι ή γελάς,
  • η ήπια άσκηση θα δυναμώσει τους κοιλιακούς μύες,
  • η γιόγκα συνήθως βοηθάει,
  • μια θερμοφόρα ή ένα ζεστό μπάνιο θα ελαττώσει τον πόνο,
  • μπορείς να πάρεις ένα παυσίπονο όπως παρακεταμόλη (Depon, Panadol).

Ο πόνος των στρογγύλων συνδέσμων συνήθως δεν διαρκεί πολύ. Αν έχεις έντονο πόνο που διαρκεί περισσότερο από λίγα λεπτά ή αν συνοδεύεται από πυρετό, κάψιμο κατά την ούρηση ή δυσκολία στο περπάτημα θα πρέπει να καλέσεις αμέσως το γιατρό σου.

9) Αλλαγές του δέρματος

2nd trimester skin changes woman with hat

Οι ορμόνες της εγκυμοσύνης και η κοιλιά που μεγαλώνει είναι υπεύθυνες για τις δερματικές αλλαγές που θα παρατηρήσεις από τώρα και στο εξής. Αυτές είναι η πιο συχνές:

“Λάμψη της εγκυμοσύνης”: οι έγκυες γυναίκες συχνά φαίνονται σαν να είναι “λαμπερές”. Οι ορμόνες αυξάνουν την παραγωγή των φυσικών ελαίων του δέρματος και την αιμάτωσή του, με αποτέλεσμα το πρόσωπο να είναι ροδαλό και λαμπερό.

Μάσκα της εγκυμοσύνης: ονομάζεται επίσης χλόασμα. Η αυξημένη παραγωγή μελανίνης προκαλεί καφέ σημάδια στο πρόσωπο.

Linea nigra: σχετίζεται και αυτή με την αυξημένη μελανίνη, είναι μια καφέ γραμμή που εμφανίζεται στη μέση της κοιλιάς, κάτω και πάνω από τον αφαλό.

Αυτές οι αλλαγές του δέρματος θα ξεθωριάζουν μετά τον τοκετό. Εν τω μεταξύ, μπορείς να χρησιμοποιήσεις μακιγιάζ για να τις κρύψεις.

Να έχεις υπόψη ότι στην εγκυμοσύνη το δέρμα είναι πιο ευαίσθητο στον ήλιο, οπότε φρόντισε να φοράς αντηλιακό υψηλής προστασίας και να περιορίσεις τον χρόνο έκθεσης στον ήλιο (ιδιαίτερα μεταξύ 10 π.μ. και 4 μ.μ). Ένα καπέλο και γυαλιά ηλίου θα παρέχουν έξτρα προστασία.

Φαγούρα: όσο μεγαλώνει οι κοιλιά -και παίρνεις κάποια κιλά- το δέρμα αρχίζει να τεντώνεται. Αυτό μπορεί να προκαλέσει φαγούρα και ξηρότητα 2nd trimester skin changesτου δέρματος, ειδικά στην κοιλιά και γύρω από το στήθος.

Για να τα ανακουφίσεις, να ενυδατώνεις συχνά το δέρμα σου με απαλά προϊόντα φροντίδας του δέρματος. Να αποφεύγεις τα μπάνια και ντους με ζεστό νερό, τα οποία θα ξεραίνουν ακόμα περισσότερο το δέρμα. Επίσης, να αποφύγεις τα συνθετικά ρούχα που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμούς.

Αν η φαγούρα είναι αφόρητη ενημέρωσε το γιατρό σου, ο οποίος μπορεί να σου προτείνει ένα φάρμακο κατάλληλο για την εγκυμοσύνη, και να αποκλείσει ορισμένες σπάνιες παθήσεις που ενδέχεται να είναι επικίνδυνες για σένα ή για το μωρό (αν και οι παθήσεις αυτές συνήθως εμφανίζονται στον τρίτο τρίμηνο).

Ραγάδες: όπως και η φαγούρα, οι ραγάδες είναι το αποτέλεσμα του τεντώματος του δέρματος. Είναι κόκκινες ή μοβ γραμμές που εμφανίζονται συνήθως στην κοιλιά, στο στήθος ή στους μηρούς.

Πρόσεξε το βάρους σου! Όσο περισσότερο βάρος παίρνεις, τόσο το πιο πιθανό να κάνεις ραγάδες. Κυκλοφορούν στην αγορά πολλές κρέμες και λοσιόν για την πρόληψή τους, αν και δεν υπάρχουν πολλά επιστημονικά  δεδομένα που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους… Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι ραγάδες θα εξασθενίσουν από μόνες τους μετά τον τοκετό.

10) Διαταραχές του ύπνου

2nd trimester sleep problems

Όλοι σου λένε να ξεκουραστείς τώρα που μπορείς, να προετοιμαστείς για τις άγρυπνες νύχτες που σε περιμένουν αφού γεννηθεί το μωρό…Παρόλα αυτά, ο ύπνος στην εγκυμοσύνη δεν είναι εύκολη υπόθεση! Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι 3 στις 4 έγκυες γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον ύπνο. Στη συγκεκριμένη μελέτη, όλες οι έγκυες ανέφεραν συχνή αφύπνιση, κυρίως λόγω της συχνής ούρησης και της δυσκολίας να βρουν μια άνετη θέση ύπνου. Η αϋπνία, τα προβλήματα αναπνοής (ροχαλητό και άπνοια) όπως και το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών (βλέπε παραπάνω) ήταν επίσης συχνά παράπονα.

Και ας μην ξεχνάμε την καούρα, τις κράμπες στα πόδια, τη βουλωμένη μύτη, και πιθανώς τις εφιάλτες …

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να αποφεύγεις την καφεΐνη το απόγευμα ή το βράδυ,
  • μην τρως γλυκά το βράδυ,
  • μην πίνεις πολύ πριν κοιμηθείς για να αποφύγεις τις συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα,
  • να κάνεις άσκηση, αλλά μόνο μέχρι νωρίς το απόγευμα,
  • να τρως κάτι ελαφρύ πριν πας για ύπνο για να μην ξυπνήσεις από πείνα μέσα στη νύχτα,
  • ένα ποτήρι ζεστό γάλα πριν τον ύπνο μπορεί να βοηθήσει,
  • να κάνεις ένα ζεστό μπάνιο λίγο πριν ξαπλώσεις,
  • να κρατήσεις το δωμάτιό δροσερό, κάποιες μελέτες έχον δείξει ότι βοηθάει να κοιμόμαστε καλύτερα,
  • ένα μασάζ πριν τον ύπνο μπορεί να σε καταπραΰνει, καθώς και οι ασκήσεις χαλάρωσης, οι βαθιές αναπνοές, το διαλογισμό, η γιόγκα, κ.λπ.,
  • να κάνεις έρωτα πριν κοιμηθείς μπορεί επίσης να βοηθήσει!

Θα πρέπει να αναφέρεις οποιοδήποτε πρόβλημα ύπνου στο γιατρό σου, ο οποίος μπορεί να σου δώσει περισσότερες συμβουλές ή να συνταγογραφήσει κάποιο φάρμακο που να είναι ασφαλές στην εγκυμοσύνη.

11) Ευρυαγγείες και κιρσοί

2nd trimester spider and varicose veins

Κατά την διάρκεια της κύησης, το σώμα αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος προκειμένου να στείλει περισσότερο αίμα στο μωρό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση μικρών κόκκινων φλεβών γνωστές ως ευρυαγγείες.

Η πίεση που προκαλεί η μήτρα πάνω στα πόδια μπορεί να προκαλέσει διόγκωση των φλεβών των ποδιών, οι οποίες γίνονται μπλε ή μοβ. Αυτές οι διογκωμένες φλέβες ονομάζονται κιρσοί.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

Οι ευρυαγγείες συνήθως εξαφανίζονται αμέσως μετά τον τοκετό, οι κιρσοί θα φύγουν -ή θα είναι λιγότερο εμφανείς – εντός τριών μηνών από την γέννα. Εν τω μεταξύ, μπορείς να λάβεις κάποια μέτρα για να μην χειροτερέψουν:

  • να μην στέκεσαι όρθια για μεγάλα χρονικά διαστήματα,
  • να σηκωθείς συχνά, και να κινείσαι κατά τη διάρκεια της ημέρας,
  • κράτησε τα πόδια σηκωμένα (να τα βάλεις πάνω σε ένα σκαμνί) κάθε φορά που πρέπει να καθίσεις για πολύ ώρα,
  • υπάρχουν ειδικά καλσόν στήριξης που μπορεί να βοηθήσουν.

12) Πρήξιμο των αστραγάλων και των ποδιών

2nd trimester swollen legs

Είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα, το οποίο παθαίνουν περίπου τρεις στις τέσσερις έγκυες γυναίκες. Το πρήξιμο αρχίζει περίπου στην 22η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και διαρκεί μέχρι τον τοκετό.

Τι μπορείς να κάνεις γι ‘αυτό:

  • να  αποφύγεις να είσαι όρθια ή καθιστή για μεγάλα χρονικά διαστήματα,
  • αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, να κουνάς τακτικά τα πόδια σου, ή
  • κράτησε τα πόδια σηκωμένα ενώ κάθεσαι,
  • τα καλσόν στήριξης που μπορεί να βοηθήσουν.

Τι άλλο να περιμένεις

Οι πρώτες κινήσεις του μωρού

Περίπου στις 20 εβδομάδες κύησης μάλλον θα νιώθεις της πρώτες κινήσεις του μωρού, οι οποίες είναι συνήθως αντιληπτές ως “φτερουγίσματα”. Σε κάποιες εγκυμονούσες οι κινήσεις έιναι αισθητές ήδη από την 16η εβδομάδα, αλλά πιο συχνά μεταξύ των εβδομάδων 18 και 22. Μια γυναίκα που ήταν έγκυος πριν συνήθως θα νιώθει το μωρό νωρίτερα. Μερικές έγκυες δεν θα καταλάβουν τίποτα μέχρι την 26η εβδομάδα, οπότε μην ανησυχείς!

Έχε υπόψη ότι τα μωρά δεν είναι όλα ίδια: ενώ μερικά είναι πολύ δραστήρια, άλλα είναι πιο ήρεμα. Η δραστηριότητα επίσης ποικίλλει μεταξύ διαφόρων ημερών και εντός της ίδιας ημέρας.

Αύξηση βάρους

2nd trimester what else

Η όρεξή σου θα πρέπει κανονικά να επανέρχεται σε αυτή την φάση της εγκυμοσύνης, από τη στιγμή που η ναυτία και οι εμετοί έχουν μειωθεί ή εξαφανιστεί. Προσοχή όμως στην ποσότητα και στην ποιότητα του φαγητού! Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου χρειάζονται μόνο 300-500 θερμίδες επιπλέον την ημέρα, και θα πρέπει να πάρεις περίπου 1,4 -1,8 κιλά το μήνα μέχρι τον τοκετό. Ωστόσο, αν ήσουνα υπέρβαρη πριν την εγκυμοσύνη, ενδέχεται να χρειαστεί να πάρεις ακόμα λιγότερο βάρος.

Συζήτησε με το γιατρό τον καλύτερο τρόπο για να ελέγχεις προσεκτικά το βάρος σου…

Συσπάσεις Braxton Hicks 

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μήτρα μπορεί να αρχίσει να συσπά. Αυτές οι συστολές, που ονομάζονται Braxton Hicks, θα πρέπει να είναι ήπιες και να έρχονται αραιά και που.

Εάν οι συστολές γίνονται επίπονες ή τακτικές, θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι πρόωρου τοκετού, οπότε θα πρέπει να ενημερώσεις το γιατρό σου.

Πότε πρέπει να ανησυχείς

2nd trimester warning

Οποιαδήποτε από αυτά τα συμπτώματα θα μπορούσαν να είναι σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με την εγκυμοσύνη. Ενημέρωσε το γιατρό σου αμέσως αν παρουσιάσεις:

  • έντονο κοιλιακό πόνο ή συσπάσεις
  • αιμορραγία
  • έντονη ζάλη ή λιποθυμία
  • απότομη αύξηση του βάρους ή έντονο πρήξιμο
  • πυρετό (που δεν σχετίζονται πχ με ένα κρυολόγημα)
  • υδαρές κολπικές εκκρίσεις
  • άφθονα κολπικά υγρά πράσινα, κίτρινα, ή δύσοσμα.

 

Βιβλιογραφία

  • NICE: Antenatal Care- Routine Care for the Healthy Pregnant Woman. March 2008, UK
  • HAS: Comment mieux informer les femmes enceintes? Avril 2005, France

Photo credits

Intro: Getty images, businessinsider.com; 1) simplebackpain.com; 2) pinterest.com; 3) kentuckianamommies.com; 4) drdina.ca; 5) hemorrhoidexpert.org; 6) newkidscenter.com; 7) babygaga.com; 8) viphealthandfitness.com; 9) woolworthsbabyandtoddlerclub.com.au, beautysouthafrica.com; 10) thebabychecklist.com; 11) pinterest.com; 12) pinterest.com; What else: popsugar.com; When to worry: earlypregnancy.net.